உலகத்தைக் குணமாக்க
நம் அனைவரின் பிதாவாகிய தேவனையும், அவருடைய குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் நாம் மதிக்கும்போது, காயங்களும் வேறுபாடுகளும் தீர்க்கப்பட்டு குணமாகும்.
சகோதர சகோதரிகளே, இந்த மகிமையான ஈஸ்டர் காலத்தில், நாம் தேவனின் ஊழியர்களிடமிருந்து, ஆலோசனையும் வழிநடத்துதலும் பெற நாம் கூடியிருப்பதில் நாம் மிகவும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.
நம்முடைய பரலோக பிதாவிடமிருந்து வரும் பரிசுத்தமான வழிகாட்டுதல் மற்றும் போதனைகள் இந்த ஆபத்தான காலங்களில் வாழ்க்கையை வழிநடத்த நமக்கு உதவுகின்றன. தீர்க்கதரிசனம் கூறப்பட்டபடி, “அக்கினி சூறாவளி,” “யுத்தங்கள், யுத்தச் செய்திகள், பல்வேறு இடங்களில் பூமி அதிர்ச்சிகள்,” “மற்றும் சகலவிதமான அருவருப்புகளும்,”1 “வாதைகள்,”2 பஞ்சங்களும், கொள்ளைநோய்களும்,3 குடும்பங்களையும், சமூகங்களையும், நாடுகளையும் கூட நாசமாக்குகின்றன.
உலகம் முழுவதும் மற்றொரு கசையடி உள்ளது: உங்கள் மற்றும் எனது மத சுதந்திரத்தின் மீதான தாக்குதல்கள். இந்த வளர்ந்து வரும் உணர்வு பொது சமூகம், பள்ளிகள், சமூக தரநிலைகள் மற்றும் பொது விவாதங்கள் ஆகியவற்றிலிருந்து மதத்தையும் கடவுள் நம்பிக்கையையும் அகற்ற முயல்கிறது. மத சுதந்திரத்தை எதிர்ப்பவர்கள் இதயப்பூர்வமான நம்பிக்கைகளை வெளிப்படுத்துவதில் கட்டுப்பாடுகளை விதிக்க முற்படுகின்றனர். அவர்கள் நம்பிக்கை மரபுகளை கூட விமர்சிக்கிறார்கள் மற்றும் கேலி செய்கிறார்கள்.
இத்தகைய அணுகுமுறை மக்களை ஓரங்கட்டுகிறது, தனிப்பட்ட கொள்கைகள், நேர்மை, மரியாதை, ஆவிக்குரிய தன்மை மற்றும் மனசாட்சியின் சமாதானம் ஆகியவற்றை மதிப்பிழக்கச் செய்கிறது.
மத சுதந்திரம் என்றால் என்ன?
இது அதன் அனைத்து அமைப்புகளிலும் ஆராதிக்கும் சுதந்திரம்: ஒன்று கூடும் சுதந்திரம், பேச்சு சுதந்திரம், தனிப்பட்ட நம்பிக்கைகளின்படி செயல்படும் சுதந்திரம் மற்றும் மற்றவர்களும் அதைச் செய்வதற்கான சுதந்திரம். மதச் சுதந்திரம் நாம் ஒவ்வொருவரும் எதை நம்புகிறோம், எப்படி வாழ்கிறோம், நம் விசுவாசத்தின்படி செயல்படுகிறோம், தேவன் நம்மிடம் என்ன எதிர்பார்க்கிறார் என்பதை நாமே தீர்மானிக்க அனுமதிக்கிறது.
இத்தகைய மத சுதந்திரத்தை குறைக்கும் முயற்சிகள் புதிதல்ல. வரலாறு முழுவதும், விசுவாசமுள்ள மக்கள் மற்றவர்களால் பெரும் துன்பங்களை அனுபவித்திருக்கிறார்கள். பிற்காலப் பரிசுத்தவான்களின் இயேசு கிறிஸ்து சபையின் அங்கத்தினர்கள் வேறல்ல.
இயேசு கிறிஸ்துவில் விசுவாசம் மற்றும் அவரது பாவநிவர்த்தி, மனந்திரும்புதல், மகிழ்ச்சியின் திட்டம் மற்றும் நமது கர்த்தரின் இரண்டாம் வருகை உள்ளிட்ட தெய்வீக கோட்பாட்டின் போதனைகளால் நமது தொடக்கத்திலிருந்தே, தேவனைத் தேடும் பலர் இந்த சபைக்கு ஈர்க்கப்பட்டனர்.
எதிர்ப்பு, துன்புறுத்தல் மற்றும் வன்முறை ஆகியவை நமது முதல் பிற்கால தீர்க்கதரிசி ஜோசப் ஸ்மித்தையும் அவரைப் பின்பற்றியவர்களையும் பாதித்தன.
1842ல் கொந்தளிப்பின் மத்தியில், ஜோசப் வளர்ந்து வரும் சபையின் 13 அடிப்படைக் கோட்பாடுகளை வெளியிட்டார், இதில் இதுவும் அடங்கும்: “எங்கள் மனசாட்சியின் கட்டளைகளின்படி சர்வவல்ல தேவனை பிரார்த்திப்பதற்கான சிலாக்கியம் கோரி, மேலும் எல்லா மனிதர்களுக்கும் அதே சிலாக்கியத்தை அனுமதித்து, அவர்கள் எப்படி, எங்கு, அல்லது எதை வேண்டுமானாலும் ஆராதிக்க விடுகிறோம்.”4
அவரது அறிக்கை உள்ளடக்கியது, விடுவிப்பது மற்றும் மரியாதைக்குரியது. அதுவே மத சுதந்திரத்தின் சாராம்சம்.
தீர்க்கதரிசி ஜோசப் ஸ்மித் மேலும் குறிப்பிட்டார்.
“ஒரு பிரஸ்பைடிரியன், ஒரு பாப்டிஸ்ட் அல்லது வேறு எந்த மதத்தைச் சேர்ந்த ஒரு நல்ல மனிதனின் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதில் நான் மரிக்கத் தயாராக இருக்கிறேன் என்று பரலோகத்தின் முன் அறிவிக்க நான் தைரியமாக இருக்கிறேன்; ஏனெனில் ரோமன் கத்தோலிக்கர்களின் உரிமைகளை மிதித்து நசுக்கும் அதே கொள்கைக்காக பரசுத்தவான்கள், அல்லது பிரபலமற்ற மற்றும் தங்களைத் தற்காத்துக் கொள்ள மிகவும் பலவீனமாக இருக்கும் வேறு எந்தப் பிரிவினரின் உரிமைகளையும் மிதித்துவிடுவார்கள்.
“சுதந்திரத்தின் மீதான நேசம் [அது] என் ஆத்துமாவை உணர்த்துகிறது, முழு மனித இனத்திற்கும் குடிமை மற்றும் மத சுதந்திரம்.”5
இருப்பினும், ஆரம்பகால சபை உறுப்பினர்கள் தாக்கப்பட்டு ஆயிரக்கணக்கான மைல்கள், நியூயார்க்கிலிருந்து ஒஹாயோ முதல் மிசோரி வரை விரட்டப்பட்டனர், அங்கு கவர்னர் சபையின் உறுப்பினர்களை “எதிரிகளாகக் கருத வேண்டும் மற்றும் மாநிலத்திலிருந்து அழிக்கப்பட வேண்டும் அல்லது விரட்டப்பட வேண்டும்” என்று உத்தரவு பிறப்பித்தார்.6 அவர்கள் இல்லினாய்க்கு ஓடிவிட்டனர், ஆனால் வேதனை தொடர்ந்தது. ஒரு கும்பல் தீர்க்கதரிசி ஜோசப்பைக் கொன்றது, அவரைக் கொல்வது சபையை அழித்து, விசுவாசிகளை சிதறடிக்கும் என்று நினைத்தது. ஆனால் விசுவாசிகள் உறுதியாக இருந்தார்கள். ஜோசப்பின் பின்வந்த ப்ரிகாம் யங், 1,300 மைல்களுக்கு மேற்கே இப்போது யூட்டா மாநிலம் என்று அழைக்கப்படும் பகுதிக்கு ஆயிரக்கணக்கானவர்களை கட்டாயமாக வெளியேற்றினார்.7 அந்த ஆரம்பகால முன்னோடி குடியேறியவர்களில் எனது முன்னோர்களும் அடங்குவர்.
கடுமையான துன்புறுத்தலின் அந்த நாட்களில் இருந்து, அமெரிக்காவிற்கு வெளியே பாதிக்கு மேல் வாழ்கின்றவர்களையும் சேர்த்து, கர்த்தரின் சபை கிட்டத்தட்ட 17 மில்லியன் உறுப்பினர்களுக்கு சீராக வளர்ந்துள்ளது.8
ஏப்ரல் 2020 ல், நமது சபை சுவிசேஷத்தின் மறுஸ்தாபித்தின் 200 வது ஆண்டு நிறைவை உலகிற்கு ஒரு பிரகடனத்துடன் கொண்டாடியது, இது நமது பிரதான தலைமை மற்றும் பன்னிரு அப்போஸ்தலர் குழுமத்தால் தயாரிக்கப்பட்டது. “உலகத்தின் ஒவ்வொரு தேசத்திலுமுள்ள தமது பிள்ளைகளை தேவன் நேசிக்கிறார்” என அது தொடங்குகிறது.9
நமது அன்பிற்குரிய தீர்க்கதரிசி, ரசல் எம். நெல்சன் மேலும் தெரிவித்தார்:
“தேவனின் அனைத்து பிள்ளைகளுக்கும் சுதந்திரம், தயவு மற்றும் நேர்மை ஆகியவற்றை நாங்கள் நம்புகிறோம்.
“நாம் அனைவரும் சகோதர சகோதரிகள், ஒவ்வொருவரும் பரலோகத்திலுள்ள அன்பான பிதாவின் பிள்ளைகள். அவருடைய குமாரனாகிய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து, ‘கருப்பும் வெள்ளையும், அடிமையும் சுதந்திரரும், ஆணும் பெண்ணும்’ என்று அனைவரையும் தன்னிடம் வரும்படி அழைக்கிறார் (2 நேபி 26:33).”10
மதச் சுதந்திரத்திலிருந்து சமூகமும் தனிமனிதர்களும் பயன்பெறும் நான்கு வழிகளை என்னுடன் கவனியுங்கள்.
முதலாவது, மத சுதந்திரம் முதல் மற்றும் இரண்டாவது பெரிய கட்டளைகளை மதிக்கிறது, தேவனை நம் வாழ்வின் மையத்தில் வைக்கிறது. மத்தேயுவில் நாம் வாசிக்கிறோம்:
“உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத்தோடும் உன் முழு ஆத்துமாவோடும் உன் முழு மனதோடும் அன்புகூருவாயாக.”11
“இதற்கு ஒப்பாயிருக்கிற இரண்டாம் கற்பனை என்னவென்றால், உன்னிடத்தில் நீ அன்புகூருவதுபோலப் பிறனிடத்திலும் அன்பு கூருவாயாக.”12
சபை கூடுமிடத்திலோ, ஜெப ஆலயத்திலோ, மசூதியிலோ அல்லது தகரக் கூரையோ கொண்ட குடிசையில் இருந்தாலும், கிறிஸ்துவின் சீஷர்கள் மற்றும் ஒத்த எண்ணம் கொண்ட அனைத்து விசுவாசிகளும், தேவனை வணங்குவதன் மூலமும், அவருடைய பிள்ளைகளுக்குச் சேவை செய்வதன் மூலமும் பக்தியை வெளிப்படுத்தலாம்.
அத்தகைய அன்புக்கும் சேவைக்கும் இயேசு கிறிஸ்து சிறந்த உதாரணம். அவருடைய ஊழியத்தின்போது, அவர் ஏழைகளைக் கவனித்து,13 நோயாளிகளையும்,14 பார்வையற்றோரையும் குணப்படுத்தினார்.16 பசித்தவர்களுக்கு உணவளித்தார்,16 சிறு பிள்ளைகளுக்குத் தம் கைகளை நீட்டினார்,17 தமக்குத் தீங்கிழைத்தவர்களை, அவரை சிலுவையிலறைந்தவர்களைக்கூட மன்னித்தார்.18
இயேசு “நன்மை செய்பவராய் சுற்றித் திரிந்தார்” என்று வேதங்கள் விவரிக்கிறது.19 அதுபோலவே நாமும் செய்ய வேண்டும்.
இரண்டாவது, மத சுதந்திரம் விசுவாசம், நம்பிக்கை மற்றும் சமாதானம் ஆகியவற்றின் வெளிப்பாடுகளை வளர்க்கிறது.
ஒரு சபையாக, அனைத்து விசுவாசங்கள் மற்றும் விருப்பங்கள் மற்றும் அவர்களின் நம்பிக்கைகளைப் பேசுவதற்கான அவர்களின் உரிமையைப் பாதுகாக்கும் மற்ற மதங்களுடன் நாம் இணைகிறோம். இதன் பொருள் நாம் அவர்களின் நம்பிக்கைகளை ஏற்றுக்கொள்கிறோம், அல்லது நம்முடையவற்றை என்பது அல்ல, ஆனால் நம்மை அமைதிப்படுத்த விரும்புபவர்களுடன் இருப்பதை விட நமக்கு பொதுவானது அதிகம்.
நான் சமீபத்தில் இத்தாலியில் நடந்த G20 பன்மத மன்றத்தில் சபையின் பிரதிநிதியாக இருந்தேன். உலகெங்கிலும் உள்ள அரசு மற்றும் மதத் தலைவர்களை நான் சந்தித்தபோது நான் ஊக்கமடைந்தேன், உற்சாகமடைந்தேன். நம் அனைவரின் பிதாவாகிய தேவனையும், அவருடைய குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் நாம் மதிக்கும்போது, காயங்கள் மற்றும் வேறுபாடுகள் தீர்க்கப்பட்டு குணமாகும் என்பதை நான் உணர்ந்தேன். நம் கர்த்தரும் இரட்சகருமான இயேசு கிறிஸ்துதான் அனைவரையும் குணப்படுத்துபவர்.
நான் என் பேச்சை முடித்தபோது எனக்கு ஒரு சுவாரஸ்யமான தருணம் கிடைத்தது. முந்தைய ஏழு பேச்சாளர்கள் விசுவாசம், பாரம்பரியம் அல்லது தேவனின் பெயரால் முடிக்கவில்லை. நான் பேசும்போது, “நான் நன்றி சொல்லிவிட்டு உட்காரலாமா, அல்லது ‘இயேசு கிறிஸ்துவின் நாமத்தில்’ முடிக்கலாமா?” என்று நினைத்தேன். நான் யார் என்பதை நான் நினைவு கூர்ந்தேன், மேலும் எனது செய்தியை முடிக்க கர்த்தர் தம்முடைய பெயரைச் சொல்ல வைப்பார் என்று எனக்குத் தெரியும். நான் அதைச் செய்தேன். திரும்பிப் பார்க்கும்போது, என் நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்த இது எனக்கு கிடைத்த வாய்ப்பு; அவருடைய பரிசுத்த நாமத்திற்கு சாட்சி கொடுக்க எனக்கு மத சுதந்திரம் இருந்தது.
மூன்றாவது, மற்றவர்களுக்கு உதவ மதம் மக்களை ஊக்குவிக்கிறது.
மதம் வளர இடமும் சுதந்திரமும் கொடுக்கப்பட்டால், விசுவாசிகள் எளிமையான மற்றும் சில சமயங்களில் வீரச் சேவைகளைச் செய்கிறார்கள். “திக்குன் ஓலம்” என்ற பண்டைய யூத சொற்றொடர், “உலகைச் சரிசெய்வது அல்லது குணப்படுத்துவது” என்று பொருள்படும் என்பது, இன்று பலரின் முயற்சிகளில் பிரதிபலிக்கிறது. Caritas International, Islamic Relief என அழைக்கப்படும் கத்தோலிக்க அறக்கட்டளைகள் மற்றும் பல யூத, இந்து, புத்த, சீக்கிய மற்றும் கிறிஸ்தவ அமைப்புகளான இரட்சணிய சேனை மற்றும் நேஷனல் கிறிஸ்தவ அறக்கட்டளை ஆகியவற்றுடன் நாம் கூட்டு சேர்ந்துள்ளோம். மிக சமீபத்தில் கூடாரங்கள், உறங்கும் பைகள் மற்றும் உணவுப் பொருட்களுடன் போரின் அகதிகளுக்கு உதவுவதன் மூலம் மில்லியன் கணக்கான மக்களுக்கு நாங்கள் ஒன்றாக சேவை செய்கிறோம்,20 பாலர்வாதம் 21 மற்றும் கோவிட்22 உள்ளிட்ட தடுப்பூசிகள் வழங்குகிறோம். என்ன செய்யப்படுகிறது என்ற பட்டியல் நீண்டது, ஆனால் தேவைகளும் உள்ளன.
எந்த கேள்வியும் இல்லை, விசுவாசிகள், ஒன்றாக வேலை செய்வதால் குறிப்பிடத்தக்க தலையீடுகளை செய்ய முடியும். அதே நேரத்தில், ஒருவருக்கு ஒருவர் சேவை செய்வது பெரும்பாலும் அறிவிக்கப்படாதது ஆனால் அமைதியாக வாழ்க்கையை மாற்றுகிறது.
இயேசு கிறிஸ்து நாயீனின் விதவையை அணுகியபோது லூக்காவில் உள்ள உதாரணத்தை நான் நினைக்கிறேன். இயேசு, சீஷர்கள் குழுவுடன், விதவையின் ஒரே மகனின் அடக்க ஊர்வலத்தைப் பார்த்தார். அவர் இல்லாமல், அவள் உணர்ச்சி, ஆவிக்குரிய மற்றும் நிதி அழிவை எதிர்கொண்டாள். அவளுடைய கண்ணீர் வழிந்த முகத்தைப் பார்த்த இயேசு, “அழாதே” என்றார்.23 பின்னர் அவர் உடலை சுமந்து சென்ற பாடையை தொட்டதால் ஊர்வலம் நிறுத்தப்பட்டது.
அப்பொழுது அவர்: “வாலிபனே, எழுந்திரு என்று உனக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.
“மரித்தவன் எழுந்து உட்கார்ந்து, பேசத்தொடங்கினான். [இயேசு] அவனை அவன் தாயினிடத்தில் ஒப்புவித்தார்.”24
இறந்தவர்களை உயிர்த்தெழச் செய்வது ஒரு அற்புதம், ஆனால் போராடும் ஒருவருக்கு தயவும் அக்கறையும் காட்டும் ஒவ்வொரு செயலும், “தேவன் [நம்முடன்] இருக்கிறார்” என்பதை அறிந்து, நாம் ஒவ்வொருவரும் “நன்மை செய்பவராய் [சுற்றித்] திரிதல்” உடன்படிக்கையின் வழியாகும்.25
மேலும் நான்காவது, மத சுதந்திரம் மதிப்புகள் மற்றும் ஒழுக்கத்தை வடிவமைப்பதில் ஒருங்கிணைக்கும் மற்றும் அணிதிரட்டும் சக்தியாக செயல்படுகிறது.
புதிய ஏற்பாட்டில் பலர் இயேசு கிறிஸ்துவை விட்டு விலகி, அவருடைய கோட்பாட்டைக் குறித்து முணுமுணுப்பதைப்பற்றி வாசிக்கிறோம், “இது கடினமான உபதேசம், யார் இதைக் கேட்பார்கள்”.26
அந்த கூக்குரல், இன்றும் பேச்சிலிருந்தும் செல்வாக்கிலிருந்தும் மதத்தை விரட்ட முயல்பவர்களிடம் இருந்து கொண்டே இருக்கிறது. ஆனால், குணத்தை வடிவமைக்கவும், கடினமான காலங்களில் மத்தியஸ்தம் செய்யவும் மதம் இல்லை என்றால், யார் இருப்பார்கள்? நேர்மை, நன்றியுணர்வு, மன்னிப்பு, பொறுமை ஆகியவற்றை யார் கற்பிப்பார்கள்? மறக்கப்பட்டவர்களிடமும், தாழ்த்தப்பட்டவர்களிடமும் தயாளம், மனதுருக்கம், தயவு ஆகியவற்றை யார் வெளிப்படுத்துவார்கள்? தேவனின் பிள்ளைகள் அனைவரையும் போல் வேறுபட்ட ஆனால் தகுதியுள்ளவர்களை யார் அரவணைப்பார்கள்? தேவைப்படுபவர்களுக்குத் தங்கள் கைகளைத் திறந்து, எந்தப் பிரதிபலனையும் தேடாதவர்கள் யார்? அன்றைய போக்குகளை விட சமாதானத்தையும் நியாயப்பிரமாணங்களுக்குக் கீழ்ப்படிவதையும் யார் மதிக்கிறார்கள்? “நீயும் போய் அந்தப்படியே செய்,” என்ற இரட்சகரின் வேண்டுகோளுக்கு யார் பதிலளிப்பார்கள்?27
நாம் பதிலளிப்போம்! ஆம், சகோதர சகோதரிகளே, நாம் செய்வோம்.
மத சுதந்திரத்திற்காக போராட உங்களை நான் அழைக்கிறேன். இது தேவன் கொடுத்த சுயாதீன கொள்கையின் வெளிப்பாடு.
மதச் சுதந்திரம் போட்டியிடும் தத்துவங்களுக்கு சமநிலையைக் கொண்டுவருகிறது. அடிப்படை நம்பிக்கைகளை வெளிப்படுத்தும் மற்றும் செயல்படுத்தும் சுதந்திரத்தை நாம் பாதுகாக்கும் போது மட்டுமே மதத்தின் நன்மை, அதன் அணுகல் மற்றும் மதம் உணர்த்தும் அன்பின் அன்றாட செயல்கள் பெருகும்.
ரசல் எம். நெல்சன் தேவனின் ஜீவிக்கிற தீர்க்கதரிசி என்பதற்கு நான் சாட்சியாக இருக்கிறேன். இயேசு கிறிஸ்து இந்த சபையை வழிகாட்டி, வழிநடத்துகிறார் என்று நான் சாட்சியமளிக்கிறேன். அவர் நம்முடைய பாவங்களுக்குப் பாவநிவர்த்தி செய்து, சிலுவையில் அறையப்பட்டு, மூன்றாம் நாள் உயிர்த்தெழுந்தார்.28 அவர் நிமித்தம், நாம் எல்லா நித்தியத்திற்கும் மீண்டும் வாழ முடியும்; அப்படி விரும்புகிறவர்கள் பரலோகத்தில் நம்முடைய பிதாவோடு இருக்க முடியும். இந்த சத்தியத்தை நான் உலகம் முழுவதுக்கும் அறிவிக்கிறேன். அவ்வாறு செய்வதற்கான சுதந்திரத்திற்கு நான் நன்றியுள்ளவனாக இருக்கிறேன். இயேசு கிறிஸ்துவின், நாமத்தினாலே, ஆமென்.