„29 lipca – 4 sierpnia. Dzieje Apostolskie 22–28: Sługa i świadek” Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej. Nowy Testament, 2019 (2019)
„29 lipca – 4 sierpnia. Dzieje Apostolskie 22–28”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej, 2019
29 lipca – 4 sierpnia
Dzieje Apostolskie 22–28
Sługa i świadek
Gdy będziesz czytać opis posługi Apostoła Pawła w rozdziałach Dzieje Apostolskie 22–28, szukaj zasad, które będą ważne dla dzieci, które uczysz.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Pokaż ilustracje przedstawiające celę więzienną, łódź oraz węża. Poproś dzieci, by opowiedziały jakiekolwiek znane im historie z życia Pawła, które mają coś wspólnego z tymi ilustracjami.
Nauczaj doktryny
Młodsze dzieci
Ojciec Niebieski i Jezus troszczą się o mnie i pomogą mi w trudnych chwilach.
Gdy dzieci dowiedzą się, w jaki sposób Zbawiciel pomagał Pawłowi, będzie im łatwiej zrozumieć, że Ojciec Niebieski i Jezus troszczą się o nich.
Propozycje zajęć
-
Na podstawie fragmentu Dzieje Apostolskie 23:10–11 opowiedz historię o tym, jak Zbawiciel odwiedził Pawła w więzieniu. Możesz też pokazać film pt. „Be of Good Cheer” [Bądź dobrej myśli] (strona internetowa: LDS.org), który przedstawia tę historię. Opowiedz o trudnej sytuacji w twoim życiu, gdy otrzymałeś wskazówki i pocieszenie od Boga. Poproś dzieci, żeby opowiedziały o sytuacjach, w których czuły, że Bóg je pocieszył.
-
Pomóż dzieciom zapamiętać słowa, które Jezus powiedział do Pawła: „Bądź dobrej myśli”. Poproś dzieci, by pomyślały o kimś, komu mogłyby powiedzieć, by był dobrej myśli — komuś, kto jest smutny lub zmartwiony.
Mogę dzielić się moim świadectwem z innymi ludźmi.
Gdy dzieci poznają świadectwo Pawła złożone przed królem Agryppą, dowiedzą się, jak mówić ludziom o prawdzie.
Propozycje zajęć
-
Przynieś na lekcję koronę i pozwól jednemu dziecku ją założyć i udawać króla Agryppę. Poproś inne dziecko, by stanęło przed królem w roli Pawła, podczas gdy ty przedstawisz pokrótce świadectwo Pawła i reakcję króla Agryppy, jak to zapisano we fragmencie Dzieje Apostolskie 26:1–29 (zob. „Rozdział 63: Paweł kończy swą misję”, Historie z Nowego Testamentu, 162–166 lub film na ten temat na stronie LDS.org). Wyjaśnij, że możemy składać nasze świadectwo innym ludziom, jak czynił to Paweł.
-
Poproś dzieci, by posłuchały słów pieśni o świadectwie, na przykład drugiej zwrotki hymnu pt. „Świadectwo” (Hymny, nr 72) lub „Ja Ojca w Niebie mam” (Śpiewnik dla dzieci, str. 8). Poproś dzieci, żeby podniosły rękę za każdym razem, gdy usłyszą coś, o czym mogą złożyć świadectwo. Możesz zaśpiewać wybraną pieśń kilka razy i poprosić dzieci, by dołączyły do ciebie, gdy lepiej poznają słowa. Poproś je, by opowiedziały o czymś, co wiedzą, że jest prawdą ewangelii.
-
Skorzystaj ze strony z zadaniem na ten tydzień, by pomóc dzieciom zastanowić się nad tym, co mogą powiedzieć, gdy składają świadectwo. Zachęć je, by złożyły swoje świadectwo komuś z rodziny.
Prorocy ostrzegają mnie przed niebezpieczeństwem.
Zastanów się nad tym, w jaki sposób historia o katastrofie morskiej, w której uczestniczył Paweł, może być dla dzieci lekcją o tym, że prorocy widzą zagrożenia, których my nie możemy zobaczyć.
Propozycje zajęć
-
Poproś dzieci, by udawały, że znajdują się na statku w czasie sztormu. Przeczytaj ostrzeżenie Pawła skierowane do ludzi na statku, które znajduje się we fragmencie Dzieje Apostolskie 27:9–10 i opowiedz historię katastrofy morskiej, do której doszło, bo ludzie nie posłuchali przestrogi (zob. wersety 11, 39–44). Pokaż zdjęcie Prezydenta Kościoła. Jakiego rodzaju ostrzeżeń on nam udziela?
-
Umieść w różnych miejscach sali ilustracje lub przedmioty, które symbolizują nauki proroków, na przykład uczęszczanie do kościoła lub chrzest. Całą klasą chodźcie dookoła sali. Zatrzymujcie się przy każdej ilustracji lub przedmiocie i porozmawiajcie o tym, jak nauki proroka przyczyniają się do naszego bezpieczeństwa.
Podążanie za naukami proroka przyczynia się do naszego bezpieczeństwa.
Nauczaj doktryny
Starsze dzieci
Dzieje Apostolskie 23:10–11, 27:18–26, 28:1–6
Gdy spotykają mnie przeciwności, Bóg mnie nie opuszcza.
W trudnym okresie, przez który przechodził Paweł, Pan wciąż był z nim. W jaki sposób możesz pomóc dzieciom odnieść doświadczenia Pawła do swojego życia?
Propozycje zajęć
-
Korzystając z wersetu Dzieje Apostolskie 23:10, wyjaśnij, że Paweł został uwięziony dlatego, że mówił ludziom o Jezusie. Następnie przeczytaj razem z dziećmi werset: Dzieje Apostolskie 23:11. Możesz także wyświetlić film pt. „Be of Good Cheer” [Bądź dobrej myśli] (strona internetowa: LDS.org), który przedstawia tę historię. Dlaczego Paweł mógł być „dobrej myśli”, mimo że był w więzieniu?
-
Napisz na tablicy Dzieje Apostolskie 23:10–11, Dzieje Apostolskie 27:18–26 oraz Dzieje Apostolskie 28:1–6. Pokaż ilustrację przedstawiającą więzienie, statek i węża. Poproś dzieci, by przejrzały powyższe fragmenty i połączyły je z ilustracjami. W jaki sposób Pan okazał Pawłowi, że był z nim w każdej z tych trzech historii?
-
Poproś osobę z okręgu, by opowiedziała na lekcji o tym, jak Pan był z nią w trudnych chwilach. Ty lub dzieci, które uczysz, także możecie opowiedzieć o swoich przeżyciach.
Mogę śmiało dzielić się moim świadectwem o Jezusie Chrystusie.
Odwaga Pawła, gdy dzielił się swoim świadectwem, może pomóc dzieciom śmiało mówić o ich świadectwie.
Propozycje zajęć
-
Poproś dzieci, aby przeczytały fragment: Dzieje Apostolskie 26:1–29 i znalazły prawdy ewangelii, o których Paweł mówił królowi Agryppie. Dlaczego mówienie o tym królowi mogło wywołać u Pawła lęk? Poproś dzieci, by powiedziały o kilku zasadach ewangelii, o których wiedzą, że są prawdziwe. Poproś dzieci, by pomyślały o kimś, kogo znają, a kto powinien usłyszeć ich świadectwo o tych prawdach.
-
Zachęć dzieci, by na stronie z zadaniem na ten tydzień napisały coś, co mogą powiedzieć w swoim świadectwie.
Prorocy ostrzegają mnie przed niebezpieczeństwem.
Dzieci mogą słuchać przesłań współczesnych proroków i rozpoznać w nich ostrzeżenia. W jaki sposób pomożesz dzieciom nauczyć się zważać na te ostrzeżenia?
Propozycje zajęć
-
Wytnij z papieru kształt statku i potnij go na kawałki. Poproś dzieci, by zapisały ostrzeżenia Pawła z fragmentu Dzieje Apostolskie 27:9–11 na tych kawałkach i złożyły je w całość. Dlaczego ci ludzie nie słuchali Pawła? (Zob. werset 11). Poproś dzieci, by przeczytały wersety 18–20 oraz 40–44 i znalazły, co się stało w rezultacie tego nieposłuszeństwa. (Wyjaśnij, że nikt nie zginał w czasie tej katastrofy, ponieważ ludzie posłuchali późniejszej rady Pawła, by pozostać na statku; zob. wersety 30–32). Czego możemy nauczyć się z tej historii o podążaniu za wskazówkami proroka?
-
Przynieś na lekcję ostatnie przesłanie konferencyjne Prezydenta Kościoła i przeczytaj dzieciom ostrzeżenia lub rady, których udzielił. Poproś dzieci, by zastanowiły się nad tym, jak mogą posłuchać zaleceń proroka.
-
Pokaż film pt. „Blessed and Happy Are Those Who Keep the Commandments of God” [Błogosławieni i szczęśliwi są ci, którzy przestrzegają przykazań Boga] (strona internetowa: LDS.org). W jakim sensie prorocy są jak człowiek z lunetą?
-
Wypisz kilka czynności, które dzieci mogą zrobić, a dzięki którym dowiedzą się więcej o roli proroka — na przykład: „proszę przeczytać fragment Nauki i Przymierza 21:4–7” lub „proszę zaśpiewać ‘Idź za prorokiem’” (Śpiewnik dla dzieci, str. 58–59 lub inną pieśń o prorokach). Wywieś listę tych czynności poza salą i poproś jedno dziecko, by stanęło w drzwiach, czytało jedną czynność pozostałym dzieciom i czekało, aż one ją wykonają. Wtedy może przeczytać następną czynność. Wyjaśnij, że prorok głosi nam, co Bóg chciałby, abyśmy uczynili, tak samo, jak jedno dziecko daje wskazówki pozostałym dzieciom. Poproś dzieci, by powiedziały o tym, czego się dowiedziały o prorokach na tych zajęciach.
Zachęć do nauki w domu
Poproś dzieci, by wykorzystały to, czego dowiedziały się o Pawle, by zachęcić swoje rodziny do studiowania najnowszych przesłań proroka i do rozmowy o tym, jak mogą podążać za jego wskazówkami.
Doskonalenie nauczania
Angażuj zmysły. „Większość dzieci (oraz dorosłych) uczy się najlepiej, kiedy korzysta z wielu zmysłów. Znajdź sposób na to, aby dzieci mogły wykorzystywać zmysły wzroku, słuchu i dotyku, kiedy się uczą. W pewnych sytuacjach możesz nawet zachęcić je do wykorzystania ich zmysłu węchu i smaku!” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 25).