2014
Walay mga Anghel nga Gikinahanglan
Disyembre 2014


Gikan sa Misyon

Walay mga Anghel nga Gikinahanglan

Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.

Nianang buntag sa Pasko sa ospital sa Guatemala, dili kami makatawag sa mga anghel sa pagkanta. Apan among matawag ang among kaugalingon.

Imahe
A sister missionary visiting with a woman who is lying in a hospital bed.

Paghulagway pinaagi ni Craig Stapley.

Mga firework ug mga pabuto, mabulokon nga mga belen, ug kumbira sa sinudlan nga mga tamales—mao kana ang Pasko sa Guatemala. Isip usa ka full-time nga misyonaryo akong nakita nga ang mga tradisyon lahi kaayo gikan sa akong kaugalingong mga tradisyon sa Estados Unidos. Gimingaw ko sa amo ug naghunahuna sa akong Pasko nga masulub-on.

Ang akong kompanyon, nga si Sister Anaya, miingon nga kami makakaplag og kalipay sa Pasko pinaagi sa pag-alagad sa uban. Misugyot siya nga among igahin ang kabuntagon sa pagpanganta didto sa ospital, ug among giimbitar ang ubang mga misyonaryo sa pag-apil namo.

Samtang nagpaingon kami sa entrada, nagtan-aw ko sa mga tawo nga naglinya aron makita ang ilang mga minahal. Subo ang ilang mga nawong, ang ilang mga tiil nga nagkaabug, ang ilang mga sininang nangapughaw. Naghulat kami uban nila. Sa dihang gitugutan na kami nga mosulod sa building, naglakaw mi sa pig-ot nga agianan nga ang berde nga pintal ug semento nga mga salog nangapaksit. Ang baho sa mga tambal ug sa sakit nakapaluya nako.

Sa awop nga suga akong makita ang masakiton nga mga pasyente nga diha sa mga higdaanan sa dako nga kwarto nga gamay ra og bentilasyon o ka pribado. Naghigda sila didto, ang uban dunay bendahe, ang uban dunay mga IV [dextrose], ang uban gibutangan og mga makina aron matabangan sa pagginhawa. Ang uban hinay nga nag-agulo. Ang uban nangatulog. Natingala ko nganong mianhi mi. Kadaghanan sa among gamay nga grupo sa mga misyonaryo nagbarug sa may pultahan, wala masayud unsay buhaton.

Apan si Sister Anaya nasayud unsay buhaton. Miduol siya sa kada higdaanan, mitimbaya niadtong masakiton, nangutana kon unsay ilang gibati, ug nanghinaut nila og maayong Pasko. Ang iyang gibuhat nakapahinumdom namo nganong mianhi kami, ug nagsugod mi sa pagpanganta og mga awit sa Pasko, hinay sa sinugdanan apan mas nagmasaligon samtang kami nagpadayon. Ang ubang mga pasyente mipahiyom, ang uban naghigda lang ingon og wala makamatikod, ug ang uban mi-hum usab.

Si Sister Anaya, nagkanta nga naggunit og hymnbook, miduol sa usa ka babaye nga gibendahian. Ang babaye nagsugod sa paghilak og hinay, ug ang akong kompanyon mahigugmaong mihapuhap sa iyang buhok. Samtang naghilak ang babaye misulti, “Mga anghel kamo. Mga anghel kamo.”

Wala gayud ko makalimot sa tubag ni Sister Anaya. “Dili, wala ka makadungog og mga anghel,” mitubag siya. “Nakadungog ka og mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.”

Sa dihang si Jesukristo natawo, usa ka anghel ang mipahibalo sa Iyang pagkahimugso ug pundok sa langitnong panon nanagdayeg sa Dios (tan-awa sa Lucas 2:8–14).

Apan naghunahuna usab ako ni Sister Anaya. Nakahinumdom ko niya nga nag-awhag namo sa pagkanta didto sa ospital ug kami nakakita og kalipay pinaagi sa pagsabwag og kalipay. Nakahinumdom ko sa iyang paghapuhap sa buhok niadtong masakiton nga babaye. Ug ako nakahinumdom nga dili kinahanglan nga ako mahimong anghel aron sa pag-alagad sa uban. Makaalagad ako nila isip usa ka Santos sa Ulahing Adlaw.