Ik ben christen
Kathy Fjelstul Craig (Arizona, VS)
Ik ben onderwijzers van groep vier aan een school in een buurt waar men goed bekend is met heiligen der laatste dagen. Dus was ik verbaasd toen een collega me vertelde wat een andere lerares over me had gezegd. De lerares had gezegd: ‘Wist je dat mevrouw Craig geen christen is?’
Dat vond ik verschrikkelijk. Mijn man, met wie ik 28 jaar getrouwd was geweest, was nog maar net overleden, waardoor ik dichter tot mijn Heiland en mijn hemelse Vader was gekomen dan ooit tevoren. Ik wist dat ik mijn getuigenis aan deze leerkracht moest geven, maar ik wist niet precies hoe ik dat moest doen. Ik wilde haar niet voor het hoofd stoten, maar toch wilde ik haar duidelijk maken dat heiligen der laatste dagen wél christenen zijn.
De volgende ochtend fluisterde de Heilige Geest me in wat ik moest zeggen. Toen ik in bed lag, dacht ik aan al mijn schilderijen thuis over het leven van Jezus Christus. Elk schilderij had een bijzonder plekje in mijn hart en had met een bijzondere tijd in mijn leven te maken. Doordat ik aan die schilderijen dacht, kreeg ik veel tedere gevoelens van liefde voor de Heiland.
Op een bepaald schilderij staat de Heiland afgebeeld die het stormachtige meer kalmeert. Het herinnert mij eraan dat Hij alles overwint en dat ik door Hem ook alles kan overwinnen, inclusief mijn verdriet om het verlies van mijn echtgenoot.
Terwijl ik verder nadacht over de schilderijen, kreeg ik een sterk gevoel van dankbaarheid voor de zegeningen die ik had gekregen omdat ik tot de kerk van de Heiland behoorde.
Die ochtend op school ging ik naar de kamer van mijn collega en zei ik dat ik haar wilde verzekeren dat ik christen was. Ik vroeg: ‘Hoeveel schilderijen van de Heiland heb jij op je kamer?’ Ze zei dat ze thuis geen schilderijen had, maar wel twee kruisen.
Ik vertelde haar over de schilderijen van de Heiland die ik thuis had en legde uit wat de afbeeldingen voor mij betekenden. Toen gaf ik mijn getuigenis van Jezus Christus en zijn verzoening.
Ik zei ook tegen mijn collega dat ik de afgelopen jaren slechts had doorstaan omdat ik Jezus Christus kende. Ik zei tegen haar dat mijn kinderen en ik door zijn tedere barmhartigheden de moeilijke tijd na het verlies van onze vader en echtgenoot hadden doorstaan.
Toen ik wegging, omhelsde ik haar en bood zij oprecht haar verontschuldigingen aan. Ik twijfelde er niet aan dat ze toen wist dat ik, als lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, christen ben.