ចូរបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿអ្នក

ដោយអែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន

នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់

រូបភាព

ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ សូមឲ្យក្ដីជំនឿកើនឡើងនៅលើផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់ជោគវាសនាអស់កល្បរបស់អ្នក។ សូមប្រកាសពីក្ដីជំនឿអ្នក! ចូរបង្ហាញក្ដីជំនឿអ្នក!

បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ យើងសូមសម្ដែងនូវក្ដីស្រឡាញ់ និងការដឹងគុណដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះអ្នក ។ យើងមានអំណរគុណដោយបានធ្វើការក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ។

ក្នុងការដំណើរតាមអាកាសថ្មីៗនេះ នាវិករបស់យើងប្រកាសថា យើងនឹងមានភាពរលាក់អំឡុងពេលចុះចត ហើយសុំឲ្យអ្នកធ្វើដំណើរទាំងអស់ពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព ។ ដូចបានគិតទុក វាបានកើតឡើងមែន ។ វារលាក់ខ្លាំងណាស់ ។ មានស្ត្រីម្នាក់ដែលអង្គុយក្រោយខ្ញុំពីរបីកៅអី មានការភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង ។ នាងបានស្រែកយ៉ាងខ្លាំង ពេលកង់យន្តហោះបះទៅនឹងដី ហើយគ្មានលំនឹងម្ដងៗ ។ ស្វាមីនាងបានព្យាយាមលួងចិត្តនាង តែឥតប្រយោជន៍ឡើយ ។ ការស្រែកខ្លាំងៗរបស់នាង បានបន្តរហូតយើងបានឆ្លងផុតតំបន់រលាក់នោះ ហើយចុះចតដោយសុវត្ថិភាព ។ ក្នុងពេលដែលនាងភ័យខ្លាចនោះ ខ្ញុំអាណិតនាងណាស់ ។ ដោយសារក្ដីជំនឿជាការការពារចំពោះការភ័យខ្លាច ខ្ញុំបានសង្ឃឹមក្នុងចិត្តថា ខ្ញុំអាចពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿនាងបាន ។

ក្រោយមកទៀត ពេលអ្នកដំណើរចាកចេញពីយន្តហោះនោះ ស្វាមីរបស់ស្ត្រីនេះ បាននិយាយនឹងខ្ញុំ ។ គាត់ពោលថា « ឲ្យខ្ញុំសុំទោសដែលភរិយាខ្ញុំខ្លាចខ្លាំងពេក ។ វិធីតែមួយគត់ដែលខ្ញុំអាចលួងលោមដល់នាង គឺប្រាប់នាងថា ‹អែលឌើរ ណិលសិន នៅលើយន្តនេះ សូមអូនកុំព្រួយអី›» ។

ខ្ញុំមិនប្រាកដថា វត្តមានខ្ញុំនៅលើយន្តហោះបានផ្ដល់ការលួងលោមណាមួយដល់គាត់នោះទេ តែខ្ញុំសូមនិយាយថា កត្តាពិតមួយនៃជីវិតរមែងស្លាប់គឺថា សេចក្ដីជំនឿយើងនឹងរងការសាកល្បង និង ឧបសគ្គ ។ ពេលខ្លះការសាល្បងទាំងនោះ កើតមានពេលយើងជួបអ្វី ដែលទំនងជាឱកាសស្លាប់រស់ ។ ចំពោះស្ត្រីដែលភ័យខ្លាចរូបនេះ យន្តហោះដ៏រលាក់មួយ បានបង្ហាញពីគ្រាមួយ ពេលយើងត្រូវបានសាកល្បងភាពរឹងមាំនៃសេចក្ដីជំនឿយើង ។

ពេលយើងនិយាយពីសេចក្ដីជំនឿ---ជាសេចក្ដីជំនឿដែលអាចរំកិលភ្នំបាន---យើងពុំមែននិយាយពីសេចក្ដីជំនឿជាទូទៅទេ តែជាសេចក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចត្រូវបានពង្រឹង ពេលយើងរៀនពីទ្រង់ ហើយរស់នៅតាមសាសនាយើង ។ គោលលទ្ធិនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីបង្កើនសេចក្ដីជំនឿយើង ។ តែនៅក្នុងភាសាសព្វថ្ងៃ ពាក្យថា សាសនា អាចមានន័យខុសៗគ្នាចំពោះមនុស្សផ្សេងៗគ្នា ។

ពាក្យថា សាសនា គឺមានន័យថា «ការភ្ជាប់ជាថ្មី» ឬ «ការចងភ្ជាប់» ទៅនឹងព្រះ ។¹ សំណួរដែលយើងអាចសួរខ្លួនឯងគឺថា តើយើងបានចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះដែរទេ ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីជំនឿយើងបានឃើញ ឬតើយើងពិតជាបានចងភ្ជាប់នឹងអ្វីមួយផ្សេងមែនទេ? ឧទាហរណ៍ ខ្ញុំធ្លាប់ឮការសន្ទនាជាច្រើននៅព្រឹកថ្ងៃចន្ទ ស្ដីពីការប្រកួតអត្តពលកម្មអាជីព ដែលបានកើតឡើងកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ ។ ចំពោះពួកអ្នកគាំទ្រទាំងនេះមួយចំនួន ខ្ញុំចង់ដឹងថាតើ «សាសនា» ពួកគេ «ចងភ្ជាប់ពួកគេ» តែទៅនឹងប្រភេទកីឡាមួយចំនួនទេឬអី ។

យើងម្នាក់ៗអាចសួរខ្លួនឯងថា តើសេចក្ដីជំនឿយើងនៅឯណា ? វានៅក្នុងក្រុមមួយមែនទេ? នៅក្នុងយីហោមួយមែនទេ? លើតារាម្នាក់មែនទេ? សូម្បីតែក្រុមល្អបំផុត ក៏ចាញ់ការប្រកួតដែរ ។ រីឯពួកតារាល្បីៗ ក៏អាចបាត់បង់ប្រជាប្រិយភាពដែរ ។ មានអង្គតែមួយគត់ដែលសេចក្ដីជំនឿយើងតែងមានសុវត្ថិភាព គឺលើព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ហើយអ្នកត្រូវបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿអ្នក!

ព្រះបានប្រកាសក្នុងក្រិត្យវិន័យទីមួយនៃក្រិត្យវិន័យទាំងដប់ប្រការថា « កុំឲ្យមានព្រះឯណាទៀតនៅចំពោះយើងឲ្យសោះ» ។² ទ្រង់មានបន្ទូលផងដែរថា «ចូរមើលមកឯយើងដោយនូវគ្រប់ទាំងគំនិត ចូរកុំសង្ស័យ កុំខ្លាចឡើយ»។³ តែមានមនុស្សជាច្រើន មើលលើតែតុល្យភាពប្រាក់ក្នុងធនាគាររបស់ពួកគេសម្រាប់ជាភាពកក់ក្តៅ ឬយកមិត្តភក្ដិធ្វើជាគំរូប៉ុណ្ណោះ ។

ពួកគ្រូពេទ្យ ពួកបណ្ឌិតសភា និងអ្នកនិយោបាយជាញឹកញាប់ ត្រូវបានសាកល្បងសេចក្ដីជំនឿ ។ ដើម្បីសម្រេចគោលដៅខ្លួន តើសាសនាពួកគេនឹងមានភាពច្បាស់លាស់ ឬលាក់កំបាំង? តើពួកគេត្រូវបានចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះ ឬមនុស្ស?

ប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ខ្ញុំមានការសាកល្បងមួយបែបនេះ ពេលបុគ្គលិកពេទ្យខ្ញុំម្នាក់បានកែតម្រូវខ្ញុំចំពោះការបែងចែកឲ្យដាច់រវាងចំណេះដឹងខាងអាជីពការងារខ្ញុំ និង ជំនឿខាងសាសនាខ្ញុំ ។ គាត់ប្រាប់ថា ខ្ញុំមិន ត្រូវដាក់រឿងទាំងពីរនេះចូលគ្នានោះទេ ។ តើខ្ញុំអាចធ្វើរឿងនោះបានបែបណាទៅ? ការពិត វានៅតែជាការពិត! វាមិនអាចបំបែក ឬទុកផ្នែកណាមួយចោលបានឡើយ ។

ទោះជាសេចក្ដីពិតកើតចេញពីមន្ទីរពិសោធន៍វិទ្យាសាស្ត្រ ឬតាមវិវរណៈក្ដី រាល់សេចក្ដីពិតកើតចេញពីព្រះ ។ រាល់សេចក្ដីពិតជាផ្នែកមួយនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។⁴ តែខ្ញុំត្រូវបានសុំឲ្យលាក់បាំងសេចក្ដីជំនឿខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមិនបានធ្វើតាមការស្នើសុំរបស់បុគ្គលិករួមការងារខ្ញុំឡើយ ។ តែខ្ញុំបានបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿខ្ញុំ!

នៅរាល់សកម្មភាពផ្នែកអាជីព គឺតម្រូវឲ្យមានបទដ្ឋានដ៏លំបាកបំផុតនៃភាពត្រឹមត្រូវ ។ ពួកអ្នកប្រាជ្ញឲ្យតម្លៃទៅលើសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិរបស់ពួកគេ ។ តែសេរីភាពពេញលេញមិនអាចមានឡើយ បើចំណេះមួយផ្នែករបស់បុគ្គលម្នាក់ « មិនបានទទួលយក » ដោយច្បាប់របស់មនុស្សនោះ ។

សេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណ មិនអាចបដិសេធបានទេ---ជាពិសេស គឺព្រះបញ្ញត្តិ ។ ការគោរពព្រះបញ្ញត្តិនាំមកនូវពរជ័យគ្រប់ពេល! ការរំលងព្រះបញ្ញត្តិ នាំមកនូវការបាត់បង់ពរជ័យគ្រប់ពេល!⁵

មានបញ្ហាជាច្រើនក្នុងពិភពលោកនេះ ដោយសារវាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ។ គោលបំណង និងសេចក្ដីប្រាថ្នារបស់ពួកគេ ត្រូវរងឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារសេចក្ដីជំនឿ ឬការខ្វះសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ។ មានមនុស្សជាច្រើនដាក់អាទិភាពអ្វីផ្សេងខ្ពស់ជាងព្រះ ។ អ្នកខ្លះប្រឈមនឹងការមានសាសនានៅក្នុងជីវិតសម័យទំនើប ។ ដូចនៅគ្រប់ជំនាន់ដែរ សព្វថ្ងៃមានអ្នកចំអក ឬរិះគន់ដល់ការអនុវត្តសាសនាដោយសេរី ។ អ្នកខ្លះថែមទាំងស្ដីបន្ទោសសាសនាចំពោះបញ្ហាជាច្រើនក្នុងពិភពលោកទៀតផង ។ ពិតណាស់ ពេលខ្លះ មានអំពើអាក្រក់ឃោរឃៅ ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយប្រើឈ្មោះសាសនា ។ តែការរស់នៅតាមសាសនាពិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ មានន័យថា ការព្យាយាមប្រែក្លាយជាសិស្សដ៏ពិតម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាផ្លូវជីវិតមួយ ហើយការតាំងចិត្តរាល់ថ្ងៃ នឹងផ្ដល់ការដឹកនាំដ៏ទេវភាព ។ ពេលអ្នកអនុវត្តសាសនារបស់អ្នក អ្នកកំពុងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿអ្នក ។ អ្នកកំពុងបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿហើយ ។

ព្រះអម្ចាស់បានជ្រាបថា កូនចៅទ្រង់ នឹងត្រូវរៀនពីរបៀបស្វែងរកទ្រង់ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « ត្បិតទ្វារនោះតូច ហើយផ្លូវដែលនាំទៅឯភាពដំកើងឡើង … ហើយមានមនុស្សតិចណាស់ដែលរកផ្លូវនោះឃើញ» ។⁶

បទគម្ពីរនេះផ្ដល់ជាផ្លូវដ៏ល្អបំផុតមួយដើម្បីស្វែងរកទិសដៅយើង ហើយស្និតនៅលើវា ។ ចំណេះដឹងបទគម្ពីរក៏ផ្ដល់នូវការការពារដ៏មានតម្លៃផងដែរ ។ ឧទាហរណ៍ នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ រោគឆ្លងដូចជា « ជំងឺគ្រុនក្ដៅពេលសម្រាលកូន» បានឆក់យកជីវិតម្ដាយ និង ទារកស្លូតត្រង់ជាច្រើន ។ តែព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ មាននូវគោលការណ៍ត្រឹមត្រូវចំពោះការព្យាបាលអ្នកជំងឺដែលរងទុក្ខ ដែលបានសរសេរទុកច្រើនជាង 3,000 ឆ្នាំមុន!⁷ មានមនុស្សជាច្រើនបានបរាជ័យ ដោយសារការស្វែងរកចំណេះដឹងរបស់មនុស្ស បង្អាក់ដល់ការស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ!

បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ តើយើងនឹងបាត់បង់អ្វីខ្លះក្នុងជីវិតយើង បើយើង «រៀនជានិច្ច [តែ] ពុំអាចនឹងចេះដល់កម្រិតនៃសេចក្ដីពិត» នោះ?⁷ យើងអាចទទួលបានចំណេះដឹងអស្ចារ្យពីព្រះគម្ពីរ ហើយមានការបំផុសគំនិត តាមរយៈការអធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿ ។

ការធ្វើបែបនេះនឹងជួយយើង ពេលយើងធ្វើការសម្រេចចិត្តប្រចាំថ្ងៃ ។ ជាពិសេសពេលច្បាប់របស់មនុស្ស ត្រូវបានបង្កើត ហើយប្រតិបត្តិ នោះក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ ត្រូវតែជាបទដ្ឋានរបស់យើងជានិច្ច ។ ក្នុងការប្រឈមនឹងបញ្ហាចម្រូងចម្រាស់ ដំបូងយើងគួរស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះជាមុនសិន ។

យើងគួរ « ប្រៀបធៀបបទគម្ពីរ...ទៅនឹងខ្លួនយើង ដើម្បីទុកជាប្រយោជន៍ និងការចេះដឹងដល់យើង»។⁹ គ្រោះថ្នាក់នឹងនៅចាំឆ្មក់ បើយើងព្យាយាមបែងចែកខ្លួនយើងជាមួយនឹងពាក្យថា «ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនខ្ញុំ» ឬក៏ « ជាឥរិយាបថដ៏ល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំ» នោះ។ បើជនម្នាក់ព្យាយាមច្រៀកជីវិតខ្លួនទៅជាធាតុតូចៗ ជននោះនឹងមិនអាចឈានទៅដល់កម្រិតពេញលេញនៃភាពទៀងត្រង់ផ្ទាល់ខ្លួនឡើយ---នឹងមិនអាចឃើញពីសមត្ថភាពពិតរបស់ខ្លួនបានឡើយ ។

ការល្បួងចង់ឲ្យមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បី អាចផ្ដល់អាទិភាពឲ្យទស្សនៈទូទៅ លើសពីបន្ទូលនៃព្រះ ។ យុទ្ធនាការនយោបាយ និងយុទ្ធសាស្ត្រទីផ្សារ ប្រើការស្ទង់មតិទូទៅ ដើម្បីអភិវឌ្ឍផែនការពួកគេ ។ លទ្ធផលនៃការស្ទង់មតិទាំងនោះ គឺជាព័ត៌មាន ។ តែ វាពិបាកយកមកប្រើ ដើម្បីធ្វើជាភស្ដុតាងបង្ហាញពីភាពត្រឹមត្រូវចំពោះការមិនគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិណាស់! ទោះជា «មនុស្សគ្រប់គ្នាកំពុងធ្វើបែបនេះក្ដី» រឿងខុសនៅតែខុស ។ អំពើអាក្រក់ កំហុស និងភាពងងឹត នឹងមិនអាចក្លាយជាសេចក្ដីពិតឡើយ ទោះជាវាល្បីល្បាញក្ដី ។ ការព្រមានមួយក្នុងព្រះគម្ពីរ បានប្រកាសយ៉ាងច្បាស់ថា ៖ «វេទនាដល់ពួកអ្នកដែលរាប់សេចក្ដីអាក្រក់ថាជាល្អ ហើយសេចក្ដីល្អថាជាអាក្រក់វិញ ជាពួកអ្នកដែលយកសេចក្ដីងងឹតជាពន្លឺ ហើយយកពន្លឺជាងងឹត» ។¹⁰

ក្រោយពីសង្គ្រាមលោកលើកទីមួយ ចម្រៀងអាសគ្រាមមួយបទ បានទទួលការពេញនិយម ។ ដោយលើកកម្ពស់ដល់រឿងអសីលធម៌ វាសន្យាថា មនុស្ស 50 លាននាក់ មិនអាចខុសទេ ។ តែការពិត មនុស្ស 50 លាននាក់ អាចខុសបាន---គឺខុសយ៉ាងពិត ។ រឿងអសីធម៌នៅតែជារឿងអសីលធម៌នៅក្នុងព្រះនេត្រព្រះ ជាអង្គដែលនៅថ្ងៃមួយនឹងកាត់សេចក្ដីរាល់ទង្វើ និង ក្ដីប្រាថ្នាយើងគ្រប់គ្នា ។¹¹

ផ្ទុយពីការភ័យខ្លាច និង ការខ្វះសេចក្ដីជំនឿក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ កូនស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំឈ្មោះ អិមមីលី ដែលឥឡូវបានរស់នៅក្នុងភពម្ខាងទៀត មានសេចក្ដីជំនឿ ហើយមានភាពក្លាហាន ។ កាលជីវិតរមែងស្លាប់ ហៀបនឹងចាកចេញពីរូបកាយ ដែលមានជំងឺមហារីក នោះនាងស្ទើរតែនិយាយមិនរួច ។ តែនាងបាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំ ទាំងស្នាមញញឹមថា « ប៉ា កុំបារម្ភពីកូនអី ។ កូនដឹងថា កូននឹងមិនអីទេ!» សេចក្ដីជំនឿរបស់ អិមមីលី បានបង្ហាញឲ្យឃើញ---យ៉ាងច្បាស់---នៅក្នុងគ្រាដ៏កក់ក្ដៅនោះ ចំពេលដែលយើងត្រូវការវាបំផុត ។

ម្ដាយវ័យក្មេងដ៏ស្រស់ស្អាតម្នាក់នេះ ដែលមានកូនប្រាំនាក់ បានពោរពេញដោយក្ដីជំនឿលើព្រះវរបិតានាង លើផែនការទ្រង់ និង លើសុខុមាលភាពដ៏អស់កល្បនៃគ្រួសារយើង ។ នាងបានចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះដោយមានសុវត្ថិភាព ។ នាងពិតជាស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញា ដែលនាងបានធ្វើជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ និងជាមួយស្វាមីនាង ។ នាងស្រឡាញ់កូនៗ ទោះជានាងនឹងត្រូវបែកចេញពីពួកគេបន្ដិចទៀតក្ដី តែនាងមានសេចក្ដីសុខ ។ នាងមានសេចក្ដីជំនឿលើអនាគតនាង និងអនាគតពួកគេផងដែរ នោះដោយសារនាងមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះវរបិតាយើង និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ។

ក្នុងឆ្នាំ 1986 ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានថ្លែងថា ៖ «ពិតណាស់ យើងនឹងជួបការភ័យខ្លាច ការចំអក និង រឿងផ្ទុយ ។ ចូរយើងមានចិត្តក្លាហានតតាំងនឹងមតិទូទៅ ហើយការពារគោលការណ៍របស់យើង ។ សូមក្លាហានជានិច្ច ដើម្បីនាំមកនូវស្នាមញញឹមនៃការអនុញ្ញាតរបស់ព្រះ។ …សូមចាំថា មនុស្សគ្រប់រូប មានការភ័យខ្លាចផ្ទាល់ខ្លួន តែអ្នកដែលប្រឈមនឹងការភ័យរបស់ខ្លួនដោយ [សេចក្ដីជំនឿ] នឹងមានភាពក្លាហានផងដែរ»។¹²

ការប្រឹក្សារបស់ប្រធានម៉នសុន គឺពិតជានិច្ច! ដូច្នេះខ្ញុំអង្វរដល់អ្នក ឱ! បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ខ្ញុំអើយថា ៖ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ សូមឲ្យសេចក្ដីជំនឿអ្នកកើនឡើងនៅលើផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់ជោគវាសនាដ៏អស់កល្បរបស់អ្នក ។ សូមប្រកាសពីសេចក្ដីជំនឿអ្នក! ចូរបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿអ្នក!¹³

ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថា អ្នកនឹងចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះដោយសុវត្ថិភាព ថាសេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្បរបស់ទ្រង់ នឹងរឹងមាំក្នុងចិត្តអ្នកជារៀងរហូត ។ ហើយខ្ញុំអធិស្ឋានថា អ្នកនឹងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿអ្នកពេញមួយជីវិតអ្នក! ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។