Poprzez Proroka Józefa Smitha Pan przywrócił doktrynę odkupienia zmarłych, stanowiącą część Przywrócenia wszystkich rzeczy w dyspensacji pełni czasów. Doktryna ta została przywrócona „wiersz po wierszu”. Dzieło odkupienia zmarłych odgrywa znaczącą rolę w zbawieniu zarówno żywych, jak i zmarłych. Prorok Józef Smith tak nauczał o znaczeniu uczestnictwa w tej pracy: „Naszym największym obowiązkiem, jaki Bóg dał nam na tym świecie, jest odszukanie informacji o naszych zmarłych” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith, [2007], str. 475).
Wizja dana Prorokowi Józefowi Smithowi na temat królestwa celestialnego
Przeczytaj uczniom następujący wątek historyczny:
„W listopadzie 1823 roku Alvin Smith, najstarsze dziecko Lucy Mack Smith i Josepha Smitha seniora, nagle zapadł na poważną chorobę i był bliski śmierci. Alvin miał 25 lat, był silnym i sprawnym młodym mężczyzną, którego ciężka praca w znacznym stopniu przyczyniała się do finansowej stabilności rodziny. Jego matka opisywała go jako ‘młodzieńca o niezwykle dobrym usposobieniu’, którego ‘szlachetność i hojność’ błogosławiła otaczające go osoby ‘w każdej godzinie jego istnienia’ […].
Alvin, wiedząc, że umiera, wezwał do siebie swoich braci i siostry, aby przemówić do każdego z osobna. Józefowi, który miał już prawie 18 lat, ale nie otrzymał jeszcze złotych płyt, powiedział: ‘Chcę, abyś był dobrym chłopcem i czynił wszystko, co w twojej mocy, aby zdobyć te zapisy. Bądź wierny w przyjmowaniu wskazówek i przestrzeganiu każdego danego ci przykazania […]’.
Kiedy Alvin umarł, rodzina poprosiła duchownego z kościoła prezbiteriańskiego z Palmyry w stanie Nowy Jork, aby poprowadził uroczystości pogrzebowe. Jako że Alvin nie był członkiem kongregacji owego duchownego, pastor w swym kazaniu obstawał przy tym, że Alvin nie będzie zbawiony. William Smith, młodszy brat Józefa, wspomniał, że ‘[Duchowny] […] bardzo mocno zaznaczył, że [Alvin] poszedł do piekła, gdyż nie był członkiem Kościoła. Jednakże był on dobrym chłopcem i słowa duchownego nie spodobały się mojemu ojcu’” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 401, 403).
Jakie obawy dotyczące zbawienia Alvina mogła mieć rodzina Smithów, zważywszy na to, że w owym czasie doktryna odkupienia zmarłych nie została jeszcze przywrócona?
Powiedz uczniom, że ta lekcja wyjaśnia, że Pan objawił doktrynę odkupienia zmarłych stopniowo, wiersz po wierszu. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wstęp do rozdziału: Nauki i Przymierza 137. Wyjaśnij, że objawienie to zostało dane na kilka miesięcy przed poświęceniem Świątyni Kirtland. (Możesz również zwrócić uwagę uczniów na to, że wydanie Nauk i Przymierzy z roku 2013 zawiera pewne zmiany, których dokonano we wstępie do rozdziału 137.).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 137:1–6, reszta zaś niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania:
Kogo ujrzał Józef Smith w królestwie celestialnym? (Uczniowie mogą być zainteresowani faktem, że rodzice Józefa Smitha wciąż żyli, kiedy otrzymał on to objawienie; mało tego, jego ojciec nawet przebywał z nim w tym samym pokoju).
Dlaczego Józef Smith zdziwił się, kiedy ujrzał swojego brata Alvina w królestwie celestialnym, zgodnie z wersetem 6.? (Możesz przypomnieć uczniom, że wizja ta była dana Józefowi Smithowi na kilka lat przed tym, jak dowiedział się o doktrynie odkupienia zmarłych).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 137:7–9. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i odszukali doktrynę, która pomogła świętym w dniach ostatnich lepiej zrozumieć plan Boga umożliwiający zbawienie Jego dzieci.
Co zapewnia plan Boga takim osobom, jak Alvin Smith, które zmarły bez możliwości przyjęcia ewangelii Jezusa Chrystusa lub obrzędu chrztu? (Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi spostrzeżeniami, pomóż im rozpoznać następującą doktrynę: Wszyscy ludzie, którzy umierają bez wiedzy o ewangelii, a którzy przyjęliby ją, gdyby tylko mieli taką możliwość, odziedziczą królestwo celestialne).
Czego możecie dowiedzieć się na podstawie tej doktryny na temat charakteru Ojca Niebieskiego i Jego miłości do Swoich dzieci?
W jakiej sytuacji zostaliście pokrzepieni, myśląc o tej doktrynie? W jakiej sytuacji dostrzegliście, jak inne osoby — być może te, które nauczaliście, jako misjonarze — otrzymały pocieszenie wynikające ze zrozumienia tej doktryny?
Prorok Józef Smith po raz pierwszy przemawiał na temat doktryny chrztu za zmarłych na pogrzebie Seymoura Brunsona 15 sierpnia 1840 roku, wkrótce po tym, jak święci osiedlili się w Nauvoo w stanie Illinois. Członkowie Kościoła, dowiedziawszy się o tej doktrynie, nie kryli swojego zaskoczenia i podekscytowania. Przez kilka miesięcy po jej ogłoszeniu święci dokonywali chrztów w zastępstwie za swoich zmarłych krewnych w pobliskiej rzece Missisipi (zob. Teachings: Joseph Smith,str. 403; Church History in the Fulness of Times Student Manual, 2. wyd. [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 251).
W jaki sposób kazanie Józefa wzbogaciło zrozumienie planu Ojca Niebieskiego, którego celem jest zbawienie Jego dzieci? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Zbawczy obrzęd chrztu może być dokonywany w zastępstwie za tych, którzy za życia nie przyjęli ewangelii).
Jak myślicie, jaka byłaby wasza reakcja, gdybyście usłyszeli Proroka Józefa Smitha przemawiającego po raz pierwszy w tej dyspensacji na temat doktryny chrztu za zmarłych?
Wyjaśnij, że na konferencji generalnej Kościoła, która odbyła się w październiku 1841 roku w Nauvoo w stanie Illinois, Prorok Józef Smith obwieścił, że Pan pragnie, aby święci zaprzestali dokonywania chrztów za zmarłych do czasu, kiedy będzie to możliwe w Jego domu (zob. NiP 124:29–34). 8 listopada 1841 roku Brigham Young — będący wówczas Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów — poświęcił chrzcielnicę znajdującą się w piwnicy niewykończonej jeszcze Świątyni Nauvoo, dzięki czemu członkowie Kościoła mogli wznowić dokonywanie chrztów w zastępstwie za zmarłych.
Poproś uczniów, aby przeczytali wstęp do rozdziału: Nauki i Przymierza 127., który wyjaśnia, że rozdział 127. to list Proroka Józefa Smitha skierowany do świętych, w którym zawarte są wskazówki dotyczące prowadzenia rejestru dokonywanych chrztów za zmarłych. Wyjaśnij, że tydzień później Józef napisał kolejny list na temat chrztu za zmarłych, który znajduje się w rozdziale: Nauki i Przymierza 128.
Napisz na tablicy odnośniki do poniższych wersetów. (Informacje w nawiasach są przeznaczone dla nauczyciela).
Nauki i Przymierza 127:5–7; 128:8 (Kiedy obrzęd chrztu dokonywany jest z upoważnienia kapłańskiego i zostaje właściwie odnotowany, ma on moc wiążącą zarówno na ziemi, jak i w niebie).
Nauki i Przymierza 128:6–7 (Zapis obrzędów dokonanych w zastępstwie za zmarłych zaliczony będzie do otworzonych ksiąg, na podstawie których będą sądzeni umarli).
Przydziel uczniom do przeczytania po jednym z wersetów zapisanych na tablicy. Poproś ich, aby odszukali doktryny, które wzbogacają nasze zrozumienie Bożego planu dotyczącego odkupienia zmarłych. Zachęć uczniów, aby streścili to, czego się dowiedzieli z każdego z tych wersetów na temat doktryny odkupienia zmarłych. Poproś kilkoro uczniów, aby zapisali te doktryny na tablicy obok odpowiadających im wersetów. Zwróć uwagę uczniów na to, że objawienia zapisane w rozdziałach: Nauki i Przymierza 127 i 128 ilustrują ogólny wzór przewijający się przez cały proces Przywrócenia ewangelii — z którego wynika, że Pan objawia prawdy raczej wiersz po wierszu niż wszystkie naraz.
Wyjaśnij uczniom, że wiele lat po otrzymaniu tych objawień Pan zapewnił nam głębsze zrozumienie Swego planu odkupienia zmarłych. W 1918 roku Prezydent Joseph F. Smith otrzymał wizję na temat odkupienia zmarłych. Stało się to, kiedy był w żałobie po stracie swojego syna Hyruma M. Smitha, który zmarł na początku roku, gdy służył jako członek Kworum Dwunastu Apostołów.
Poproś uczniów, aby przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 138:28–37 i odszukali prawdy dotyczące odkupienia zmarłych, które zostały objawione Prezydentowi Josephowi F. Smithowi.
Jakie prawdy na temat odkupienia zmarłych zawarte są w tym fragmencie? (Kiedy uczniowie będą dzielić się tym, co znaleźli, upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Pod przewodnictwem Jezusa Chrystusa prawi posłańcy nauczają ewangelii tych, którzy znajdują się w więzieniu duchów).
W jaki sposób te dodatkowe prawdy pomagają nam zrozumieć, że kiedy dana osoba umiera, nie otrzymawszy obrzędów ewangelii — tak jak Alvin Smith — to może ona otrzymać dziedzictwo w królestwie celestialnym?
Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„[…] jako członkowie przywróconego Kościoła Chrystusa mamy nałożony przymierzem obowiązek odszukiwać naszych przodków i udostępniać im obrzędy ewangelii niezbędne do zbawienia. ‘Oni [nie mogą osiągnąć] celu [doskonałości] bez nas’ (List do Hebrajczyków 11:40; zob. także Teachings: Joseph Smith,str. 475). ‘Ani my nie możemy być udoskonaleni bez naszych umarłych’ (NiP 128:15)” („Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 25).
Dlaczego praca związana z odkupieniem zmarłych powinna stanowić priorytet w naszym życiu?
W jaki sposób udostępnianie zbawiennych obrzędów naszym zmarłym krewnym pomoże udoskonalić się zarówno im, jak i nam samym?
Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy Russell M. Nelson
„Chociaż praca w świątyni i nad historią rodziny ma moc, by błogosławić tych, którzy znajdują się po drugiej stronie zasłony, ma też taką samą moc, by błogosławić żyjących. Ma oczyszczający wpływ na tych, którzy są w nią zaangażowani. Oni dosłownie pomagają w wyniesieniu swych rodzin” („Pokolenia połączone miłością”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 94).
W jaki sposób doktryna o odkupieniu zmarłych świadczy o nieskończonej mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa?
Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy Richard G. Scott
„Pan objawił Prorokowi Józefowi Smithowi wzniosłe doktryny dotyczące świętego obrzędu chrztu. Wiedza ta została przekazana w czasach, kiedy inne kościoły chrześcijańskie nauczały, że śmierć nieodwracalnie i na wieczność określa przeznaczenie duszy. Nauczały, że osoby, które zostały ochrzczone, są nagradzane bezkresną radością, a wszystkie pozostałe doświadczają wiecznej męki, bez nadziei odkupienia […].
Ta chwalebna doktryna jest kolejnym świadectwem wszechogarniającej istoty Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Umożliwił On zbawienie każdej duszy skorej do pokuty. Jego Zadośćuczynienie pokonało śmierć, a On sam pozwala godnym zmarłym zastępczo otrzymać wszystkie obrzędy zbawienia” („Radość płynąca z odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 93).
Jakiego rodzaju doświadczenia uświadomiły wam znaczenie uczestniczenia w pracy dla odkupienia zmarłych?
W jaki sposób uczestniczenie w pracy dla odkupienia zmarłych przyczyniło się do wzmocnienia waszego świadectwa? (Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi świadectwami).
Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, w jaki sposób mogą uczestniczyć w tej wspaniałej pracy dla odkupienia zmarłych — czy to poprzez badanie historii rodziny, czy poprzez dokonywanie obrzędów świątynnych w zastępstwie za zmarłych. Złóż swoje świadectwo, że dzięki pracy dokonywanej we współczesnych świątyniach wszystkie dzieci Ojca Niebieskiego mogą otrzymać wszystkie obrzędy niezbędne do zbawienia.