Beginselen voor uw bediening

Bediening en zelfredzaamheid

Als we anderen helpen zelfredzamer te worden, dienen we op de wijze van de Heer.

woman cutting stained glass pieces

De inhoud van dit nummer is vóór de COVID-19-pandemie gecreëerd. Sommige aanwijzingen zijn mogelijk niet meer van toepassing. Pas alle suggesties aan de huidige richtlijnen van de kerk en de overheid aan.

Veel familieleden, vrienden en kennissen van ons willen graag zelfredzamer worden. Kerkleden vinden met behulp van het zelfredzaamheidsinitiatief van de kerk gelegenheden om anderen te dienen en te steunen. Ze zijn hun medemensen tot zegen met beginselen die ‘meer hoop, gemoedsrust en vooruitgang’ brengen.¹

‘Ik was thuis’

Chrissy Kepler, Arizona (VS)

Na mijn scheiding had ik het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Ik moest na acht jaar thuis voor de kinderen te hebben gezorgd weer een baan zien te vinden. Ik had het geestelijk ook moeilijk. Ik zocht naar waarheid en geloof, hoewel ik al sinds mijn tienertijd geen voet meer in een kerk had gezet.

Op een zondag deed ik mijn was bij mijn oudste zus, Priscilla. Zij was actief lid van de kerk. Toen ik daar was, nodigde Priscilla me uit om samen met haar gezin naar de kerk te gaan. Dat was de eerste keer in ruim vijftien jaar dat iemand me dat vroeg.

Ik was eerst terughoudend, maar ik had God de avond ervoor net gesmeekt om me te laten zien hoe ik nader tot Hem kon komen. Iets in mij deed me besluiten: waarom ga je niet mee en kijk je nu als volwassene met eigen hart en ogen?

In de avondmaalsdienst viel mijn oog op een flyer in het wijkblad waarin een zelfredzaamheidscursus over persoonlijke financiën werd aangekondigd. Terugkeren naar de kerk was voor mij een brug te ver, maar de cursus van twaalf weken sprak me wel aan. Ik gaf me met de aanmoediging van mijn zus en haar man op. Ik ging ervan uit dat de cursus alleen over budgetteren en schulden aflossen zou gaan. Maar de lessen hebben me in geestelijk opzicht echt veranderd.

Ik was de eerste paar weken verrast door de geestelijke boodschappen. De derde bijeenkomst kreeg ik echter heel sterk het gevoel dat ik thuis was en nieuwe maar toch oude, vertrouwde leringen hoorde. Na de bijeenkomst reed ik direct naar Priscilla toe. Ik vroeg haar in tranen: ‘Hoe kan ik dit gevoel nog meer in mijn leven krijgen?’ Ze regelde dat ik les van de zendelingen kreeg.

Verschillende deelnemers aan de zelfredzaamheidscursus woonden de zendelingenlessen bij en gaven me steun. Ze hebben op geestelijk gebied enorm veel voor me betekend. Mede dankzij hen heb ik een getuigenis van het evangelie en hedendaagse profeten ontwikkeld.

Ik heb mijn leven in de loop van de cursus in materieel en geestelijk opzicht over een andere boeg gegooid. Ik heb een baan bij een goed bedrijf gekregen en diverse leningen afbetaald.

Maar de echte, waardevollere zegeningen die ik aan de cursus heb overgehouden, zijn de mooie vriendschappen, de goede band met een bisschop die me aanmoedigt, een getuigenis van tiende, een tempelaanbeveling, mijn begiftiging en de doop van mijn twee oudste kinderen.

Mijn pad naar zelfredzaamheid is nog niet ten einde, maar ik zal de geleerde lessen en de nieuwe vriendschappen altijd blijven koesteren.

Uitnodigen, bijwonen, sterken

De kerk is in 2014 met het zelfredzaamheidsinitiatief van start gegaan om heiligen der laatste dagen in financieel en geestelijk opzicht zelfredzamer te maken. De deelnemers kiezen na een inleidende devotional uit vier verschillende cursussen van elk twaalf weken.

Zelfredzaamheidsgroepen werken als een adviesraad. Ze bieden dan ook een uitstekende gelegenheid om anderen in hun behoeften op het gebied van financiën, scholing, werk en geestelijke veerkracht bij te staan. Groepsleden leren van, overleggen met en bieden steun aan elkaar. Ze wisselen ideeën uit en leggen ook verantwoording aan elkaar af.

Overweeg onder gebed welke familieleden, vrienden of kennissen u voor een zelfredzaamheidscursus kunt uitnodigen. Ga er samen met hen naartoe. Bedenk dat de beginselen van zelfredzaamheid alle kinderen van God tot zegen kunnen zijn, of ze nu lid van de kerk zijn of niet.

people sitting in meetings

‘Ik voelde me na elke bijeenkomst door de liefde van anderen opgebeurd’

Toen Katie Funk in december 2016 met haar zoontje van 10, Vincent, Temple Square in Salt Lake City (Utah) bezocht, beschouwde ze zichzelf als ‘gerieflijk agnostisch’. Ze had de kerk als 16-jarige vaarwel gezegd, werd een alleenstaande moeder op haar 17e, liet zich tatoeëren en raakte verslingerd aan de koffie. Maar Vincent voelde bij dat bezoek aan Temple Square de Heilige Geest. Hij vroeg zijn moeder of hij les van de zendelingen mocht krijgen.

Katie verdiepte zich ondanks haar 80-urige werkweek met twee banen samen met Vincent in het evangelie. Ze zocht tussen de bezoeken van de zendelingen door naar antwoorden op zijn vragen. In de zomer van 2017 begon ze naar de kerk te gaan. Daar kreeg ze lucht van de zelfredzaamheidscursussen van de kerk.

‘Ik besefte dat ik daar weleens iets aan kon hebben’, zei ze. ‘Ik hoefde er misschien geen twee banen op na te houden of de rest van mijn leven op mijn ouders te leunen.’

Katie putte ‘ongelooflijk veel kracht in materieel en geestelijk opzicht’ uit de cursus. Dat kwam niet alleen door wat ze leerde, maar ook door de manier waarop haar zelfredzaamheidsgroep haar accepteerde en steunde.

Hoe u kunt helpen

man in workshop

Katie draagt de volgende ideeën aan om anderen met het zelfredzaamheidsinitiatief van de kerk in geestelijk en stoffelijk opzicht van dienst te zijn:

• ‘Het klinkt misschien afgezaagd, maar kijk verder dan je neus lang is. Het feit dat ik die cursus kon volgen zonder dat anderen op me neerkeken, heeft heel erg geholpen.’

• ‘Bied steun en aanmoediging. Mijn groep steunde me, zodat ik me na elke bijeenkomst door de liefde van anderen opgebeurd voelde.’

• ‘Wissel ervaringen uit. De eerlijkheid en openheid onder elkaar deden ons hart echt goed. Je weet maar nooit wie er iets aan je verhaal heeft.’

• ‘Kom er gewoon voor uit. Ik kom er gewoon voor uit dat ik een veel beter leven heb doordat ik mijn tiende betaal en naar de kerk ga. Ik neem mijn cursusboek Persoonlijke financiën voor zelfredzaamheid mee naar mijn werk als gedragstherapeute. Ik breng sommige beginselen bij gelegenheid ter sprake.’

• ‘Volg een zelfredzaamheidscursus voor uzelf, maar let ook op anderen die uw hulp misschien kunnen gebruiken. Ik moest bijna de helft van de groepsbijeenkomsten missen omdat mijn werkrooster veranderde, maar andere deelnemers hielden contact en bleven me aanmoedigen. Ik voelde me nog steeds onderdeel van de groep, ook al kon ik er niet bij zijn. Dat was fantastisch.’

Noot

1. ‘Boodschap van het Eerste Presidium’, in Persoonlijke financiën voor zelfredzaamheid (2016), I.

Bediening en zelfredzaamheid

‘Zelfredzaamheid houdt in dat we verantwoordelijk zijn voor ons eigen geestelijke en stoffelijke welzijn en voor hen die onze hemelse Vader aan onze zorg heeft toevertrouwd. Alleen als we zelfredzaam zijn, kunnen we het voorbeeld van de Heiland waarlijk volgen en anderen dienen en tot zegen zijn.’

Ouderling Robert D. Hales (1932–2017) van het Quorum der Twaalf Apostelen, ‘A Gospel Vision of Welfare: Faith in Action’, in Basic Principles of Welfare and Self-Reliance (boekje, 2009), 1–2; cursivering toegevoegd.

Ervaringen uitwisselen

Stuur ons ervaringen uit uw bediening aan anderen of uit de bediening van anderen aan u: ga naar liahona.ChurchofJesusChrist.org en klik op ‘Submit an Article or Feedback’.

Achtergrondontwerp, Getty Images

Persoonlijke financiën voor zelfredzaamheid

Scholing voor beter werk voor zelfredzaamheid

Een betere baan vinden om zelfredzaam te worden

Mijn bedrijf beginnen en uitbreiden om zelfredzaam te worden

Deze cursusboeken worden gebruikt in het zelfredzaamheidsinitiatief van de kerk. Vraag uw bisschop of ga naar srs.ChurchofJesusChrist.org voor meer informatie.