„Wielka i wspaniała miłość”
Dziecięca wiara w doskonałą miłość Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa „[obróci] w niwecz” szatańskie pułapki nieprzydatności, niedoskonałości i poczucia winy.
Dzieci z czystą wiarą deklarują: „Wierzymy w Boga, Wiecznego Ojca, w Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i w Ducha Świętego”1. Jednak czasem młodzież i dorośli nie czują mocy tej prostej deklaracji.
Szatan jest „wrogiem wszelkiej prawości”2. Z tego powodu sieje on wątpliwości co do natury Boskiej Trójcy i naszych relacji z jej członkami. Jezus Chrystus przepowiedział, że w dniach ostatnich nawet wybrani zostaną zwiedzeni3. Rozważmy trzy przykłady tego, jak Lucyfer „[zastawia] sidła i pułapki, by schwytać świętych Boga”4.
Pułapka fałszywej nieprzydatności. Wierna młoda osoba czuje się niezdolna do spełnienia oczekiwań innych. W domu i szkole jest rzadko chwalona, a często krytykowana. Popularne media mówią jej, że nie jest wystarczająco ładna czy wystarczająco mądra. Każdego dnia ta prawa siostra wątpi w to, czy jest osobą godną miłości Ojca Niebieskiego, zadość czyniącej ofiary Zbawiciela, czy też stałych wskazówek Ducha.
Pułapka przesadnej niedoskonałości. Wyróżniający się misjonarz czuje się niezdolny do spełnienia oczekiwań Boga. W swym umyśle ten godny starszy wyobraża sobie, że surowy Ojciec Niebieski ściśle przywiązany jest do nieodwołalnej sprawiedliwości, że Zbawiciel zdolny jest do zmazania występków innych, lecz nie tego starszego i że Duch Święty nie chce towarzyszyć niedoskonałej osobie.
Pułapka niepotrzebnego poczucia winy. Kobieta w średnim wieku jest oddaną matką, kochającą przyjaciółką, wiernie służy w Kościele i często odwiedza świątynię. Jednak w głębi serca ta siostra nie potrafi wybaczyć sobie grzechów popełnionych wiele lat temu, za które odpokutowała i które zostały w pełni rozwiązane z przywódcami kapłańskimi. Wątpi ona, czy jej życie będzie kiedykolwiek do przyjęcia przez Pana i straciła nadzieję na życie wieczne w obecności Ojca Niebieskiego.
Jeśli macie myśli i uczucia podobne do tych dobrych Świętych, zachęcam was do stania się jak małe dziecko i ponownego poczucia „[wielkiej] i [wspaniałej miłości objawionej] przez Ojca i Syna poprzez przyjście Odkupiciela na świat”5. Dziecięca wiara w doskonałą miłość Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa „[obróci] w niwecz”6 szatańskie pułapki nieprzydatności, niedoskonałości i poczucia winy.
Przypowieści Salomona nauczają: „Gdyż to, co myśli w swym sercu, takim jest”7. Pozwólcie, że zasugeruję — oprócz konsekwentnych modlitw, studiowania pism świętych oraz uczęszczania do Kościoła i świątyni — pięć zmian w waszych umysłach i sercach, które pozwolą pełniej poczuć wrażliwą miłość Boga.
Po pierwsze: spójrzcie na siebie jako na cenne dziecko kochającego Ojca w Niebie. Nasze dzieci z przekonaniem śpiewają: „Bóg moim Ojcem jest, i przysłał tutaj mnie”8. Małe dzieci czują i wiedzą o tym, o czym wy, być może, zapomnieliście. Jesteście umiłowanymi synami lub córkami Ojca Niebieskiego, stworzonymi „na obraz [Jego]”9 i macie też ogromną wartość — tak wielką, że Jezus Chrystus oddał za was Swoje życie.
Bóg Ojciec jest miłosierny i ma dla was nieskończoną miłość, bez względu na wasze błędy. Tylko głos Szatana spowoduje, że będziecie się czuli bezwartościowi. W przeciwieństwie do niego, Duch Święty sprawi, że poczujecie „boski żal”10, który poprowadzi was ku odpokutowaniu w taki sposób, który napełni was nadzieją zmiany na lepsze.
Kiedy czujecie się bezwartościowi „[pomnijcie], że wielka jest wartość dusz w oczach Boga”11. Powstrzymajcie się od ciągłego myślenia i mówienia negatywnych słów o sobie — istnieje wyraźna różnica między pokorą, a upokorzeniem. Odszukajcie i używajcie swych niepowtarzalnych talentów, zamiast zatrzymywać się nad swymi słabościami.
Po drugie: powierzcie swe brzemiona Jezusowi Chrystusowi. Gdy czujecie się przytłoczeni oczekiwaniami i wyzwaniami, nie walczcie sami. Podążajcie za przykładem małych dzieci i uklęknijcie, aby się pomodlić.
Jezus Chrystus przykazał nam: „[Radźcie] mi się w każdej myśli; nie [wątpcie], nie [lękajcie] się”12. Wątpliwości, strach i obawy wskazują na to, że wzięliśmy wszystkie brzemiona życia i niepokoje na siebie. Gdy nękają was myśli, że jesteście nieprzydatni, z przekonaniem powiedzcie: „Wszystko mogę w Tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie”13. Wówczas kiedy „[czynicie] radośnie wszystko, co leży w [waszej] mocy”14, możecie odpocząć przekonani o tym, że Pan dokona całej reszty i wszystko się dobrze skończy.
Zbawiciel obiecał: „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie”15. Jeśli „[zrzucicie] na Pana [brzemiona] swoje”16, poczujecie pokój Ducha17.
Po trzecie: wybaczcie sobie grzechy i niedoskonałości. Ojciec Niebieski nie oczekuje od was, abyście stali się absolutnie doskonali w tym życiu. On wiedział o tym, że Jego dzieci będą popełniały błędy podczas zdobywania doświadczenia w życiu doczesnym. Dlatego „tak Bóg umiłował świat”18, że Jego plan szczęścia zapewnił miłosiernego Zbawiciela.
Jezus powiedział: „Ja, Pan, odpuszczę, komu będę chciał odpuścić, ale od was jest wymagane, abyście odpuścili wszystkim ludziom”19. Zacznijcie od siebie i przebaczcie również innym. Jeśli Bóg nie będzie pamiętał grzechów, za które odpokutujemy20, to dlaczego my mamy pamiętać? Unikajcie tracenia czasu i energii na przeżywanie na nowo przeszłości.
Aby wybaczyć sobie i innym, musicie pokładać ufność w Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa. Prorok Zenok modlił się: „Jesteś gniewny, Panie, na ten lud, bo nie chcą zrozumieć łask, które na nich przelałeś ze względu na Twego Syna”21. Nasz Ojciec w Niebie jest zasmucony, gdy ograniczamy moc zadość czyniącej ofiary Jego Syna. Gdy będziecie rozwijać wiarę w Jezusa Chrystusa, „[opuści was] poczucie winy”22. Jeśli poczucie winy pozostaje nawet po szczerej pokucie, uwierzcie swoim przywódcom kapłańskim, gdy mówią, że jesteście godni23.
Po czwarte: podtrzymujcie nadzieję na życie wieczne. Jeśli wyobrażacie sobie, że wasze dawne grzechy, skazy charakteru i błędne decyzje uniemożliwią wam otrzymanie wszystkich błogosławieństw Boga, rozważcie doświadczenie Almy Starszego. Odnosząc się do swych młodzieńczych lat, gdy był niemoralnym kapłanem króla Noego, Alma przyznał: „Ja sam wpadłem w tę pułapkę i czyniłem wiele rzeczy, które są występne w oczach Pana, co było przyczyną mojego wielkiego cierpienia w nawróceniu się”24. Jednak pokuta Almy była tak pełna i Zadośćuczynienie Chrystusa tak nieskończone, że Alma stał się prorokiem i otrzymał obietnicę życia wiecznego25. Gdy dajecie z siebie wszystko, aby być posłusznymi i odpokutować, wy również możecie otrzymać miejsce w królestwie celestialnym, dzięki Zadośćuczynieniu i łasce Jezusa Chrystusa26.
Po piąte: znajdujcie radość każdego dnia. Jednym ze źródeł radości jest służba, ponieważ kiedy jesteście zajęci pomaganiem innym, będziecie mieli mniej czasu na zadręczanie się własnymi niedociągnięciami. Zbawiciel mądrze nauczał: „Bo kto by chciał duszę swoją zachować, utraci ją, a kto by utracił duszę swoją dla mnie i dla ewangelii, zachowa ją”27.
Doświadczycie większej radości w swym życiu, jeśli wykorzenicie pojawiający się z wiekiem pesymizm i zastąpicie go dziecięcym optymizmem. Optymizm jest cnotą, która pozwala nam zobaczyć miłującą rękę Boga w szczegółach naszego życia. Jeden z hymnów radzi: „Policz swoje łaski, które dał ci Bóg”28.
Świadczę o Ojcu Niebieskim, który w wielkiej i wspaniałej miłości zwraca się do każdego ze Swych dzieci. Dzielę się świadectwem o Jezusie Chrystusie, który ma „moc zbawienia”29 nas od poczucia nieprzydatności, niedoskonałości i grzechów. Daję świadectwo o Duchu Świętym, który będzie towarzyszył niedoskonałym, lecz skruszonym duszom. Do was, wiernych i godnych Świętych, którzy walczą z pułapkami diabła w dniach ostatnich30, mówię: „Niech wam Bóg sprawi, by wasze ciężary stały się lekkie poprzez radość w Jego Synu”31. W święte imię Jezusa Chrystusa, amen.