„Plagi egipskie”, Historie ze Starego Testamentu (2022)
„Plagi egipskie”, Historie ze Starego Testamentu
II Ks. Mojżeszowa 4–5; 7–12
Plagi egipskie
Decyzje faraona sprzeczne z wolą Pana
Mojżesz ufał Panu i wrócił do Egiptu. Mojżesz i jego brat, Aaron, poszli do faraona i poprosili go, aby uwolnił Izraelitów i pozwolił im opuścić Egipt. Faraon był zagniewany i odmówił. Zmusił Izraelitów, aby pracowali jeszcze ciężej.
II Ks. Mojżeszowa 4:10–16; 5:1–18
Na Egipcjan spadły okropne plagi, dlatego że faraon nie słuchał Pana. Najpierw woda w Egipcie zamieniła się w krew. Mojżesz jeszcze raz poprosił faraona, żeby uwolnił Izraelitów, ale faraon odmówił.
Następnie Pan zesłał żaby na Egipt. Były wszędzie. Faraon powiedział, że wypuści Izraelitów, jeśli żaby znikną. Pan sprawił, że zniknęły, ale faraon nie pozwolił Izraelitom odejść. Potem Pan zesłał muchy.
Następnie wszystkie zwierzęta na polach zdechły, ale nie zdechło żadne ze zwierząt Izraelitów. Potem na ciele Egipcjan pojawiły się bolesne wrzody.
Wielka burza z gradem i ogniem także przetoczyła się nad Egiptem. Spowodowało to wielkie zniszczenia.
Faraon nadal nie chciał wypuścić Izraelitów. Wtedy Pan zesłał szarańczę, która zjadła całą żywność.
Potem nastały trzy dni ciemności. Podczas wielu tych plag faraon obiecywał, że uwolni Izraelitów, jeśli plagi ustąpią, ale za każdym razem kłamał.
II Ks. Mojżeszowa 10:21–23, 27
Po okresie dziewięciu różnych plag faraon dalej nie chciał uwolnić Izraelitów. Pan powiedział Mojżeszowi, że nadejdzie jeszcze jedna okropna plaga. Pan prowadził i chronił Izraelitów, kiedy czekali na swoją wolność.