Pakigbatukan ang Pag-inusara uban sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo

Ni Kylie Parrish

Kon bation ninyong nag-inusara, ayaw og kalimti ang pagpadayon sa gugma sa Amahan ug sa Anak diha sa inyong kinabuhi.

Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.

Koneksyon mao ang usa ka butang nga atong gipaningkamutan sa tibuok natong mga kinabuhi. Gusto natong makonektar ngadto sa atong pamilya, mga higala, sa atong karelasyon. Sa kalibutan sa teknolohiya, kini sayon ra nga hunahunaon nga konektado ka sa tanan. Tinuod kini sa pila ka bahin—inyong makahinabi ang uban ug makita ang ilang mga post sa social media—apan dili kini kanunayng makahatag og lawom nga koneksyon sa pagbati.

Pagbati nga Kamingaw sa Holiday

Ang mahibulag makahatag kanato og kamingaw nga pagbati. Ug kini nga kamingaw mahimong mabati sa tibuok tuig, apan mas mosamot atol sa mga panahon sa holiday, nga makaulaw tungod kay usa kini ka panahon nga kita angayng mapalibutan sa gugma ug kalipay. Apan lagmit nga mobati kita og kamingaw tungod kay nahilayo kita gikan sa panimalay ug niadtong atong gimahal o bisan kon kita anaa uban sa atong mga pamilya apan wala gayud nakonektar kanila.

Kon ang pamati mura na og ang kalibutan nakigbatok kanimo, hinumdumi nga adunay duha ka tawo kinsa kanunayng anaa alang kanimo. Duha ka tawo nga kanunayng andam nga mokonektar kanimo nga dili igsapayan unsay imong giagian—ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo. Pamati nako usahay makalimut kita nga kita mahimong modangop kanunay ngadto Kanila kon kita mawad-an og paglaum sa pagkonektar ngadto sa tanang tawo.

Tuguti Sila sa Pagdayon

Kon maghunahuna ko mahitungod sa pagkonektar uban sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo, ang usa nako ka kasinatian ang akong mahunahunaan.

Nagtan-aw ko diha sa bintana sa unoson nga ulan, nagpaabut sa tingog niini nga makadala kanako og mga pagbati sa kalinaw. Sa kasagaran kon maminaw ko og maayo sa pagtagasak sa tubig nga moigo sa yuta, tanang butang nga akong gibati mahanaw ra sulod sa pipila ka bililhong mga gutlo.

Ang mga pagbati sa kalinaw miabut, apan hapit dili ingon ka dako sa akong gikinahanglan. Kadaghanan sa akong mga hunahuna nag-ungot lang gihapon diha sa kasamok sa kinabuhi. Wala ko makasabut nganong wala kini nakatabang kanako nga moarang-arang ang gibati.

Human sa pipila ka mga minuto, may misantop sa akong hunahuna. Wala man nimo pasudla ang ulan. Tungod niana, akong gibira ang akong bintana aron maablihan ug ang tingog milukop kanako. Tuara ang kalinaw nga akong gipangita. Ang tanan sa akong nagkadaiyang mga hunahuna nahanaw lang samtang naminaw ko sa inanay nga ulan.

Nagbarug ko diha og taud-taud sa wala pa moabut ang usa ka pangutana sa akong hunahuna: Ako bang gipadayon ang Dios ug ang Manluluwas ngari sa akong kinabuhi?

Nakalitan ko niini. Mao kini ang butang nga wala nako nahunahunai kaniadto. Apan sa nagkadugay nakong pagpamalandong nianang hunahunaa, nag-anam nga ako kining nasabtan. Ang pagpasulod sa ulan nagdala kanako og kalinaw, ug ang akong pagpadayon sa Langitnong Amahan ug sa akong Manluluwas ngari sa akong kinabuhi nakahatag kanako og mas dugang pa.

Pagbukas sa Akong Kasingkasing ngadto sa Dios

Ang pagpadayon sa Manluluwas ug sa Langitnong Amahan mao lang ang unang lakang. Kinahanglan pa gihapon nako nga mobukas sa akong kasingkasing ngadto Kanila. Sa unang higayon nga naminaw ko sa ulan diha sa bintana, hinay kini ug wala kini makahatag nako og dakong kalinaw nga akong gusto. Ug kon wala pa ko miabli sa bintana aron makasulod ang tingog, dili unta nako mabati kon unsa akong nabati.

Parehas ra usab sa tanang “mga aspeto” sa akong kinabuhi. Kon akoa pang gisirhan ug gitrangkahan kining tanan, unsaon nako nga tinuoray nga makadawat sa Makagagahum ug makapalig-on og usa ka relasyon uban Kanila? Sa unsang paagi nga akong nabati ang Espiritu ug ang kalinaw sa gugma Nila nga milukop kanako?

Sa pag-ingon nga kinahanglan nakong ablihan ang tanan nakong mga bintana mas sayon kay sa paghimo niini. Nakaamgo ko nga kon akong mabati nga nabuwag sa Espiritu, kinahanglan nakong mahibaloan unsay nakapahibulag kanako. Sa kasagaran kini ang ginagmayng mga butang sama sa kanunayng mag-atubang sa akong cell phone. O ang dili pagbasa sa mga kasulatan sumala sa gikinahanglan gayud nako nga buhaton. O sa pagdesisyon nga mosunod sa akong kaugalingong kabubut-on kay sa magtinguha nga masayud sa kabubut-on Nila. O gani ang mag-ugtas diha sa tanan nakong mga pagsulay ug sa pagdistansya sa akong kaugalingon gikan Kanila tungod kay naghunahuna ko nga ang Langitnong Amahan wala motubag sa akong mga pag-ampo.

Sa higayon nga akong matino unsay nakapugong nako gikan sa pagbati sa Espiritu, makapili ko nga mohunong sa pagbuhat niadtong mga butang, nga matagsa-tagsa. Akong maanam sa pag-abli ang akong mga bintana sa ginagmay, magdapit sa pagpadayon sa Langitnong Amahan ug sa Manluluwas hangtud mabati nako ang gugma Nila nga mopalibut kanako.

Ang Masayud nga Kita Wala gayud Mag-inusara

Ang kamingaw maingon og ngitngit ug walay katapusan usahay, ilabi na atol sa panahon sa Pasko. Kadtong mga higayon nga kon gusto na kitang moundang, kinahanglang atong pahinumduman ang atong kaugalingon: Nga wala Kita mag-inusara. Kinahanglan lang nga andam kita sa pagpadayon Kanila.

Si Elder Jeffrey R. Holland sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo: “Tungod kay si Jesus mibaktas sa ingon ka taas, masulub-ong agianan nga nag-inusara, dili na kita kinahanglan mohimo pa sa ingon. Ang Iyang biyahe nga nag-inusara naghatag og lapad nga pakig-uban alang sa atong gamay kaayo nga luna niana nga agianan.”¹

Ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo anaa kanunay alang kanato. Sila motabang, mapailubon nga nagpaabut alang kanato sa pagbukas sa atong mga kasingkasing ug kinabuhi ngadto Kanila—mahimong sa Pasko o sa bisan unsang panahon.