កេរមរតកនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដ៏ឆ្នើមរបស់យើង
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគ្រប់រូប នៅពីអតីតកាល ឬបច្ចុប្បន្ននេះ បម្រើដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមក្នុងការធ្វើឲ្យជីវិតមនុស្សដទៃទៀតបានប្រសើរឡើង ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានាសព្វថ្ងៃនេះអនុវត្តនូវកេរដំណែលដ៏អស្ចារ្យនៃការបំពេញផែនដីនេះជាមួយនឹងចំណេះដឹងនៃព្រះអម្ចាស់ ( សូមមើល អេសាយ 11:9 ) ។ ពីអ័ប្រាហាំទៅប៉ុលទៅអាំម៉ូនទៅវិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅក្នុងព្រះគម្ពីរ និងប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្របានផ្ដល់ឲ្យដល់ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសម័យទំនើបនូវគំរូដ៏រឹងមាំ ។
មិនថាយើងជាសមាជិកដែលផ្សាយសាសនា កំពុងរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង កំពុងបម្រើបេសកកម្ម ឬកំពុងវិលត្រឡប់ពីបេសកកម្មវិញនោះទេ យើងអាចទទួលបានភាពកា្លហាន និងការបំផុសគំនិតពីគំរូទាំងនេះ ។
កេរមរតកនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប និងមុក្ដាដ៏មានតម្លៃមហិមា
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដូចជា យ៉ូណាស ត្រូវបានហៅឲ្យនាំយកនូវសម្លេងនៃការព្រមានទៅដល់មនុស្សទូទៅ ( សូមមើល អេសេគាល 3:17–19 ) ។ នៅក្នុងគំរូរបស់យ៉ូណាស យើងបានឃើញពីសារៈសំខាន់នៃការប្រែចិត្ត និង ការគោរពប្រតិបត្តិ ។ ដំណើររឿងរបស់អ័ប្រាហាំបង្រៀនយើងពីតំណ និង អំណាចនៃបព្វជិតភាពមិលគឺស្សាដែក ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដូចជា ពេត្រុស និង ប៉ុល បានធ្វើការដើម្បីរក្សាការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ពិភពលោកបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងការក្បត់សាសនាម្ដងហើយម្ដងទៀត ។ ព្រះបានស្ដារដំណឹងល្អឡើងវិញតាមរយៈព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ ឥឡូវនេះ យើងកំពុងធ្វើការដើម្បីរក្សា ហើយ ចែកចាយការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដូចពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទាំងនោះបានធ្វើដែរ ។
យ៉ូណាសនៅលើឆ្នេរនៃក្រុងនីនីវេដោយ ដាណីយ៉ែល អេ ល្វីស ។ យ៉ូណាសបានប្រែចិត្ត ហើយបានចេញទៅផ្សព្វផ្សាយ និងបញ្ជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាគ្រងរាជនៅគ្រប់ទិសទី ហើយពុំបានកំណត់សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះជាតិសាសន៍ ឬប្រជាជនណាមួយឡើយ ( សូមមើលយ៉ូណាស 1–4 ) ។
© 2002 ដាណីយ៉ែល អេ ល្វីស
ពេត្រុស និង យ៉ូហាន នៅចំពោះមុខពួកថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងយេរូសាឡិម ដោយ ស៊ីម៉ូន វេដឌឺ ។ ពេត្រុស និង យ៉ូហាន ត្រូវបាននាំយកទៅចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាមួយ ហើយមានសង្គ្រាជម្នាក់បានសួរពួកគាត់ថា « តើយើងមិនបានហាមផ្ដាច់មិនឲ្យឯងរាល់គ្នាបង្រៀនពីឈ្មោះនោះទៀតទេឬអី ? តែមើល ឯងរាល់គ្នាបានបង្រៀនពីសេចក្ដីនោះនៅពេញក្រុងយេរូសាឡិម ។ … តែពេត្រុស …ឆ្លើយឡើងថា ត្រូវតែស្ដាប់បង្គាប់ដល់ព្រះជាជាងមនុស្ស » ( កិច្ចការ 5:28–29 ) ។
ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការមកពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ
សាវកប៉ុលដោយ ការ៉េល ស្ក្រេតា ។ នៅក្នុងការធ្វើដំណើរ និង លិខិតរបស់គាត់ ប៉ុលបានថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏អស្ចារ្យពីព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងចំណោមជជនជាតិភាគតិចនៃតំបន់អាស៊ី និងតំបន់ជុំវិញពិភពលោកដែលគាត់ស្គាល់នៅជំនាន់នោះ ។
BPK, Berlin / Gemaeldegalerie Alte Meister, Staatliche Kunstsammlungen, Dres / Elke Estel / Hans-Peter Klut / Art Resource, NY
មិលគីស្សាដែកប្រសិទ្ធពរដល់អាប់រ៉ាម [ អ័ប្រាហាំ ] ដោយ វ៉លធើរ រ៉េន ។ មិលគីស្សាដែកប្រសិទ្ធពរដល់អាប់រ៉ាម ( សូមមើល លោកប្បត្តិ 14:18–20 ) ហើយក៏បានប្រគល់បព្វជិតភាពដល់គាត់ផងដែរ ( សូមមើល គ. និង ស. 84:14 ) ។ មានពេលមួយទៀត ព្រះអម្ចាស់បានលេចមកឯអាប់រ៉ាម ដោយមានបន្ទូលថា « យើងមានគោលបំណង …នឹងធ្វើឲ្យអ្នកទៅជាអ្នកបម្រើដើម្បីនាំនាមយើងទៅដែនដីចម្លែក ។ … ហើយអ្នកនឹងទៅជាពរដល់ពូជអ្នកជាបន្តបន្ទាប់ទៅ ដើម្បីឲ្យពួកគេបានកាន់ការងារបម្រើ និងបព្វជិតភាពនេះដល់អស់ទាំងសាសន៍ » ( អ័ប្រាហាំ 2:6, 9 ) ។
ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការមកពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ
កេរមរតកនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់យើង នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន
អាលម៉ា អាមូលេក និងពួកបុត្រារបស់ម៉ូសាយ និងសាំយូអែលជាសាសន៍លេមិន គឺគ្រាន់តែជាគំរូនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដ៏អស្ចារ្យមួយចំនួន ដែលយើងបានរកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនប៉ុណ្ណោះ ។ យើងឃើញពីគំរូនៃការប្រែចិត្ត សេចក្ដីជំនឿ ការគោរពប្រតិបត្តិ និង សេចក្ដីក្លាហាននៅក្នុងខ្លួនរបស់ពួកគាត់ ។ ដូចជាពួកគាត់ផងដែរ យើងអាចពឹងផ្អែកលើការបំផុសគំនិត និង វិវរណៈពីព្រះដើម្បីដឹកនាំការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់យើង ។
អាំម៉ូននៅចំពោះមុខស្ដេចឡាម៉ូណៃ ដោយ ហ្គែរី អិល ខាប ។ អាំម៉ូន ជាបុត្រាម្នាក់របស់ម៉ូសាយ បានសង្គ្រោះហ្វូងចៀមរបស់សេ្ដចឡាម៉ូណៃ ។ នៅពេលស្ដេចសួរអាំម៉ូនថា គាត់ត្រូវបានបញ្ជូនមកមែនទេ នោះអាំម៉ូនបាននិយាយថា គាត់ជាបុរសម្នាក់ដែលបានហៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អ « ទៅកាន់ប្រជាជន [ របស់ឡាម៉ូណៃ ] ដើម្បីពួកគេអាចត្រូវបានដឹកនាំទៅរកចំណេះដឹងនៃអ្វីដែលយុត្តិធម៌ ហើយពិត » ( អាលម៉ា 18:34 ) ។
© ហ្គែរី អិល ខាប ហាមថតចម្លង
លោកបាននាំដំណឹងដ៏រីករាយមកដល់ព្រលឹងខ្ញុំ ដោយ វ៉លធើរ រ៉េន ។ មានទេវតាមួយអង្គបានមកជួបនឹសាំយូអែលជាសាសន៍លេមិន ហើយបាននាំ « ដំណឹងដ៏រីករាយមកដល់ព្រលឹង[ របស់សាំយូអែល ] » ស្ដីពីការយាងមករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( ហេលេមិន 13:6–7 ) ។ ជាផ្នែកនៃការហៅរបស់លោកដើម្បីបង្រៀនដល់សាសន៍នីហ្វៃ សាំយូអែលបានឡើងទៅលើកំផែងទីក្រុងសារ៉ាហិមឡា ហើយបានចែកចាយដំណឹងដ៏រីករាយទាំងនេះនឹងប្រជាជន ។
ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការមកពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ
កេរមរតកនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់យើងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា
បន្ទាប់ពីការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគឺជាកត្តា ដ៏ចាំបាច់ ។ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ដូចជា ដាន់ ចូនស៍ អួរសុន ហៃឌ និង ប៉ាលី ភី ប្រាត្ត បានចែកចាយព្រះគម្ពីរមរមន និងដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ មានមនុស្សមួយចំនួន ដូចជាបងប្រុសរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ឈ្មោះសាំយូអែល បានបម្រើនៅជិតផ្ទះរបស់ពួកគាត់ ។ មានមនុស្សផ្សេងទៀតបានធ្វើដំណើរយ៉ាងឆ្ងាយដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អនៅទីកន្លែងនានាដូចជា ប្រទេសថៃ កោះសែនវិច ( ហាវៃ ) ប្រទេសដាណាម៉ាក និងប្រទេសអង់គ្លេស ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាជំនាន់មុនទាំងនេះ ជារឿយៗបានបម្រើយ៉ាងយូរ ហើយនៅក្នុងបេសកកម្មជាច្រើន ។ ពួកគេបានចាកចេញពីឪពុកម្ដាយ គូសង្សារ ភរិយា កូន និងចៅ ដូចជាយើងបានធ្វើផងដែរ ។ ពួកគេធ្វើជាគំរូពីសេចក្ដីជំនឿ ភាពក្លាហាន ការគោរពប្រតិបត្តិ ការស៊ូទ្រាំ និងការឧស្សាហ៍ព្យាយាមសម្រាប់យើងសព្វថ្ងៃនេះ ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយមរមន ដោយ អាណុល ហ្វ្រីប៊ឺគ ផ្អែកលើរូបភាពដើមដោយ គ្រីស្ទិន ដាលហ្កាដ ។ ទិដ្ឋភាពនេះនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជំនាន់ដើមម្នាក់ កំពុងបង្រៀនដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដល់គ្រួសារដានីស ដែលបានមកជុំគ្នាក្នុងផ្ទះនៅជនបទរបស់ខ្លួនគឺជាតំណាងនៃកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយបាសតវត្សទី19 ។ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាក៏បានបង្រៀននៅតាមកន្លែងកាច់ជ្រុង ឬនៅក្នុងសាលប្រជុំរបស់ក្រុងផងដែរ ។
© IRI ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការពីអាណុល ហ្វ្រីប៊ឺគ
វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ បានរៀបចំបុណ្យពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅកសិដ្ឋានប៊េនបូវ ដោយ រីឆាដ អេ មឺរ៉េ ។ នៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1840 ព្រះអម្ចាស់បានដឹកនាំ វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ ទៅកាន់កសិដ្ឋានរបស់ចន ប៊េនបូវ ក្នុងហៀហ្វឺដហ្សៃអឺ ប្រទេសអង់គ្លេស ។ វិលហ្វូឌ បានសរសេរថា « នៅទីនោះមានមនុស្សមួយក្រុមដែលបានអធិស្ឋានសុំឲ្យមានរបៀបនៃកិច្ចការដូចពីបុរាណវិញ » ។ « រឿងដ៏អស្ចារ្យនោះគឺ រយៈពេលសាមសិបមួយថ្ងៃដំបូង បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានទៅដល់ទីនោះ ខ្ញុំបានជ្រមុជទឹកមនុស្សប្រាំមួយរយនាក់ ។ … ដោយធ្វើការអស់រយៈពេលប្រាំបីខែនៅក្នុងប្រទេសនោះ ខ្ញុំបាននាំមនុស្សចំនួនមួយពាន់ប្រាំបីរយនាក់ចូលមកក្នុងសាសនាចក្រ ។ ហេតុអ្វី? ដោយសារមានមនុស្សមួយក្រុមបានរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ដំណឹងល្អ » ( « Discourse » Deseret Weekly ថ្ងៃទី 7 ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1896 ទំព័រ 643 ) ។
ការស្ថាបនាលើកេរមរតកនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់យើង
ចាប់តាំងពីប្រធានថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានប្រកាសនៅក្នុងសន្និសីទទូទៅខែតុលា ឆ្នាំ 2012 ថា យុវជនយុវនារីអាចចេញទៅបេសកកម្មក្នុងវ័យក្មេងបាន នោះមានពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយចំនួនមួយម៉ឺននាក់បានក្លាយជាពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។
នៅក្នុងសន្និសីទទូទៅខែមេសា ឆ្នាំ 2013 អែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបន្ថែមសាក្សីរបស់លោកពីកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ហើយបានលើកទឹកចិត្តយើងម្នាក់ៗឲ្យក្លាយជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃអព្ភូតហេតុ ដែលកំពុងតែកើតឡើងដោយជួយរកជន ដែលបានរៀបចំខ្លួនជាស្រេចដើម្បីស្ដាប់ដំណឹងល្អថា ៖ « ពិតដូចព្រះអម្ចាស់បានបំផុសគំនិតឲ្យមានពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយបន្ថែមទៀតធ្វើការបម្រើ ទ្រង់ក៏កំពុងដាស់ស្មារតី ហើយបើកដួងចិត្តនៃមនុស្សល្អ ហើយស្មោះត្រង់បន្ថែមទៀត ដើម្បីទទួលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់ទ្រង់ដែរ ។ អ្នកបានស្គាល់ពួកគេរួចហើយ ឬនឹងស្គាល់ពួកគេ ។ ពួកគេនៅក្នុងគ្រួសាររបស់អ្នក ហើយរស់នៅក្បែរផ្ទះរបស់អ្នក ។ ពួកគេដើរតាមផ្លូវកាត់មុខអ្នក អង្គុយក្បែរអ្នកនៅឯសាលារៀន ហើយមានទំនាក់ទំនងនឹងអ្នកតាមអ៊ិនធើរណែត » ( « It’s a Miracle » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2013 ទំព័រ 78 ) ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលទើបមកដល់ថ្មីបានជ្រមុជទឹកជនជាតិដើមនៅកោះសែនវិច ( ហាវៃ ) នៅដើមឆ្នាំ 1851 ។ រូបថតត្រូវបានថតនៅក្រោយឆ្នាំនោះ ។
ហាមថតចម្លង
ការត្រួសត្រាយផ្លូវតាមដងវិថី ដោយ ខេន ស្ពេនស៊ើរ ។ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពីររូបនេះបានចែកចាយដំណឹងល្អ ជាមួយនឹងបុរសម្នាក់នៅមុខបណ្ណាគារមួយក្នុងញ៉ូវ ប្រាន់ស្វីគ រដ្ឋញ៉ូវជើស៊ី ស.រ.អា. ។
ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការមកពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ដោយ ជូ អ៊ិង ចិន ។ សមាជិកសាសនាចក្រនៅក្នុងប្រទេសតៃវ៉ាន់ ដូចជាសមាជិកជាពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅគ្រប់ទិសទីផងដែរ បានខិតខំចែកចាយសេចក្ដីអំណររបស់ខ្លួននៅក្នុងដំណឹងល្អ និងព្រះគម្ពីរ ។ ព្រះគម្ពីរមានដាក់នៅលើតុ ហើយមានប្រអប់វែងពណ៌ខៀវដែលរូបភាពនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធតៃប៉ិតៃវ៉ាន់ ។
© IRI ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការពីជូ អ៊ិង ចិន ។
សាសន៍លេមិននឹងត្រូវបានរីកស្គុះស្គាយឡើងដូចជាផ្កាកុលាប ដោយ ចូសេលីតូ យេស៊ូវ អាសេវេដូ ហ្គាស៊ីអ៊ែរ៉ា ។ រូបភាពឆ្លុះបញ្ជាំងពីវិញ្ញាណនៃកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ក្នុងចំណោមប្រជាជននិយាយភាសាអេស្ប៉ាញ ។ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពីររូបបានរៀបចំបង្រៀនដំណឹងល្អ ខណៈដែលមនុស្សទូទៅកំពុងធ្វើកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធលីម៉ា ប៉េរូ ដោយមានទីតាំងនៅក្នុងចំណោមផ្ទះតូចៗ តំណាងឲ្យការរីកចម្រើនរបស់សាសនាចក្រ ។
ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការមកពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនៅស៊ីអ៊ែរ៉ា លីអូន ដោយអេមីលី វិលសិន ។ បេសកកម្មដំបូងនៅស៊ីអ៊ែរ៉ា លីអូន ត្រូវបានរៀបចំឡើងនៅហ្វ្រីថោន នាថ្ងៃទី 1 ខែ កក្កដា ឆ្នាំ 2007 ។ ហ្វ្រីថោនបានក្លាយជាស្តេកទី 3,000 ក្នុងសាសនាចក្រនៅថ្ងៃទី 2 ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ 2012 ។
ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការមកពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ