۲۰۱۰-۲۰۱۹
نام عیسی مسیح را بر خودمان گرفتن
اکتبر ٢٠١۸


نام عیسی مسیح را بر خودمان گرفتن

الهی ما با ایمان نام عیسی مسیح را بر خودمان بگیریم— بر طبق هر آنچه که او میبیند ببینیم، همانطور که او خدمت کرد خدمت بکنیم، و با این اعتماد که فیض او کافی است.

برادران و خواهران عزیزم،اخیراً همانطور که به دستور رئیس راسِل ام. نِلسون مبنی بر نام بردن از کلیسا به همان عنوان مکاشفه شده اش تعمّق میکردم، به متون مقدّس، آنجا که ناجی به نیفایان در بارۀ اسم کلیسا تعلیم میدهد، مراجعه کردم.١ همانطور که سخنان ناجی را میخواندم، بنظرم با اهمیّت رسید که چگونه او به مردم گفت که” شما باید نام مسیح را بر خود بگیرید. “٢ این باعث شد که به کارهای خودم فکر کنم و بپرسم، ”آیا من نام ناجی را همانطور که او از من میخواهد بر خودم میگیرم؟“٣ امروز دوست دارم بعضی از برداشت هایم را که در پاسخ به سؤالم دریافت کرده ام با شما در میان بگذارم.

نخست، گرفتن نام مسیح بر خودمان به این معناست که ما مؤمنانه سخت بکوشیم که آنگونه ببینیم که خدا میبیند.۴ خدا چگونه میبیند؟ جوزف اسمیت گفت، ”در حالیکه قسمتی از ابناء بشر دیگران را بدون مروّت قضاوت و محکوم میکنند، پدر بهشتیِ عالم به تمام خانوادۀ بشری با توجّه و عشقی پدرانه مینگرد،“ چرا که ”عشق او غیر قابل سنجش [است].“۵

چند سال پیش خواهر بزرگترم فوت شد. او زندگی سختی داشت. او با مژده مُشکل داشت و هرگز در کلیسا واقعاً فعّال نبود. همسرش ترکش کرد و او را با چهار تا بچّه تنها گذاشت تا بزرگشان کند. در غروب روزی که مرد، در اتاقی که فرزندانش هم حضور داشتند، من به او برکت دادم تا در آرامش به آن دنیا برود. در آن لحظه پِی بردم که اغلب به زندگی خواهرم بر اساس چالشهایش و عدم فعالیّتش در کلیسا قضاوت کرده بودم. آنروز عصر همانطور که دستهایم را روی سرش گذاشتم، توبیخ سنگینی از روح القدُس دریافت کردم. من بطرز شدیدی از خوبی هایش آگاه شدم، و اجازه یافتم او را آنطور که خدا میبیند، ببینم—نه بعنوان کسیکه با مژده و زندگی مشکل دارد، بلکه کسیکه میبایست با مشکلاتی سخت که من نداشتم کنار بیاید. من او را چون مادری دلاور که، علیرغم موانع بزرگ، چهار فرزند زیبا و شگفت آور را بزرگ کرده بود، دیدم. او را بعنوان یک دوست با مادرمان که نگهداریش وقت میبرد و بعنوان یک همراه با او بعد از فوت پدرمان بود دیدم.

در خلال آن آخرین غروب با خواهرم، اعتقاد دارم که خدا داشت از من میپرسید، ”نمیتوانی ببینی که هر کسی در اطراف تو موجودی مقدّس است؟“

بریگام یانگ تعلیم داد:

”من میخواهم مقدّسین را ترغیب کنم … تا مردان و زنان را همانطور که هستند درک کنید نه آنطور که خودتان هستید.“٦

”هر چند وقت گفته میشود—’آن شخص کار غلطی کرده است، و نمیتواند یک مقدّس باشد.‘ … ما چند حرف زشت و دروغ میشنویم … [یا] شکستن سبت … این اشخاص را قضاوت نکنید، چرا که نمیدانی برنامه ای را که خدا برایشان دارد … [در عوض،] با آنها صبور باشید.“۷

آیا هیچکدام از شما میتوانید تصوّر کنید که ناجی بگذارد شما و مشکلاتتان توسّط او نادیده گرفته شوند؟ ناجی به سامری، زناکار، مالیات بگیر، جذامی، چلاق، و گناهکار را یک جور درک میکرد. همه فرزندان پدر بهشتی اش هستند، وهمه قابل رهائی شدن بودند.

آیا میتوانید تصوّر کنید که او از کسی با شک در مورد جایگاهش در ملکوت خداوند، یا هرکسیکه به هر شکلی مصیبت زده است، روی برگرداند؟ ۸ من نمیتوانم. در چشمان مسیح، هر موجودی ارزش بی انتها دارد. ناکامی برای هیچکس مقرّر نشده است. زندگی ابدی برای همه ممکن است.۹

از توبیخ روح القدُس در کنار تخت خواهرم، درسی بزرگ آموختم: که وقتی همانگونه که او میبیند ببینیم، به دو پیروزی میرسیم—رستگاری آنهائی که با آنها در ارتباطیم و رستگاری خودمان.

دوّم، با گرفتن نام مسیح بر خودمان، ما نه تنها میبایست آنگونه که خدا میبیند ببینیم، بلکه همچنین مانند او عمل کرده و مانند او خدمت کنیم. ما دو فرمان بزرگ را بکار میبریم، از خواست خدا اطاعت میکنیم،اسرائیل را گرد آوری میکنیم، و میگذاریم که نورمان ”بر بشریّت بتابد.“١٠ ما پیمانها و آئین های کلیسای احیاء شده اش را دریافت میکنیم وبه آن پایبندیم.١١ وقتیکه چنین میکنیم، خدا بما قدرتی اِعطاء میکند که خودمان، خانوادۀ مان، و زندگی دیگران را برکت بدهیم.١٢ از خودتان بپرسید، ”آیا کسی را میشناسم که احتیاج به قدرت های بهشتی در زندگی اش ندارد؟“

خدا کارهائی خارق العاده درمیان ما خواهد کرد وقتیکه ما خودمان را تطهیر میکنیم.١٣ ما خودمان را با پاک نمودن قلب هایمان تطهیر میکنیم.١۴ ما قلب هایمان را پاک میکنیم هنگامیکه به او گوش میدهیم،١۵ از گناهانمان توبه میکنیم،١٦ به کیش او میگرویم،١۷ و همانند او عشق میورزیم.١۸ ناجی از ما خواسته، ”زیرا هرگاه آنهائی را محبّت نمائید که شما را محبّت می‌نمایند، چه اجری دارید؟“١۹

من اخیراً در بارۀ تجربه ای در زندگی ارشد جِیمز ئی. تَلمج آموختم که باعث شد که مکث و بررسی کنم که چگونه به اطرافیانم مهر بورزم و خدمت کنم.بعنوان یک پروفسور جوان قبل از اینکه یک رسول بشود در اوج بیماری واگیر دیفتری در سال ١۸۹٢، ارشد تلمج خانواده ای از غریبه ها را کشف کرد که نزدیک او زندگی میکردند وعضو کلیسا نبودند که مورد حملۀ این بیماری قرار گرفته بودند. هیچ کسی نمیخواست خودش را با رفتن به داخل خانۀ آلوده، به مخاطره بیاندازد. ارشد تلمج، امّا، به آن خانه رفت. او چهار کودک را دید: یک دو و نیم سالۀ مرده روی تخت. یک پنج ساله و یک ده ساله دچار درد شدید، و یک سیزده سالۀ خیلی دچار ضعف. والدین در ماتَم و درماندگی داشتند عذاب میکشیدند.

ارشد تلمج زنده و مرده را لباس پوشانید، اتاق ها را جارو کرد، لباس های کثیف را جمع آوری کرد، و دستمال های آلوده به بیماری را سوزاند. او تمام روز را کار کرد و صبح روز بعد برگشت. ده ساله درخلال شب مرد. او پنج ساله را بلند کرد و نگه اش داشت. او خلط خونی به تمام صورت و لباسش صرفه کرد. او نوشت، ”من نمیتوانستم اورا زمین بگذارم،“ و او را نگه داشت تا در آغوشش مرد. او کمک کرد تا هر سه بچّه را دفن کنند و ترتیب تهیّۀ غذا و لباس تمیز را برای خانوادۀ در حال عزا داد. به محض رسیدن به خانه، برادر تلمج لباسهایش را دور انداخت، حمّام محلول روی گرفت، خودش را از خانواده اش قرنطینه کرد، و به نوع خفیف بیماری مبتلا شد.٢٠

زندگی بسیاری در اطراف ما در مخاطره است. مقدّسین نام ناجی را با مقدّس شدن و خدمت به همه بدون درنظر گرفتن اینکه آنها کیستند، بر خودشان میگیرند—زندگی ها نجات مییابند وقتی چنین میکنیم.٢١

بالاخره، معتقدم که برای گرفتن نامش بر خودمان ما میبایست به او اعتماد کنیم. در جلسه ای که در یک یکشنبه شرکت داشتم، زن جوانی یک چیزی شبیه به این پرسید: ”دوست پسرم و من اخیراً جدا شدیم، و او تصمیم گرفت که کلیسا را ترک کند. او بمن میگوید که او هرگز به این اندازه شاد نبوده است. چطور میتواند اینطور باشد؟“

ناجی به این سؤال پاسخ داد وقتیکه به نیفایان گفت، ”ولی اگر [زندگی تان] بر مژدۀ من ساخته نشود، و بر کارهای آدمیان ساخته شود، یا بر کارهای اهریمن، همانا من به شما می گویم[ شما] در کارها[یتان] برای فصلی شادی [خواهی داشت]، و پس از زمان کوتاهی پایان فرا می رسد.“٢٢ بزبان ساده هیچ شادی ماندگاری خارج از مژدۀ عیسی مسیح وجود ندارد.

در آن جلسه، امّا، من راجع به مردمان خوب بسیاری که میشناسم فکر کردم که با فشارها و دستوراتی دست به گریبانند که برای آنها بسیار مشکل است. از خودم پرسیدم که چه چیز دیگری ناجی ممکن است به آنها بگوید؟٢٣ من معتقدم او میپرسید، ”آیا بمن اعتماد دارید؟“٢۴ به آن زن با مشکل خونریزی، گفت، ”ایمانت ترا شفا داده است؛ به سلامتی برو.“٢۵

یکی از آیه های مورد علاقه ام یوحنّا است، که میگوید، ”و لازم بود که از سامره عبور کند.“

چرا این آیه را دوست دارم؟ چونکه عیسی احتیاج نداشت که به سامره برود. یهودیان روزگارش از سامریان نفرت داشتند و بهنگام سفر از کنار سامره رد میشدند. امّا عیسی انتخاب کرد که به آنجا برود تا در مقابل تمام دنیا برای نخستین بار اعلام کند که او مسیح است که قول داده بودند. برای این پیام، نه تنها او یک گروه مطرود را برگزید، بلکه همچنین یک زن را—و نه فقط هر زنی بلکه زنی زناکار—کسیکه در آن زمان بدترین فرد جامعۀ شان به حساب میامد. معتقدم عیسی این کار را کرد تا هر کدام از ما پی ببریم که عشقش از ترسها یمان، جراحات مان، اعتیاد هایمان، شک هایمان، وسوسه هایمان، گناهانمان، خانواده های از هم پاشیدۀ مان، افسردگی و نگرانی هایمان، بیماری های مزمن مان، فقرمان، بد رفتاریمان، نا امیدی مان، و تنهائی مان عظیم تر است.٢٦ او میخواهد همه بدانند هیچ چیز و هیچکس وجود ندارد که او قادر نیست شفا و شادی ماندگار بدهد.٢۷

فیض او کافی است.٢۸ او به تنهائی به پائینتر از همه چیز نزول کرد. قدرت کفّاره اش قدرتی است که بر هر مشکلی در زندگی مان فائق آئیم.٢۹ پیام آن زن در کنار چاه اینست که او از وضعیّت زندگی مان اطّلاع دارد٣٠ و اینکه ما میتوانیم با او همراه باشیم فرقی نمیکند که کی هستیم. به او و هر کدام از ما، او میگوید، ”هر کسی که از آبی که من به او می‌دهم بنوشد، هرگز تشنه نخواهد شد، بلکه آن چشمه آبی [ خواهد داشت] که تا حیات جاودانی می‌جوشد.“٣١

در هر سفر زندگی چرا از تنها ناجی رو بر میگردانی که تمام قدرت شفا دادن و نجات را دارد؟ هر بهائی که میبایست بپردازید که به او اعتماد کنید میارزد. برادران وخواهران من، بگذارید ارتقاء ایمانمان را به پدر بهشتی و ناجی مان، عیسی مسیح را برگزینیم.

از اعماق وجودم، من گواهی میدهم، کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان، کلیسای ناجی است، توسُّط مسیح زنده از طریق پیامبر حقیقی رهبری میشویم. دعای من اینست که ما با ایمان نام عیسی مسیح را بر خودمان بگیریم— بر طبق هر آنچه که او میبیند ببینیم، همانطور که او خدمت کرد خدمت بکنیم، و با این اعتماد که فیض او کافی است تا ما را به خانه بیاورد و شادی مان ماندگار باشد. بنام عیسی مسیح، آمین.

یاد داشتها

  1. See 3 Nephi 27:3–8.

  2. See 3 Nephi 27:5–6; see also Doctrine and Covenants 20:77 and the covenant of the sacrament.

  3. See Dallin H. Oaks, His Holy Name (1998) for a comprehensive study about taking upon ourselves and being a witness of the name of Jesus Christ.

  4. See Mosiah 5:2–3. Part of the mighty change of heart among the people of King Benjamin who took upon themselves the name of Christ was that their eyes were opened to “great views.” Those who inherit the celestial kingdom are individuals who “see as they are seen” (Doctrine and Covenants 76:94).

  5. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), 39.

  6. Brigham Young, in Journal of Discourses, 8:37.

  7. Discourses of Brigham Young, sel. John A. Widtsoe (1954), 278.

  8. See 3 Nephi 17:7.

  9. See John 3:14–17; Acts 10:34; 1 Nephi 17:35; 2 Nephi 26:33; Doctrine and Covenants 50:41–42; Moses 1:39. Elder D. Todd Christofferson also taught: “With confidence we testify that the Atonement of Jesus Christ has anticipated and, in the end, will compensate all deprivation and loss for those who turn to Him. No one is predestined to receive less than all that the Father has for His children” (“Why Marriage, Why Family,” Liahona, May 2015, 52).

  10. See Matthew 5:14–16; 22:35–40; Mosiah 3:19; Doctrine and Covenants 50:13–14; 133:5; see also Russell M. Nelson, “The Gathering of Scattered Israel,” Liahona, Nov. 2006, 79–81.

  11. See Leviticus 18:4; 2 Nephi 31:5–12; Doctrine and Covenants 1:12–16; 136:4; Articles of Faith 1:3–4.

  12. See Doctrine and Covenants 84:20–21; 110:9.

  13. See Joshua 3:5; Doctrine and Covenants 43:16; see also John 17:19. The Savior sanctified Himself to have the power to bless us.

  14. See Helaman 3:35; Doctrine and Covenants 12:6–9; 88:74.

  15. See Joseph Smith—History 1:17, the first command given by God in vision to the Prophet Joseph Smith; see also 2 Nephi 9:29; 3 Nephi 28:34.

  16. See Mark 1:15; Acts 3:19; Alma 5:33; 42:22–23; Doctrine and Covenants 19:4–20. Also ponder these two meditations on sin. First, Hugh Nibley writes: “Sin is waste. It is doing one thing when you should be doing other and better things for which you have the capacity” (Approaching Zion, ed. Don E. Norton [1989], 66). Mother of John Wesley, Susanna Wesley, wrote her son: “Take this rule. Whatever weakens your reason, impairs the tenderness of your conscience, obscures your sense of God, or takes off your relish of spiritual things; … whatever increases the … authority of your body over your mind; that thing is sin to you, however innocent it may be in itself” (Susanna Wesley: The Complete Writings, ed. Charles Wallace Jr. [1997], 109).

  17. See Luke 22:32; 3 Nephi 9:11, 20.

  18. See John 13:2–15, 34. On the eve of His Atonement, the Savior washed the feet of one who betrayed Him, of another who denied Him, and of still others who fell asleep in His most needed hour. He then taught, “A new commandment I give unto you, That ye love one another; as I have loved you.”

  19. Matthew 5:46.

  20. See John R. Talmage, The Talmage Story: Life of James E. Talmage—Educator, Scientist, Apostle (1972), 112–14.

  21. See Alma 10:22–23; 62:40.

  22. 3 Nephi 27:11.

  23. In Matthew 11:28, 30, the Lord says: “Come unto me, all ye that labour and are heavy laden, and I will give you rest. … For my yoke is easy, and my burden is light.” Also consider 2 Corinthians 12:7–9: Paul describes suffering a very powerful “thorn in the flesh,” which he prayed to have removed. Christ said to him, “My grace is sufficient for thee: for my strength is made perfect in weakness.” See also Ether 12:27.

  24. See Mosiah 7:33; 29:20; Helaman 12:1; Doctrine and Covenants 124:87.

  25. See Luke 8:43–48; Mark 5:25–34. The woman with the issue of blood was in desperate need and out of options. She had suffered for 12 years, had spent all her resources on physicians, and was getting worse. Cast out from her people and family, she purposefully made her way through a large crowd and plunged herself at the Savior. She had complete trust and faith in the Savior, and He felt her touch on the hem of His garment. From that faith He instantly and completely healed her. He then called her “daughter.” She was no longer an outcast but a member of God’s family. Her healing was physical, social, emotional, and spiritual. Challenges may stretch out for years or a lifetime, but His promise of healing is sure and absolute.

  26. See Luke 4:21; John 4:6–26. Luke, not John, records that early in Jesus’s ministry, He went to His own synagogue in Nazareth, read a passage from Isaiah prophesying of the Messiah, and then declared, “This day is this scripture fulfilled in your ears.” This is the first recorded time the Savior speaks of Himself as the Messiah. However, at Jacob’s well, John records the first time that Jesus declares His Messiahship in an open forum. In this setting, since the Samaritans were considered non-Jews, Jesus also taught that His gospel was for all, both Jew and Gentile. This declaration occurs at the “sixth hour,” or at noon, when the earth receives its fullest light from the sun. Jacob’s well is also in the valley near the exact spot where ancient Israel ceremonially covenanted with the Lord after entering into the land of promise. Interestingly, on one side of the valley is a dry mountain and on the other side is a mountain full of springs of life-giving water.

  27. Elder Neal A. Maxwell taught: “When in situations of stress we wonder if there is any more in us to give, we can be comforted to know that God, who knows our capacity perfectly, placed us here to succeed. No one was foreordained to fail or to be wicked. … When we feel overwhelmed, let us recall the assurance that God will not overprogram us” (“Meeting the Challenges of Today” [Brigham Young University devotional, Oct. 10, 1978], 9, speeches.byu.edu).

  28. President Russell M. Nelson has taught:

    “In a coming day, you will present yourself before the Savior. You will be overwhelmed to the point of tears to be in His holy presence. You will struggle to find words to thank Him for paying for your sins, for forgiving you of any unkindness toward others, for healing you from the injuries and injustices of this life.

    “You will thank Him for strengthening you to do the impossible, for turning your weaknesses into strengths, and for making it possible for you to live with Him and your family forever. His identity, His Atonement, and His attributes will become personal and real to you” (“Prophets, Leadership, and Divine Law” [worldwide devotional for young adults, Jan. 8, 2017], broadcasts.lds.org).

  29. See Isaiah 53:3–5; Alma 7:11–13; Doctrine and Covenants 122:5–9.

  30. See Joseph Smith—History 1:17; Elaine S. Dalton, “He Knows You by Name,” Liahona, May 2005, 109–11.

  31. John 4:14.