Καθημερινή Αποκατάσταση
Χρειαζόμαστε μία συνεχή, καθημερινή έγχυση επουράνιου φωτός. Χρειαζόμαστε «καιρ[ούς] αναψυχής». Καιρούς προσωπικής αποκαταστάσεως.
Συγκεντρωνόμαστε αυτό το όμορφο πρωινό της Ημέρας του Κυρίου για να μιλήσουμε περί του Χριστού, να αγαλλιάσουμε στο Ευαγγέλιό Του και να στηρίξουμε και να υποστηρίξουμε αλλήλους καθώς βαδίζουμε στον «δρόμο» του Σωτήρος μας1.
Ως μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, συναθροιζόμαστε για τον σκοπό αυτόν πάντα την Ημέρα του Κυρίου, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Εάν δεν είστε μέλος της Εκκλησίας, σας καλωσορίζουμε θερμότατα και σας ευχαριστούμε που συμμετέχετε μαζί μας για να λατρέψετε τον Σωτήρα και να μάθετε για Εκείνον. Σαν εσάς, αγωνιζόμαστε –αν και ατελώς– να γίνουμε καλύτεροι φίλοι, γείτονες και άνθρωποι2 και επιζητούμε να το κάνουμε αυτό ακολουθώντας το Παράδειγμά μας, τον Ιησού Χριστό.
Ελπίζουμε να μπορέσετε να αισθανθείτε την ειλικρίνεια της μαρτυρίας μας. Ο Ιησούς Χριστός ζει! Είναι ο Υιός του ζώντος Θεού και καθοδηγεί προφήτες επί της γης στην εποχή μας. Καλούμε όλους να έλθουν, να ακούσουν τον λόγο του Θεού και να γευθούν την καλοσύνη Του! Δίδω την προσωπική μου μαρτυρία ότι ο Θεός είναι ανάμεσά μας και ότι ασφαλώς θα πλησιάσει όλους όσοι Τον πλησιάζουν3.
Το θεωρούμε τιμή να βαδίζουμε μαζί σας στο στενό και στενόχωρο μονοπάτι της ιδιότητος του μαθητού του Διδασκάλου.
Η τέχνη να βαδίζουμε σε ευθεία γραμμή
Υπάρχει μία συχνάκις επαναλαμβανόμενη θεωρία ότι οι άνθρωποι που έχουν χαθεί κάνουν κύκλους. Πριν από λίγο καιρό, επιστήμονες στο Max Planck Institute for Biological Cybernetics [Ινστιτούτο Max Planck για τη Βιολογική Κυβερνητική] δοκίμασαν αυτήν τη θεωρία. Πήραν τους συμμετέχοντες σε ένα πυκνό δάσος και τους έδωσαν απλές οδηγίες: «Περπατήστε σε ευθεία γραμμή». Δεν υπήρχαν ορατά σημεία αναφοράς. Οι συμμετέχοντες στη δοκιμασία έπρεπε να βασίζονται αποκλειστικώς στη δική τους ικανότητα προσανατολισμού.
Πώς νομίζετε ότι τα πήγαν;
Οι επιστήμονες κατέληξαν: «Οι άνθρωποι πράγματι κάνουν κύκλους, όταν δεν έχουν αξιόπιστες ενδείξεις για την πορεία τους»4. Όταν ερωτήθηκαν κατόπιν, ορισμένοι συμμετέχοντες ισχυρίσθηκαν με αυτοπεποίθηση ότι δεν είχαν παρεκκλίνει ούτε κατ’ ελάχιστον. Παρά την μεγάλη σιγουριά τους, τα δεδομένα του GPS έδειξαν ότι έκαναν κύκλους μέχρι 20 μέτρα σε διάμετρο.
Γιατί δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να περπατήσουμε σε ευθεία γραμμή; Μερικοί ερευνητές υποθέτουν ότι οι μικρές, φαινομενικώς ασήμαντες αποκλίσεις στο έδαφος κάνουν τη διαφορά. Άλλοι έχουν υποδείξει το γεγονός ότι όλοι έχουμε ένα πόδι λίγο δυνατότερο από το άλλο. «Το πιθανότερο» ωστόσο, είναι ότι δυσκολευόμαστε να περπατήσουμε κατευθείαν εμπρός «λόγω της αυξανόμενης αβεβαιότητος για το πού είναι η ευθεία»5.
Όποια και αν είναι η αιτία, αυτή είναι η ανθρώπινη φύση: χωρίς αξιόπιστα σημεία αναφοράς, βγαίνουμε εκτός πορείας.
Παρεκκλίνοντας από το μονοπάτι
Δεν είναι ενδιαφέρον πόσο κάποιοι μικροί, φαινομενικώς ασήμαντοι παράγοντες μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά στη ζωή μας;
Το γνωρίζω αυτό από προσωπική εμπειρία ως κυβερνήτης. Κάθε φορά που άρχιζα τη διαδικασία προσέγγισης σε ένα αεροδρόμιο, ήξερα ότι μεγάλο μέρος της δουλειάς που είχε απομείνει θα ήταν να κάνω συνεχώς μικρές διορθώσεις πορείας για να κατευθύνω με ασφάλεια το αεροσκάφος στον επιθυμητό διάδρομο προσγειώσεως.
Μπορεί να έχετε μία παρόμοια εμπειρία, όταν οδηγείτε ένα όχημα. Ο άνεμος, οι ανωμαλίες του οδοστρώματος, η ατελής ευθυγράμμιση των τροχών, η απροσεξία –για να μην αναφέρουμε τις ενέργειες των άλλων οδηγών– όλα μπορούν να σας βγάλουν εκτός της πορείας σας. Αν δεν δώσετε προσοχή σε αυτούς τους παράγοντες, θα καταλήξετε να έχετε μία κακή ημέρα6.
Αυτό ισχύει για εμάς σωματικώς.
Ισχύει επίσης για εμάς πνευματικώς.
Οι περισσότερες αλλαγές στην πνευματική ζωή μας –τόσο θετικές όσο και αρνητικές– συμβαίνουν σταδιακώς, βήμα-βήμα. Όπως οι συμμετέχοντες στη μελέτη του Max Planck, μπορεί να μην συνειδητοποιούμε πότε βγαίνουμε από την πορεία μας. Μπορεί ακόμη και να έχουμε μεγάλη σιγουριά ότι περπατούμε σε ευθεία γραμμή. Όμως γεγονός είναι ότι χωρίς τη βοήθεια σημείων αναφοράς για να μας καθοδηγήσουν, αναπόφευκτα παρεκκλίνουμε της πορείας μας και καταλήγουμε σε μέρη που ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα βρισκόμασταν.
Αυτό ισχύει για τα άτομα. Ισχύει επίσης για κοινωνίες και έθνη. Οι γραφές βρίθουν παραδειγμάτων.
Το βιβλίο των Κριτών καταγράφει ότι μετά τον θάνατο του Ιησού του Ναυή «σηκώθηκε μία άλλη γενεά… που δεν γνώρισε τον Kύριο ούτε τα έργα που έκανε για τον Iσραήλ»7.
Παρά τις εκπληκτικές επουράνιες παρεμβάσεις, τις επισκέψεις, τις διασώσεις και τις θαυμαστές νίκες που είδαν τα τέκνα του Ισραήλ κατά τη διάρκεια της ζωής του Μωυσή και του Ιησού του Ναυή, μέσα σε μία γενεά ο λαός είχε εγκαταλείψει τον Δρόμο και άρχισε να βαδίζει σύμφωνα με τις δικές του επιθυμίες. Και, φυσικά, δεν πήρε πολύ καιρό προτού να πληρώσει το τίμημα γι’ αυτήν τη συμπεριφορά.
Μερικές φορές αυτή η αποστασία παίρνει γενεές. Μερικές φορές συμβαίνει σε χρόνια ή ακόμη και σε μήνες8. Όμως είμαστε όλοι επιρρεπείς. Άσχετα από το πόσο δυνατές ήταν οι πνευματικές εμπειρίες μας στο παρελθόν, ως ανθρώπινα όντα έχουμε την τάση να περιπλανώμεθα. Αυτό συνέβαινε από τις ημέρες του Αδάμ μέχρι τώρα.
Ορίστε τα καλά νέα
Όμως δεν χάθηκαν όλα. Αντίθετα με τους περιπλανώμενους της δοκιμής, εμείς έχουμε αξιόπιστα, ορατά σημεία αναφοράς που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αξιολογήσουμε την πορεία μας.
Και ποια είναι αυτά τα σημεία αναφοράς;
Ασφαλώς περιλαμβάνουν την καθημερινή προσευχή και τη μελέτη των γραφών και τη χρήση εμπνευσμένων εργαλείων όπως το Έλα, ακολούθα με. Κάθε ημέρα μπορούμε να προσεγγίζουμε τον θρόνο του Θεού με ταπεινότητα και ειλικρίνεια. Μπορούμε να συλλογιζόμαστε τις πράξεις μας και να επανεξετάζουμε τις στιγμές της ημέρας μας – αναλογιζόμενοι τις βουλές και τις επιθυμίες μας σε σύγκριση με τις δικές Του. Εάν έχουμε περιπλανηθεί, παρακαλούμε τον Θεό να μας αποκαταστήσει, και δεσμευόμαστε να τα πάμε καλύτερα.
Αυτή η εποχή ενδοσκοπήσεως είναι μία ευκαιρία για αναρρύθμιση. Είναι ένας κήπος περισυλλογής, όπου μπορούμε να βαδίσουμε με τον Κύριο και να διδαχθούμε, να ανυψωθούμε πνευματικώς και να εξαγνισθούμε με τον γραπτό και αποκεκαλυμμένο από το Πνεύμα λόγο του Επουράνιου Πατέρα μας. Είναι μία ιερή στιγμή κατά την οποία θυμόμαστε τις επίσημες διαθήκες μας να ακολουθούμε τον αγαθό Χριστό, όταν αξιολογούμε την πρόοδό μας και ευθυγραμμιζόμαστε με τα πνευματικά σημεία αναφοράς που έχει παράσχει ο Θεός για τα τέκνα Του.
Σκεφθείτε το ως την προσωπική, καθημερινή αποκατάστασή σας. Στο ταξίδι μας ως προσκυνητών στο μονοπάτι της δόξας, γνωρίζουμε πόσο εύκολο είναι να απομακρυνθούμε. Όμως όπως οι μικρές εκείνες αποκλίσεις μπορούν να μας τραβήξουν έξω από τον Δρόμο του Σωτήρος, έτσι μπορούν και οι μικρές και απλές πράξεις επανευθυγράμμισης να μας οδηγήσουν με βεβαιότητα πίσω. Όταν αρχίζουμε να νιώθουμε φόβο, όπως συμβαίνει συχνά, η καθημερινή αποκατάστασή μας ανοίγει την καρδιά μας στο επουράνιο φως, το οποίο φωτίζει την ψυχή μας, και διώχνει μακριά τις σκιές, τους φόβους και τις αμφιβολίες.
Μικρά πηδάλια, μεγάλα πλοία
Αν το επιζητήσουμε, ασφαλώς «ο Θεός θα [μ]ας δώσει γνώση μέσω του Αγίου Πνεύματός του, μάλιστα, μέσω της ανείπωτης δωρεάς του Αγίου Πνεύματος»9. Όσο συχνά κι αν ζητούμε, Εκείνος θα μας διδάξει τον Δρόμο και θα μας βοηθήσει να τον ακολουθήσουμε.
Αυτό, φυσικά, απαιτεί σταθερή προσπάθεια από μέρους μας. Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με πνευματικές εμπειρίες του παρελθόντος. Χρειαζόμαστε μια διαρκή ροή.
Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στις μαρτυρίες των άλλων για πάντα. Πρέπει να οικοδομήσουμε τη δική μας.
Χρειαζόμαστε μία συνεχή, καθημερινή έγχυση επουράνιου φωτός.
Χρειαζόμαστε «καιρ[ούς] αναψυχής»10. Καιρούς προσωπικής αποκαταστάσεως.
Τα «τρεχούμενα νερά» δεν μπορούν για πολύ να «παραμείνουν ακάθαρτα»11. Για να διατηρήσουμε τις σκέψεις και τις πράξεις μας αγνές, πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε προσπάθειες βελτίωσης!
Εξάλλου, η Αποκατάσταση του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας δεν είναι κάτι που συνέβη άπαξ και τελείωσε. Είναι μία συνεχής διαδικασία – μία ημέρα κάθε φορά, μία καρδιά κάθε φορά.
Όπως περνούν οι ημέρες μας, έτσι πηγαίνει και η ζωή μας. Ένας συγγραφέας το έθεσε ως εξής: «Μία ημέρα είναι σαν μία ολόκληρη ζωή. Αρχίζεις να κάνεις ένα πράγμα, αλλά καταλήγεις να κάνεις κάτι άλλο, σχεδιάζεις να κάνεις ένα θέλημα, αλλά ποτέ δεν τα καταφέρνεις… Και στο τέλος της ζωής σου, ολόκληρη η ύπαρξή σου έχει την ίδια τυχαία ποιότητα επίσης. Όλη σου η ζωή έχει την ίδια μορφή σαν μία ημέρα»12.
Θέλετε να αλλάξετε τη μορφή της ζωής σας;
Αλλάξτε τη μορφή της ημέρας σας.
Θέλετε να αλλάξετε την ημέρα σας;
Αλλάξτε αυτήν την ώρα.
Αλλάξτε αυτό που σκέπτεστε, αισθάνεστε και κάνετε αυτήν τη στιγμή.
Ένα μικρό πηδάλιο μπορεί να οδηγήσει ένα μεγάλο πλοίο13.
Μικρά τούβλα μπορούν να γίνουν μεγαλοπρεπείς επαύλεις.
Μικροί σπόροι μπορούν να γίνουν πανύψηλες σεκόγιες.
Λεπτά και ώρες που δαπανούμε καλά είναι τα δομικά στοιχεία μίας ζωής που τη ζούμε καλά. Μπορούν να εμπνεύσουν καλοσύνη, να μας ανυψώσουν από την αιχμαλωσία των ατελειών και να μας οδηγήσουν ψηλά προς το λυτρωτικό μονοπάτι της συγχωρήσεως και της καθαγιάσεως.
Ο Θεός νέων απαρχών
Μαζί σας, νιώθω και εκφράζω ευγνωμοσύνη για το μεγαλοπρεπές δώρο της νέας ευκαιρίας, της νέας ζωής, της νέας ελπίδος.
Υψώνουμε τη φωνή μας δοξολογώντας τον γενναιόδωρο και συγχωρητικό Θεό μας. Γιατί ασφαλώς, είναι Θεός νέων απαρχών. Ο υπέρτατος σκοπός όλου του έργου Του είναι να βοηθήσει εμάς, τα τέκνα Του, να επιτύχουμε στην αναζήτησή μας για αθανασία και αιώνια ζωή14.
Μπορούμε να γίνουμε καινούργια κτίσματα εν Χριστώ, διότι ο Θεός έχει υποσχεθεί: «Όσες φορές μετανοήσει ο λαός μου, εγώ θα τους συγχωρήσω τα παραπτώματά τους εναντίον μου»15 και «δεν τ[α] θυμάμαι πλέον»16.
Αγαπημένοι αδελφοί και αδελφές μου, αγαπητοί φίλοι, όλοι περιπλανώμεθα πού και πού.
Όμως μπορούμε να επιστρέψουμε στην πορεία μας. Μπορούμε να πλοηγηθούμε στον δρόμο μας μέσα στο σκότος και τις δοκιμασίες αυτής της ζωής και να βρούμε τον δρόμο μας πίσω προς τον στοργικό μας Επουράνιο Πατέρα, αν επιζητούμε και αποδεχόμαστε τα πνευματικά σημεία αναφοράς που Εκείνος έχει δώσει, αν ενστερνιζόμαστε προσωπική αποκάλυψη και πασχίζουμε για καθημερινή αποκατάσταση. Έτσι γινόμαστε αληθινοί μαθητές του αγαπημένου μας Σωτήρος, Ιησού Χριστού.
Καθώς το κάνουμε αυτό, ο Θεός θα μας χαμογελάσει. «O Kύριος θα… σε ευλογήσει επάνω στη γη, που δίνει σε σένα ο Kύριος ο Θεός σου. O Kύριος θα σε καταστήσει για τον εαυτό του λαόν άγιο»17.
Προσεύχομαι να επιζητούμε καθημερινή αποκατάσταση και να προσπαθούμε συνεχώς να βαδίζουμε στον Δρόμο του Ιησού Χριστού. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.