Jongeren
Foto, Michael Morris
Tot voor kort probeerde ik voetbal, school en kerk altijd apart en in evenwicht te houden. Na het voetbalseizoen hadden we spelersbijeenkomsten met de voetbaltrainer. Hij praatte met mij over leiderschap en hoe ik een betere leider kon worden. Hij zei iets interessants dat ik nooit had verwacht.
Hij zei: ‘Ik weet dat je van plan bent om op zending te gaan. Je bent gelovig en je hebt er geen problemen mee om over God te praten. Ik wil graag dat je met de andere spelers over God praat. Daarom ben ik trainer, om mensen dichter bij God te brengen. Ik wil mensen graag zien veranderen. Ik denk dat jij hiervoor de geknipte speler bent. Als je de kans krijgt, kun je dan met iemand over God praten? Sommigen kunnen afwijzend reageren, maar het kan iemands leven veranderen. Je weet maar nooit.’
Ik had nooit een verband gelegd tussen sport, school en godsdienst. Maar dankzij dit gesprek zag ik het verband. Ik raakte enthousiast en was beter voorbereid om het evangelie met anderen te delen. Ik realiseerde me dat je op het voetbalveld, op school en in het ochtendseminarie bij iemand thuis, dezelfde persoon kunt zijn en toch succes kunt hebben. Nu die dingen allemaal met elkaar verbonden zijn, is het leven makkelijker.
Ik ben nu beter voorbereid op mijn zending. Ik ben het meer gewend om met mensen over God te praten, over het evangelie te vertellen, en mijn getuigenis te geven.
Joseph S. (17), Louisiana (VS)