Zadośćuczynienie może oczyścić, rekultywować i uświęcić nasze życie

Starszy Shayne M. Bowen

Siedemdziesiąty

Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest dostępne dla każdego z nas. Jego Zadośćuczynienie jest nieskończone.

W Idaho Falls, w stanie Idaho, jest piękny port lotniczy. To lotnisko, jedno z największych w tym regionie, zapewnia łatwy dostęp do doliny rzeki Snake, w jej górnym biegu. Pamiętam, kiedy jako młody mężczyzna wracałem z Chile, po dwóch latach służby na misji, do tego właśnie portu lotniczego, gdzie witała mnie moja rodzina. Na tym lotnisku podobne sceny mają miejsce tysiące razy, kiedy wierni Święci przyjmują powołanie do służby. Stanowi ono bardzo użyteczną, integralną część miasta i regionu.

W okolicach portu lotniczego znajduje się inna użyteczna i piękna część miasta — Freeman Park. Rzeka Snake płynie przez ten park trzy kilometry. Jest tam trasa spacerowa, która biegnie poprzez park i ciągnie się kilometrami w okolicach rzeki.

Freeman Park to całe hektary zielonej trawy, z wieloma boiskami do baseballu i softballu (gra podobna do baseballu, rozgrywana na mniejszym boisku — przyp. tłum.), huśtawkami dla dzieci, zacisznymi miejscami dla piknikowych zjazdów rodzinnych, przepięknych alei wysadzanych drzewami i krzewami dla przechadzających się par. Kiedy patrzy się z parku w dół rzeki, można zobaczyć majestatyczną świątynię Idaho Falls, która wznosi się, biała i czysta na podwyższeniu terenu. Szum pędzących wód rzeki Snake, która przebija się w swoim korycie poprzez wychodnie skał magmowych, czyni ten park niezwykle atrakcyjnym. Jest to jedno z moich ulubionych miejsc, gdzie spaceruję z moją ukochaną, Lynette, relaksuję się, kontempluję i medytuję. Jest ono bardzo spokojne i inspirujące.

Dlaczego mówię o miejscowym porcie lotniczym i Freeman Park w Idaho Falls? Ponieważ powstały one na podłożu tego samego rodzaju; oba te piękne, użyteczne miejsca były kiedyś wysypiskami śmieci.

Takie wysypisko materiałów odpadowych jest tam, gdzie śmieci przysypywane są warstwami ziemi. Słownik Webstera określa wysypisko materiałów odpadowych jako „system pozbywania się śmieci i odpadków, polegający na przysypywaniu ich kolejnymi warstwami ziemi, przez co powstaje niewysokie wzniesienie” (Merriam-Webster’s Collegiate Dictionary, wyd. 11 [2003], 699).

Inna definicja wysypiska brzmi: „Miejsce, gdzie zasypuje się śmieci, a ziemia jest rekultywowana”. Definicja słowa „rekultywować” podaje: „Przywracać ze złego lub niewłaściwego sposobu prowadzenia czegoś, uratować coś, co jest w niepożądanym stanie” (1039).

Mieszkałem w Idaho Falls przez niemal całe moje życie. Podczas ponad 50 lat dołożyłem do tych wysypisk mnóstwo śmieci.

Co pomyśleliby ojcowie miasta, jeśli któregoś dnia pojawiłbym się z koparką na jednym z pasów startowych portu lotniczego Idaho Falls lub na środku jednego z zarośniętych trawą pól Freeman Park, i zaczął kopać wielkie dziury? Gdyby zapytali mnie, co robię, odpowiedziałbym, że chcę wykopać stare śmieci, które dorzucałem przez lata.

Przypuszczam, że powiedzieliby mi, że nie sposób rozpoznać swoich własnych śmieci, że były one rekultywowane i zasypane dawno temu. Jestem pewien, że powiedzieliby mi, że nie mam prawa wykopywać śmieci i że niszczę coś bardzo pięknego i użytecznego, coś, co oni wytworzyli z moich śmieci. Mówiąc krótko, nie wydaje mi się, że byliby tym zachwyceni. Przypuszczam, że dziwiłoby ich to, że ktoś może chcieć zniszczyć coś tak pięknego i użytecznego, usiłując wykopać stare śmieci.

Czy możliwe jest rekultywowanie życia, które przez lekkomyślną utratę samokontroli zostało tak zasypane śmieciami, iż wydaje się, że dana osoba nie uzyska przebaczenia? A co stanie się z człowiekiem, który dokonuje szlachetnych wysiłków, ale popada w grzech tak wiele razy, że czuje, iż nie ma sposobu, aby przerwać ten, wydawałoby się, nie kończący się schemat postępowania? Lub, co stanie się z osobą, która zmieniła swe życie, ale nie potrafi przebaczyć samej sobie?

Prorok Alma, nawiązując do Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, nauczał lud w Gideonie:

„I pójdzie On doświadczając boleści, cierpienia i wszelkich pokus; i stanie się to, aby wypełniły się słowa, że przejmie boleści i choroby swego ludu.

I przyjmie śmierć, aby mógł zerwać jej więzy trzymające w niewoli Jego lud, i weźmie na siebie ich słabości, aby Jego serce przepełniło się miłosierdziem przez doświadczenia w ciele, aby przez doświadczenia w ciele poznał, jak może pomagać swoim w ich słabościach.

Duch wie wszystko, jednak Syn Boga cierpi jako śmiertelny, aby mógł wziąć na siebie grzechy swoich i wymazać ich występki mając moc wyzwolenia, i to jest moim świadectwem” (Alma 7:11–13).

Jakub, brat Nefiego, nauczał, także mówiąc o Zadośćuczynieniu: „Potrzebne jest więc nieskończone zadośćuczynienie, gdyż bez nieskończonego zadośćuczynienia to śmiertelne ciało nie mogłoby stać się nieśmiertelnym, a pierwszy wyrok wydany na człowieka trwałby nieskończenie. I jeśli tak by się stało, to ciało złożone do grobu psułoby się i rozkładało, powracając do matki ziemi, aby nigdy już nie powstać” (2 Nefi 9:7).

Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest dostępne dla każdego z nas. Jego Zadośćuczynienie jest nieskończone. Stosuje się ono do każdego, również do was. Może ono oczyścić, rekultywować i uświęcić, także was. To właśnie oznacza słowo „nieskończone” — całkowite, zupełne, obejmujące wszystko, na zawsze. Prezydent Boyd K. Packer nauczał: „Nie ma nawyku, nie ma nałogu, nie ma buntu, nie ma wykroczenia, nie ma odstępstwa, nie ma zbrodni, które stanowiłyby wyjątek od obietnicy całkowitego wybaczenia. To jest obietnica zadośćuczynienia Chrystusa” („The Brilliant Morning of Forgiveness”, Ensign, list. 1995, 20).

Tak samo jak grunt wymaga pełnej poświęcenia pracy i uwagi, mozolnego układania ziemi warstwa po warstwie, aby rekultywować nisko położoną glebę, tak też nasze życie wymaga czujności, nieustannego nakładania — warstwa po warstwie — uzdrawiającego daru pokuty.

Tak samo jak ojcowie miasta w Idaho Falls mogliby mieć złe odczucia w stosunku do osoby, która stara się wykopać swoje stare śmieci, nasz Ojciec w Niebie i Jego Syn, Jezus Chrystus, odczuwają smutek, kiedy wybieramy pozostawanie w naszym grzechu, podczas gdy dar pokuty dostępny dzięki Zadośćuczynieniu, może oczyścić, rekultywować i uświęcić nasze życie.

Kiedy z wdzięcznością przyjmujemy ten cenny dar i korzystamy z niego, możemy cieszyć się pięknem i użytecznością naszego życia, które Bóg rekultywował poprzez Swą nieskończoną miłość i Zadośćuczynienie Swego Syna i naszego brata Jezusa Chrystusa.

Świadczę, że Jezus jest Chrystusem, Synem żyjącego Boga, że Jego Zadośćuczynienie jest rzeczywiste i że, poprzez cud przebaczenia, może On sprawić, że każdy z nas, wy także, będzie ponownie czysty. W imię Jezusa Chrystusa, amen.