I Ks. Królewska 16–18

Prorok Eliasz

Wiara matki i cuda Pana

W królestwie Izraela od dawna nie padało i kończyła się woda. Król Achab i królowa Izebel nie lubili proroków Pana. Zabili nawet niektórych z nich. Król i królowa modlili się o deszcz do bożków. Jednak prorok Eliasz powiedział im, że Pan nie ześle deszczu przez lata.

I Ks. Królewska 16:29–33; 17:1; 18:13

Król i królowa byli źli na Eliasza. Pan ostrzegł Eliasza, by się ukrył, ponieważ jego życie było zagrożone.

I Ks. Królewska 17:2–3

Pan poprowadził go do strumienia i zesłał ptaki, które przynosiły mu jedzenie. Jednak z powodu suszy strumień wysechł i Eliasz nie miał wody.

I Ks. Królewska 17:4–7

Pan poprowadził Eliasza do kobiety, która mieszkała w odległym mieście. Eliasz poprosił ją o wodę i chleb. Jednak ona miała chleb tylko dla siebie i swojego syna na jeden dzień.

I Ks. Królewska 17:8–12

Eliasz wiedział, że to było wszystko, co jej zostało do jedzenia. Obiecał, że jeśli ona go nakarmi, Pan zapewni jedzenie dla jej rodziny, aż ponownie spadnie deszcz.

I Ks. Królewska 17:13–14

Kobieta przygotowała chleb dla Eliasza. A wtedy rozmnożyła się jej mąka i oliwa! Mieli wystarczająco dużo jedzenia zarówno dla Eliasza, jak i dla jej rodziny na wiele dni.

I Ks. Królewska 17:15–16

Pewnego dnia syn tej kobiety zachorował i umarł. Zapytała Eliasza, dlaczego Pan pozwolił, aby jej się to przytrafiło.

I Ks. Królewska 17:17–20

Eliasz miał kapłaństwo. Pobłogosławił jej syna i poprosił Pana, aby pozwolił mu powrócić do życia. Dziecko zaczęło znowu oddychać i kobieta przekonała się, że Eliasz jest prorokiem Pana.

I Ks. Królewska 17:21–24