កិច្ចការ ៩:១០–៣១
« អ្នកនោះជាប្រដាប់រើសតាំងដល់ខ្ញុំ សម្រាប់នឹងប្រកាសឈ្មោះខ្ញុំ »
នៅពេលព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងការនិមិត្តមួយបានសុំអាន៉្នានាសឲ្យស្វែងរក ហើយប្រទានពរដល់សុល នោះអាន៉្នានាសស្ទាក់ស្ទើរពីដំបូង ដោយសារគាត់បានឮ « និយាយពីការអាក្រក់ទាំងប៉ុន្មានដែល [ សុល ] បានប្រព្រឹត្ត » ( កិច្ចការ ៩:១៣ ) ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានជួយអាន៉្នានាសឲ្យយល់មើលពីសុលដូចដែលទ្រង់បានទតឃើញគាត់ ។ មេរៀននេះមានគោលបំណងជួយអ្នកឲ្យមើលឃើញពីសក្តានុពលដែលព្រះអម្ចាស់ទតឃើញនៅក្នុងអ្នកដទៃ ទោះបីជាមានភាពទន់ខ្សោយ និងកំហុសកន្លងមកក៏ដោយ ។
អ្នកទោស និងខ្លារខិន
ឆ្មាំគុកសញ្ជាតិអាមេរិកម្នាក់ដែលបានខិតខំជួយអ្នកទោសនៅពន្ធនាគារបស់គាត់ឲ្យមានសុខភាពល្អបានប្រាប់ថា « អ្នកត្រូវដឹងថា ខ្លារខិនមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរស្នាមអុជៗលើខ្លួនវាបាននោះទេ ! » ( សូមមើល ថូម៉ាស អេសម៉នសុន « See Others as They May Become » Liahona ខែ វិចិ្ឆកា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ៦៩ ) ។
-
តើអ្នកគិតថាឆ្មាំគុករូបនេះកំពុងព្យាយាមនិយាយពីអ្វីក្នុងសេចក្តីថ្លែងនេះ ?
-
តើអ្នកធ្លាប់ធ្វើជាសាក្សី ឬជួបប្រទះអាកប្បកិរិយាមួយស្រដៀងគ្នានេះដែរឬទេ ?
ឆ្មាំគុកបានឆ្លើយថា « អ្នកត្រូវដឹងថា ខ្ញុំមិនធ្វើការហ្នឹងជាមួយហ្វូងខ្លារខិនទេ ។ ខ្ញុំធ្វើការជាមួយនឹងមនុស្ស ហើយមនុស្សផ្លាស់ប្តូរជារៀងរាល់ថ្ងៃ » ( « See Others as They May Become » ទំព័រ ៦៩ ) ។
-
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ក្នុងការជឿជាក់ថាមនុស្សអាចផ្លាស់ប្តូរ ? តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យលំបាកក្នុងការជឿថាមនុស្សអាចផ្លាស់ប្ដូរ ?
នៅក្នុងមេរៀនថ្ងៃនេះ យើងនឹងប្រៀបធៀបពីរបៀបដែលមនុស្សបានយល់ឃើញពីសុល ជាមួយនឹងរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទតឃើញគាត់ ។ សុល បានបៀតបៀនយ៉ាងសាហាវចំពោះបុរស និងស្រ្តីដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមស្វែងរកអ្វីដែលអ្នកអាចរៀនពីព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីរបៀបដែលអ្នកមើលឃើញខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃ ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានឆ្លើយតបនឹងការអធិស្ឋានរបស់សុល ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញព្រះកាយចំពោះសុល ពេលគាត់កំពុងធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងដាម៉ាស ដើម្បីចាប់សមាជិកសាសនាចក្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ បទពិសោធន៍នេះបានធ្វើឲ្យសុលងងឹតភ្នែក ។ គាត់មិនបានបរិភោគ ឬផឹកអស់រយៈពេលបីថ្ងៃ ហើយគាត់បានអធិស្ឋានទៅព្រះដើម្បីទូលសូមជំនួយ ( សូមមើល កិច្ចការ ៩:១–៩,១១ ) ។
សូមអាន កិច្ចការ ៩:១០–១២ ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះបានជ្រើសរើសឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់សុល ។
-
តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះដែលហាក់ដូចជាសំខាន់ចំពោះអ្នក ?
-
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថា ព្រះបានចាត់នរណាម្នាក់ឲ្យជួយសុល ជាជាងធ្វើឲ្យភ្នែករបស់សុលមើលឃើញ ដោយអង្គទ្រង់ ?
សូមអាន កិច្ចការ ៩:១៣–១៥ ដើម្បីរកមើលថាតើអាន៉្នានាស និងព្រះអម្ចាស់មានទស្សនៈខុសគ្នាអំពីសុលយ៉ាងដូចម្ដេច ។ ( វាជាការសំខាន់ក្នុងការដឹងថាអ្វីដែលអាន៉្នានាសបានឮអំពីសុលគឺត្រឹមត្រូវ [ សូមមើល កិច្ចការ ៨:៣; ៩:១–២ ] ) ។
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក សូមគូររូបភាពសាមញ្ញមួយដើម្បីតំណាងឲ្យសុល ។ នៅមួយចំហៀងគំនូររបស់អ្នក សូមសរសេរឃ្លាមួយសង្ខេបពីរបៀបដែលអាន៉្នានាស និងអ្នកដទៃនៅសម័យរបស់សុលបានយល់ឃើញអំពីគាត់ ។ នៅម្ខាងទៀត សូមសរសេរឃ្លាមួយដែលសង្ខេបអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានឆ្វេងយល់អំពីគាត់ ។
អាន៉្នានាសបានទុកចិត្តលើការឆ្វេងយល់របស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះសុល ។ សូមអាន កិច្ចការ ៩:១៧–២០ ដើម្បីមើលថាមានអ្វីកើតឡើងបន្ទាប់ទៀត ។
អ្នកអាចចង់មើលវីដេអូ « The Road to Damascus » ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ចាប់ពីនាទីទី ១:៥៥ ដល់នាទីទី ៥:២១ ។
-
តើអ្នកគិតថាមានអ្វីដែលសំខាន់ចំពោះរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវទតឃើញពីសុល ? ហេតុអ្វី ?
-
តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចេញពីដំណើររឿងនេះ ?
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចជួយយើងឲ្យយល់ឃើញអ្នកដទៃដូចដែលទ្រង់ទតឃើញពួកគេ
សូមចំណាយពេលមួយនាទីដើម្បីគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកហាក់យល់ឃើញពីអ្នកដទៃដែលអ្នកប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយជាប្រចាំ ។ សូមរកមើលតាមរយៈបញ្ជីមនុស្សដែលមានដូចខាងក្រោម ហើយប្រើពាក្យពីរម៉ាត់ដើម្បីពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលអ្នកយល់ឃើញលើបុគ្គលម្នាក់ៗ ។
-
ឪពុកម្តាយ
-
បងប្អូនបង្កើត
-
គ្រូបង្រៀន
-
មិត្តភក្ដិ
-
ខ្លួនឯង
ព្រះគម្ពីរ និងពាក្យសម្ដីផ្សេងទៀតរបស់ព្យាការី អាចជួយយើងឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះទតឃើញចំពោះបុគ្គលម្នាក់ៗ ។ សូមអាន សាំយូអែល ទី១ ១៦:៧, គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៨:១០–១៣ និង សេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ.ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។
ព្រះវរបិតាជាទីស្រឡាញ់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់យើងម្នាក់ៗថា « ចូរមកដោយខ្លួនអ្នក » ហើយទ្រង់បន្ថែមទៀតថា « ចូរកុំគិតថា អ្នកមិនផ្លាស់ប្ដូរនោះឡើយ » ។ យើងញញឹម ហើយចងចាំថា ព្រះតាំងព្រះទ័យដើម្បីធ្វើឲ្យយើងប្រែក្លាយជាមនុស្សប្រសើរជាងយើងគិតថា យើងអាចប្រែក្លាយ ។
( ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « Songs Sung and Unsung » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៥១ )
ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀន សូមត្រឡប់ទៅមើលបញ្ជីនៃមនុស្សទាំងនោះ ហើយឥឡូវនេះ សូមប្រើពាក្យពីរម៉ាត់ដើម្បីពិពណ៌នាអំពីមនុស្សម្នាក់ៗទៅតាមអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចទតឃើញពួកគេ ។
១. សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីមើលឃើញមនុស្សកាន់តែដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទតឃើញ ?
-
ហេតុអ្វីបានជាវាពិបាកក្នុងការយល់ឃើញពីអ្នកដទៃតាមរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះទតឃើញពួកគេឲ្យបានជាប់លាប់ ?
-
ហេតុអ្វីបានជាវាមានតម្លៃក្នុងការព្យាយាមយល់ឃើញពីអ្នកដទៃតាមរបៀបនេះ ?
សូម្បីតែនៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់បានផ្លាស់ប្តូរដោយជ្រើសរើសដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្តី ជួនកាលវាពិបាកក្នុងការជឿថាពួកគេពិតជាបានផ្លាស់ប្តូរនោះ ។ មនុស្សមួយចំនួនពិបាកនឹងជឿ នៅពេលដែលសុលប្រែពីការបៀតបៀនពួកគ្រីស្ទាន ទៅជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទខ្លួនគាត់ ។
សូមអាន កិច្ចការ ៩:២០–២២, ២៦–២៧ ដោយរកមើលប្រតិកម្មរបស់មនុស្សចំពោះសុលដែលឥឡូវនេះ គាត់កំពុងផ្សាយដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ឃើញអ្វីខ្លះអំពីប្រតិកម្មរបស់មនុស្ស ?
-
តើអ្នកអាចរៀនអ្វីខ្លះពីបាណាបាស ក្នុងឧទាហរណ៍នេះ ?
២. សូមធ្វើកិច្ចការដូចតទៅនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ៖
សូមកត់ត្រា អ្វីដែល អ្នកចង់ធ្វើ ឬចងចាំ ដោយសារ តែការសិក្សា របស់អ្នក នៅថ្ងៃនេះ ។ ការណ៍នេះអាចរួមបញ្ចូលទាំងអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើដើម្បីយល់ឃើញពីអ្នកដទៃកាន់តែល្អដូចដែលព្រះអម្ចាស់ទតឃើញពួកគេ ។
ជម្រើស ៖ តើចង់រៀនសូត្របន្ថែមទៀតដែរឬទេ ?
កិច្ចការ ៩:១៥–១៧ ។ តើការយល់ឃើញពីខ្លួនយើង និងអ្នកដទៃតាមរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ទតឃើញយើង បង្កើនភាពរាបសារបស់យើងដោយរបៀបណា ?
អែលឌើរ ឌែល ជី រេនឡាន់ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានចែកចាយរឿងដូចតទៅ ដើម្បីជួយឆ្លើយសំណួរនេះ ៖
ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅ យុវជនដ៏ឆ្នើមម្នាក់ឈ្មោះ ឃើធីស ត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើបេសកកម្ម ។ គាត់ជាប្រភេទអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ដែលប្រធានបេសកកម្មគ្រប់រូបអធិស្ឋានសុំ ។ គាត់ជាមនុស្សយកចិត្តទុកដាក់ ហើយខិតខំធ្វើការ ។ គ្រាមួយ គាត់ត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យបម្រើជាមួយដៃគូផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលមានគំនិតក្មេងខ្ចីមិនចុះចំណោមគេ និងពុំមានចិត្តក្លៀវក្លាក្នុងការធ្វើការងារ ។
ថ្ងៃមួយ កាលពួកគេកំពុងជិះកង់ ឃើធីស បានក្រឡេកក្រោយ ហើយឃើញដៃគូខ្លួនចុះពីលើកង់ ហើយដើរវិញ ។ ឃើធីស បានត្អូញត្អែរដោយស្ងាត់ៗពីការស្មុគស្មាញរបស់គាត់ទៅកាន់ព្រះថា វាគួរឲ្យធុញទ្រាន់ណាស់ដែលគាត់ត្រូវបម្រើជាមួយដៃគូដែលគាត់ត្រូវអូសទាញដើម្បីសម្រេចបានកិច្ចការអ្វីមួយនោះ ។ បន្តិចក្រោយមក ឃើរធីស បានមានចំណាប់អារម្មណ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅមួយថា « ឯងដឹងទេ ឃើធីស បើប្រៀបមកយើង ឯងទាំងពីរនាក់ពុំមានអ្វីខុសគ្នានោះទេ » ។
( ឌែល ជី រេនឡាន់ « Latter-day Saints Keep on Trying » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៥៨ ។
កិច្ចការ ៩:២៦–២៧ ។ តើខ្ញុំអាចជួយអ្នកណាម្នាក់ដែលចង់ផ្លាស់ប្តូរដោយរបៀបណា ?
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ ៖
ចូរឲ្យមនុស្សប្រែចិត្ត ។ ចូរឲ្យមនុស្សរីកចម្រើនឡើង ។ ចូរជឿថាមនុស្សអាចផ្លាស់ប្តូរ ហើយកែខ្លួនឲ្យប្រសើរឡើងបាន ។ តើនោះគឺជាសេចក្តីជំនឿឬ ? មែនហើយ ! តើនោះគឺជាសេចក្តីសង្ឃឹមឬ ? មែនហើយ ! តើនោះគឺជាសេចក្តីសប្បុរសឬ ? មែនហើយ ! លើសពីនេះទៅទៀត វាគឺជាសេចក្ដីសប្បុរស ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ បើមានអ្វីមួយកប់ក្នុងអតីតកាល ចូរទុកវាចោលចុះ ។ សូមកុំត្រឡប់ក្រោយ ជាមួយកូនធុងខ្សាច់ និងកូនប៉ែលរបស់អ្នកហើយជីកវា គ្រវីជុំវិញ រួចបោះវាទៅឲ្យអ្នកណាម្នាក់ដោយនិយាយថា « អ្ហេ៎ ! តើអ្នកនៅចាំរឿង នេះទេ ? » ផ្លាប់ !
ដឹងថាយ៉ាងម៉េចអត់ ? នោះប្រហែលជាមកពីមានរបស់អាក្រក់ៗមួយចំនួនដែលបានជីកពីដី របស់អ្នក ដោយមានការឆ្លើយតបថា « បាទ ខ្ញុំចាំវាបាន ។ តើ អ្នក នៅចាំរឿង នេះ ទេ ? » ផ្លាប់ ។
ហើយមិនយូរប៉ុន្មាន គ្រប់ៗគ្នាចាកចេញពីការផ្លាស់ប្តូរកខ្វក់ ពីភក់ជ្រាំ ការមិនសប្បាយចិត្ត និងការឈឺចាប់នោះ នៅពេលដែលអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ របស់យើងអង្វរសុំពីយើងគឺភាពស្អាតស្អំ សេចក្តីសប្បុរស សុភមង្គល និងការព្យាបាល ។
ការរស់នៅក្នុងជីវិតអតីតកាល រួមទាំងកំហុសពីអតីតកាល គឺមិនមែនជារឿងត្រឹមត្រូវនោះទេ ! វាមិនមែនជាដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។
( ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « The Best Is Yet to Be » Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ២៦–២៧ )