ปัจฉิมวาทะ
หกวิธีระลึกถึงพระผู้ช่วยให้รอดตลอดเวลา
โดย เอ็ลเดอร์เกอร์ริท ดับเบิลยู. กอง
แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง
จากคำปราศรัยการประชุมใหญ่สามัญเดือนเมษายน ปี 2016
ทุกสัปดาห์ ในการรับส่วนศีลระลึก เราทำพันธสัญญาว่าจะระลึกถึงพระผู้ช่วยให้รอดตลอดเวลา จากพระคัมภีร์เกือบ 400 ข้อที่พูดถึงคำว่า ระลึกถึง ต่อไปนี้เป็นหกวิธีที่เราจะระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลา
หนึ่ง เราระลึกถึงพระองค์ได้ตลอดเวลาโดยเชื่อมั่นในพันธสัญญา สัญญา และคำรับรองของพระองค์
สอง เราระลึกถึงพระองค์ได้ตลอดเวลาโดยยอมรับพระหัตถ์ของพระองค์ตลอดชีวิตเราด้วยความสำนึกคุณ
สาม เราระลึกถึงพระองค์ได้ตลอดเวลาโดยวางใจเมื่อพระเจ้าทรงรับรองกับเราว่า “คนที่กลับใจจากบาปของเขา, คนคนนั้นได้รับการให้อภัย, และเรา, พระเจ้า, ไม่จำมันอีก” (คพ. 58:42)
สี่ พระองค์ทรงเชื้อเชิญให้เราจดจำว่าพระองค์ทรงต้อนรับเรากลับบ้านเสมอ
ห้า เราระลึกถึงพระองค์ได้ตลอดเวลาในวันสะบาโตผ่านศีลระลึก เมื่อสิ้นสุดการปฏิบัติศาสนกิจบนแผ่นดินโลกและเริ่มการปฏิบัติศาสนกิจหลังการฟื้นคืนพระชนม์—ทั้งสองครั้ง—พระผู้ช่วยให้รอดทรงใช้ขนมปังและเหล้าองุ่น ทรงขอให้เราระลึกถึงพระวรกายและพระโลหิตของพระองค์
ในศาสนพิธีศีลระลึก เราเป็นพยานต่อพระผู้เป็นเจ้าพระบิดาว่าเราเต็มใจรับพระนามของพระบุตรของพระองค์และระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลาและรักษาพระบัญญัติซึ่งพระองค์ประทานแก่เรา เพื่อเราจะมีพระวิญญาณของพระองค์อยู่กับเราตลอดเวลา (ดู โมโรไน 4:3; 5:2; คพ. 20:77, 79)
สุดท้าย หก พระผู้ช่วยให้รอดทรงเชื้อเชิญให้เราระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลา เช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงนึกถึงเราตลอดเวลา
พระผู้ช่วยให้รอดทรงประกาศว่า
“ถึงแม้ว่าคนเหล่านี้จะลืมได้แต่เราก็จะไม่ลืมเจ้า
“ดูสิ เราได้สลักเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรา” (อิสยาห์ 49:15–16; ดู 1 นีไฟ 21:15–16 ด้วย)
พระองค์ทรงเป็นพยานว่า “เราคือคนที่ถูกยกขึ้น. เราคือเยซูที่ถูกตรึงกางเขน. เราคือพระบุตรของพระผู้เป็นเจ้า” (คพ. 45:52)
ข้าพเจ้าเป็นพยานด้วยความนอบน้อมและสวดอ้อนวอนขอให้เราระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลา—ในทุกเวลา ทุกสิ่ง และทุกแห่งที่เราจะอยู่ (ดู โมไซยาห์ 18:9)