2010
Niech konferencja stanie się częścią naszego życia
Maj 2010 r.


Powiedzieli do nas

Niech konferencja stanie się częścią naszego życia

Jeśli chcesz, możesz wykorzystać poniższe wypowiedzi, zadania i pytania jako punkty wyjścia do dyskusji rodzinnych lub osobistych rozważań.

Przemówienia konferencyjne możesz znaleźć na stronie: conference.lds.org. Możesz też przejrzeć i podzielić się fragmentami przemówień z ostatniej konferencji w formie multimedialnej, ze strony: mormonmessages.org.

Uwaga: Numery stron wymienione poniżej wskazują na pierwszą stronę przemówienia.

Dla dzieci

  • Każdy może brać udział w pracy nad historią rodziny! Starszy Russell M. Nelson sugeruje, że dzieci mogą narysować drzewo genealogiczne rodziny (str. 91). Rodzice mogą pomóc im w dodawaniu nazwisk przodków.

  • Przeczytajcie lub opowiedzcie historię przytoczoną przez Starszego Quentina L. Cooka na temat samoańskich dzieci uciekających przed tsunami (str. 83). Niech członkowie rodziny udają, że woda wdziera się do domu i niech zachęcają dzieci, by znalazły „wyższy poziom”, taki jak łóżko lub krzesło. Porozmawiajcie o miejscach, gdzie możemy znaleźć duchowy wyższy poziom podczas powodzi niegodziwości, której doświadczamy w dzisiejszych czasach.

  • Starszy D. Todd Christofferson mówił o Williamie Tyndale’u, który przetłumaczył Biblię na język angielski (str. 32). Poproście starsze dzieci, aby przeczytały jeden werset pisma świętego w języku, w którym nie mówią. Kiedy powiedzą, że nie potrafią, poproście o przeczytanie tego fragmentu w waszym ojczystym języku. Porozmawiajcie o ważności dostępu do pism świętych w waszym języku.

  • Razem z rodziną przejrzyjcie jedno z wielu przemówień z konferencji generalnej, które mówi o Jezusie Chrystusie. Zaśpiewajcie „Tell Me the Stories of Jesus” (Children’s Songbook, 57). Wręczcie kartki i ołówki lub kredki. Poproście swoje dzieci, by narysowały swą ulubioną historię o Jezusie. Wspólnie przeczytajcie tę historię z pism świętych.

Dla młodzieży

  • Przejrzycie przemówienie Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa na temat cierpliwości (str. 56). Jakie zasady ewangelii i jakie działania mogą nauczyć nas cierpliwości? Na przykład, zastanówcie się nad poszczeniem lub nieumawianiem się na randki przed szesnastym rokiem życia. Jakie korzyści odnieśliście wy i członkowie waszej rodziny z okazywania cierpliwości podczas postępowania według tych i innych zasad?

  • Starszy M. Russell Ballard, Starszy Bradley D. Foster, Siostra Julie B. Beck i Siostra Elaine S. Dalton nauczali o boskiej naturze kobiet (str. 18, 10, 98 i 120). Jeśli jesteś kobietą: w jaki sposób ich przemówienia wpływają na twoją samoocenę? Czego dowiedziałaś się na temat twojego celu i darów? Jeśli jesteś mężczyzną: w jaki sposób te przesłania wpływają na to, jak postrzegasz w swoim życiu swą matkę, siostry, przyjaciółki oraz inne kobiety i młode kobiety?

  • Starszy Jeffrey R. Holland nauczał: „Jeśli jakiś program w telewizji jest nieprzyzwoity, wyłączcie go. Jeśli film jest lubieżny, wyjdźcie. Jeśli zaczyna się rozwijać niewłaściwy związek, zakończcie go. Wiele z tych rzeczy może […] zaćmiewać nasz osąd, przytępiać naszą duchowość i prowadzić do czegoś, co mogłoby być złe” (str. 44). Przedyskutujcie jako rodzina, co możecie zrobić, aby wasz dom był miejscem, w którym może zamieszkać Duch. Oceńcie dzieła sztuki, muzykę, książki, gry wideo oraz inne formy rozrywki, jakie posiadacie i w jakich bierzecie udział, i usuńcie wszystko, co jest niewłaściwe.

Dla dorosłych

  • Razem ze swoją rodziną przejrzyj historię, którą opowiedział Prezydent Thomas S. Monson na temat młodego mężczyzny o imieniu Jason oraz jego rodziny (str. 87). Porozmawiajcie o tym, w jaki sposób wiedza o planie zbawienia może nas błogosławić.

  • Starszy L. Tom Perry opowiedział o tym, jak jego matka nauczała swoje dzieci przy użyciu tych samych materiałów, które wykorzystywała podczas nauczania w Stowarzyszeniu Pomocy (str. 29). Na jakie sposoby możecie koordynować swoją służbę kościelną z obowiązkami rodzinnymi?

  • Starszy Robert D. Hales podkreślił ważność rozmawiania z dziećmi i młodzieżą oraz słuchania ich (str. 95). Jakie możecie stworzyć warunki, by rozmawiać ze swoimi dziećmi? Czego się dowiedzieliście, kiedy ich słuchaliście? W jaki sposób możecie okazać swoją gotowość do słuchania? W jaki sposób możecie korzystać z okazji, by spontanicznie dzielić się świadectwem ze swymi dziećmi i młodzieżą? Zobaczcie, na przykład, przemówienie Starszego Davida A. Bednara (str. 40).

  • Kilku mówców mówiło o ważności programów Obowiązek wobec Boga i Osobisty Rozwój (zob. str. 22, 54, 60, 95 i 117). Co możecie zrobić, aby pomóc młodzieży, by czerpała korzyści z tych programów?