Света писма
Мојсије 2


Поглавље 2.

(од јуна до октобра 1830. год.)

Бог ствара небеса и земљу – Створени су сви облици живота – Бог ствара човека и даје му власт над свиме.

1. И догоди се да Бог прозбори Мојсију, говорећи: Гле, аоткривам ти о овом бнебу, и овој вземљи; запиши речи које говорим. Ја сам почетак и крај, гСвемогући Бог; по свом дЈединорођенцу ђстворих све ово; да, у почетку створих небо, и земљу на којој стојиш.

2. А аземља беше без облика, и пуста; и учиних да се тама успе на површину бездана; и Дух мој се креташе по површини воде; јер, ја сам Бог.

3. И ја, Бог, рекох: Нека буде асветлост; и беше светлост.

4. И ја, Бог, видех светлост; а та светлост беше адобра. И ја, Бог, раставих светлост од таме.

5. И ја, Бог, назвах светлост дан; а таму назвах ноћ, и то учиних аречју моћи своје, и беше учињено како брекох; и би вече и би јутро, вдан први.

6. И опет, ја, Бог, рекох: Нека буде асвод посред воде, и беше тако, баш као што говорах; и рекох: Нека се раставе воде од вода; и беше учињено;

7. И ја, Бог, начиних свод и раздвојих аводе, да, велике воде под сводом од вода које беху над сводом, и беше баш тако како говорах.

8. И ја, Бог, назвах свод анебо; и би вече и би јутро, дан други.

9. И ја, Бог, рекох: Нека се воде под небом сакупе на аједно место, и беше тако; и ја, Бог рекох: Нека буде суво копно; и беше тако.

10. И ја, Бог, назвах суво копно аземља; а сакупљене воде назвах море; и ја, Бог, видех да све што начиних беше добро.

11. И ја, Бог, рекох: Нека земља изнедри атраву, биље, што носи семе, и дрво плодно, што рађа плодом, по својој врсти, и дрво родно, чије ће семе само по себи бити на земљи, и беше баш тако како говорах.

12. И земља изнедри траву, биљке од којих свака носи семе по својој врсти, и дрво које носи плод, у коме је семе његово, по својој врсти; и ја, Бог, видех да све оно што начиних беше добро;

13. И би вече и би јутро, дан трећи.

14. И ја, Бог, рекох; Нека буду видела на своду небеском, да раздвоје дан од ноћи, и нека буду као назнаке, и за доба, и за дане, и за године;

15. И нека светле на своду небеском да обасјавају земљу; и би тако.

16. И ја, Бог, створих два велика видела; веће авидело да влада дању, а мање видело да влада ноћу, и веће видело беше сунце, а мање видело беше месец; а и звезде беху створене и то по речи мојој.

17. И ја, Бог, поставих их на свод небески да дају светлост земљи,

18. И сунце да влада дању, и месец да влада ноћу, и да раставе светлост од таме; и ја, Бог, видех да све ово што створих беше добро;

19. И би вече и би јутро, дан четврти.

20. И ја, Бог, рекох: Нека воде изнедре обиље живих створења која се крећу, и птице које лете над земљом под сводом небеским.

21. И ја, Бог, створих велике акитове, и сва жива створења која се крећу, која воде изнедрише у обиљу, по врстама њиховим, и све птице крилате по врстама њиховим; и ја, Бог, видех да све што створих беше добро.

22. И ја, Бог, благослових их, говорећи: Будите плодни, и амножите се, и напуните воде морске; и нека се птице множе на земљи;

23. И би вече и би јутро, дан пети.

24. И ја, Бог, рекох: Нека земља изнедри живо створење по врсти његовој, стоку, и све оно што пуже, и звери земаљске по врстама њиховим, и беше тако;

25. И ја, Бог, начиних звери земаљске по врстама њиховим, и стоку по врстама њиховим, и све што пуже по земљи по врстама њиховим; и ја, Бог, видех да све ово беше добро.

26. И ја, Бог, рекох свом аЈединорођенцу, који са мном беше од почетка: бНачинимо човека по вобличју своме, налик себи; и беше тако. И ја, Бог, рекох: Нека гвладају над рибама морским, и над птицама на небу, и над стоком, и над свом земљом, и над сваким бићем што пуже по земљи.

27. И ја, аБог, створих човека по свом обличју, по обличју Јединорођенца мога створих га; мушко и женско створих их.

28. И ја, Бог, благослових их, и рекох им: Будите плодни, и амножите се, и напуните земљу, и владајте њоме, и имајте власт над рибама морским, и над птицама небеским, и над сваким живим створом што се креће по земљи.

29. И ја, Бог, рекох човеку: Гле, дадох вам сво биље што носи семе, што је по свој земљи, и свако дрво родно што носи семе; биће вам за ахрану.

30. И свакој звери земаљској, и свакој птици небеској, и свему што пуже по земљи, чему ја подарим живот, биће дато сво чисто биље за храну; и беше тако, баш као што говорах.

31. И ја, Бог, видех све што начиних, и гле, све што начиних беше веома адобро; и би вече и би јутро, дан бшести.