Ρίζες και κλάδοι
Από τον Πρεσβύτερο Κουέντιν Κουκ
Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων
Η επίσπευση του έργου οικογενειακής ιστορίας και ναού στην εποχή μας είναι ουσιώδης για τη σωτηρία και την υπερύψωση των οικογενειών.
Λίγο μόλις πριν από τον θάνατό του από καρκίνο το 1981, ο αμφιλεγόμενος συγγραφέας Γουίλιαμ Σάρογιαν είπε στον Τύπο: «Όλοι πρέπει να πεθάνουν, αλλά πάντοτε πίστευα ότι θα γινόταν μία εξαίρεση στην περίπτωσή μου. Τώρα τι γίνεται;»1
Το «τώρα τι γίνεται» εν όψει του θανάτου σε αυτήν τη ζωή και το «τώρα τι γίνεται» όταν σκεπτόμαστε τη μετά θάνατον ζωή, είναι τα πιο σημαντικά ερωτήματα της ψυχής στα οποία απαντά το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού τόσο όμορφα στο σχέδιο της ευδαιμονίας του Πατέρα.
Σε τούτη τη ζωή γελούμε, κλαίμε, εργαζόμαστε, παίζουμε, ζούμε και μετά πεθαίνουμε. Ο Ιώβ κάνει την περιεκτική ερώτηση: «Αν ο άνθρωπος πεθάνει, θα ξαναζήσει;»2 Η απάντηση είναι ένα ηχηρό ναι λόγω της εξιλεωτικής θυσίας του Σωτήρος. Μέρος του ποικίλου προοιμίου του Ιώβ στην ερώτηση είναι ενδιαφέρον: «Άνθρωπος γεννημένος από γυναίκα είναι ολιγόβιος. …Αναβλασταίνει σαν άνθος, και κόβεται. …Για το δέντρο, αν κοπεί, υπάρχει ελπίδα ότι θα αναβλαστήσει, και ότι ο τρυφερός του βλαστός δεν θα εκλείψει… και θα βγάλει κλαδιά σαν νεόφυτο»3.
Το σχέδιο του Πατέρα μας είναι για οικογένειες. Διάφορες από τις πιο συναισθηματικές γραφές μας χρησιμοποιούν την έννοια του δένδρου με τις ρίζες και τους κλάδους τους ως αναλογία.
Στο τελικό κεφάλαιο της Παλαιάς Διαθήκης, ο Μαλαχίας, περιγράφοντας τη Δευτέρα Παρουσία του Σωτήρος, χρησιμοποιεί ζωηρά αυτήν την αναλογία. Μιλώντας για τους υπερήφανους και τους ανόμους, επισημαίνει ότι θα καούν σαν κλίβανος και «ότι ώστε δεν θα τους αφήσει ρίζα και κλαδί»4. Ο Μαλαχίας κλείνει αυτό το κεφάλαιο με την καθησυχαστική υπόσχεση του Κυρίου:
«Δέστε, εγώ θα σας στείλω τον Ηλία τον προφήτη, πριν έρθει η ημέρα τού Κυρίου, η μεγάλη και επιφανής·
»αυτός θα επαναφέρει την καρδιά των πατέρων προς τα παιδιά, και την καρδιά των παιδιών προς τους πατέρες τους, μη έλθω και πατάξω τη γη με ανάθεμα»5.
Στην αυγή της αποκατάστασης, ο Μορόνι τόνισε εκ νέου αυτό το μήνυμα στην αρχική του καθοδήγηση προς τον νεαρό Τζόζεφ Σμιθ το 18236.
Χριστιανοί και Ιουδαίοι σε όλον τον κόσμο αποδέχονται την αφήγηση της Παλαιάς Διαθήκης για τον Ηλία τον Θεσβίτη7. Ήταν ο τελευταίος προφήτης που κατείχε τη δύναμη επισφράγισης της Μελχισεδικής Ιεροσύνης πριν από την εποχή του Ιησού Χριστού8.
Ο Ηλίας ο Θεσβίτης αποκαθιστά κλειδιά
Η επιστροφή του Ηλιού του Θεσβίτου συνέβη στον Ναό στο Κίρτλαντ στις 3 Απριλίου 1836. Δήλωσε ότι εκπλήρωνε την υπόσχεση του Μαλαχία. Έδωσε τα κλειδιά της ιεροσύνης για την επισφράγιση οικογενειών σε αυτήν τη θεϊκή νομή9. Η αποστολή του Ηλιού του Θεσβίτου διευκολύνεται από αυτό που ενίοτε αποκαλείται το πνεύμα του Ηλιού του Θεσβίτου το οποίο, όπως έχει διδάξει ο Πρεσβύτερος Ράσελ Νέλσον, είναι «εκδήλωση του Αγίου Πνεύματος που δίδει μαρτυρία για τη θεία φύση της οικογένειας»10.
Ο Σωτήρας ήταν κατηγορηματικός για την αναγκαιότητα της βαπτίσεως. Δίδαξε: «Αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στη βασιλεία τού Θεού»11. Ο Σωτήρας βαπτίσθηκε προσωπικώς για να θέσει το παράδειγμα. Τι γίνεται με τους αποθανόντες που δεν έχουν βαπτισθεί;
Διδαχή Ναού και Έργο Οικογενειακής Ιστορίας
Στις 11 Οκτωβρίου 1840, στη Ναβού, η Βιλάτι Κίμπαλ έγραψε ένα γράμμα προς τον σύζυγό της, Πρεσβύτερο Χίμπερ Κίμπαλ, ο οποίος με άλλα μέλη των Δώδεκα υπηρετούσε μία ιεραποστολή στη Μεγάλη Βρετανία. Η γενική συνέλευση Οκτωβρίου είχε διεξαχθεί λίγες ημέρες πριν.
Παραθέτω από μέρη του γράμματος της Βιλάτι: «Είχαμε τη μεγαλύτερη και πιο ενδιαφέρουσα συνέλευση που έχει γίνει από τότε που οργανώθηκε η Εκκλησία. …Ο Πρόεδρος [Τζόζεφ] Σμιθ μίλησε για ένα καινούργιο και ένδοξο θέμα. …Δηλαδή το να βαπτιζόμαστε για τους νεκρούς. Ο Παύλος κάνει λόγο περί αυτού στο Προς Κορινθίους Α΄, κεφάλαιο 15, εδάφιο 29. Ο Τζόζεφ έχει λάβει μία πληρέστερη επεξήγηση αυτού δι’ αποκαλύψεως. Λέει ότι είναι το προνόμιο [μελών] αυτής της Εκκλησίας να βαπτισθούν για όλους τους συγγενείς τους που έχουν πεθάνει προτού έλθει στο φως αυτό το Ευαγγέλιο. …Κάνοντάς το αυτό, ενεργούμε ως αντιπρόσωποι αυτών και τους δίδουμε το προνόμιο να εγερθούν κατά την Πρώτη Ανάσταση. Λέει ότι θα κηρυχθεί σε αυτούς το Ευαγγέλιο στη φυλακή».
Η Βιλάτι προσέθεσε: «Θέλω να βαπτισθώ για τη μητέρα μου. …Δεν είναι αυτή ένδοξη διδαχή;»12
Η ουσιώδης διδαχή της ένωσης των οικογενειών ήλθε στο φως γραμμή επάνω στη γραμμή και δίδαγμα επάνω στο δίδαγμα. Οι διατάξεις εξ υποκαταστάσεως είναι στην καρδιά της ένωσης αιώνιων οικογενειών, της σύνδεσης ριζών στους κλάδους.
Η διδαχή της οικογένειας σε σχέση με την οικογενειακή ιστορία και το έργο του ναού είναι ξεκάθαρη. Ο Κύριος σε αρχικές αποκαλυπτικές οδηγίες αναφέρθηκε στο «βάφτισμα για τους νεκρούς σας»13. Η υποχρέωσή μας από απόψεως διδαχής είναι προς τους δικούς μας προγόνους. Αυτό είναι επειδή η σελέστια οργάνωση των ουρανών βασίζεται σε οικογένειες14. Η Πρώτη Προεδρία έχει παροτρύνει μέλη, ειδικώς νέους και νέους ανύπανδρους ενηλίκους, να τονίζουν το έργο οικογενειακής ιστορίας και διατάξεις για τα δικά τους οικογενειακά ονόματα ή τα ονόματα προγόνων των μελών τομέως και πασσάλου τους15. Πρέπει να είμαστε συνδεδεμένοι τόσο με τις ρίζες μας όσο και με τους κλάδους μας. Η ιδέα να συνδεθούμε στον αιώνιο κόσμο είναι όντως ένδοξη.
Ναοί
Ο Ουίλφορντ Γούντροφ υπέδειξε ότι ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ έζησε αρκετά για να θέσει το θεμέλιο για το έργο ναού: «Μέχρι την τελευταία φορά που ο Τζόζεφ Σμιθ συναντήθηκε με την Απαρτία των Δώδεκα, τους είχε δώσει την προικοδότησή τους»16.
Ύστερα από τον μαρτυρικό θάνατο του Προφήτη, οι Άγιοι αποπεράτωσαν τον Ναό στη Ναβού και η δύναμη της επισφράγισης χρησιμοποιήθηκε για να ευλογηθούν χιλιάδες πιστών μελών πριν από την έξοδο προς την ορεινή Δύση. Τριάντα χρόνια αργότερα, κατά την αποπεράτωση του Ναού στο Σεντ Τζωρτζ, ο Πρόεδρος Μπρίγκαμ Γιανγκ επεσήμανε την αιώνια σημασία των σωτήριων διατάξεων που έγιναν τελικώς διαθέσιμες τόσο για τους ζώντες όσο και τους νεκρούς17.
Αυτό διατυπώνεται απλά από τον Πρόεδρο Ουίλφορντ Γούντροφ: «Μετά βίας υπάρχει κάποια αρχή που να έχει αποκαλύψει ο Κύριος με την οποία να χαίρομαι περισσότερο από τη λύτρωση των νεκρών μας· ότι θα έχουμε τον πατέρα μας, τη μητέρα μας, τη σύζυγό μας και τα παιδιά μας μαζί μας στην οικογενειακή οργάνωση, κατά το πρωινό της πρώτης αναστάσεως και στο σελέστιο βασίλειο. Αυτές είναι σπουδαίες αρχές. Αξίζουν κάθε θυσία»18.
Τι σπουδαία εποχή να είμαστε ζωντανοί. Αυτή είναι η τελευταία θεϊκή νομή και μπορούμε να νιώσουμε την επίσπευση του έργου σωτηρίας σε κάθε ζήτημα όπου ενέχεται μία σωτήρια διάταξη19. Τώρα έχουμε ναούς στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου για να παράσχουν αυτές τις σωτήριες διατάξεις. Η προσέλευση στον ναό για πνευματική ανανέωση, γαλήνη, ασφάλεια και καθοδήγηση στη ζωή μας αποτελεί επίσης μία μεγάλη ευλογία20.
Λιγότερο από ένα έτος αφού κλήθηκε ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον Απόστολος, αφιέρωσε τη Γενεαλογική Βιβλιοθήκη του Ναού του Λος Άντζελες. Έκανε λόγο για αποθανόντες προγόνους «που περιμένουν την ημέρα κατά την οποία εσείς και εγώ θα κάνουμε την έρευνα που είναι απαραίτητη για να καθαρίσουμε τον δρόμο… [και] παρομοίως να πάμε στον οίκο του Θεού και να επιτελέσουμε αυτό το έργο… [που εκείνοι]… δεν μπορούν να επιτελέσουν»21.
Όταν ο τότε Πρεσβύτερος Μόνσον εκφώνησε αυτά τα σχόλια αφιερώσεως στις 20 Ιουνίου 1964, υπήρχαν μόνον 12 ναοί εν λειτουργία. Κατά την περίοδο που ο Πρόεδρος Μόνσον υπηρέτησε στα ανώτερα συμβούλια της Εκκλησίας, 130 από τους 142 ναούς εν λειτουργία είχαν την αρχική τους αφιέρωση. Είναι θαύμα να βλέπεις την επίσπευση του έργου σωτηρίας στην εποχή μας. Είκοσι οκτώ περισσότεροι ναοί έχουν ανακοινωθεί και είναι σε διάφορα στάδια αποπεράτωσης. Ογδόντα πέντε τοις εκατό των μελών της Εκκλησίας τώρα ζουν σε απόσταση 320 χιλιομέτρων από έναν ναό.
Τεχνολογία Οικογενειακής Ιστορίας
Η τεχνολογία της οικογενειακής ιστορίας έχει επίσης προαχθεί εντυπωσιακά. Ο Πρόεδρος Χάουαρντ Χάντερ δήλωσε τον Νοέμβριο του 1994: «Αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε την πληροφορική για να επισπεύσουμε το ιερό έργο της παροχής διατάξεων για τους αποθανόντες. Ο ρόλος της τεχνολογίας… έχει επιταχυνθεί από τον ίδιο τον Κύριο. …Εντούτοις, στεκόμαστε μόνο στο κατώφλι όσων μπορούμε να κάνουμε με αυτά τα εργαλεία»22.
Στα 19 χρόνια από αυτήν την προφητική δήλωση, η επιτάχυνση της τεχνολογίας είναι σχεδόν απίστευτη. Μία 36χρονη μητέρα με μικρά παιδιά πρόσφατα μου αναφώνησε: «Απλώς σκεφθείτε -- έχουμε περάσει από τους αναγνώστες μικροταινιών σε αφιερωμένα κέντρα οικογενειακής ιστορίας στο να κάθομαι στο τραπέζι της κουζίνας μου με τον υπολογιστή μου και να κάνω οικογενειακή ιστορία, αφού τελικώς κοιμηθούν τα παιδιά μου». Αδελφοί και αδελφές, τα κέντρα μας οικογενειακής ιστορίας είναι τώρα στο σπίτι μας.
Το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας δεν είναι απλώς σχετικά με εμάς. Σκεφθείτε αυτούς στην άλλη πλευρά του πέπλου που περιμένουν τις σωτήριες διατάξεις, οι οποίες θα τους ελευθέρωναν από τη σκλαβιά της φυλακής των πνευμάτων. Η φυλακή ορίζεται ως «η κατάσταση περιορισμού ή αιχμαλωσίας»23. Όσοι είναι σε αιχμαλωσία θα μπορούσαν να κάνουν την ερώτηση του Ουίλιαμ Σάρογιαν: «Και τώρα τι γίνεται;»
Μία πιστή αδελφή ανέφερε μία ειδική πνευματική εμπειρία στον Ναό της Σωλτ Λέηκ. Ενώ ήταν στο δωμάτιο επικύρωσης, αφού προφέρθηκε μία επικύρωση εξ υποκαταστάσεως, άκουσε: «Και ο φυλακισμένος θα ελευθερωθεί!» Αισθάνθηκε μία μεγάλη αίσθηση επιτακτικής ανάγκης για όσους περίμεναν το έργο βαπτίσεως και επικύρωσης. Κατά την επιστροφή της στο σπίτι, έψαξε στις γραφές τη φράση που είχε ακούσει. Βρήκε τη δήλωση του Τζόζεφ Σμιθ στο τμήμα 128 από το Διδαχή και Διαθήκες: «Ας αγαλλιάσει η καρδιά σας, και ας έχετε υπέρμετρη χαρά. Η γη ας ξεσπάσει σε ψαλμωδίες. Οι νεκροί ας διαλαλήσουν ύμνους αιώνιας δοξολογίας προς το Βασιλιά Εμμανουήλ, ο οποίος έχει ορίσει, από πριν να υπάρξει ο κόσμος, αυτό που θα μας καθιστούσε ικανούς να τους λυτρώσουμε από τη φυλακή τους. Γιατί οι φυλακισμένοι θα ελευθερωθούν»24.
Η ερώτηση είναι: τι χρειάζεται να κάνουμε; Η συμβουλή του Προφήτου Τζόζεφ ήταν να παρουσιάσουμε στον ναό «τις καταγραφές των νεκρών μας, [οι] οποί[ες] να είναι άξι[ες] κάθε αποδοχής»25.
Η ηγεσία της Εκκλησίας έχει βγάλει μία ξεκάθαρη κλήση προς την ανερχόμενη γενεά να δείξει τον δρόμο στη χρήση της τεχνολογίας, για να βιώσει το πνεύμα του Ηλιού του Θεσβίτου, να ερευνήσει τους προγόνους της και να τελέσει διατάξεις του ναού γι’ αυτούς26. Μεγάλο μέρος του δύσκολου έργου στην επίσπευση του έργο σωτηρίας τόσο για τους ζώντες όσο και για τους νεκρούς θα γίνει από τους νέους μας27.
Αν οι νέοι σε κάθε τομέα πάνε στο ναό να κάνουν βαπτίσεις για τους νεκρούς τους, αλλά επίσης να εργασθούν με την οικογένειά τους και άλλα μέλη του τομέα, για να παράσχουν τα οικογενειακά ονόματα για το έργο διάταξης που επιτελούν, τόσο εκείνοι όσο και η Εκκλησία θα ευλογηθούν σε μεγάλο βαθμό. Μην υποτιμάτε την επιρροή των αποθανόντων στο να βοηθήσουν τις προσπάθειές σας και τη χαρά που θα νιώσετε, όταν τελικώς συναντήσετε αυτούς που υπηρετείτε. Η αιωνίως σημαντική ευλογία της ένωσης των οικογενειών μας είναι σχεδόν υπεράνω κατανοήσεως28.
Στα παγκόσμια μέλη της Εκκλησίας, εβδομήντα ένα τοις εκατό των ενηλίκων επί τού παρόντος δεν έχουν και τους δύο τους γονείς στο τμήμα του Family Tree του ιστοτόπου της Εκκλησίας FamilySearch. Ενενήντα πέντε τοις εκατό των ενηλίκων δεν έχουν απαριθμήσει όλους τους παππούδες τους29. Θυμηθείτε, εμείς χωρίς τις ρίζες και τους κλάδους μας δεν μπορούμε να σωθούμε. Τα μέλη της Εκκλησίας πρέπει να αποκτήσουν και να εισαγάγουν αυτές τις ζωτικής σημασίας πληροφορίες.
Έχουμε τελικώς τη διδαχή, τους ναούς και την τεχνολογία για να επιτύχουν οι οικογένειες αυτό το ένδοξο έργο σωτηρίας. Προτείνω έναν τρόπο για να μπορέσει να γίνει αυτό. Οι οικογένειες θα μπορούσαν να έχουν μία «συνάθροιση Family Tree [οικογενειακού δένδρου]». Αυτή θα πρέπει να είναι μία επαναλαμβανόμενη προσπάθεια. Όλοι θα έφερναν υπάρχουσες οικογενειακές ιστορίες και φωτογραφίες, μη εξαιρουμένων υπαρχόντων των παππούδων και γονέων. Οι νέοι μας είναι ενθουσιασμένοι να μάθουν για τη ζωή των μελών της οικογένειας -- από πού κατάγονται και πώς έζησαν. Πολλοί έστρεψαν την καρδιά τους στους πατέρες. Αγαπούν τις ιστορίες και τις φωτογραφίες και έχουν την τεχνολογική δαημοσύνη να σαρώνουν και να ανεβάζουν αυτές τις ιστορίες και τις φωτογραφίες στο Family Tree και να συνδέουν τα πρωτότυπα έγγραφα με προγόνους για να τα διατηρήσουν για πάντα. Ασφαλώς, ο κύριος αντικειμενικός σκοπός είναι να προσδιορισθούν ποιες διατάξεις χρειάζεται ακόμη να γίνουν και να γίνουν αναθέσεις για το ουσιώδες έργο ναού. Το βιβλιαράκι Η οικογένειά μου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στην καταγραφή οικογενειακών πληροφοριών, ιστοριών και φωτογραφιών που μπορούν κατόπιν να ανεβούν στο Family Tree.
Οι οικογενειακές δεσμεύσεις και προσδοκίες θα πρέπει να είναι στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας να προστατεύσουμε τον θείο μας προορισμό. Για όσους αναζητούν μια πιο καρποφόρο χρήση της Ημέρας του Κυρίου για την οικογένεια ως σύνολο, η επίσπευση του έργου αυτού αποτελεί γόνιμο έδαφος. Μία μητέρα λέει υπερήφανα πώς ο 17χρονος υιός της κάθεται στον υπολογιστή μετά την εκκλησία την Κυριακή για να κάνει έργο οικογενειακής ιστορίας και ο 10χρονος υιός της αγαπά να ακούει ιστορίες και να βλέπει φωτογραφίες των προγόνων του. Αυτό έχει ευλογήσει όλη την οικογένειά τους να βιώσει το πνεύμα του Ηλιού του Θεσβίτου. Οι πολύτιμες ρίζες και κλάδοι μας πρέπει να καλλιεργούνται.
Ο Ιησούς Χριστός έδωσε τη ζωή Του ως εξιλέωση εξ υποκαταστάσεως. Έλυσε την τελική ερώτηση που έθεσε ο Ιώβ. Υπερνίκησε τον θάνατο για όλη την ανθρωπότητα, κάτι που δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε αφ’ εαυτού μας. Ωστόσο, μπορούμε να τελούμε διατάξεις εξ υποκαταστάσεως και να γίνουμε αληθώς σωτήρες στο Όρος Σιών30 για τη δική μας οικογένεια, προκειμένου να υπερυψωθούμε μαζί τους καθώς και να σωθούμε.
Δίδω μαρτυρία για την εξιλεωτική θυσία του Σωτήρος και τη βεβαιότητα για το σχέδιο του Πατέρα μας για εμάς και την οικογένειά μας. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.