„Szadrach, Meszach i Abed-Nego”, Historie ze Starego Testamentu (2022)
„Szadrach, Meszach i Abed-Nego”, Historie ze Starego Testamentu
Ks. Daniela 1; 3
Szadrach, Meszach i Abed-Nego
Niebezpieczna próba wiary
Król Nebukadnesar wybudował wielki złoty posąg i kazał swemu ludowi go czcić. Gdyby odmówili, zostaliby wrzuceni do rozpalonego pieca.
Ks. Daniela 1:6–7; 3:1–6
Przyjaciele Daniela, Szadrach, Meszach i Abed-Nego, kochali Boga i nie chcieli czcić fałszywego boga króla. Król był na nich rozgniewany.
Ks. Daniela 3:6–15
Trzej przyjaciele powiedzieli królowi, że będą czcić tylko Boga. Wierzyli, że Bóg ich ochroni. Jednak nawet gdyby ich nie ocalił, to i tak broniliby swoich wierzeń.
Ks. Daniela 3:15–18
Król był zły na Szadracha, Meszacha i Abed-Nego. Kazał wrzucić ich do rozpalonego pieca. Jednak kiedy król zajrzał do pieca, zdziwił się, ujrzawszy niebiańską postać w ogniu wraz z trójką mężczyzn. Ogień nie wyrządzał im krzywdy.
Ks. Daniela 3:19–25
Król zawołał Szadracha, Meszacha i Abed-Nego, i wyszli z pieca. Nie byli poranieni, a ich ubrania nie były spalone.
Ks. Daniela 3:26–27
Szadrach, Meszach i Abed-Nego byli posłuszni przykazaniom Boga nawet w obliczu niebezpieczeństwa. Ich przykład pomógł królowi uwierzyć w Boga.
Ks. Daniela 3:28–29