II Ks. Królewska 22; II Ks. Kronik 34–35

Król Jozjasz

Wyzwanie, by przestrzegać przykazań Pana

Jozjasz miał osiem lat, kiedy został królem Judy. Był dobrym królem i kochał Pana. Chciał pomóc swojemu ludowi, Izraelitom, słuchać Pana i przestać oddawać cześć bożkom. Kiedy dorósł, wraz ze swoim ludem zaczął naprawiać świątynię i ją upiększać.

II Ks. Królewska 22:1–2; II Ks. Kronik 34:3–7

Kiedy lud pracował w świątyni, arcykapłan Chilkiasz odnalazł księgę zakonu — zwój, na którym zapisane były pisma święte.

II Ks. Królewska 22:3–9

Sługa przeczytał księgę Jozjaszowi. Jozjasz usłyszał zawarte w niej słowa i zasmucił się, ponieważ jego lud nie słuchał Pana. Rozdarł swoje ubrania, żeby pokazać, że jest smutny.

II Ks. Królewska 22:10–13, 19

Powiedział Chilkiaszowi, żeby zapytał Pana, co powinni zrobić. Chilkiasz i słudzy króla odwiedzili Chuldę. Chulda była prorokinią, wierną przywódczynią, która była natchniona przez Boga. Powiedziała, że Pan jest zadowolony, że Jozjasz pomaga ludziom być posłusznymi. Pan obiecał, że król Jozjasz będzie żyć w pokoju.

II Ks. Królewska 22:12–20

Król Jozjasz chciał, żeby jego lud dotrzymał obietnic złożonych Panu. Poprosił, żeby świętowali Paschę, aby pomóc im pamiętać, jak Pan oswobodził Izraelitów dawno temu w Egipcie.

II Ks. Kronik 35:1–19