2015
Profetische raad en tempelzegeningen
Januari 2015


Profetische raad en tempelzegeningen

Ik getuig dat als we om leiding bidden, de hedendaagse profeten volgen, en van de tempel een prioriteit maken, onze hemelse Vader ons zal leiden en zegenen.

Afbeelding
Exterior of the Salt Lake Temple.

Toen ik een jonge man was, bracht ouderling Spencer W. Kimball (1895–1985), toenmalig lid van het Quorum der Twaalf Apostelen, een bezoek aan Japan. Hij sprak tijdens een conferentie die ik bijwoonde. Ik kan me zijn raad nog steeds herinneren: ‘Jonge mensen horen op zending te gaan en in de tempel te trouwen.’

Ik voelde de Heilige Geest en besloot dat ik op zending zou gaan en in de tempel zou trouwen, ook al was er toen nog geen tempel in Japan.

Ik was toen negentien en in het tweede jaar van mijn universitaire studies. Mijn ouders, geen leden van de kerk, waren fel gekant tegen mijn beslissing om op zending te gaan. Ik bad dagelijks om hun goedkeuring en zegen. Een half jaar later verhoorde de Heer mijn gebed.

‘We hebben het financieel moeilijk en kunnen je studies niet meer betalen en niet meer in je levensonderhoud voorzien’, zeiden mijn ouders. ‘Van nu af aan zul je op jezelf moeten wonen. We vinden het ook niet erg als je op zending gaat!’

Mijn ouders hadden mij hun zegen gegeven, dus ik stopte met school, vervulde een bouwzending voor de kerk, en zocht vervolgens werk om geld voor mijn evangelisatiezending te verdienen. Met Gods hulp vond ik drie banen! Een heel jaar lang bezorgde ik dagelijks (behalve op zondag) de krant van drie tot zeven, ik maakte van negen tot vier gebouwen schoon en werkte van vijf tot half acht als kok. Daarna kleedde ik me om en ging ik als districtszendeling op pad.

Toen ik 22 was, werd ik naar het zendingsgebied Verre Oosten-Noord geroepen. Tijdens mijn zending had ik de grootste vreugde die ik ooit gevoeld had, leerde ik Gods liefde kennen en ontving ik veel zegeningen. Ook mijn ouders werden door mijn zending gezegend en konden hun financiële problemen oplossen.

De profeet volgen

Na mijn zending spoorde de Geest me aan om het tweede deel van de raad van president Kimball te volgen en mijn tempelhuwelijk niet uit te stellen. Een jaar voordien waren enkele Japanse leden van de kerk begonnen met het plannen van een reis naar de Salt Laketempel. Ze zouden binnen drie maanden vertrekken, dus ik bad en vastte dat ik naar een waardige jonge vrouw geleid zou worden die ik mee naar de tempel kon nemen.

Een tijdje later woonde ik een kerkactiviteit in mijn geboortestad, Matsumoto City, bij. Ik ontmoette er Shiroko Momose die naar dezelfde school was gegaan als ik toen ik lid van de kerk geworden was. De Geest bevestigde me meteen dat zij degene was die voor me voorbereid was.

Ik vroeg Shiroko al snel ten huwelijk. Ik was erg blij toen ze ja zei, maar haar volgende uitspraak verraste me.

‘Ik ben erg blij dat we dezelfde Heer dienen’, zei ze. ‘Toen ze de reis naar de Salt Laketempel aankondigden, wilde ik erg graag meegaan. Ik bad meermaals dat de Heer me zou helpen om iemand te vinden met wie ik daar kon trouwen. Ongeveer een jaar geleden vertelde de Geest me tijdens mijn gebed dat ik op jou moest wachten en dat je me na je zending ten huwelijk zou vragen.’

Dat was een fantastische geestelijke ervaring voor ons die ons besluit om in de Salt Laketempel te trouwen, versterkte. We hadden maar weinig geld voor de reis, maar we lieten ons daar niet door ontmoedigen. We hadden geleerd dat als we op de Heer vertrouwen en zijn geboden onderhouden, Hij ons helpt om dingen te doen die we anders niet zouden kunnen doen.

We baden tot onze hemelse Vader en deden ons uiterste best om het nodige geld bijeen te sprokkelen. Mede dankzij de financiële hulp van een van Shiroko’s vrienden konden we met de andere Japanse heiligen mee naar de tempel gaan.

De vreugde die we voelden doen we daar als eeuwig koppel aan elkaar verzegeld werden, is onbeschrijfelijk. We zullen die ervaring nooit vergeten. We hadden ook vijf generaties voorouders opgezocht en hun namen meegenomen naar de tempel; dat maakte de ervaring nog vreugdevoller. In Salt Lake City verrichtten we plaatsvervangende verordeningen voor die voorouders. Door die verordeningen te doen, voelden we ons inniger met hen verbonden. We wisten dat ze erg blij waren met onze inspanningen.

We waren maar een arm pasgetrouwd stel, maar we maakten van de tempel een prioriteit en gingen later zo vaak als financieel mogelijk naar de Laietempel (Hawaii).

Gezegend door de tempel

De profeet Joseph Smith heeft gezegd: ‘Wij hebben de tempel harder nodig dan wat dan ook.’1

De tempel is in Gods heilsplan essentieel voor ons eeuwig geluk omdat we er heilige heilsceremonies en -verordeningen verrichten. In de Gids bij de Schriften staat dat de tempel de heiligste plaats van aanbidding op aarde is en dat ‘de Heer zijn tempels [kan bezoeken]’.2

Als we onze tempelverbonden eren en naar de tempel gaan ‘met een nederig hart, reinheid, eer en integriteit’,3 zullen we de Heilige Geest voelen en meer licht en kennis ontvangen. We verlaten de tempel gewapend met macht van de Heer, met zijn naam op ons, zijn heerlijkheid om ons heen, en zijn engelen die over ons waken (zie LV 109:13, 22).

Toen we na ons huwelijk naar Japan terugkeerden en ik werk zocht, werden de beloften van de Heer vervuld.

De Heer houdt Zich aan zijn beloften

Toen we ons eerste kindje kregen, had ik slechts een deeltijdbaan. We waren erg blij, maar ik wist dat ik ons groeiend gezin niet zonder een voltijdbaan kon onderhouden. We begonnen oprecht om hemelse hulp te bidden.

Vóór mijn zending wilde ik in de internationale handel werken. Maar om aangenomen te worden, moest je gewoonlijk een universitair diploma hebben. Ik had mijn studies niet afgemaakt en had dus geen diploma, maar toen we baden, voelden we dat de Heer ons zou zegenen en dat Hij me naar een baan zou leiden.

Ik besloot om ondanks mijn gebrek aan opleiding bij verschillende bedrijven te solliciteren. De eerste twee bedrijven wezen me af, maar ik had een merkwaardige ervaring toen ik bij het derde solliciteerde.

Er waren in die tijd maar weinig Japanse leden van de kerk en veel mensen hadden vooroordelen tegen de kerk. Toen drie vertegenwoordigers van het derde bedrijf met me spraken, namen ze mijn CV door en ontdekten ze dat ik lid van de kerk was. Ze begonnen me vragen te stellen over de kerk en vroegen me om gedetailleerde antwoorden. Omdat ik nog niet zo lang terug was van zending, was het niet moeilijk om over het herstelde evangelie van Jezus Christus te praten.

Ik moet wel veertig minuten over het evangelie gesproken hebben en getuigd hebben van het leven van Jezus Christus, de afval, het eerste visioen van Joseph Smith, het Boek van Mormon, de herstelling van de ware kerk van Jezus Christus, en de leringen van de kerk.

Ze onderbraken me niet. Een paar dagen later boden ze me een baan met een verrassend hoog salaris aan. Toen ik mijn manager later vroeg waarom ze me aangenomen hadden, antwoordde hij: ‘Tijdens je sollicitatiegesprek raakte ik er vast van overtuigd dat je plichtsgetrouw, oprecht en trouw was, en dat je op die manier voor ons bedrijf zou werken.’

Ik getuig dat de Heer zijn beloften nakomt. Tijdens mijn sollicitatiegesprek voelde ik de macht en Geest van de Heer op me rusten, net zoals Hij belooft aan wie de tempel bezoeken en hun tempelverbonden eren. Ik voelde ook tijdens mijn werk voor dat bedrijf dat de Geest bij me was. Ik heb er veel belangrijke bijdragen aan mogen leveren.

Een tempel in Japan

Afbeelding
Daytime photograph of the Tokyo Japan Temple.

In 1975 kondigde president Kimball op een regionale conferentie in Tokio de bouw van de Tokiotempel aan. Overmand met emoties begonnen de Japanse heiligen spontaan te applaudisseren als uiting van hun dankbaarheid en vreugde.

De Tokiotempel werd in 1980 voltooid. Tijdens de open dagen en de inwijdingsdiensten werden de heiligen met prachtige geestelijke ervaringen en grote vreugde gezegend. Ook na de inwijding van de tempel hadden de heiligen zulke ervaringen bij het ontvangen van hun tempelverordeningen en het plaatsvervangend werk voor hun overleden voorouders.

Shiroko en ik zijn nu bijna 45 jaar getrouwd, maar mijn besluit om profetische raad te volgen, is ons en onze kinderen nog steeds tot zegen. We hebben een fijn gezin gesticht volgens de wil van de Heer, gebaseerd op het evangelie van Jezus Christus, inclusief tempelverbonden.

Ik getuig dat als we om leiding bidden, de hedendaagse profeten volgen, en van de tempel een prioriteit maken, onze hemelse Vader ons zal leiden en zegenen.

Noten

  1. Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith (2007), p. 448.

  2. Gids bij de Schriften, ‘Tempel, huis des Heren’.

  3. Spencer W. Kimball, uit het inwijdingsgebed van de Tokiotempel (Japan). In: 2013 Church Almanac (2013), p. 297.