„2–8 września. I List do Koryntian 14–16: ‘Bóg nie jest Bogiem nieporządku, ale pokoju’” Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej. Nowy Testament, 2019 (2019)
„2–8 września. I List do Koryntian 14–16”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej, 2019
2–8 września
I List do Koryntian 14–16
„Bóg nie jest Bogiem nieporządku, ale pokoju”
Gdy będziesz czytać I List do Koryntian 14–16, Duch Święty podpowie ci, czego uczyć dzieci z twojej klasy. Przejrzyj niniejszy zarys lekcji, by znaleźć dodatkowe pomysły.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Możesz rozpocząć lekcję w tym tygodniu od przeczytania na głos wersetu I List do Koryntian 14:26. Zwróć uwagę na to, że będąc razem w kościele, możemy podbudowywać (wzmacniać, wspierać) innych, gdy z nimi rozmawiamy. O czym mogą powiedzieć dzisiaj dzieci, by podbudować kogoś z klasy?
Nauczaj doktryny
Młodsze dzieci
Po śmierci mogę żyć z Ojcem Niebieskim, ponieważ Jezus Chrystus zmartwychwstał.
W jaki sposób możesz uczyć dzieci z twojej klasy, że z powodu zmartwychwstania Jezusa Chrystusa możemy znowu żyć?
Propozycje zajęć
-
Powtórz z dziećmi kilka razy następujące zdanie: „w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni” (I List do Koryntian 15:22). Pokaż ilustrację przedstawiającą zmartwychwstałego Zbawiciela (zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną). Wyjaśnij, że kiedyś wszyscy umrzemy, ale z powodu zmartwychwstania Jezusa, po śmierci wszyscy powrócimy do życia.
-
Przeprowadź lekcję z wykorzystaniem pomocy dydaktycznych o Zmartwychwstaniu. Możesz wykorzystać następujący pomysł: pokaż dzieciom kurtkę, która będzie symbolizować nasze fizyczne ciało. Gdy żyjemy, nasz duch jest w naszym ciele i może się ono ruszać (załóż kurtkę). Gdy umieramy, nasz duch opuszcza nasze fizyczne ciało i już nie może się ono ruszać (zdejmij kurtkę i połóż ją na stole lub krześle — kurtka symbolizuje teraz nasze ciało bez ducha). Gdy zmartwychwstajemy, nasz duch wraca do naszego ciała (znowu załóż kurtkę) i one się już nigdy nie rozłączą. Pozwól dzieciom po kolei zakładać i zdejmować kurtkę. Niech jedno dziecko komentuje, co się dzieje, gdy zmartwychwstajemy.
Mogę przyjąć chrzest za osoby, które zmarły.
Dzieci, które uczysz, mogą już teraz przygotowywać się do tego, by pójść do świątyni i przyjąć chrzest za zmarłych, gdy będą miały 12 lat. W swoim liście do Koryntian Paweł wspomina o tej ważnej doktrynie.
Propozycje zajęć
-
Pomóż dzieciom pomyśleć o takich rzeczach, których nie mogą zrobić samodzielnie (na przykład podniesienie czegoś ciężkiego lub sięgnięcie po coś na wyższej półce). Kto pomaga im robić te rzeczy? Pokaż im zdjęcie jednego z twoich przodków, który zmarł bez przyjęcia chrztu. Opowiedz dzieciom o tej osobie i wyjaśnij im, że ona nie może przyjąć chrztu bez pomocy kogoś, kto żyje na ziemi.
-
Zapytaj dzieci o to, czy mają w swojej rodzinie osoby, które były w świątyni, by dokonać chrztów za zmarłych. Pokaż zdjęcia przedstawiające chrzcielnicę w świątyni. Czy dzieci wiedzą, co się w niej odbywa? Wyjaśnij, że w świątyni możemy być ochrzczeni za osoby, które zmarły bez przyjęcia chrztu. Te osoby zdecydują, czy przyjąć ten chrzest.
Ojciec Niebieski pragnie, abym żył w Jego obecności w królestwie celestialnym.
W jaki sposób możesz uczyć dzieci o królestwach celestialnym, terrestrialnym i telestialnym? Poniższe zajęcia mogą w tym pomóc.
Propozycje zajęć
-
Napisz na tablicy celestialny, terrestrialny i telestialny. Naucz dzieci wymawiać te słowa.
-
Pokaż ilustracje przedstawiające słońce, księżyc i gwiazdy. Które z nich świeci najjaśniej? Przeczytaj dzieciom fragment: I List do Koryntian15:40–41 (zob. także Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha — w anglojęzycznym wydaniu pism świętych], I List do Koryntian 15:40, przypis a). Wyjaśnij, że słońce, księżyc i gwiazdy symbolizują królestwa, w których możemy żyć po zmartwychwstaniu. W królestwie celestialnym możemy żyć z Ojcem Niebieskim.
-
Narysuj na tablicy słońce, a na podłodze umieść małe kawałki papieru lub kroki prowadzące do tego słońca. Każdy kawałek papieru symbolizuje coś, co musimy zrobić, by wejść do królestwa celestialnego (zob. NiP 76:50–53). Niech dzieci opowiedzą o tym, co trzeba zrobić, by tam wejść i niech pójdą po kawałkach papieru na podłodze w kierunku królestwa celestialnego.
Paweł porównał chwałę celestialną do słońca.
Nauczaj doktryny
Starsze dzieci
Zmartwychwstanę dzięki Jezusowi Chrystusowi i Jego Zmartwychwstaniu.
Czy dzieci, które uczysz, rozumieją znaczenie Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa? Poniższe pomysły mogą w tym pomóc.
Propozycje zajęć
-
Poproś dzieci, by na zmianę czytały kolejno wersety z fragmentu: I List do Koryntian 15:12–22. Niech odszukają odpowiedzi na pytanie: „Co by się działo, gdyby nie było zmartwychwstania?”.
-
Poproś dzieci, by odegrały scenkę, która wyjaśnia, czym jest zmartwychwstanie. By znaleźć więcej pomysłów, zobacz przesłanie Thomasa S. Monsona pt. „Pani Patton — ciąg dalszy opowieści” (Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 21–24). Zobacz także film pt. „Until We Meet Again” [Aż znów się spotkamy] (strona internetowa: LDS.org). Złóż swoje świadectwo o Zmartwychwstaniu Chrystusa.
I List do Koryntian 15:12–13, 20–22, 29
Mogę przygotować się, by pójść do świątyni i przyjąć chrzty za zmarłych.
Dzieci w wieku 12 lat mogą otrzymać rekomendację świątynną i przyjmować chrzty za zmarłych w świątyni. W jaki sposób możesz im pomóc przygotować się do tego?
Propozycje zajęć
-
Przeczytajcie I List do Koryntian 15:29. Co w czasach Pawła robili święci, a co robimy także my dzisiaj?
-
Zapytaj dzieci o to, dlaczego jesteśmy chrzczeni za zmarłych. Jeśli to konieczne, wyjaśnij, że wielu z naszych przodków nie miało możliwości, by przyjąć chrzest i konfirmację w czasie swego życia na ziemi. W świątyni możemy za nich przyjąć chrzest i konfirmację.
-
Kilka dni przed lekcją poproś rodzica jednego z dzieci, by przyszedł na lekcję i pokazał ich drzewo genealogiczne lub opowiedział jakąś historię o przodku. Ty także możesz opowiedzieć o swoich przodkach.
-
Poproś członka rady biskupiej, by powiedział dzieciom o rzeczach, które mogą robić, by być godne wejścia do świątyni. Zapytaj dzieci, co mogą zrobić, by pamiętać o tych rzeczach. Zapisz ich pomysły na tablicy. Poproś je, by wyznaczyły sobie cel, że pewnego dnia pojadą do świątyni.
Gdy zmartwychwstanę, mogę żyć w królestwie celestialnym.
Ucząc Koryntian o ciele, które otrzymamy w czasie Zmartwychwstania, Paweł wymienił trzy stopnie chwały: celestialną, terrestrialną i telestialną
Propozycje zajęć
-
Przeczytajcie I List do Koryntian 15:40–41. Poproś jedno dziecko, by narysowało na tablicy słońce, księżyc i gwiazdy. Poproś członków klasy, by rozpoznali, który stan zmartwychwstałego ciała jest symbolizowany przez który rysunek.
-
Zaśpiewajcie razem pieśń o świątyni, na przykład „Mój Bóg dał mi świątynię” (Śpiewnik dla dzieci, str. 73). Czego uczy nas ta pieśń o przygotowaniu się do życia w chwale celestialnej?
-
Powiedz, że Józef Smith miał wizję, w której widział trzy królestwa odpowiadające rodzajom ciał opisanym przez Pawła. Pomóż dzieciom znaleźć zwroty, które opisują te trzy królestwa, we fragmentach: Nauki i Przymierza 76:50–53, 70, 76:71–79, 76:81–82.
Zachęć do nauki w domu
Niech dzieci poproszą rodziców, aby opowiedzieli im o jednym przodku. Dzieci mogą opowiedzieć tę historię w klasie w przyszłym tygodniu.
Doskonalenie nauczania
Zachęcaj dzieci do zadawania pytań. „Staraj się traktować […] pytania [dzieci] jako okazje do nauki, a nie jako coś, co przeszkadza lub utrudnia ci prowadzenie lekcji […]. Takie pytania dają cenny wgląd w to, co dzieci myślą, jakie mają problemy i jak reagują na rzeczy, których się uczą. Pomóż im dostrzec, że odpowiedzi na ich pytania znajdują się w pismach świętych oraz słowach proroków” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 25).