፩ እንዲህም ሆነ ጌታም ለሙሴ እንዲህ ሲል ተናገረ፥ እነሆ፣ ስለዚህ ^ሀሰማይ እና ስለዚህ ^ለምድር በሚመለከት ^ሐእገልጥልሀለሁ፤ የምናገራቸውን ቃላት ጻፍ። ^መሁሉን የሚገዛ እግዚአብሔር፣ የመጀመሪያውና የመጨረሻው እኔ ነኝ፣ ^ሠበአንድያ ልጄም እነዚህን ^ረፈጠርኩ፤ አዎን፣ በመጀመሪያ ሰማይን ፈጠርኩ፣ እናም ከዚያም የምትቆምበትን ምድር ፈጠርኩ።

፪ እና ^ሀምድርም ቅርጽ የለሽና ባዶ ነበረች፣ እና አንዳችም አልነበረባትም፤ ጥልቁ በጨለማ እንዲዋጥ አደረግሁኝ፤ እና መንፈሴም በውሆች ላይ ሰፈፈ፣ እኔ እግዚአብሔር ነኝና።

፫ እናም እኔ እግዚአብሔርም ^ሀብርሀን ይሁን አልኩ፤ እና ብርሀንም ሆነ።

፬ እናም እኔ እግዚአብሔርም ብርሃኑ ^ሀመልካም እንደሆነ አየሁ። እናም እኔ እግዚአብሔርም ብርሃንን ከጨለማ ለየኹት።

፭ እናም እኔ እግዚአብሔርም ብርሃኑን ቀን ብዬ ጠራሁት፣ ጨለማውንም ሌሊት ብዬ ጠራሁት፤ እናም ይህን ያደረኩትም በሀይሌ ^ሀቃል ነበር፣ እና ^ለየተናገርኩት ተከናወነ፤ እናም ማታም ሆነ ጠዋትም ሆነ፣ አንድ ^ሐቀን።

፮ ደግሞም፣ እኔ እግዚአብሔር እንዲህ አልኩ፥ በውኆች መካከል ^ሀጠፈር ይሁን፣ እና እንዳልኩትም ሆነ፤ እና እንዲህም አልኩ፥ በውኃና በውኃ መካከልም ይክፈል፤ እና ይህም ተፈጸመ፤

፯ እና እኔ እግዚአብሔር ጠፈርን አደረግሁ፣ እና ^ሀውኆች፣ አዎን፣ ከጠፈሩ በታችና ከጠፈሩ በላይ ያለውን ውኆች ለየኹኝ፣ እና ይህም እንደተናገርኩትም ሆነ።

፰ እና እኔ እግዚአብሔርም ጠፈርን ^ሀሰማይ ብዬ ጠራሁት፤ እናም ማታም ሆነ ጠዋትም ሆነ፣ ሁለተኛ ቀን።

፱ እና እኔ እግዚአብሔር እንዲህ አልኩ፥ ከሰማይ በታች ያለው ውሀ ^ሀበአንድ ስፍራ ይሰብሰብ፣ እናም እንዲህም ሆነ፤ እና እኔ እግዚአብሔር እንዲህ አልኩ፥ የብሱም ይገለጥ አልኩ፤ እናም እንዲህም ሆነ።

፲ እና እኔ እግዚአብሔርም የብሱን ^ሀምድር ብዬ ጠራሁት፤ እና የውኃ መከማቻውንም ባሕር ብዬ ጠራሁ፤ እናም እኔ እግዚአብሔርም የሰራኋቸው ነገሮች ሁሉ መልካም እንደሆኑ አየሁ።

፲፩ እና እኔ እግዚአብሔርም እንዲህ አልኩ፥ ምድር ዘርን የሚሰጥ ^ሀሣርንና ቡቃያን በምድርም ላይ እንደ ወገኑ ዘሩ ያለበትን ፍሬን የሚያፈራ ዛፍን ታብቅል፣ እና ይህም እንዳልኩት ሆነ።

፲፪ እና ምድርም ዘርን የሚሰጥ ሣርንና ቡቃያን እንደ ወገኑ ዘሩም ያለበትን ፍሬን የሚያፈራ ዛፍን እንደ ወገኑ አበቀለች፤ እና እኔ እግዚአብሔርም የፈጠርኳቸው ነገሮች ሁሉ መልካም እንደሆኑ አየሁ።

፲፫ ማታም ሆነ ጠዋትም ሆነ፣ ሦስተኛ ቀን።

፲፬ እና እኔ እግዚአብሔርም እንዲህ አልኩ፥ ቀንና ሌሊትን ይለዩ ዘንድ ብርሃናት በሰማይ ጠፈር ይሁኑ፤ ለምልክቶች ለዘመናት ለዕለታት ለዓመታትም ይሁኑ አልኩ፤

፲፭ በምድር ላይ ያበሩ ዘንድ በሰማይ ጠፈር ብርሃናት ይሁኑ፤ እና እንዲህም ሆነ።

፲፮ እናም እኔ እግዚአብሔርም ሁለት ታላላቅ ^ሀብርሃናትን አደረግሁኝ፣ እናም ትልቁ ብርሃን በቀን እንዲሰለጥን፣ እና ትንሹ ብርሃን በሌሊት እንዲሰለጥን አደረግሁኝ፣ እና ትልቁ ብርሃን ጸሀይ ነበር፣ እናም ትንሹ ብርሀን ጨረቃ ነበር፤ ከዋክብትንም በቃላቶቼ መሰረት ደግሜ አደረግሁኝ።

፲፯ እና እኔ እግዚአብሔርም፣ ለምድር ያበሩ ዘንድ በሰማይ ጠፈር አኖርኳቸው፣

፲፰ እናም ጸሀይ በቀን እንዲሠለጥን፣ እና ጨረቃም በሌሊት እንዲሠለጥን፣ እና ብርሃንን ከጨለማ እንዲለዩ አደረግሁኝ፤ እና እኔ እግዚአብሔርም የሰራኋቸው መልካም እንደሁኑ አየሁ፤

፲፱ ማታም ሆነ ጠዋትም ሆነ፣ አራተኛ ቀን።

፳ እና እኔ እግዚአብሔርም እንዲህ አልኩ፥ ውኃ ሕያው ነፍስ ያላቸውን ተንቀሳቃሾች ታስገኝ፣ ወፎችም ከምድር በላይ ከሰማይ ጠፈር በታች ይብረሩ።

፳፩ እናም እኔ እግዚአብሔርም ታላላቆች ^ሀአሳነባሪዎችን፣ ውኃይቱ እንደ ወገኑ ያስገኘቻቸውንም ተንቀሳቃሾቹን ሕያዋን ፍጥረታት ሁሉ፣ እንደ ወገኑ የሚበሩትንም ወፎች ሁሉ ፈጠርኩኝ፤ እና እኔ እግዚአብሔርም የፈጠርኳቸው ነገሮች ሁሉ መልካም እንደሆኑ አየሁ።

፳፪ እና እኔ እግዚአብሔርም እንዲህ ብዬ ባረኳቸው፥ ብዙ ^ሀተባዙም የባሕርንም ውኃ ሙሉአት፤ ወፎችም በምድር ላይ ይብዙ።

፳፫ እና ማታም ሆነ ጠዋትም ሆነ፣ አምስተኛ ቀን።

፳፬ እናም እኔ እግዚአብሔርም እንዲህ አልኩ፥ ምድር ሕያዋን ፍጥረታትን እንደ ወገኑ፣ እንስሳትንና ተንቀሳቃሾችን የምድር አራዊትንም እንደ ወገኑ ታውጣ፤ እና ይህም ሆነ፤

፳፭ እና እኔ እግዚአብሔር የምድር አራዊትን እንደ ወገናቸው አደረግሁ፣ እንስሳውንም እንደ ወገናቸው፣ የመሬት ተንቀሳቃሾችንም እንደ ወገናቸው አደረግሁኝ፤ እና እኔ እግዚአብሔርም እነዚህ ነገሮች ሁሉ መልካም እንደሆኑም አየሁ።

፳፮ እና እኔ እግዚአብሔርም ከመጀመሪያው ጀምሮ ከእኔ ጋር ለነበረው ^ሀለአንድያ ልጄ እንዲህ አልኩ ሰውን ^ለበመልካችን፣ በአምሳላችን ^ሐእንፍጠር፣ እናም ይህም ሆነ። እና እኔ እግዚአብሔርም እንዲህ አልኩ፥ የባህር አሶችንና፣ የሰማይ ወፎችን፣ ከብቶችንና፣ ምድርን ሁሉ፣ እናም በምድር በሚንቀሳቀሱ ፍጡራንን ሁሉ ^መይግዙ።

፳፯ እና እኔ ^ሀእግዚአብሔር ሰውን በመልኬም፣ በአንድያ ልጄ መልክ፣ ፈጠርሁት፤ ወንድና ሴት አድርጌም ፈጠርኳቸው።

፳፰ እና እኔ እግዚአብሔርም ባረኩአቸው፣ እንዲህም አልኳቸው፥ ብዙ ^ሀተባዙ፣ ምድርንም ሙሉአት፣ ግዙአትም፣ የባሕርን ዓሦች፣ የሰማይን ወፎች፣ በምድር ላይ የሚንቀሳቀሱትን ሕያው ፍጡራንን ሁሉ ግዙአቸው።

፳፱ እና እኔ እግዚአብሔርም ሰውን እንዲህ አልኩት፥እነሆ፣ ^ሀመብል ይሆንህ ዘንድ በምድር ፊት ሁሉ ላይ ዘሩ በእርሱ ያለውን ሐመልማል ሁሉ፣ እና የዛፍን ፍሬ የሚያፈራውንና ዘር ያለውንም ዛፍ ሁሉ ሰጥቼሀለሁ።

፴ እና ለምድር አራዊት ሁሉ፣ ለሰማይ ወፎች ሁሉ፣ ሕያው ነፍስ ለሰጠኋቸው ለምድር ተንቀሳቃሾችም ሁሉ፣ የሚበቅለው ሐመልማል ሁሉ መብል ይሁንላቸው፤ እና ይህም አንዳልኩት ሆነ።

፴፩ እና እኔ እግዚአብሔርም ያደረኳቸውን ሁሉ አየሁ፣ እና እነሆ፣ የሰራኋቸው ነገሮች ሁሉ እጅግ ^ሀመልካም ነበሩ፤ እና ማታም ሆነ ጠዋትም ሆነ፣ ^ለስድስተኛ ቀን።