แกะเดินตามพระเยซู

กลับบ้าน โดย ยองซุง คิม

12–18 กรกฎาคม

หลักคำสอนและพันธสัญญา 77–80

“เราจะนำทางเจ้าไป”

จำไว้ว่ากิจกรรมในโครงร่างนี้เป็นเพียงข้อเสนอแนะเท่านั้น ขณะท่านศึกษา หลักคำสอนและพันธสัญญา 77–80 ร่วมกับการสวดอ้อนวอน พระวิญญาณจะทรงนำท่านให้รู้ว่าจะสอนสมาชิกชั้นเรียนให้ดีที่สุดได้อย่างไร

บันทึกความประทับใจของท่าน

ไอคอนการแบ่งปัน

เชื้อเชิญให้แบ่งปัน

สมาชิกบางคนในชั้นเรียนอาจจะมีโอกาสแบ่งปันข้อคิดมากขึ้นถ้าท่านขอพวกเขาล่วงหน้า ท่านอาจจะติดต่อบางคนสองสามวันก่อนชั้นเรียนเพื่อถามว่าพวกเขาจะเตรียมมาแบ่งปันบางอย่างที่พวกเขาประทับใจจาก หลักคำสอนและพันธสัญญา 77–80 ได้หรือไม่

ไอคอนการสอน

สอนหลักคำสอน

หลักคำสอนและพันธสัญญา 77

พระผู้เป็นเจ้าทรงเปิดเผยความลี้ลับให้แก่คนที่หมายมั่นจะรู้ความลี้ลับเหล่านั้น

• สมาชิกชั้นเรียนจะแบ่งปันข้อคิดที่พบเกี่ยวกับสัญลักษณ์ในหนังสือวิวรณ์ระหว่างพวกเขาศึกษา ภาค 77 สัปดาห์นี้ การพูดคุยเกี่ยวกับคำตอบที่โจเซฟ สมิธได้รับจะนำไปสู่การสนทนาว่าสมาชิกชั้นเรียนจะแสวงหาความเข้าใจเมื่อพวกเขาศึกษาพระคัมภีร์ได้อย่างไร เราเรียนรู้อะไรจากรูปแบบคำถามที่โจเซฟถาม? สมาชิกชั้นเรียนอาจยินดีแบ่งปันประสบการณ์เมื่อคำถามพระกิตติคุณทำให้พวกเขาเข้าใจมากขึ้น

หลักคำสอนและพันธสัญญา 78:17–19

พระเจ้าจะทรงนำทางเราไป

• เพื่อเริ่มสนทนา หลักคำสอนและพันธสัญญา 78:17–19 ท่านจะให้ดูภาพของสมาชิกชั้นเรียนสองสามคนสมัยเด็ก (ขอล่วงหน้าให้พวกเขานำภาพเหล่านี้มาชั้นเรียน) ให้ชั้นเรียนทายว่าใครอยู่ในภาพแต่ละภาพ สมาชิกชั้นเรียนที่นำภาพมาจะบอกว่าพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างไรตั้งแต่ถ่ายภาพเหล่านั้น จากนั้นชั้นเรียนจะอ่าน หลักคำสอนและพันธสัญญา 78:17–19 และไตร่ตรองคำถาม เช่น เราเหมือนเด็กน้อยสำหรับพระเจ้าอย่างไร? พระองค์ทรงต้องการให้เราเป็นเหมือนเด็กน้อยในด้านใด (ดู โมไซยาห์ 3:19) และพระองค์ทรงต้องการให้เราเติบโตในด้านใด พระองค์ประทานคำแนะนำอะไรแก่เราในข้อเหล่านี้ที่จะช่วยให้เราเติบโต?

  เพื่อขยายความเข้าใจของสมาชิกชั้นเรียนเกี่ยวกับวิธีที่พระเจ้าจะทรง “นำทาง [เรา] ไป” (ข้อ 18) ท่านอาจจะแบ่งปันข้อความในแหล่งข้อมูลเพิ่มเติม

หลักคำสอนและพันธสัญญา 79–80

การเรียกให้รับใช้พระผู้เป็นเจ้าสำคัญมากกว่าสถานที่ที่เรารับใช้

• อาจมีคนในชั้นเรียนของท่านที่รู้สึกผิดหวังตอนแรกกับการเรียกที่พวกเขาได้รับในวอร์ดหรือสาขาหรือกับสถานที่ที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รับใช้เป็นผู้สอนศาสนา อาจมีสมาชิกชั้นเรียนสองสามคนเต็มใจแบ่งปันประสบการณ์ของพวกเขา พระดำรัสแนะนำของพระเจ้าใน หลักคำสอนและพันธสัญญา 80:3 จะช่วยเราในสภาวการณ์เหล่านี้ได้อย่างไร? วลี “หาสำคัญไม่” หมายความว่าอย่างไร? หรือวลี “เจ้าไม่อาจผิดพลาดได้” หมายความว่าอย่างไร? อะไรน่าจะสำคัญที่สุดต่อพระเจ้าเมื่อมาถึงการเรียกของเรา? ข้อคิดของเอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์เกี่ยวกับ ภาค 80 ในคำปราศรัยของท่านเรื่อง “ได้รับเรียกมายังงาน” จะเป็นประโยชน์เช่นกัน ( เลียโฮนา, พ.ค. 2017, 68)

• การเปิดเผยใน ภาค 79 และ 80 เดิมทีกล่าวกับคนที่ได้รับเรียกให้สั่งสอนพระกิตติคุณ แต่มีหลักธรรมที่ประยุกต์ใช้ได้กับเราทุกคนในการรับใช้พระเจ้า เพื่อช่วยให้สมาชิกชั้นเรียนพบหลักธรรมเหล่านี้ ท่านจะขอให้พวกเขาสมมติว่ามีเพื่อนคนหนึ่งเพิ่งเข้าร่วมศาสนจักรและเพิ่งได้รับการเรียกเป็นครั้งแรก เชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนเขียนจดหมายให้กำลังใจและแนะนำเพื่อน ให้พวกเขาอ้างอิงจาก ภาค 79 และ 80 ขณะเขียนจดหมาย จากนั้นให้สมาชิกชั้นเรียนสองสามคนแบ่งปันสิ่งที่เขียน

  สตรีกำลังพูด

  พระเจ้าพอพระทัยเมื่อเรารับใช้พระองค์และผู้อื่น

ไอคอนแหล่งข้อมูลเพิ่มเติม

แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม

พระเจ้าจะทรงนำเราผ่านพระวิญญาณบริสุทธิ์

ประธานเฮนรีย์ บี. อายริงก์เล่าประสบการณ์เมื่อท่านสวดอ้อนวอนขอการนำทางเรื่องการตัดสินใจที่สำคัญมากและเรียนรู้ที่จะให้พระเจ้าทรงนำ ดังนี้

“ข้าพเจ้าสวดอ้อนวอนแต่ดูเหมือนไม่มีคำตอบอยู่หลายชั่วโมง กระทั่งก่อนฟ้าสาง ความรู้สึกหนึ่งเกิดขึ้น ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนเด็กมากกว่าครั้งใดๆ ตั้งแต่ข้าพเจ้าเป็นเด็กมา ใจและความคิดข้าพเจ้าดูเหมือนจะสงบนิ่งมาก มีความสงบในความเงียบสงัดภายใน

“ยังความแปลกใจแก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าพบตนเองกำลังสวดอ้อนวอนว่า ‘พระบิดาบนสวรรค์ ไม่สำคัญว่าข้าพระองค์ต้องการอะไร ข้าพระองค์ไม่สนใจอีกแล้วว่าข้าพระองค์ต้องการอะไร ข้าพระองค์ต้องการให้เป็นไปตามพระประสงค์ของพระองค์เท่านั้น นั่นคือทั้งหมดที่ข้าพระองค์ต้องการ โปรดบอกข้าพระองค์ด้วยเถิดว่าต้องทำอะไร’

“ในวินาทีนั้นข้าพเจ้ารู้สึกเงียบสงบในใจมากที่สุดเท่าที่เคยรู้สึกมา และข่าวสารก็มาถึงและข้าพเจ้าแน่ใจว่ามาจากใคร ข่าวสารนั้นบอกชัดเจนว่าข้าพเจ้าต้องทำอะไร ข้าพเจ้าไม่ได้รับคำสัญญาถึงผลที่จะเกิดขึ้น มีเพียงความมั่นใจว่าข้าพเจ้าเป็นเด็กที่ต้องให้บอกว่าเส้นทางไหนนำไปสู่สิ่งที่พระองค์ทรงต้องการให้ข้าพเจ้าทำ” (ดู “เป็นเหมือนเด็ก,” เลียโฮนา, พ.ค. 2006, 19)

ปรับปรุงการสอนของเรา

เริ่มจากพระคัมภีร์ ก่อนเปิดดูหนังสืออ่านประกอบ ให้ศึกษาและไตร่ตรองพระคัมภีร์อย่างขยันหมั่นเพียร การทำเช่นนี้จะอัญเชิญพระวิญญาณให้ช่วยท่านดึงสิ่งที่ท่านศึกษาไปแล้วมาใช้ขณะท่านสอน (ดู การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด, 12)