Sama sa Iyang Gihunahuna
Kini nga istorya nahitabo sa Kyiv, Ukraine.
Si Kvitka naghinam-hinam nang magpabunyag, apan naguol siya nga daghang tawo ang dili makaadto.
“Mobarug ingon nga mga saksi sa Dios sa tanan nga mga panahon ug diha sa tanan nga mga butang, ug diha sa tanan nga mga dapit” (Mosiah 18:9).
Karon ang adlaw sa bunyag ni Kvitka. Naghunahuna siya mahitungod niining adlawa sulod sa dugay nang panahon. Naghanduraw gayod siya niini. Nagsul-ob og usa ka espesyal nga puting sinina. Tato (Papa) nagbunyag kaniya. Ug ang tanan niyang mga higala ug pamilya didto, mapasigarbuhong nagpahiyom.
Apan karong adlawa mahimong adunay diyutay nga kalainan kay sa gihunahuna ni Kvitka.
Ang ubang butang mao lang gihapon. Nagsul-ob siya og espesyal nga puting sinina, sama sa iyang gihunahuna. Si Babusya (Lola) ang mitahi niining sinina alang ni Mama aron mabunyagan sa dihang batan-on pa siya. Ug karon turno na ni Kvitka.
Si Tato ang mobunyag kaniya. Sama sa iyang gihanduraw. Si Kvitka nagtan-aw kaniya nga mituslob sa iyang kamot ngadto sa tubig diha sa bunyaganan.
“Nindot ug aligamgam,” miingon siya. Mipahiyum siya ni Kvitak. Mibalos siya sa pagpahiyom. Dayon mitan-aw siya sa mga lingkuranan nga siya mitabang ni Tato sa pagpahimutang.
Dili kini daghan. Mao kadto ang labing dako nga kalainan. Si Kvitka kanunayng naghunahuna nga daghang tawo ang moabut ngadto sa iyang bunyag. Apan pipila lamang ang anaa.
Sukad nga misugod ang COVID-19 nga nakapahimo sa mga tawo nga masakit, daghang butang nga lahi na. Siya ug ang iyang manghud nga lalaki, si Vlas, sa balay na nag-eskwela. Magsul-ob sila og mask kon mobiya sila sa ilang apartment. Ug walay mahimong magtigum sa dinagkong pundok. Wala bisan asang dapit. Si Kvitka gustong motabang nga luwas ra ang mga katawhan, apan usahay kini lisud.
Sama sa higayon nga dili ka maka dapit sa tanan ngadto sa imong bunyag.
“Kvitka! Gwapa kaayo ka!”
Mitan-aw si Kvitka ni Babusya nga naglakaw pasulod sa pultahan.
“Hi, Babusya!” Mikanaog si Kvitka sa iyang lingkuranan ug midagan.
“Parehas gyod ka sa imong mama sauna,” miingon si Babusya. Iyang gihikap ang puti nga bulak diha sa buhok ni Kvitka. Miangay kini sa laso nga mga bulak sa≈iyang sinina. Ganahan si Kvitka og mga bulak. Ang iyang ngalan nagpasabut og “bulak” sa Ukrainian.
“Naghinam-hinam ka na ba nga mabunyagan?” Nangutana si Babusya.
“Oo,” miingon si Kvitka. “Galing lang, walay tawo dinhi.”
“Wala!” Miingon si Babusya. Mitan-aw siya sa palibot. “Apan akong makita si Mama, si Tato, si Vlas ug ang gamay nga si Melania. Ug anaa ang bishop. Ug gani ang duha ka misyonaryo. Adunay tawo.”
Mikibo si Kvitka. “Apan walay usa sa akong mga higala ang anaa dinhi.”
“Mao gayod kana ang nakapaguol nimo,” miingon si Babusya. “Apan kita adunay duha ka surprisa nga bisita.”
Naghinam-hinam na si Kvitka. “Kinsa?”
“Ang imong iyaan si Pavlina,” si Babusya miingon. “Ug ang imong ig-agaw nga si Emma!”
“Mao ba?” Naghinam-hinam nga nangutana si Kvitka.
Mipahiyom si Babusya. “Kon moabut na sila, pwede ba kong mamalihog nimo?”
Mitando si Kvitka. “Unsa man?”
“Kuan, kon mabuyagan na ka, usa ka butang nga imong isaad mao nga mobarug isip usa ka saksi ni Jesukristo. Nahibalo ka ba unsay ipasabut niana?”
Nasayud si Kvitka. Ang iyang pamilya nagtuon sa mga pakigsaad sa bunyag sulod sa pipila na ka semana!
“Nagpasabut kini sa pagkahimong usa ka misyonaryo!”
“Maayo Kaayo,” miingon si Babusya. “Ang imong iyaan ug ig-agaw wala pa gayod nakasulod sa usa sa atong mga gambalay sa Simbahan. Pwede ba nga ikaw ang mahimong misyonaryo nila ug motabang nga ilibut sila? ”
“Sige!” Miingon si Kvitka.
Sa dihang miabut si Tiya Pavlina ug si Emma, mao gayod kana ang gibuhat ni Kvitka ug Babusya. Gipakita nila ang kwarto sa Primary, ang iyang klasehanan, ug ang chapel. Dayon miadto sila sa bunyaganan (baptismal font). Misulti si Kvitka nila nga gusto siyang mabunyagan aron mosunod ni Jesukristo. Nabati niya ang kagaan, makahupay nga pagbati samtang siya namulong. Si tiya Pavlina ug si Emma mipahiyom kaniya. Naglaum siya nga sila mibati sa samang pagbati.
Sa wala madugay panahon na alang sa bunyag. Gipugngan ni Kvitka ang iyang ginhawa samtang gituslob siya ni Tato sa tubig—sama sa iyang gihunahuna. Diyutay ra man tuod ang mga tawo nga nakatan-aw, apan sila nagpahiyom sama sa iyang gihunahuna. Ug siya nakasiguro nga ang Langitnong Amahan ug si Jesuktisto nagpahiyom usab diha kaniya. Kadto sayon lang nga hunahunaon.
Mga paghulagway ni Stephanie Dehennin