2010
Witajcie na konferencji
Maj 2010 r.


Witajcie na konferencji

Moi bracia i siostry, dziękuję wam za waszą wiarę i oddanie ewangelii Jezusa Chrystusa.

Obraz
President Thomas S. Monson

Jak to dobrze, moi ukochani bracia i siostry, że znowu się spotykamy. Ta konferencja wyznacza 180 lat, które upłynęły od chwili, gdy Kościół został zorganizowany. Jakże wdzięczni jesteśmy Prorokowi Józefowi Smithowi, który poszukiwał prawdy, który znalazł ją i który, pod kierunkiem Pana, przywrócił ewangelię i zorganizował Kościół.

Kościół stale wzrasta od tamtego dnia w roku 1830. Nadal, każdego roku zmienia życie coraz większej liczby ludzi i rozprzestrzenia się po ziemi, w miarę jak nasze siły misjonarskie wyszukują tych, którzy poszukują prawdy. Ponownie wzywamy wszystkich członków Kościoła, aby wyciągali rękę do nowo nawróconych lub do tych, którzy powracają do Kościoła, aby otoczyli ich miłością oraz aby pomogli im poczuć się jak u siebie.

Moi bracia i siostry, dziękuję wam za waszą wiarę i oddanie ewangelii Jezusa Chrystusa. Dziękuję wam wszystkim za służbę, jakiej udzielacie w swoich okręgach i gminach oraz w swoich palikach i dystryktach. Służycie ochoczo i dobrze, i dokonujecie wielkiego dobra. Niech Pan was błogosławi, kiedy dążycie usilnie, by naśladować Go i przestrzegać Jego przykazań.

Od czasu naszego ostatniego spotkania Kościół nadal dostarczał bardzo potrzebnej pomocy humanitarnej do różnych miejsc na całym świecie. W ciągu samych ostatnich trzech miesięcy dostarczono pomoc humanitarną między innymi do Polinezji Francuskiej, Mongolii, Boliwii, Peru, Arizony, Meksyku, Portugalii i Ugandy. Zupełnie niedawno pomagaliśmy na Haiti i w Chile po niszczycielskim trzęsieniu ziemi i tsunami, jakie nawiedziły te obszary. Wyrażamy swą miłość członkom naszego Kościoła, którzy ucierpieli w tych kataklizmach. Jesteście w naszych modlitwach. Wyrażamy głęboką wdzięczność wszystkim z was, za waszą gotowość do pomocy w naszych działaniach humanitarnych, jaką okazaliście, dzieląc się swoimi zasobami i, w wielu przypadkach, waszym czasem, talentami i doświadczeniem.

Ten rok wyznacza 25 lat, odkąd program pomocy humanitarnej stał się częścią naszych działań w zakresie programu pomocy wzajemnej. Liczby osób wspomaganych przez ten program nigdy nie da się dokładnie określić. Zawsze będziemy starać się o to, aby być pośród pierwszych, którzy przybędą po katastrofie, gdziekolwiek ona się wydarzy.

Kościół nadal wzrasta i rozwija się. Wskaźnikiem takiego wzrastania jest budowa świątyń. Ostatnio ogłosiliśmy nową świątynię, która będzie budowana w Payson, w stanie Utah. Zapowiedzieliśmy także remont kapitalny, który zostanie przeprowadzony w Świątyni Ogden Utah. W ciągu następnych trzech miesięcy poświęcimy nowe świątynie w Vancouverze, w Kolumbii Brytyjskiej; w Gila Valley, w stanie Arizona oraz w Cebu City, na Filipinach. W tym samym roku poświęcone lub ponownie poświęcone będą inne świątynie. Będziemy kontynuować budowanie świątyń na całym świecie w miarę wzrostu liczebności członków. Każdego roku w świątyniach dokonuje się milionów obrzędów w imieniu naszych bliskich, którzy zmarli. Obyśmy nadal byli wierni w wykonywaniu obrzędów za tych, którzy nie mogą dokonać ich sami dla siebie.

Wielu z was wie, że niedługo po konferencji jesiennej, moja droga żona, Frances, ucierpiała podczas upadku, łamiąc sobie biodro i ramię. Po dwóch udanych operacjach i kilku tygodniach pobytu w szpitalu była w stanie powrócić do domu. Czuje się dobrze i nadal robi postępy w drodze do pełnego wyzdrowienia. Była w stanie przybyć na generalne spotkanie Organizacji Młodych Kobiet w zeszłą sobotę i planuje przyjście na sesję lub dwie w ten weekend. Prawdę powiedziawszy, w ostatniej chwili stwierdziła: „Dzisiaj idę!” I jest tu z nami! Dołącza się do mnie, wyrażając naszą głęboką wdzięczność dla naszego Ojca Niebieskiego i dla was, za wasze modlitwy i wasze dobre życzenia dla niej.

Moi bracia i siostry, przyszliśmy tutaj, aby otrzymać wskazówki i natchnienie. Do tych z was, którzy są nowi w Kościele, mówimy: witajcie. Niektórzy z was zmagają się z problemami, z wyzwaniami, z rozczarowaniami, ze stratami. Kochamy was i modlimy się za was. W ciągu najbliższych dwóch dni usłyszycie wiele przesłań na różne tematy związane z ewangelią. Ci mężczyźni i te kobiety, którzy będą do was przemawiać, starali się o pomoc Niebios w odniesieniu do przesłań, które przekażą.

Modlę się o to, byśmy byli napełnieni Jego Duchem, kiedy będziemy słuchać i uczyć się. Modlę się, aby tak było, w imię Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela, amen.