Όπου είναι ο θησαυρός σας
Από τον Πρεσβύτερο Μάικλ Τζων Τε
Των Εβδομήκοντα
Εάν δεν είμαστε προσεκτικοί, θα αρχίσουμε να επιδιώκουμε τα υλικά περισσότερο από τα πνευματικά.
Λίγο μετά τη γενική συνέλευση τον Οκτώβριο του 2007, ένας από τους αδελφούς μου μού είπε ότι θα ήταν περίπου επτά έτη προτού βίωνα πάλι αυτή την οδυνηρή εμπειρία. Ανακουφίστηκα και του είπα ότι θα συλλογιζόμουν «τα επτά μου χρόνια μεγάλης αφθονίας». Λοιπόν, εδώ είμαι. Τα επτά μου χρόνια μεγάλης αφθονίας έφθασαν στο τέλος.
Τον περασμένο Ιανουάριο η αγαπημένη μου Γκρέις και εγώ λάβαμε μία ανάθεση να επισκεφθούμε τα μέλη στις Φιλιππίνες, που καταστράφηκαν από έναν μεγάλο σεισμό και έναν υπέρ-τυφώνα. Αγαλλιάσαμε, επειδή η ανάθεση ήταν η απάντηση στις προσευχές μας και μία μαρτυρία της ευσπλαχνίας και της καλοσύνης του στοργικού Πατέρα στους Ουρανούς. Παρείχε κάποια ολοκλήρωση της λαχτάρας μας να τους εκφράσουμε αυτοπροσώπως την αγάπη και το ενδιαφέρον μας.
Τα περισσότερα από τα μέλη που συναντήσαμε ζούσαν ακόμη σε προσωρινά καταφύγια όπως σκηνές, κοινοτικά κέντρα και οικήματα συγκεντρώσεων της Εκκλησίας. Τα σπίτια που επισκεφθήκαμε είχαν είτε τμήμα της στέγης είτε δεν είχαν στέγη καθόλου. Οι άνθρωποι δεν είχαν πολλά προτού να έλθει η καταστροφή και τα λίγα που είχαν, παρασύρθηκαν μακριά. Υπήρχαν λάσπη και συντρίμμια παντού. Εντούτοις, ήταν γεμάτοι ευγνωμοσύνη για τη μικρή βοήθεια που έλαβαν και ήταν ευδιάθετοι παρά τις πολύ δύσκολες συνθήκες τους. Όταν τους ρωτήσαμε πώς τα κατάφερναν, όλοι απήντησαν με ένα ηχηρό: «Είμαστε καλά». Προφανώς, η πίστη τους στον Ιησού Χριστό τούς έδωσε ελπίδα ότι όλα θα πήγαιναν καλά τελικώς. Σπίτι με σπίτι, σκηνή με σκηνή, η αδελφή Τε και εγώ διδαχθήκαμε από εκείνους τους πιστούς Αγίους.
Σε περιόδους συμφοράς ή τραγωδίας, ο Κύριος έχει έναν τρόπο να επικεντρώσει εκ νέου εμάς και τις προτεραιότητές μας. Ξαφνικά, όλα τα υλικά πράγματα για τα οποία εργαζόμαστε τόσο σκληρά να αποκτήσουμε, δεν έχουν σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι η οικογένειά μας και οι σχέσεις μας με τους άλλους. Μία καλή αδελφή το έθεσε ως εξής: «Αφού το νερό υποχώρησε και ήταν ώρα να αρχίσουμε τον καθαρισμό, κοίταξα γύρω από το σπίτι μου και σκέφτηκα: “Πω πω, έχω συσσωρεύσει πολλά σκουπίδια τόσα πολλά χρόνια”».
Υποπτεύομαι ότι αυτή η αδελφή έχει κερδίσει μία καλύτερη προοπτική και εφεξής θα είναι πολύ προσεκτική στη λήψη απόφασης για το ποια πράγματα είναι απαραίτητα και χωρίς ποια μπορεί πραγματικά να ζήσει.
Σε συνεργασία με πολλά μέλη κατά τη διάρκεια των ετών, έχουμε ευχαριστηθεί να παρατηρούμε αφθονία πνευματικής δυνάμεως. Έχουμε επίσης δει τόσο αφθονία όσο και έλλειψη υλικών αγαθών μεταξύ αυτών των πιστών μελών.
Κατ’ ανάγκην, οι περισσότεροι από εμάς ασχολούμαστε με το να κερδίζουμε χρήματα και να αποκτούμε αγαθά του κόσμου για να μπορούμε να συντηρούμε τις οικογένειές μας. Αυτό απαιτεί ένα μεγάλο μέρος του χρόνου και της προσοχής μας. Δεν υπάρχει τέλος σε ό,τι ο κόσμος έχει να προσφέρει, τοιουτοτρόπως είναι ζωτικής σημασίας να μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε πότε έχουμε αρκετά. Εάν δεν είμαστε προσεκτικοί, θα αρχίσουμε να επιδιώκουμε τα υλικά περισσότερο από τα πνευματικά. Η επιδίωξή μας για τα πνευματικά και τα αιώνια τότε θα έχει μικρότερη προτεραιότητα αντί για το αντίθετο. Δυστυχώς, φαίνεται να υπάρχει μία δυνατή τάση να αποκτήσουμε ολοένα και περισσότερα και να κατέχουμε τα τελευταία και τα πιο εξεζητημένα.
Πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι δεν μπαίνουμε σε πειρασμό να ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι; Ο Ιακώβ δίδει αυτήν τη συμβουλή: «Γι’ αυτό, μη σπαταλάτε χρήματα για εκείνο που δεν αξίζει, ούτε τον κόπο σας για εκείνο που δεν μπορεί να ικανοποιήσει. Ακούστε μέ με προσοχή μεγάλη, και να θυμάστε τα λόγια που σας είπα. Ελάτε, λοιπόν, προς τον Άγιο τού Ισραήλ, και χορτάσετε με αυτό που δεν φθείρεται, ούτε μπορεί να διαφθαρεί, και αφήστε την ψυχή σας να ευφρανθεί με το πάχος»1.
Ελπίζω ότι κανείς από εμάς δεν σπαταλά χρήματα για εκείνο που δεν αξίζει, ούτε τον κόπο για εκείνο που δεν μπορεί να ικανοποιήσει.
Ο Σωτήρας δίδαξε το ακόλουθο τόσο στους Ιουδαίους όσο και στους Νεφίτες:
«Μη θησαυρίζετε για τον εαυτό σας θησαυρούς επάνω στη γη, όπου το σκουλήκι και η σκουριά τούς αφανίζει, και όπου κλέφτες κάνουν διάρρηξη και κλέβουν·
»αλλά θησαυρίζετε στον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκουλήκι ούτε σκουριά τούς αφανίζουν και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη ούτε κλέβουν.
»Επειδή, όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας»2.
Σε άλλο τόπο, ο Σωτήρας έδωσε αυτή την παραβολή:
«Κάποιου πλουσίου ανθρώπου τα χωράφια καρποφόρησαν άφθονα·
»και συλλογιζόταν μέσα του, λέγοντας: Τι να κάνω; Επειδή, δεν έχω πού να συγκεντρώσω τους καρπούς μου.
»Και είπε: Τούτο θα κάνω· θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου, και θα κτίσω μεγαλύτερες, και εκεί θα συγκεντρώσω όλα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου·
»και θα πω στην ψυχή μου: Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά αποταμιευμένα για πολλά χρόνια· αναπαύου, φάε, πιες, ευφραίνου.
»Και ο Θεός είπε σ’ αυτόν: Άφρονα, αυτή εδώ τη νύχτα απαιτούν από σένα την ψυχή σου· όσα λοιπόν ετοίμασες, τίνος θα είναι;
»Έτσι θα είναι όποιος θησαυρίζει στον εαυτό του, και δεν πλουτίζει στον Θεό»3.
Ο Πρόεδρος Ντίτερ Ούχτντορφ έδωσε την ακόλουθη συμβουλή όχι πολύ καιρό πριν:
«Ο Επουράνιος Πατέρας μας βλέπει τις αληθινές μας δυνατότητες. Γνωρίζει πράγματα για εμάς που δεν τα γνωρίζουμε εμείς. Μάς παρακινεί κατά τη διάρκεια τής ζωής μας να εκπληρώσουμε το μέτρο τής δημιουργίας μας, να ζούμε χρηστή ζωή και να επιστρέψουμε στην παρουσία Του.
»Τότε γιατί αφιερώνουμε τόσο πολύ από τον χρόνο και την ενέργειά μας σε πράγματα που είναι τόσο παροδικά, τόσο ασήμαντα και τόσο επιφανειακά; Αρνούμαστε να δούμε την ανοησία στην επιδίωξη των επουσιωδών και εφήμερων;»4
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο κατάλογός μας από τους επίγειους θησαυρούς αποτελείται από υπερηφάνεια, πλούτο, υλικά πράγματα, δύναμη και τις τιμές των ανθρώπων. Δεν αξίζουν περισσότερο χρόνο και προσοχή, επομένως θα επικεντρωθώ αντ’ αυτού στα πράγματα τα οποία θα αποτελούν τους θησαυρούς μας στους ουρανούς.
Ποιοι είναι μερικοί θησαυροί στους ουρανούς που μπορούμε να θησαυρίζουμε για τον εαυτό μας; Κατ’ αρχάς θα είναι καλό για εμάς να αποκτήσουμε τα στοιχεία χαρακτήρα όμοια με του Χριστού, της πίστης, της ελπίδας, της ταπεινότητας και χριστιανικής αγάπης. Μας έχουν επανειλημμένως συμβουλεύσει να «παραμερίσ[ουμε] τον φυσικό άνθρωπο και… να γίν[ουμε] σαν παιδί»5. Η νουθεσία του Σωτήρα είναι να προσπαθήσουμε να είμαστε τέλειοι όπως Εκείνος και ο Επουράνιος Πατέρας μας6.
Δεύτερον, χρειάζεται να θέσουμε περισσότερο ποιοτικό χρόνο και προσπάθεια στην ενδυνάμωση των οικογενειακών σχέσεων. Άλλωστε, «η οικογένεια έχει δοθεί ως διάταξη από τον Θεό. Είναι η πιο σημαντική μονάδα στον παρόντα καιρό και σε όλη την αιωνιότητα»7.
Τρίτον, υπηρετώντας άλλους είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός αληθινού οπαδού του Χριστού. Εκείνος είπε: «Καθόσον αυτό το κάνατε σε έναν από τούτους τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα»8.
Τέταρτον, η κατανόηση της διδαχής του Χριστού και η ενδυνάμωση της μαρτυρίας μας είναι έργο το οποίο θα φέρει πραγματική χαρά και ικανοποίηση. Χρειάζεται συνεχώς να μελετούμε τα λόγια του Χριστού όπως ευρίσκονται στις γραφές και τα λόγια των ζώντων προφητών. «Γιατί ιδέστε, τα λόγια τού Χριστού θα σας πουν όλα όσα πρέπει να κάνετε»9.
Επιτρέψατέ μου να ολοκληρώσω με την ιστορία μίας 73χρονης χήρας, την οποίαν συναντήσαμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας στις Φιλιππίνες:
Όταν ο σεισμός κτύπησε τη νήσο Μποχόλ, το σπίτι για το οποίο εκείνη και ο εκλιπών σύζυγός της είχαν εργασθεί τόσο σκληρά να οικοδομήσουν κατέρρευσε στο έδαφος, σκοτώνοντας την κόρη και τον εγγονό της. Τώρα μόνη, χρειάζεται να δουλεύει για να αυτοσυντηρείται. Έχει αρχίσει πλένοντας ρούχα (που το κάνει με τα χέρια) και έχει να ανεβοκατέβει έναν μεγάλο λόφο αρκετές φορές την ημέρα για να φέρει νερό. Όταν την επισκεφθήκαμε, ζούσε ακόμη σε σκηνή.
Αυτά είναι τα λόγια της: «Πρεσβύτερε, δέχομαι οτιδήποτε το οποίο ο Κύριος μου έχει ζητήσει να περάσω. Δεν κρατώ κακία. Θεωρώ πολύτιμο το εγκριτικό μου ναού και το φυλάσσω κάτω από το μαξιλάρι μου. Παρακαλώ να γνωρίζετε πως πληρώνω δέκατα εις το ακέραιον με το πενιχρό εισόδημά μου από την μπουγάδα. Ασχέτως του τι θα συμβεί, θα πληρώνω πάντοτε δέκατα».
Καταθέτω μαρτυρία ότι οι προτεραιότητες, οι τάσεις, οι κλίσεις, οι επιθυμίες, οι ορέξεις και τα πάθη μας θα έχουν άμεση επίπτωση στη επόμενη κατάστασή μας. Ας θυμόμαστε πάντοτε τα λόγια του Σωτήρος: «Επειδή, όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας». Είθε η καρδιά μας να βρεθεί στο κατάλληλο μέρος, είναι η προσευχή μου, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.