1. I stanie się, że jeśli Inne narody będą zważać na Baranka Bożego w ten dzień, gdy objawi im się w słowie, a także w pełnych mocy uczynkach, usuwając przeszkody, o które się potykali.

2. I nie znieczulą swych serc przeciwko Barankowi Bożemu, zostaną zaliczeni do potomków twojego ojca; zaiste, zostaną zaliczeni do domu Izraela, i staną się na zawsze błogosławionym ludem na ziemi obiecanej i nigdy więcej nie będą wzięci do niewoli; i dom Izraela nie będzie więcej skonfundowany.

3. I wielki dół, wykopany dla nich przez ten wielki i występny kościół założony przez diabła i jego dzieci, aby mógł złudzić dusze ludzi i sprowadzić je do piekła, zaiste, ten wielki dół wykopany, aby zniszczyć ludzi, wypełni się tymi, którzy go wykopali ku swej całkowitej zagładzie — mówi Baranek Boży — ale nie zagładzie swych dusz, które zostaną wtrącone do piekła bez końca.

4. Oto jest to zgodne z niewolą diabła, a także zgodne ze sprawiedliwością Boga wobec wszystkich tych, którzy czynią niegodziwość i to, co jest występkiem w Jego oczach.

5. I stało się, że anioł powiedział mi, Nefiemu, te słowa: Widziałeś, że jeśli Inne narody odpokutują, będzie im dobrze; i znasz przymierza Pana dla domu Izraela, i słyszałeś, że ktokolwiek nie odpokutuje, będzie musiał zginąć.

6. Dlatego biada Innym narodom, jeśli stanie się, że znieczulą swe serca przeciwko Barankowi Bożemu.

7. Oto nadchodzi czas — mówi Baranek Boży — gdy dokonam wielkiego i zdumiewającego dzieła pośród dzieci ludzkich; dzieła, które będzie wieczne, tak czy inaczej — albo zostaną przekonani do pokoju i życia wiecznego, albo padną ofiarą zatwardziałości swych serc i zaślepienia umysłów, tak że dostaną się do niewoli i zostaną zniszczeni zarówno docześnie, jak i duchowo według niewoli diabła, o której mówiłem.

8. I stało się, że gdy anioł powiedział te słowa, rzekł do mnie: Czy pamiętasz przymierza Ojca dla domu Izraela? Odpowiedziałem: Pamiętam.

9. I stało się, że rzekł do mnie: Spójrz na ten wielki i występny kościół, macierz występków, którego założycielem jest diabeł.

10. I rzekł do mnie: Oto istnieją tylko dwa kościoły: jeden jest Kościołem Baranka Bożego, a drugi kościołem diabła, dlatego ten, kto nie należy do Kościoła Baranka Bożego, należy do tego wielkiego kościoła, który jest macierzą występków i nierządnicą całej ziemi.

11. I stało się, że spojrzałem i zobaczyłem nierządnicę całej ziemi rozsiadającą się na wielu wodach, i miała ona panowanie nad całą ziemią, pośród wszystkich narodów, plemion, języków i ludów.

12. I stało się, że ujrzałem Kościół Baranka Bożego, i był on nieliczny z racji niegodziwości i występków nierządnicy rozsiadającej się na wielu wodach; jednakże widziałem, że Kościół Baranka, którym byli święci Boga, był także na całej powierzchni ziemi; a ich panowanie na całej powierzchni ziemi było małe z powodu niegodziwości wielkiej nierządnicy, którą widziałem.

13. I stało się, że widziałem, jak ta wielka macierz występków zgromadziła rzesze ludzi na powierzchni całej ziemi spośród wszystkich nacji Innych narodów do walki przeciwko Barankowi Bożemu.

14. I stało się, że ja, Nefi, widziałem, że moc Baranka Bożego zstąpiła na świętych Kościoła Baranka i na lud przymierza z Panem, który był rozproszony po całej powierzchni ziemi, i że byli oni uzbrojeni w prawość i moc Boga w wielkiej chwale.

15. I stało się, że widziałem, jak Bóg przelał Swój gniew na ten wielki i występny kościół, że wojny i wieści wojenne ogarnęły wszystkie narody i plemiona ziemi.

16. I gdy zaczęły się wojny i wieści wojenne pośród wszystkich narodów należących do macierzy występków, anioł przemówił do mnie tymi słowy: Oto gniew Boga nad macierzą nierządnic; i oto, widzisz to wszystko.

17. I gdy nadejdzie dzień, w którym gniew Boga zostanie przelany na macierz nierządnic, którą jest ten wielki i występny kościół całej ziemi założony przez diabła, w ten dzień rozpocznie się dzieło Ojca, przygotowując drogę do wypełnienia przymierzy, które dał domowi Izraela, Swemu ludowi.

18. I stało się, że anioł przemówił do mnie tymi słowy: Spójrz!

19. I spojrzałem, i ujrzałem człowieka ubranego w białą szatę.

20. I anioł rzekł do mnie: Oto jeden z dwunastu apostołów Baranka.

21. Oto on zobaczy i zapisze pozostałe rzeczy, jak też wiele z tego, co było.

22. Napisze on także o końcu świata.

23. Dlatego, co napisze, będzie słuszne i zgodne z prawdą, i zostanie podane w księdze, którą widziałeś, że wyszła z ust Żydów; a gdy księga ta wyszła z ust Żydów, to, co zapisali, było proste i niczym nieskalane, i nadzwyczaj cenne i łatwe do zrozumienia przez wszystkich ludzi.

24. Oto zobaczyłeś wiele z tego, co ten apostoł Baranka zapisze; i oto, zobaczysz także resztę,

25. Ale tego, co odtąd zobaczysz, nie będziesz zapisywał; albowiem Pan Bóg ustanowił apostoła Baranka Bożego, aby to zapisał.

26. A także ukazał wszystko innym, którzy to spisali; i jest to zapieczętowane, aby we właściwym dla Pana czasie zostało wyjawione domowi Izraela, niczym nieskażone, zgodnie z prawdą, która jest w Baranku.

27. I ja, Nefi, słyszałem i daję świadectwo, że zgodnie z tym, co powiedział anioł, imię tego apostoła Baranka to Jan.

28. I zabroniono mi, Nefiemu, zapisania reszty tego, co widziałem i słyszałem, dlatego wystarcza mi podanie tego, co zapisałem; a zapisałem tylko małą część tego, co zobaczyłem.

29. I daję świadectwo, że widziałem, co mój ojciec widział, i zostało mi to wyjawione przez anioła Pana.

30. Na tym kończę mówić o tym, co widziałem, gdy zostałem zabrany w Duchu; i chociaż nie zapisałem wszystkiego, co zobaczyłem, to to, co zapisałem, jest prawdą. I tak oto się dzieje. Amen.