Ընկերն ընկերոջը
Մարգարեի խոստումները
«Քննեք այս պատվիրանները, քանզի դրանք ճշմարիտ են ու հավատարիմ, և մարգարեություններն ու խոստումները, որոնք դրանց մեջ են, բոլորը պիտի կատարվեն» (ՎևՈւ 1.37):
Իմ կյանքի ընթացքում ես սովորել եմ, որ երբ հետևում ենք մեր մարգարեների ուսմունքներին, ստանում ենք խոստացված օրհնությունները: 1986թ. ապրիլի գերագույն համաժողովին Նախագահ Էզրա Թավտ Բենսոնը (1899–1994) խոստացավ, որ եթե ընտանիքները կանոնավոր կերպով միասին կարդան սուրբ գրությունները, Հոգին միշտ կլցնի նրանց տները:1
Իմ սիրելի կինը և ես որոշեցինք հետևել այդ խորհրդին: Մենք նպատակ դրեցինք մեր երեք երեխաների, 10 տարեկան Ջորջի, 9 տարեկան Սյուզիի, և 3 տարեկան Լյուիսի, հետ ամեն օր մի գլուխ կարդալ Մորմոնի Գրքից: Մենք կարդում էինք ամեն օր, յուրաքանչյուրս հերթով մի հատված: Թեև Լյուիսը դեռ չէր կարողանում կարդալ, նա ուզում էր մասնակցել: Նա նստում էր ծնկներիս, դեմքով դեպի ինձ: Մեր մեջտեղում Մորմոնի Գիրքն էր: Երբ գալիս էր կարդալու իմ հերթը, մենք երկուսս հետևում էինք իմ մատին, որը ես շարժում էի ամեն բառի վրայով, և Լյուիսը բարձրաձայն կրկնում էր իմ կարդացած ամեն մի խոսքը, նայելով այդ բառերին վերևից ներքև:
Հինգ տարեկան դառնալուց առաջ Լյուիսը հարցրեց. «Ե՞րբ է կարդալու իմ հերթը գալու»:
Մենք բացատրեցինք, որ երբ նա մեծանա, գնա դպրոց և կարդալ սովորի:
Նա պատասխանեց. «Ես արդեն գիտեմ կարդալ»:
Զարմացած, ես նրան տվեցի Մորմոնի Գիրքը: Նա բացեց գիրքը վերևից ներքև, նայեց վերևի մասը և սկսեց կատարյալ կարդալ: Նա սովորել էր կարդալ, երբ հետևում էր ինձ Մորմոնի Գիրքը կարդալիս:
Երբ Լյուիսը վեց տարեկան էր, նա երբեմն ինձ հետ գալիս էր Եկեղեցու անդամներին այցելության: Ես նրան խնդրում էի կիսվել իր վկայությամբ և սուրբ գրության մի փոքր ուղերձով, որն իրեն սովորեցրել էի: Երբ նա կարդում էր Մորմոնի Գիրքը, նա այն պահում էր վերևից ներքև և նայում վերևում:
Ես վկայում եմ ձեզ, որ եթե դուք սկսեք կարդալ սուրբ գրությունները փոքր տարիքից, դուք ավելի լավ կհասկանաք Տիրոջ խոստումները և կիմանաք, թե ինչ է Նա ձեզանից ակնկալում: Մի օր դուք կդառնաք ծնող և երեխաներ կունենաք: Սովորեցրեք նրանց կարդալ սուրբ գրությունները և կտեսնեք, ինչպես է իրակականում խոստումը, որ տրված է Առակաց ԻԲ.6-ում. «Կրթիր երեխային իր ճանապարհին համեմատ, որ ծերացած էլ՝ չի հեռանալ նորանից»:
Այժմ Լյուիսն ավարտում է համալսարանը և աշխատում է: Անկախ նրանից, թե որքան ուշ է նա տուն վերադառնում աշխատանքից, դպրոցից կամ Եկեղեցու հանձնարարություններից հետո, քնելուց առաջ նա դեռ կարդում է Մորմոնի Գլխից մի գլուխ: Մարգարեի խոստումն իսկապես կատարվեց. Այդ սուրբ գրքի ընթերցանության արդյունքում մեր ընտանիքը առատորեն օրհնվեց, և մենք ավելի միասնական դարձանք:
Ես ձեզ կոչ եմ անում ամեն օր կարդալ սուրբ գրությունները: Հնարավորության դեպքում կարդացեք ընտանիքով: Ձեզ, տղանե՛ր, կոչ եմ անում պատրաստվել ծառայել միսիայում: Ես ձեզ բոլորիդ կոչ եմ անում նպատակ ունենալ կնքվել տաճարում ողջ հավերժության համար: Եվ վերջապես, ես ցանկանում եմ, որ դուք հիշեք Նախագահ Գորդոն Բ. Հինքլիի (1910–2008) ոգեշնչված խորհուրդը, որն ասել է մեզ. «Ձեզ հարկավոր է այն ողջ կրթությունը, որը կարող եք ստանալ: … Անկախ նրանից, թե դուք սառնարան կվերանորոգեք, թե կկատարեք հմուտ վիրաբույժի աշխատանք, դուք պետք է սովորեք»:2
Իմ սիրելի երեխաներ, լսեք ձեր ուսուցիչներին, եղեք հնազանդ դասարանում, արեք հնարավոր ամեն ինչ և սովորեք որքան կարող եք: Տերը հարուստ օրհնություններ ունի պահված ձեր և ձեր ընտանիքների համար: Մեր պարտականությունն է «հետևել մարգարեին, նա գիտի ճանապարհը»:3
16 տարեկանում, մկրտությունից մի փոքր անց:
Նրա որդի Լյուիսը չորս տարեկանում:
Լուսանկարները տրամադրել է Երեց Օկտավիանո Տենորիոն; նկարները՝ Ռոբերտ Ա. Մակքեյի