፩ እና እንዲህ ሆነ እኔ፣ ኔፊ፣ ከጌታ ጋር ከተነጋገርኩ በኋላ ወደ አባቴ ድንኳን ተመለስኩ።

፪ እናም እንዲህ ሆነ እርሱ እንዲህ ሲል ተናገረኝ፥ እነሆ ^ሀሕልምን አልሜአለሁ፣ በእርሱም ጌታ አንተና ወንድሞችህ ወደ ኢየሩሳሌም እንድትመለሱ አዞኛል።

፫ እነሆም ላባን የአይሁዶችን መዝገብና ደግሞም የቅድመ አባቶቼን ^ሀየትውልድ ሐረግ መጽሐፍ አለው፣ እናም እነርሱ በነሐስ ሰሌዳ ላይ የተቀረፁ ናቸው።

፬ ስለዚህ አንተና ወንድሞችህ ወደ ላባን ቤት ሄዳችሁ መዝገቦቹን ፈልጋችሁ ወደዚህ ወደ ምድረበዳ እንድታመጡዋቸው ሲል ጌታ አዞኛል።

፭ እናም አሁን እነሆ ወንድሞችህ ከእነርሱ የፈለግሁትን ነገር ከባድ ነው በማለት አጉረመረሙ፣ ነገር ግን እነሆ ይህን ከእነርሱ የፈለኩት እኔ አይደለሁም፣ ነገር ግን ይህ የጌታ ትዕዛዝ ነው።

፮ ስለዚህ ሂድ ልጄ፣ አንተ ^ሀስላላጉረመረምክ በጌታ የተደገፍክ ትሆናለህ።

፯ እናም እንዲህ ሆነ እኔ፣ ኔፊ፣ አባቴን እንዲህ አልኩት፥ ^ሀእሄዳለሁ፣ ጌታ ያዘዘኝንም ነገሮች አደርጋለሁ፣ ምክንያቱም ጌታ ያዘዛቸውን ^ለትዕዛዛት የሚሟሉበትን መንገድ ^ሐካላዘጋጀ በቀር ለሰው ልጆች ትዕዛዛትን እንደማይሰጥ አውቃለሁና።

፰ እናም እንዲህ ሆነ አባቴ እነዚህን ቃላት በሰማ ጊዜ እጅግ ተደሰተ፣ እኔም በጌታ መባረኬን አወቋልና።

፱ እና እኔ፣ ኔፊና ወንድሞቼ ድንኳናችንን ይዘን ወደ ኢየሩሳሌም ምድር ለመሄድ በምድረበዳ ጉዞአችንን ጀመርን።

፲ እናም እንዲህ ሆነ፣ ወደ ኢየሩሳሌም ምድር በሄድን ጊዜ እኔና ወንድሞቼ እርስ በእርስ ተመካከርን።

፲፩ እናም ማን ወደ ላባን ቤት መሄድ እንዳለበት ^ሀዕጣ ተጣጣልን። እናም እንዲህ ሆነ ዕጣው በላማን ላይ ወደቀ፤ እናም ላማን ወደ ላባን ቤት ሄደ፣ በቤቱም ተቀምጦ ሳለ አናገረው።

፲፪ እና ላባንን በነሐስ ሰሌዳዎች ላይ የተቀረፁትንና የአባቴን ^ሀትውልድ ሐረግ የያዙትን መዝገቦች ጠየቀው።

፲፫ እናም እንዲህ ሆነ ላባን ተናደደ፣ እናም ከፊቱም አባረረው፣ እና መዝገቦቹን እንዲወስድ አላደረገውም፣ ስለሆነም አለው፥ እነሆ አንተ ወንበዴ ነህ እናም እገድልሀለሁ።

፲፬ ነገር ግን ላማን ከእርሱ ፊት ሸሸ፣ ላባን ያደረገውንም ነገር ለእኛ ነገረን። እኛም እጅግ አዘንን እና ወንድሞቼ ወደ አባቴ ዘንድ ወደ ምድረበዳው ለመመለስ ተዘጋጁ።

፲፭ ነገር ግን እነሆ እኔ ለእነርሱ እንዲህ አልኳቸው፥ ጌታ ህያው እንደሆነ፣ እኛም እስካለን ድረስ ጌታ ያዘዘንን ሳናከናውን ወደአባታችን ወደ ምድረበዳ አንመለስም።

፲፮ ስለዚህ የጌታን ትዕዛዝ በመጠበቅ ታማኝ እንሁን፣ ስለዚህ ወደ አባታችን ^ሀርስት ምድር እንውረድ፣ እነሆ ወርቅን፣ ብርንና ሁሉን ሀብቶችን ትቷልና። እናም ይህን ሁሉ ያደረገው በጌታ ^ለትዕዛዛት ምክንያት ነው።

፲፯ ኢየሩሳሌም በህዝቡ ክፋት ምክንያት ^ሀመጥፋት እንዳለባት ያውቅ ነበርና።

፲፰ እነሆም እነርሱ የነቢያትን ቃላት ^ሀአልተቀበሉም፣ ስለዚህ አባቴ ከምድሪቱ እንዲወጣ ^ለከታዘዘ በኋላ በዚያ ሀገር ቢቆይ ኖሮ እነሆ እርሱም ደግሞ ይጠፋ ነበር። ስለዚህ፣ ከምድሪቷ መውጣት ነበረበት።

፲፱ እናም የአባቶቻችንን ቋንቋ ለልጆቻችን እናቆይ ዘንድ እነዚህን ^ሀመዝገቦች ማግኘታችን የእግዚአብሔር ጥበብ ነው

፳ እናም ደግሞ ዓለም ከተፈጠረች ጀምሮ እስከ አሁን ጊዜ ድረስ በመንፈስና በእግዚአብሔር ኃይል ተሰጥቷቸው በቅዱሳን ነቢያት የተነገሩትን ቃላት ሁሉ ^ሀእንድንጠብቅላቸው ዘንድ ነው።

፳፩ እናም እንዲህ ሆነ በዚህ አይነት አነጋገር ነበር የእግዚአብሔርን ትዕዛዝ በመጠበቅ ታማኝ እንዲሆኑ አሳመንኳቸው።

፳፪ እናም እንዲህ ሆነ ወደ ርስታችን ምድር ወረድንና ^ሀወርቃችንንና፣ ብራችንን፣ እንዲሁም የከበሩ ነገሮቻችንን በአንድነት ሰበሰብን።

፳፫ እና እነዚህን ነገሮች ከሰበሰብን በኋላ ወደ ላባን ቤት ተመልሰን ሄድን።

፳፬ እናም እንዲህ ሆነ ላባን ቤት ገባንና ^ሀበነሀስ ሰሌዳዎች ላይ የተቀረፁትን መዛግብት እንዲሰጠን ለዚህም ወርቃችንን፣ ብራችንንና፣ ሁሉንም የከበሩ ነገሮቻችንን እንደምንሰጠው ነገርነው።

፳፭ እናም እንዲህ ሆነ ላባን ንብረታችን እጅግ ታላቅ እንደሆነ ባየ ጊዜ ^ሀተመኘው፣ በዚህም ምክንያት ወደ ውጪ አባረረንና ንብረታችንን ይወስድ ዘንድ አገልጋዮቹን እንዲገድሉን ላከብን።

፳፮ እናም እንዲህ ሆነ እኛ ከላባን አገልጋዮች ፊት ሸሸን ንብረታችንን ከኋላችን ትተን እንድንሄድ ተገደድን፣ እና ይህም በላባን እጆች ውስጥ ወደቀ።

፳፯ እናም እንዲህ ሆነ ወደ ምድረበዳ ሸሸን፣ የላባን አገልጋዮች ሊይዙን አልቻሉም፣ እናም እራሳችንን በአለት ዋሻ ውስጥ ደበቅን።

፳፰ እናም እንዲህ ሆነ ላማን በእኔም ሆነ በአባቴ ተናደደ፤ ልሙኤልም እንደዛው የላማንን ቃላት አድምጦአልና። ስለዚህ ላማንና ልሙኤልም እኛን ታናናሽ ወንድሞቻቸውን ብዙ ^ሀአስፈሪ ቃላት ተናገሩን፣ በበትርም መቱን።

፳፱ እናም እንዲህ ሆነ እነርሱ በበትር በመቱን ጊዜ፣ እነሆም የጌታ ^ሀመልአክ መጥቶ በፊታቸው ቆመ፣ እንዲህም ብሎ ተናገራቸው፥ ለምን ታናሽ ወንድማችሁን በበትር ትመታላችሁ? ጌታ እርሱን በእናንተ ላይ ^ለገዢ ይሆን ዘንድ እንደመረጠውና ይህም በአመፃችሁ ምክንያት እንደሆነ አታውቁምን? እነሆ እንደገና ወደ ኢየሩሳሌም ትመለሳላችሁ፣ እናም ጌታ ላባንን አሳልፎ በእጃችሁ ላይ ይጥለዋል።

፴ እናም ^ሀመልአኩ ለእኛ ከተናገረ በኋላ ሄደ።

፴፩ እናም መልአኩም ከሄደ በኋላ ላማንና ልሙኤል እንዲህ ሲሉ ^ሀማጉረምረም ጀመሩ፣ ጌታ ላባንን አሳልፎ በእጃችን ይጥለው ዘንድ እንዴት ይቻላል? እነሆ እርሱ ሀይለኛ ነው፣ እናም አምሳዎችን ሰዎችን ሊያዝ ይችላል፣ አዎን፣ አምሳዎችንም መግደል ይችላል፣ እኛንስ መግደል እንዴት አይቻለውም?