ของประทานที่สวยงามของศีลระลึก

August 2018

ของประทานที่สวยงามของศีลระลึก

โดย เอ็ลเดอร์เดล จี. เรนลันด์และซิสเตอร์รูธ แอล. เรนลันด์

เอ็ลเดอร์เรนลันด์เป็นสมาชิกโควรัมอัครสาวกสิบสอง

จากคำปราศรัยให้ข้อคิดทางวิญญาณเรื่อง “มาหาพระคริสต์” ที่มหาวิทยาลัยบริคัม ยังก์–ไอดาโฮ วันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 2017

จงสวดอ้อนวอนให้ท่านมีพลังอีกครั้งขณะท่านรับส่วนศีลระลึกและระลึกถึงพระผู้ช่วยให้รอด

ภาพ

woman taking the sacrament

ในเดือนเมษายน ปี 2017 เรามีโอกาสช่วยงานโอเพ่นเฮาส์ที่พระวิหารปารีส ฝรั่งเศสก่อนการอุทิศวันที่ 21 พฤษภาคม ปี 2017 ประติมากรรม Christus ที่สวยงามตั้งอยู่บริเวณพระวิหาร จำลองมาจากต้นแบบผลงานชิ้นเอกปี 1838 ของเบอร์เทล ธอร์วัลด์เซ็น ประติมากรชาวเดนมาร์ก ประติมากรรมดังกล่าวเป็นจุดสนใจในสวน ประกาศต่อทุกคนถึงความเชื่อของเราในพระเยซูคริสต์ ความสง่างาม ขนาด และสภาวะแวดล้อมเป็นที่จับตาจับใจ รูปปั้นพระเจ้าผู้คืนพระชนม์ดึงดูดผู้มาเยือนและพวกเขามักจะต้องการยืนถ่ายรูปที่นั่น

บ่อยครั้งจะเรียกประติมากรรมดังกล่าวว่า Christus Consolator ผู้ปลอบประโลมคือคนที่ปลอบประโลม¹ ปลอบประโลมหมายถึงปลอบโยนกันยามทุกข์โศกหรือผิดหวัง ปลอบใจ เห็นใจ สงสาร หรือแสดงความเห็นอกเห็นใจกัน² สำหรับเรา ประติมากรรม Christus ถ่ายทอดพระคุณลักษณะเหล่านี้ของพระผู้ช่วยให้รอด

ต้นแบบ Christus Consolator อยู่ใน Vor Frue Kirke Church of Our Lady ในเมืองโคเปนเฮเกน เดนมาร์ก ประติมากรรม Christus อยู่ในเวิ้งเสากลม รายล้อมด้วยรูปปั้นอัครสาวกสิบสอง เหนือประติมากรรมและด้านล่างเป็นคำจารึกข้อพระคัมภีร์ที่รู้จักกันดีจากพระคัมภีร์ไบเบิล

ภาพ

Christus statue

บนสุดตรงแผงเหนือเสากลมสองต้นมีคำจารึกเป็นภาษาเดนมาร์กว่า “DENNE ER MIN SØN DEN ELSKELIGE HØRER HAM” ในภาษาไทยคือ “ท่านผู้นี้เป็นบุตรที่รักของเรา จงเชื่อฟังท่านเถิด”

พระผู้เป็นเจ้าพระบิดาบนสวรรค์ของเราทรงมีพระดำรัสนี้เมื่อพระเยซูทรงจำแลงพระกายบนภูเขาต่อหน้าเปโตร ยากอบ และยอห์น ทั้งข้อกล่าวว่า “แล้วก็มีเมฆมาปกคลุมพวกเขาไว้ และมีพระสุรเสียงดังออกมาจากเมฆนั้นว่า ท่านผู้นี้เป็นบุตรที่รักของเรา จงเชื่อฟังท่านเถิด” (มาระโก 9:7)

บนฐานรองประติมากรรม Christus Consolator มีคำจารึกเป็นภาษาเดนมาร์กว่า “KOMMER TIL MIG.” ในภาษาไทยคือ “จงมาหาเรา” ในบรรดาพระดำรัสทั้งหมดที่พระผู้ช่วยให้รอดตรัสไว้ ไม่มีคำใดวิงวอนและสำคัญต่อเรามากไปกว่าคำว่า “จงมาหาเรา”

ทั้งข้อกล่าวว่า “บรรดาผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลายได้หยุดพัก” (มัทธิว 11:28)

พร้อมกับประติมากรรมดั้งเดิมของ Christus Consolator เรามีทั้งพระดำรัสเชื้อเชิญของพระบิดาให้ฟังพระบุตรองค์เดียวที่ถือกำเนิดจากพระองค์และพระดำรัสเชื้อเชิญของพระบุตรให้มาหาพระองค์ ในความเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างสมบูรณ์ ทั้งสองพระองค์ทรงเชื้อเชิญให้ทุกคนฟังและมา

ทั้งหมดนี้เป็นวิธีที่เรากลับไปบ้านบนสวรรค์ของเรา “เราเชื่อว่าโดยผ่านการชดใช้ของพระคริสต์, มนุษยชาติทั้งมวลจะรอดได้, โดยการเชื่อฟังกฎและศาสนพิธีทั้งหลายของพระกิตติคุณ” (หลักแห่งความเชื่อ 1:3) แต่ละคนสามารถมาหาพระเยซูคริสต์ได้อย่างสมบูรณ์โดยรับพระกิตติคุณที่ได้รับการฟื้นฟูเท่านั้น เรา “รับพระกิตติคุณที่ได้รับการฟื้นฟูผ่านศรัทธาในพระเยซูคริสต์และการชดใช้ของพระองค์ การกลับใจ บัพติศมา รับของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ และอดทนจนกว่าชีวิตจะหาไม่”³

หลักคำสอนของพระคริสต์

นี่เป็นข่าวสารเดียวกันของพระบิดาและพระบุตร ทั้งสองพระองค์ทรงต้องการให้บุตรธิดาทุกคนของพระบิดาบนสวรรค์ทำตามหลักคำสอนของพระคริสต์ เพื่อไม่ให้เกิดความสับสน วลี “หลักคำสอนของพระคริสต์” จึงมีความหมายเดียวกันกับพระกิตติคุณของพระคริสต์

เพื่อเน้นความเป็นหนึ่งเดียวกันของพระบิดาและพระบุตรในข่าวสารของพระองค์เกี่ยวกับหลักคำสอนของพระคริสต์ ให้เราดูแผนภูมินี้

	2 นีไฟ 31	3 นีไฟ 9	3 นีไฟ 11	3 นีไฟ 27	รวม
ศรัทธา	1	2	4	1	8
การกลับใจ	5	4	4	3	16
บัพติศมา	10	0	13	3	26
พระวิญญาณบริสุทธิ์	8	2	6	1	17
อดทน	3	0	0	3	6
พระบิดา	14	5	20	25	64

เรารู้ว่าบทที่ระบุไว้ตรงนี้ (2 นีไฟ 31; 3 นีไฟ 9; 3 นีไฟ 11; และ 3 นีไฟ 27) ประกอบด้วยหลักคำสอนของพระคริสต์ บทเหล่านี้กล่าวถึงศรัทธา การกลับใจ บัพติศมา พระวิญญาณบริสุทธิ์ และอดทนจนกว่าชีวิตจะหาไม่ จำนวนครั้งที่กล่าวถึงแต่ละคำอยู่ในตาราง ตามที่ท่านเห็น บทเหล่านี้กล่าวถึงศรัทธา 8 ครั้ง การกลับใจ 16 ครั้ง บัพติศมา 26 ครั้ง พระวิญญาณบริสุทธิ์ 17 ครั้ง และอดทนจนกว่าชีวิตจะหาไม่ 6 ครั้ง

แต่ท่านอาจจะแปลกใจที่เราพบเช่นกันว่าในบทเหล่านี้กล่าวโยงถึงพระบิดาหลายครั้ง อันที่จริง กล่าวเจาะจงถึงพระองค์ 64 ครั้ง มากกว่ากล่าวถึงบัพติศมา⁴ จากตรงนี้ เราทราบได้ว่าหลักคำสอนของพระคริสต์เป็นหลักคำสอนของทั้งพระบิดาและพระบุตร

เราลองพิจารณาสองข้อนี้ที่กล่าวโยงถึงพระบิดา

“และพระบิดาตรัส : เจ้าจงกลับใจ, เจ้าจงกลับใจ, และรับบัพติศมาในนามบุตรที่รักของเรา.

“และ, สุรเสียงของพระบุตรมาถึงข้าพเจ้าด้วย, มีความว่า : คนที่รับบัพติศมาในนามของเรา, แก่เขาผู้นั้นพระบิดาจะประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ให้, เหมือนกับเรา; ดังนั้น, จงตามเรามา, และทำสิ่งที่เจ้าเห็นเราทำ. …

“และข้าพเจ้า [นีไฟ] ได้ยินสุรเสียงจากพระบิดา, มีความว่า : แท้จริงแล้ว, ถ้อยคำของผู้เป็นที่รักของเราจริงและเป็นสัจจะ. ผู้ใดที่อดทนจนกว่าชีวิตจะหาไม่, ผู้เดียวกันนั้นจะได้รับการช่วยให้รอด” (2 นีไฟ 31:11–12, 15)

พระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นพยานว่านี่เป็นวิธีเดียว

โดยตรัสย้ำถ้อยคำจากมัทธิว พระบิดาและพระบุตรรับสั่งกับเราว่าเราควรมาหาพระคริสต์และแบกแอกของพระองค์ไว้เพราะทรงสามารถทำให้ภาระที่เราแบกเบาลงได้และเราจะได้หยุดพัก เราทุกคนแบกภาระ เราอาจแบกภาระบาป ความเศร้าโศก การเสพติด ความเจ็บป่วย ความรู้สึกผิด หรือความละอายใจ ในความยุ่งยากเหล่านี้ การพึ่งพาพระคริสต์ทำให้เกิดการเยียวยา ความหวัง และการปลอบประโลม

หลักคำสอนของพระคริสต์—ศรัทธา การกลับใจ บัพติศมา และของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์—ไม่ได้มุ่งหมายให้เป็นเหตุการณ์ที่เราประสบครั้งเดียว ศาสนาของเราสอนเราว่าเราได้รับการทำให้ดีพร้อมโดย “วางใจอย่างเต็มที่” อยู่เสมอในหลักคำสอนและคุณงามความดีของพระคริสต์ (2 นีไฟ 31:19) หมายความว่าเราทำซ้ำขั้นตอนต่างๆ ในหลักคำสอนของพระคริสต์ตลอดชีวิตเรา แต่ละขั้นตอนตั้งอยู่บนขั้นที่มาก่อน และจงใจจะให้ประสบตามลำดับขั้นครั้งแล้วครั้งเล่า

เมื่อเราใช้ศรัทธา ศรัทธาจะแรงกล้าขึ้น เมื่อเราพยายามกลับใจอยู่เสมอ เราดีขึ้น เราสามารถก้าวหน้าผ่านความพยายามของเราเองจากการมีประสบการณ์เป็นครั้งคราวกับพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นการมีพระองค์เป็นเพื่อนที่ยั่งยืน นอกจากนี้ ขณะฟันฝ่าชีวิต เราสามารถเรียนรู้จากพระคุณลักษณะของพระเยซูคริสต์ และพัฒนาคุณสมบัติเดียวกันเหล่านี้⁵ เมื่อเราเป็นเหมือนพระองค์มากขึ้นเรื่อยๆ ใจเราจะเปลี่ยนและเราสามารถอดทนจนกว่าชีวิตจะหาไม่ (ดูตัวอย่างใน 2 นีไฟ 31:2–21; 3 นีไฟ 11:23–31; 27:13–21; โมโรไน 4:3; 5:2; 6:6; คพ. 20:77, 79; 59:8–9)

เห็นได้ง่ายว่าขั้นตอนทั้งหมดในหลักคำสอนของพระคริสต์สามารถทำซ้ำและต่อยอดจากขั้นตอนแต่ละขั้นไปตลอดชั่วชีวิต แล้วบัพติศมาเล่า เรารับบัพติศมาเพื่อตัวเราเพียงครั้งเดียว

ภาพ

passing the sacrament

ศีลระลึกแห่งพระกระยาหารของพระเจ้า

เพื่อตอบคำถามนี้ เราควรพิจารณาผลงานชิ้นเอกด้านศาสนาที่เขียนโดยเอ็ลเดอร์เจมส์ อี. ทัลเมจ (1862–1933) แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองชื่อว่า The Articles of Faith หนังสือเล่มนี้จัดพิมพ์ครั้งแรกในปี 1899 ตอบคำถามเกี่ยวกับศาสนจักรและคำสอนพื้นฐานให้อนุชนรุ่นหลังที่ได้อ่านและศึกษา

ในสารบัญ เราเห็นว่าแต่ละบท นอกจากบทนำ เชื่อมโยงกับหลักแห่งความเชื่อหนึ่งในสิบสามข้อ⁶ หลักแห่งความเชื่อบางข้อครอบคลุมมากกว่าหนึ่งบท ทว่าแต่ละบทเชื่อมโยงกับหลักแห่งความเชื่อหนึ่งข้อ

น่าสนใจคือบทที่ 9 เรื่อง “ศีลระลึกแห่งพระกระยาหารของพระเจ้า” อยู่ต่อจากบทเกี่ยวกับพระวิญญาณบริสุทธิ์⁷ เอ็ลเดอร์ทัลเมจเชื่อมโยงบทนี้กับหลักแห่งความเชื่อข้อสี่

ตอนต้นบทที่ 9 เอ็ลเดอร์ทัลเมจเขียนว่า “ในระหว่างที่เราศึกษาหลักธรรมและศาสนพิธีของพระกิตติคุณ ตามที่ระบุไว้ในหลักแห่งความเชื่อข้อสี่ เรื่องศีลระลึกแห่งพระกระยาหารของพระเจ้าสมควรได้รับความเอาใจใส่เป็นอย่างยิ่ง การถือปฏิบัติศาสนพิธีนี้จำเป็นต่อทุกคนที่เป็นสมาชิกของศาสนจักรของพระเยซูคริสต์ผ่านการปฏิบัติตามข้อกำหนดของศรัทธา การกลับใจ และบัพติศมาโดยน้ำและจากพระวิญญาณบริสุทธิ์”⁸

เมื่อนึกถึงถ้อยคำเหล่านั้น เราเห็นได้ว่าเหตุใดเอ็ลเดอร์ทัลเมจจึงเชื่อมโยงศีลระลึกกับหลักแห่งความเชื่อข้อสี่ ศีลระลึกเป็นศาสนพิธีลำดับต่อมาที่ทุกคนต้องรับหลังจากได้รับการยืนยันเป็นสมาชิกของศาสนจักร

ศีลระลึกเป็นศาสนพิธีลำดับต่อมาที่ผู้ชายต้องรับหลังจากรับฐานะปุโรหิตแห่งเมลคีเซเดค

ศีลระลึกเป็นศาสนพิธีลำดับต่อมาที่แต่ละบุคคลต้องรับหลังจากได้รับเอ็นดาวเม้นท์ในพระวิหาร

ศีลระลึกเป็นศาสนพิธีลำดับต่อมาที่คู่สามีภรรยาต้องรับหลังจากรับการผนึก

ศีลระลึกเป็นศาสนพิธีลำดับต่อมาที่เราต้องการ ศีลระลึกสำคัญต่อการมีศรัทธาในพระเยซูคริสต์ กลับใจจากบาป และรู้สึกถึงอิทธิพลของพระวิญญาณบริสุทธิ์ในชีวิตเรา นี่เป็นกลไกซึ่งเราใช้ต่อพันธสัญญาและพรของบัพติศมา

คู่มือเล่ม 2 กล่าวว่า “สมาชิกศาสนจักรได้รับบัญชาให้รวมกันบ่อยๆ เพื่อรับส่วนศีลระลึกอันเป็นการระลึกถึงพระผู้ช่วยให้รอดตลอดเวลาและต่อพันธสัญญากับพรแห่งการบัพติศมา”⁹ ท่านอาจจะถามว่า “พรอะไรบ้าง” แน่นอนว่าการประสาทพรต่อเนื่องของพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์คือพรของบัพติศมา แต่ผลการชำระให้สะอาดของบัพติศมาอันเป็นหนึ่งในพรวิเศษสุดนั้นต่อด้วยหรือ

ลองพิจารณาคำกล่าวนี้จากประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์ ที่ปรึกษาที่หนึ่งในฝ่ายประธานสูงสุด “เราได้รับบัญชาให้กลับใจจากบาป มาหาพระเจ้าด้วยใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด และรับส่วนศีลระลึก … เราเป็นพยานว่าเราเต็มใจรับพระนามของพระเยซูคริสต์ ระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลาและรักษาพระบัญญัติของพระองค์ เมื่อเราปฏิบัติตามพันธสัญญาบัพติศมานี้ พระเจ้าทรงต่อผลการชำระให้สะอาดของบัพติศมา เราจึงสะอาดและเราสามารถมีพระวิญญาณของพระองค์อยู่กับเราตลอดเวลา”¹⁰

กระนั้น ขอให้เราระวังว่า “ศีลระลึกไม่ได้ถูกกำหนดให้เป็นหนทางเดียวที่เราจะได้รับการปลดบาปของเรา”¹¹ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เราไม่สามารถจงใจทำบาปคืนวันเสาร์และคาดหวังว่าจะได้รับการให้อภัยอย่างน่าอัศจรรย์โดยรับขนมปังหนึ่งชิ้นและดื่มน้ำนิดหน่อยในวันอาทิตย์ การกลับใจเป็นกระบวนการที่เกี่ยวข้องมากกว่านั้น เรียกร้องความสำนึกผิดและการละทิ้งบาป การวางแผนกลับใจก่อนทำบาปเป็นเรื่องที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงรังเกียจ

เรามีคุณสมบัติคู่ควรแก่การรับเดชานุภาพการชำระให้สะอาดของพระเยซูคริสต์เมื่อเรารับส่วนศีลระลึกอย่างมีค่าควร¹² เป็นวิธีรักษาตัวเราให้ “หมดจดจากโลก” (คพ. 59:9) ศีลระลึกแห่งพระกระยาหารของพระเจ้าตามหลังบัพติศมาอย่างถูกต้องเหมาะสมโดยประยุกต์ใช้ซ้ำหลักคำสอนของพระคริสต์ขณะวิสุทธิชนยุคสุดท้ายก้าวหน้าสู่ความดีพร้อม

เราพึงเดินตามเส้นทางนี้ โดยให้ศีลระลึกเป็นศาสนพิธีตามหลังบัพติศมาและการรับพระวิญญาณบริสุทธิ์ การเตรียมรับศีลระลึกเรียกร้องให้คิดวางแผนล่วงหน้าและเอาใจใส่ ท่านจะคาดหวังให้ศีลระลึกเป็นประสบการณ์ทางวิญญาณไม่ได้หากท่านลนลาน ส่งข้อความทางโทรศัพท์ หรือเสียสมาธิ

ฉะนั้นจงมาโบสถ์ก่อนเวลา เมื่อเพลงศีลระลึกเริ่ม จงให้ความคิดของท่านจดจ่ออยู่กับพระผู้ช่วยให้รอด การชดใช้ของพระองค์ ความรักของพระองค์ และพระเมตตาสงสารของพระองค์ สวดอ้อนวอนว่าท่านจะเริ่มต้นใหม่ขณะรับส่วนศีลระลึกและระลึกถึงพระองค์

บทเรียนจากรวันดา

ในปี 1994 เกิดการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อย่างน่าสยดสยองในรวันดา ประชาชนราว 600,000 ถึง 900,000 คนเสียชีวิตในเวลา 60 ถึง 90 วัน

ท้ายที่สุดศาสนจักรจัดตั้งสาขาหนึ่งในคิกาลีเมืองหลวง สาขาประสบความสำเร็จ—โดยไม่มีผู้สอนศาสนาเต็มเวลา ในปี 2011 เรากำลังรับใช้ในภาคแอฟริกาตะวันออกเฉียงใต้เมื่อเราทราบข่าวเศร้าว่าเราจดทะเบียนเป็นศาสนจักรกับประเทศรวันดาไม่ได้ ซึ่งหมายความว่าศาสนจักรเราทำงานแบบผิดกฎหมาย เราทราบเช่นกันว่าอาคารประชุมของเราซึ่งเป็นบ้านสองชั้นที่ปรับปรุงใหม่อยู่ในเขตห้ามจัดการประชุมของศาสนจักร หลังจากหารือกับสมาชิกท่านหนึ่งในโควรัมอัครสาวกสิบสอง ฝ่ายประธานภาคตัดสินใจปิดสาขาด้วยความปวดร้าวใจ สมาชิกของเราไม่สามารถจัดการประชุมของศาสนจักรได้อีก

ทนายความในเมืองคิกาลี ซอลท์เลคซิตี้ และโจฮันเนสเบิร์ก แอฟริกาใต้เริ่มทำงานอย่างจริงจังเพื่อแก้ไขปัญหา ระหว่างนั้น วิสุทธิชนถามอยู่เนืองๆ ว่าเมื่อใดพวกเขาจะประชุมกันได้อีกครั้ง หลายเดือนผ่านไปโดยไม่มีทางออกหรือความคืบหน้า

หลังจากนั้นประมาณ 10 เดือน เราบินไปคิกาลีเพื่อเยี่ยมวิสุทธิชนเหล่านั้นและพยายามให้กำลังใจพวกเขา ก่อนเราไป เราขอให้เรื่องนี้อยู่ในรายชื่อสวดอ้อนวอนที่พระวิหารของการประชุมประจำสัปดาห์ในฝ่ายประธานสูงสุดและโควรัมอัครสาวกสิบสอง

วันอังคารก่อนกำหนดเดินทางจากโจฮันเนสเบิร์กไปคิกาลี เราประหลาดใจที่ได้รับแจ้งว่ารัฐบาลยอมให้ศาสนจักรจดทะเบียนชั่วคราวในคิกาลี ต่อจากนั้นในวันพฤหัสบดีสัปดาห์เดียวกัน คณะกรรมการวางผังเมืองอนุญาตให้ศาสนจักรได้รับการยกเว้นจากกฎหมายการวางผังเมือง วิสุทธิชนคิกาลีสามารถประชุมในอาคารของเราได้อีกครั้งโดยไม่ละเมิดกฎหมาย

เรื่องนี้น่าอัศจรรย์! สมาชิกได้รับแจ้งอย่างรวดเร็วว่าสาขาจะประชุมวันอาทิตย์ เรามาถึงวันศุกร์และเชิญสมาชิกมาโบสถ์ เมื่อถึงวันอาทิตย์ สมาชิกทุกคน—พวกเขา ทุกคน—และเพื่อนหลายคนของพวกเขามาโบสถ์ พวกเขามาถึงก่อนเวลา กระตือรือร้นที่จะอยู่กันพร้อมหน้าอีกครั้ง ขณะให้พรและส่งผ่านศีลระลึก เราทุกคนประสบวิญญาณพิเศษที่ชำระเราให้สะอาด สดชื่น และเป็นคนใหม่

เราจำได้ว่าในการประชุมนั้น เราสงสัยว่าเหตุใดเราไม่รู้สึกถึงวิญญาณเดียวกันนี้ทุกสัปดาห์ขณะที่เรารับส่วนศีลระลึก เรากวาดสายตาดูวิสุทธิชนและตระหนักว่าพวกเขามาด้วยความหิวกระหายศีลระลึก ศรัทธา ความขยันหมั่นเพียร และความอดทนของพวกเขานำพรมาให้เราทุกคน เราให้สัญญาว่าเมื่อใดก็ตามที่เรารับส่วนศีลระลึกอีกครั้ง เราจะนึกถึงประสบการณ์ที่มีกับวิสุทธิชนคิกาลีครั้งนี้ เราให้คำมั่นว่าเราจะหิวพรของการรับส่วนศีลระลึกเช่นกัน

ท่านคงจำได้ว่าหลังจากพระผู้ช่วยให้รอดทรงจัดตั้งศีลระลึกในบรรดาชาวนีไฟ พระองค์รับสั่งกับพวกเขาว่าศีลระลึกสำคัญต่อการสถาปนาพวกเขาไว้บนศิลาของพระองค์ พระองค์ตรัสว่า

“และเราให้บัญญัติแก่เจ้าว่าเจ้าจงทำสิ่งเหล่านี้ [รับส่วนศีลระลึก] และหากเจ้าทำสิ่งเหล่านี้เสมอเจ้าย่อมเป็นสุข, เพราะเจ้าสร้างอยู่บนศิลาของเรา.

“แต่ผู้ใดในบรรดาพวกเจ้าจะทำมากหรือน้อยไปกว่านี้ย่อมไม่ได้สร้างอยู่บนศิลาของเรา, แต่สร้างอยู่บนรากฐานทราย และเมื่อฝนลงมา, และน้ำท่วม, และลมพัด, กระหน่ำมาที่พวกเขา, พวกเขาจะล้ม” (3 นีไฟ 18:12–13)

ศีลระลึกเป็นของประทานที่สวยงามที่เราได้รับทุกวันอาทิตย์ซึ่งช่วยเราในความก้าวหน้าทางโลกของเรา ศีลระลึกทำให้เราประสบองค์ประกอบสำคัญของหลักคำสอนของพระคริสต์ นำเราเข้าใกล้พระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้น และประสบความรักตลอดจนการให้อภัยของพระองค์ในชีวิตเรา เราสำนึกคุณต่อช่วงเวลาเหล่านี้ในแต่ละสัปดาห์ ซึ่งช่วยให้เราจดจ่อกับพระผู้ช่วยให้รอด

“เพื่อฉันจริงๆ”

เพื่อนคนหนึ่งของเราในแอฟริกาใต้เล่าให้ฟังว่าเธอเกิดความตระหนักเช่นนี้ได้อย่างไร เมื่อไดแอนเป็นผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสใหม่ เธอเข้าร่วมการประชุมของสาขาหนึ่งนอกเมืองโจฮันเนสเบิร์ก วันอาทิตย์วันหนึ่ง ขณะนั่งอยู่ในห้องประชุม ผังของห้องนมัสการทำให้มัคนายกมองไม่เห็นเธอขณะที่เขาส่งผ่านศีลระลึก ไดแอนผิดหวังแต่ไม่พูดอะไร สมาชิกอีกคนหนึ่งสังเกตเห็นและบอกเรื่องนี้กับประธานสาขาหลังเลิกประชุม เมื่อโรงเรียนวันอาทิตย์เพิ่งจะเริ่มต้น ไดแอนได้รับเชิญให้เข้าไปในห้องเรียนที่ไม่มีใครอยู่

ผู้ดำรงฐานะปุโรหิตคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาคุกเข่า ให้พรขนมปัง และยื่นชิ้นหนึ่งให้เธอ เธอกินขนมปังชิ้นนั้น เขาคุกเข่าอีกครั้ง ให้พรน้ำ และยื่นถ้วยเล็กให้เธอ เธอดื่ม ไดแอนมีความคิดสองอย่างแวบขึ้นมาหลังจากนั้น “โอ เขา [ผู้ดำรงฐานะปุโรหิต] ทำสิ่งนี้เพื่อฉันจริงๆ” แล้วก็ “โอ พระองค์ [พระผู้ช่วยให้รอด] ทรงทำสิ่งนี้เพื่อฉันจริงๆ” โดยผ่านศีลระลึก ไดแอนรู้สึกถึงความรักที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงมีต่อเธอจริงๆ

ภาพ

sacrament tray

การตระหนักว่าพระผู้ช่วยให้รอดทรงเสียสละเพื่อเธอช่วยให้เธอรู้สึกใกล้ชิดพระองค์และเกิดความปรารถนาท่วมท้นอยากเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจเธอ—ไม่เฉพาะวันอาทิตย์เท่านั้นแต่ทุกวัน เธอตระหนักว่าถึงแม้เธอนั่งในที่ประชุมเพื่อรับส่วนศีลระลึก แต่พันธสัญญาที่ต่อใหม่ทุกวันอาทิตย์เป็นของเธอโดยเฉพาะ ศีลระลึกช่วย—และยังคงช่วย—ให้ไดแอนรู้สึกถึงพลังความรักของพระผู้เป็นเจ้า รับรู้พระหัตถ์ของพระองค์ในชีวิตเธอ และเข้าใกล้พระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้น¹³

คำเชื้อเชิญของเราเหมือนกับคำเชื้อเชิญของโมโรไน

“แท้จริงแล้ว, จงมาหาพระคริสต์, และได้รับการทำให้ดีพร้อมในพระองค์, และปฏิเสธตนจากความไม่เป็นเหมือนพระผู้เป็นเจ้าทุกอย่าง; และหากท่านจะปฏิเสธตนจากความไม่เป็นเหมือนพระผู้เป็นเจ้าทุกอย่าง, และรักพระผู้เป็นเจ้าด้วยสุดพลัง, ความนึกคิด, และพละกำลังของท่าน, เมื่อนั้นพระคุณของพระองค์จึงเพียงพอสำหรับท่าน, เพื่อโดยพระคุณของพระองค์ท่านจะดีพร้อมในพระคริสต์; และหากโดยพระคุณของพระผู้เป็นเจ้าท่านดีพร้อมในพระคริสต์, ท่านย่อมไม่มีทางปฏิเสธเดชานุภาพของพระผู้เป็นเจ้าได้เลย.

“และอนึ่ง, หากท่านโดยพระคุณของพระผู้เป็นเจ้าดีพร้อมในพระคริสต์, และไม่ปฏิเสธเดชานุภาพของพระองค์, เมื่อนั้นท่านย่อมได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ในพระคริสต์โดยพระคุณของพระผู้เป็นเจ้า, ผ่านการหลั่งพระโลหิตของพระคริสต์, ซึ่งมีอยู่ในพันธสัญญาของพระบิดาอันนำไปสู่การปลดบาปของท่าน, ทำให้ท่านกลับบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน” (โมโรไน 10:32–33)

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเมื่อเราประยุกต์ใช้หลักคำสอนของพระคริสต์ โดยมองว่าศีลระลึกเป็นศาสนพิธีตามหลังบัพติศมาและการรับพระวิญญาณบริสุทธิ์ ในวิธีนี้ เราสามารถ “วางใจอย่างเต็มที่ในคุณงามความดีของพระองค์ผู้ทรงอานุภาพที่จะช่วยให้รอด” (2 นีไฟ 31:19) เราสำนึกคุณต่อศีลระลึก—วิธีที่ศีลระลึกสอนและเตือนเราแต่ละสัปดาห์ให้นึกถึงสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงทำเพื่อเรา เราสำนึกคุณต่อพระองค์เพราะเรารู้ว่าพระองค์ทรงชดใช้เพื่อเราแต่ละคนจริงๆ

เมื่อพระผู้ช่วยให้รอดตรัสกับชาวนีไฟ พระองค์ตรัสว่า เมื่อ เกิดฝน ลม และน้ำท่วม พระองค์ไม่ได้ตรัสว่า ถ้า อันที่จริง ฝน ลม และน้ำท่วมเกิดขึ้นกับทุกคน แต่พระองค์รับสั่งกับเราว่าวิธีที่เราจะตั้งมั่นบนศิลาของพระองค์คือนึกถึงพระองค์ขณะที่เรารับส่วนศีลระลึก (ดู 3 นีไฟ 15:9; 18:1)

เวลาจะมาถึงในชีวิตท่านแต่ละคนเมื่อท่านลังเลไม่อยากไปโบสถ์หรือรับส่วนศีลระลึก หากยังไม่เกิดขึ้น มันจะเกิด แต่จงรู้ว่า ถ้าท่านเดินตามการนำทางของพระผู้ช่วยให้รอดและรับส่วนศีลระลึกด้วยใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด พรจะเทมาให้ท่านอันจะทำให้ท่านตั้งมั่นอยู่บนฐานมั่นคงซึ่งคือพระเยซูคริสต์ การตัดสินใจทำเช่นนั้นจะส่งผลนิรันดร ท่านจะตั้งมั่นบนพระเยซูคริสต์ ผู้ลิขิตและผู้ประสิทธิ์ศรัทธาของเรา