Onze voedselvoorraad was ons tot zegen
Bruce Richards (Illinois, VS)
Mijn vrouw, Britney, en ik begonnen vroeg in ons huwelijk al met het inslaan van een voedselvoorraad. In de eerste maanden van ons huwelijk kochten we elke keer als we boodschappen deden een paar producten voor de voorraad. Door elke keer een beetje toe te voegen, zamelden we een bruikbare hoeveelheid voedsel in. We wisten niet wanneer we het nodig zouden hebben, maar we wisten dat het belangrijk was.
Ongeveer een jaar later verhuisden we voor mijn studie naar de andere kant van het land en we namen onze voedselvoorraad mee. We zaten krap bij kas. We hadden al ons spaargeld aan onderdak besteed en Brittney genereerde met haar baan als lerares aan studenten geen inkomen. We vertrouwden op mijn coassistentschap aan de universiteit om de rekeningen te betalen, maar daar schoten we niet veel mee op.
Onze financiële situatie verergerde in de tweede nacht in ons nieuwe huis. Brittney werd met hevige buikpijn wakker. Toen het na een paar uur niet overging, gingen we naar het ziekenhuis. Later die dag werd haar blindedarm eruitgehaald.
Toen ze hersteld was, maakten we een begroting. Toen we de rekeningen van de volgende vier maanden bij elkaar optelden — waaronder die van de spoedoperatie — ontdekten we dat we nog steeds rond konden komen zonder schulden aan te gaan. Om dat te doen, mochten we echter elke maand niet meer dan 25 dollar aan boodschappen uitgeven. Dat was ongeveer een kwart van wat we normaal uitgaven.
De voedselvoorraad die we de afgelopen paar jaar ingeslagen hadden, was van onschatbare waarde geworden. Die was de komende vier maanden genoeg om in onze basisbehoeften te voorzien. We besteedden de berekende 25 dollar aan melk en andere bederfelijke producten. We aten niet luxueus, maar hadden ook geen honger.
Door zuinig te zijn en bereidwillig anderen te dienen, ontvingen we meer zegeningen. Een van mijn medestudenten studeerde af en vroeg of we zijn gezin konden helpen verhuizen. Toen we daarmee bezig waren, vroeg hij of we de inhoud van zijn vrieskist wilden hebben. Dankzij zijn geste konden we vlees aan de voedselvoorraad toevoegen.
Omdat we een voedselvoorraad hadden aangelegd, onze tiende betaalden en bereidwillig anderen hielpen, zegende de Heer ons. We kwamen die maanden door zonder geld te hoeven lenen. Na dat semester vond mijn vrouw een voltijdbaan en konden we meer geld aan boodschappen uitgeven. We hebben opnieuw onze voedselvoorraad opgebouwd en blijven zegeningen ontvangen naargelang we de geboden van de Heer gehoorzamen.