Houd vast
Onze hemelse Vader laat ons in deze proeftijd niet alleen. Hij heeft ons de complete ‘veiligheidsuitrusting’ gegeven die we nodig hebben om met succes bij Hem terug te keren.
Enkele jaren geleden werd mijn aandacht getrokken door een artikeltje in onze plaatselijke krant. En dat heb ik altijd onthouden: ‘In St. Catharines (Ontario) in Canada zijn vier mensen omgekomen toen de bouwsteiger instortte waarop ze aan een bijna veertig meter hoge brug werkten. Zeven werklieden konden na ruim een uur onderaan de brug te hebben gehangen, gered worden.’ (‘News Capsules’, Deseret News, 9 juni 1993.)
Ik was en blijf gefascineerd door dit korte verslag. Kort nadat ik dit artikeltje gelezen had, belde ik een vriendin in St. Catharines. Ze legde uit dat de werklieden al ruim een jaar lang de Garden City Skywaybrug aan het schilderen waren geweest en dat dit ongeluk ongeveer twee weken plaatsvond voordat ze ermee klaar zouden zijn. Na het ongeluk werd aan functionarissen gevraagd waarom deze mannen geen veiligheidsuitrusting hadden. Het antwoord lag voor de hand: ze hadden wel een veiligheidsuitrusting, maar hadden ervoor gekozen die niet te dragen. Toen de bouwsteiger instortte, hielden de overlevenden zich een uur lang aan een stalen rand van tweeënhalve centimeter in evenwicht en stonden ze op een dwarsbalk van twintig centimeter totdat de reddingsploegen hen konden bereiken. Een van de overlevenden vertelde dat hij veel aan zijn gezin dacht terwijl hij zich aan de brug vastklampte. Hij zei: ‘Ik dank de Heer dat ik hier vandaag ben. (…) Ik kan u wel zeggen dat het angstaanjagend was.’ (Rick Bogacz, ‘Skyway Horror’, Standard, 9 juni 1993.)
We kunnen van dit ongeluk veel leren, en we kunnen veel vergelijkingen trekken. Hoewel de meesten van ons nooit zo’n dramatische, levensbedreigende situatie zullen meemaken, hebben velen van ons soms wel het gevoel dat we een beangstigende periode in ons leven doormaken.
We hebben misschien het gevoel dat we ons vasthouden aan wat slechts een randje staal van 2,5 centimeter lijkt. Onze aardse proeftijd is niet gemakkelijk en is niet kort. We zijn gezegend dat we met een lichaam op aarde zijn gekomen. Dit leven is onze kans om ons te bewijzen en onze keuzevrijheid te gebruiken (zie Abraham 3:25). We kunnen het eeuwige plan van onze hemelse Vader (zie Jarom 1:2, Alma 42:5, Mozes 6:62) en van verlossing (zie Jakob 6:8, Alma 12:25; 42:11) volgen, of we kunnen proberen onze eigen weg te vinden. We kunnen gehoorzaam zijn en zijn geboden onderhouden, of we kunnen ze verwerpen en de gevolgen ondervinden die daar zeker op zullen volgen.
Daarom hebben ook wij een gevaarlijke taakomschrijving en plicht. We krijgen met moeilijkheden te maken. We ervaren eenzaamheid, gespannen relaties, beschaamd vertrouwen, verleidingen, verslavingen, lichamelijke beperkingen of werkloosheid. We kampen misschien met gevoelens van teleurstelling omdat onze rechtschapen hoop en dromen niet op onze tijd in vervulling zijn gegaan. We plaatsen wellicht vraagtekens bij onze vaardigheden, of we zijn bang om te falen, zelfs in de kerk of thuis. De moeilijkheden en gevaren in deze tijd, waaronder de tolerantie van zonde in de samenleving, zijn door profeten vroeger en nu geprofeteerd. Ze zijn net zo gevaarlijk en werkelijk als het risico om dood te vallen van een veertig meter hoge brug.
Mijn leven is niet volmaakt. Ik heb ook veel van die moeilijkheden. Die hebben we allemaal. Ik weet dat de verleidingen van de tegenstander en de aardse beproevingen altijd aanwezig zijn en ons allemaal bestoken. Ik ben het eens met de uitspraak van de arbeider die gered werd van zijn gevaarlijke positie op die brug: ‘Ik kan u wel zeggen dat het angstaanjagend [is].’
Het is echter belangrijk om te weten dat er in de Schriften maar weinig voorbeelden staan van mensen die euforisch gelukkig waren en geen tegenspoed ondervonden. We leren en groeien als we met geloof, volharding en rechtschapenheid moeilijkheden overwinnen. Ik ben gesterkt door het eindeloze vertrouwen dat president Thomas S. Monson in onze hemelse Vader en in ons heeft. Hij heeft gezegd: ‘Bedenk dat u bij dit werk aanspraak kunt maken op de zegeningen van onze [hemelse] Vader. Hij heeft u niet in uw bevoorrechte positie geroepen om alles alleen, zonder leiding, op goed geluk te doen. Integendeel, Hij kent uw vaardigheden, Hij ziet uw toewijding en zal uw veronderstelde onbekwaamheden veranderen in krachtige eigenschappen. Hij heeft beloofd: “Ik zal voor uw aangezicht uit gaan. Ik zal aan uw rechter- en aan uw linkerhand zijn, en mijn Geest zal in uw hart zijn, en mijn engelen zullen rondom u zijn om u te schragen.”’ (‘Suikerbieten en de waarde van een ziel’, Liahona, juli 2009, pp. 3–4.)
Onze hemelse Vader laat ons in deze proeftijd niet in de steek. Hij heeft ons de complete ‘veiligheidsuitrusting’ gegeven die we nodig hebben om met succes bij Hem terug te keren. Hij heeft ons het persoonlijk gebed, de Schriften, hedendaagse profeten en de Heilige Geest gegeven om ons te leiden. Soms lijkt het gebruik van die uitrusting hinderlijk, lastig en absoluut niet modieus. Voor het juiste gebruik ervan moeten we toegewijd, gehoorzaam en standvastig zijn. Maar ik heb ervoor gekozen om die uitrusting te gebruiken. Dat moeten we allemaal doen.
In de Schriften wordt nog een belangrijk onderdeel van een veiligheidsuitrusting genoemd — een ‘roede van ijzer’. Volgelingen van onze Heiland, Jezus Christus, worden aangemoedigd om deze roede vast te houden zodat ze veilig hun weg naar het eeuwige leven kunnen vinden. En dan bedoel ik het visioen van Lehi in het Boek van Mormon, over de boom des levens.
Door goddelijke inspiratie zagen de profeet Lehi uit het Boek van Mormon en zijn zoon Nephi een visioen van onze aardse proeftijd en de bijbehorende gevaren. Lehi zei: ‘En het geschiedde dat er een mist van duisternis opsteeg, ja, een buitengewoon dichte mist van duisternis, waardoor zij die zich op het pad hadden begeven hun weg kwijtraakten, zodat zij afdwaalden en verloren gingen’ (1 Nephi 8:23). Toch zag hij ‘andere menigten naar voren dringen; en zij kwamen en grepen het uiteinde van de roede van ijzer vast; en zij drongen naar voren, zich voortdurend vasthoudende aan de roede van ijzer, totdat zij tevoorschijn kwamen en neervielen en van de vrucht van de boom namen’ (1 Nephi 8:30), waarmee de boom des levens werd bedoeld.
We leren van het visioen van Lehi dat we ons moeten vasthouden aan de veiligheidsroede die langs ons rechte en smalle pad loopt. We mogen die niet loslaten totdat we ons uiteindelijke doel hebben bereikt — het eeuwige leven bij onze hemelse Vader. Nephi beloofde dat zij die zich vasthielden aan de roede van ijzer ‘nimmer verloren [zouden] gaan; evenmin konden de verzoekingen en brandende pijlen van de tegenstander hen overweldigen en verblinden om hen weg te voeren naar de ondergang’ (1 Nephi 15:24).
Ik moedig u aan om opnieuw de volledige verslagen van deze geïnspireerde visie te lezen. Bestudeer ze, overweeg ze en pas ze toe in uw dagelijks leven. In hedendaagse taal zouden we misschien zeggen dat we ons ‘stevig moeten vasthouden’. We moeten ons stevig aan de roede van ijzer vasthouden en nooit loslaten.
President Harold B. Lee, die in mijn tienerjaren profeet was, heeft ooit gezegd: ‘Als er in deze woelige en frustrerende tijd iets hard nodig is, nu mannen en vrouwen, jongeren en jongvolwassenen, wanhopig op zoek zijn naar antwoorden op de problemen waar de mens mee kampt, is het een “roede van ijzer”. Het is een veilige gids langs het rechte pad dat naar het eeuwige leven leidt, te midden van de vreemde en dwalende wegen die uiteindelijk naar verwoesting leiden, en naar de vernietiging van alles wat “deugdzaam, liefelijk, of eerzaam” is.’ (“Iron Rod,” Ensign, juni 1971, p. 7.)
Dat citaat was relevant toen ik tiener was, en is nu wellicht nog relevanter. De woorden van de profeten waarschuwen, onderrichten en moedigen waarheid aan, of ze nu in 600 v.C., in 1971 of in 2009 gesproken zijn. Ik moedig u aan om te luisteren naar, te geloven in en gehoor te geven aan de geïnspireerde woorden van hen die we als profeet, ziener en openbaarder steun verlenen.
Het is niet altijd gemakkelijk om ons aan de roede van ijzer vast te houden. We kunnen loslaten door groepsdwang of hoogmoed, in de veronderstelling dat we onze eigen weg terug kunnen vinden — later. Als we dat doen, laten we onze veiligheidsuitrusting achter. In zijn visioen zag Lehi veel mensen die de roede van ijzer hadden losgelaten. Nephi zegt: ‘En velen verdwenen uit zijn gezicht, dwalende op vreemde wegen’ (1 Nephi 8:32). In moeilijke tijden kunnen we merken dat wij ook op ‘vreemde wegen’ dwalen. Ik verzeker u dat het altijd mogelijk is om onze weg terug te vinden. Door bekering, mogelijk gemaakt door het zoenoffer van onze Heiland, Jezus Christus, kunnen we de roede van ijzer weer stevig beetpakken en opnieuw de liefdevolle leiding van onze hemelse Vader voelen. De Heiland heeft ons een open uitnodiging gegeven: bekeer u, hou vast en laat niet los.
Net als Nephi wil ik u met alle kracht van mijn ziel aansporen om ‘acht te slaan op het woord des Heren’ en ‘zijn geboden altijd en in alles te onderhouden’ (1 Nephi 15:25). Gebruik de veiligheidsuitrusting die Hij u heeft gegeven. Houd u vast en geloof dat onze hemelse Vader u voor uw ijver zal zegenen.
Ik weet dat het herstelde evangelie waar is, en dat we geleid worden door een hedendaagse profeet van God, president Thomas S. Monson. Ik vind het een groot voorrecht en een zegen om zijn dochter te zijn. Ik hou echt van mijn ouders.
Ik voelde me op een avond enigszins ontmoedigd en zei: ‘O pa, de zegeningen die we als lid van de kerk ontvangen en de beloofde zegeningen van de tempel zijn zo goed. Als we toch onze hand maar zouden uitstrekken en ze zouden aanvaarden.’ Hij antwoordde zonder aarzelen: ‘Ann, ze zijn alles.’
Ik bid dat wij ons zullen vasthouden aan de eeuwige waarheden van het evangelie van Jezus Christus omdat ze letterlijk ‘alles’ zijn. In de naam van Jezus Christus. Amen.