Najlepsza inwestycja
Jeśli zawsze będziecie płacić uczciwą dziesięcinę, Pan pobłogosławi was. To będzie najlepsza inwestycja, jakiej kiedykolwiek dokonacie.
Kiedy byłem małym chłopcem, jeden z naszych sąsiadów miał stado krów mlecznych. Jedna z jego krów zdechła, pozostawiając nowo narodzone cielę, które podarował mi. Opiekowałem się cielaczkiem, karmiłem go i hodowałem. Dzień, w którym mój tata zabrał go do punktu skupu, aby go sprzedać, był dla mnie dniem mieszanych uczuć. Przywiązałem się do mojego cielaczka, a jednocześnie oczekiwałem wynagrodzenia za swe trudy. Poprosiłem, by pieniądze, które otrzymam za jego sprzedanie, były wypłacone w srebrnych dolarówkach. Pamiętam, jak tata wrócił do domu tego wieczoru i wysypał mi do rąk 20 srebrnych dolarówek. Było trudno o pieniądze i wydawało mi się, że mam wszystkie pieniądze świata. Liczyłem, podziwiałem i starannie polerowałem każdą monetę. Kiedy nadeszła niedziela, z ociąganiem włożyłem dwie z mocno błyszczących monet do kieszeni, aby zapłacić dziesięcinę. Ciągle pamiętam, że tak jak było mi ciężko pogodzić się z oddaniem mych cennych srebrnych dolarów biskupowi, tak dobrze czułem się, będąc posłuszny Panu i płacąc dziesięcinę.
W drodze do domu mama powiedziała mi, że jest ze mnie dumna. Potem dodała: „Twój dziadek zawsze mówił nam, dzieciom, że jeśli będziemy wiernie płacić uczciwą dziesięcinę, Pan pobłogosławi nas i to będzie najlepsza inwestycja, jakiej kiedykolwiek moglibyśmy dokonać”.
Mój dziadek zrozumiał, że „jest prawo, nieodwołalnie postanowione w niebie zanim powstał świat, od którego są uzależnione wszystkie błogosławieństwa — i kiedy otrzymujemy jakieś błogosławieństwo od Boga, jest to przez posłuszeństwo temu prawu, od którego jest ono uzależnione”1. Było to coś, co nawet ja, siedmioletni chłopiec, mogłem zrozumieć. Nasz prorok, Prezydent Thomas S. Monson, mówiąc na temat praw Bożych, oświadczył: „Pogwałćmy je, a będziemy cierpieć długotrwałe konsekwencje. Bądźmy im posłuszni, a będziemy czerpać niekończącą się radość”2.
Pamiętacie, jak Izrael został zganiony za oszukiwanie Boga i lud zapytał: „W czym cię oszukaliśmy?” Otrzymali odpowiedź: „W dziesięcinach i daninach”. A następnie Izraelici otrzymali obietnicę, że jeśli będą posłuszni prawu dziesięciny, będą upoważnieni do otrzymania Jego błogosławieństwa. Pan powiedział: „Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza […] i w ten sposób wystawcie mnie na próbę! — mówi Pan Zastępów — czy wam nie otworzę okien niebieskich i nie wyleję na was błogosławieństwa ponad miarę”3.
Pan poprosił Izrael, aby Jego lud wypróbował Go, sprawdził Go, aby pokładał w Nim wiarę tak, żeby On mógł dotrzymać Swej obietnicy, którą im dał. To samo przykazanie i ta sama obietnica są aktualne w naszych czasach. Kiedy przestrzegamy prawa dziesięciny, obietnica Pana jest pewna — spłyną na nas błogosławieństwa, zarówno doczesne, jak i duchowe, zgodnie z mądrością i w czasie uznanym przez Pana.
Moja żona, Joan, i ja mieliśmy przywilej mieszkania w różnych częściach świata, pośród cudownych ludzi, którzy każdego dnia polegali na Panu, jeśli chodzi o ich najistotniejsze doczesne potrzeby. Ci, którzy bez zastanowienia, z wiarą płacą dziesięcinę, świadczą, że otwierają się dla nich okna niebios. Pamiętam, jak wierny ojciec, na Filipinach, opowiadał, jak pewnej niedzieli zapłacił biskupowi mizerną dziesięcinę, a potem prowadził swe dzieci z kościoła do domu, dobrze wiedząc, że nie ma tam nic do jedzenia. Kiedy tak szli naprzód, tuż przed nimi spadł z drzewa chlebowego ogromny owoc. Natychmiast spojrzał w górę i podziękował Bogu za otwarcie okien niebios i zesłanie mu owocu chlebowca, by nakarmił swe dzieci.
Żyjemy w czasach wielkich wyzwań ekonomicznych. Jednakże, kiedy sięgniemy pamięcią w przeszłość, odkrywamy, że były i będą nadal czasy względnego dobrobytu i czasy niepewności finansowej. Jednakże, niezależnie od okoliczności, w których się znajdujemy, jeśli najpierw zapłacimy to, co jesteśmy winni Panu, a potem użyjemy swej mądrości i dobrego osądu, Pan pomoże nam zarządzać zasobami, które nam dał.
Prezydent Grant oświadczył: „Chcę wam powiedzieć, że jeśli będziecie uczciwi wobec Pana, płacąc dziesięcinę i przestrzegając Jego przykazań, On nie tylko pobłogosławi was świat-łem i natchnieniem Swego Ducha Świętego, lecz także będziecie pobłogosławieni w dolarach i centach; będziecie w stanie zapłacić swoje długi, a Pan wyleje doczesne błogosławieństwa w wielkiej obfitości”4.
W roku 1936, u szczytu wielkiego kryzysu w Stanach Zjednoczonych, kiedy ludzie zmagali się, by związać koniec z końcem, Starszy John A. Widtsoe napominał Świętych, aby płacili dziesięciny, ze względu na błogosławieństwa duchowe, które otrzymają. Powiedział: „Posłuszeństwo prawu dziesięciny […] przynosi wielką wewnętrzną radość […] której nie można osiągnąć w żaden inny sposób. […] Zasady prawdy stają się jaśniejsze. […] Modlitwy stają się łatwiejsze. […] Zmysły duchowe wyostrzają się [i] […] człowiek staje się bardziej podobny do swego Ojca w Niebie”5.
Pewna matka z Afryki Zachodniej podzieliła się z nami świadectwem na temat dziesięciny. Była handlarką na rynku. Każdego dnia, przychodząc do domu, odliczała dziesięcinę i odkładała w specjalnym miejscu. Każdej niedzieli wiernie zabierała ją do biskupa. Opowiedziała nam, jak jej mały biznes rozrastał się, jak błogosławiona była jej rodzina zdrowiem i siłami oraz wystarczającą ilością pożywienia. Potem, ze łzami w oczach powiedziała: „Ale największym błogosławieństwem jest to, że moje dzieci kochają Pana i jesteśmy rodziną na wieczność”.
Ta pokorna matka zrozumiała, że jednym z największych błogosławieństw płacenia pełnej dziesięciny jest przywilej wejścia do Domu Pana i uczestniczenia w świętych obrzędach, które umożliwiają to, że rodziny mogą być razem na zawsze.
Kiedy wiernie płacimy dziesięcinę, Pan rzeczywiście „[otwiera okna niebieskie] i […] [wylewa na nas] błogosławieństwa ponad miarę”. Chcę, aby każdy z was, a szczególnie moje dzieci i wnuki, wiedział to, co wiem ja, tak jak mój dziadek, że jeśli zawsze będziecie płacić uczciwą dziesięcinę, Pan pobłogosławi was. To będzie najlepsza inwestycja, jakiej kiedykolwiek dokonacie. O tym świadczę w imię Jezusa Chrystusa, amen.