Een korte uitleg van het Boek van Mormon

Het Boek van Mormon is een heilige kroniek van volken in het oude Amerika, die op metalen platen was gegraveerd. De bronnen op basis waarvan deze kroniek werd samengesteld, zijn onder meer:

De platen van Nephi, die uit twee soorten bestonden: de kleine platen en de grote platen. De eerstgenoemde waren voornamelijk aan geestelijke zaken en aan de bediening en leringen van de profeten gewijd, terwijl de laatstgenoemde grotendeels de wereldlijke geschiedenis van de betrokken volken bevatten (1 Nephi 9:2–4). Vanaf de tijd van Mosiah echter omvatten de grote platen eveneens zaken van bijzonder geestelijk belang.
De platen van Mormon, die bestaan uit een door Mormon gemaakte samenvatting van de grote platen van Nephi, aangevuld met vele opmerkingen. Deze platen bevatten ook Mormons voortzetting van de geschiedenis en toevoegingen van zijn zoon Moroni.
De platen van Ether, die een geschiedenis van de Jaredieten bevatten. Deze kroniek werd samengevat door Moroni, die er zijn eigen opmerkingen tussenvoegde en de kroniek in de algemene geschiedenis opnam onder de titel ‘Het boek Ether’.
De platen van koper, die in 600 v.C. door het volk van Lehi uit Jeruzalem waren meegebracht en ‘de vijf boeken van Mozes bevatten, […] en ook een kroniek van de Joden vanaf het begin tot aan de aanvang van de regering van Zedekia, koning van Juda; en ook de profetieën van de heilige profeten’ (1 Nephi 5:11–13). Vele aanhalingen uit Jesaja en andere bijbelse en niet-bijbelse profeten die in het Boek van Mormon voorkomen, zijn ontleend aan deze platen.

Het Boek van Mormon bestaat uit vijftien delen of afdelingen die, op één na, ‘boeken’ worden genoemd en meestal met de naam van hun voornaamste schrijver worden aangeduid. Het eerste gedeelte (de eerste zes boeken, tot en met Omni) is een vertaling ontleend aan de kleine platen van Nephi. Tussen de boeken Omni en Mosiah staat een tussenvoegsel getiteld ‘De Woorden van Mormon’. Dit tussenvoegsel verbindt de op de kleine platen gegraveerde kroniek met Mormons samenvatting van de grote platen.

Het grootste gedeelte, vanaf Mosiah tot en met Mormon, hoofdstuk 7, is een vertaling van Mormons samenvatting van de grote platen van Nephi. Het laatste gedeelte, vanaf Mormon, hoofdstuk 8, tot het einde van het gehele boek, werd gegraveerd door Moroni, de zoon van Mormon, die na de voltooiing van de geschiedenis van het leven van zijn vader een samenvatting maakte van de kroniek van de Jaredieten (‘Het boek Ether’ geheten) en er later die gedeelten aan toevoegde die bekend zijn als ‘Het boek Moroni’.

In of omstreeks het jaar 421 n.C. verzegelde Moroni, de laatste van de Nephitische profeten en geschiedschrijvers, de heilige kroniek en verborg haar in de hoede van de Heer om in de laatste dagen tevoorschijn te worden gebracht, zoals door de stem van God was voorzegd bij monde van zijn profeten van weleer. In het jaar 1823 n.C. bezocht deze zelfde Moroni, toen een herrezen persoon, de profeet Joseph Smith en droeg de gegraveerde platen nadien aan hem over.

Over deze uitgave: De oorspronkelijke titelpagina van dit boek op de bladzijde vóór de inhoudsopgave, maakte deel uit van de platen en is dus Schriftuur. Niet-cursieve inleidingen, zoals in 1 Nephi en vóór hoofdstuk 9 van Mosiah, maken ook deel uit van de oorspronkelijke tekst. Cursieve inleidingen, zoals samenvattingen boven hoofdstukken, behoren niet tot de oorspronkelijke tekst. Zij zijn toegevoegd om het lezen te vergemakkelijken.

In de tekst van vorige Engelstalige uitgaven van het Boek van Mormon zijn herhaaldelijk een aantal kleine fouten voorgekomen. De huidige uitgave bevat verbeteringen die gepast lijken om de tekst in overeenstemming te brengen met manuscripten die dateren van voor de eerste druk, en met vroege uitgaven die door de profeet Joseph Smith zijn bewerkt.