Starszy James B. Martino
Siedemdziesiąty
Dokładnie trzy miesiące po tym, jak James Boyd Martino przystąpił do Kościoła w 1968 r., pewien przyjaciel zaprosił do na spotkanie z duchownym innego wyznania. Ów duchowny zasypał go gradem pytań, a on potrafił odpowiedzieć jedynie na kilka z nich.
Mimo że doświadczenie to wstrząsnęło nim, 17-letni James nie pozwolił na to, by duchowny zniechęcił go do Kościoła lub wpłynął na zmniejszenie jego zaangażowania. Powiedział: „Moje świadectwo było wówczas jak przepisane lekarstwo, które należy wstrząsnąć, aby było skuteczne. Doświadczenie to zmotywowało mnie do studiowania ewangelii i wzrastania w wierze”.
Starszy Martino powołany ostatnio na członka Drugiego Kworum Siedemdziesiątych mówi, że od tamtej pory studiowanie ewangelii pobłogosławiło go na zawsze.
Starszy Martino urodził się 28 marca 1951 r. w Denton, w Teksasie (USA), w rodzinie Franka Nilsona i Betty Jean Newman Martino. 18 sierpnia 1973 r. poślubił swą ukochaną z dzieciństwa, Jennie Marie Barron, w Świątyni Ogden Utah, rok po tym, jak przystąpiła do Kościoła. Są rodzicami pięciorga dzieci.
Starszy Martino w 1974 r. uzyskał licencjat z biznesu na Uniwersytecie Brighama Younga. Po ukończeniu studiów pracował w rodzinnej firmie odzieżowej. Był prezesem i dyrektorem naczelnym firmy od 1989 do 2000 r.
W czasie, gdy powołano Starszego Martino, mieszkał w Aubrey, w Teksasie (USA), i służył jako członek Szóstego Kworum Siedemdziesiątych w Obszarze Południowo– Zachodnim Ameryki Północnej. Wcześniej, od 2000 do 2003 r., służył jako prezydent Wenezuelskiej Misji Maracaibo.
Innymi powołaniami kościelnymi, jakie wykonywał Starszy Martino, były: służba jako pełnoetatowy misjonarz w Gwatemalskiej Misji El Salvador, sekretarz wykonawczy w paliku, prezydent Młodych Mężczyzn w paliku, nauczyciel seminarium, biskup, prezydent palika, wyższy doradca i doradca prezydenta misji.