1 Κι έτσι θα ολοκληρώσουμε τους ουρανούς και τη γη και όλα τα δημιουργήματά τους.

2 Και είπαν οι Θεοί μεταξύ τους: Στο έβδομο διάστημα θα ολοκληρώσουμε το έργο μας, το οποίο συναποφασίσαμε. Και θα αναπαυθούμε το έβδομο διάστημα από όλα μας τα έργα τα οποία συναποφασίσαμε.

3 Και οι Θεοί ολοκλήρωσαν κατά το έβδομο διάστημα, διότι το έβδομο διάστημα θα αναπαύονταν από όλα τους τα έργα, τα οποία (οι Θεοί) συσκέφθηκαν για να δημιουργήσουν, και ττο αγίασαν. Και αυτές ήταν οι αποφάσεις τους τον καιρό που συσκέφθηκαν για να δημιουργήσουν τους ουρανούς και τη γη.

4 Και οι Θεοί κατέβηκαν και δημιούργησαν αυτές τις γενιές των ουρανών και της γης, όταν δημιουργήθηκαν κατά την ημέρα που οι Θεοί δημιούργησαν τη γη και τους ουρανούς.

5 Σύμφωνα με όλα όσα είχαν πει που αφορούσαν κάθε φυτό του αγρού προτού φυτρώσει στη γη, και κάθε χορτάρι του αγρού προτού βλαστήσει. Γιατί οι Θεοί δεν είχαν κάνει να βρέξει επάνω στη γη όταν συσκέφθηκαν για να τα φτιάξουν, και δεν είχαν πλάσει τον άνθρωπο για να καλλιεργεί τη γη.

6 Όμως ανέβλυσε νερό από τη γη, και πότισε ολόκληρο το πρόσωπο της γης.

7 Και οι Θεοί δημιούργησαν άνθρωπο από το χώμα της γης, και πήραν το πνεύμα του (το οποίο είναι το πνεύμα του ανθρώπου), και το έβαλαν μέσα του, και φύσηξαν την πνοή της ζωής μέσα στα ρουθούνια του και ο άνθρωπος έγινε ζώσα ψυχή.

8 Και οι Θεοί φύτεψαν έναν κήπο, προς τα ανατολικά στην Εδέμ, και εκεί τοποθέτησαν τον άνθρωπο, του οποίου το πνεύμα είχαν βάλει μέσα στο σώμα που είχαν δημιουργήσει.

9 Και ο Κύριος ο Θεός έκανε να βλαστήσει από τη γη κάθε δέντρο ωραίο στην όψη, και καλό στη γεύση. Το δέντρο της ζωής, επίσης, στο μέσον του παραδείσου, και το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού.

10 Υπήρχε ένας ποταμός που έβγαινε από την Εδέμ για να ποτίζει τον κήπο, και από εκεί διαχωριζόταν σε τέσσερεις κλάδους.

11 Και οι Θεοί πήραν τον άνθρωπο, και τον έβαλαν στον Κήπο της Εδέμ για να τον φροντίζει, και να τον φυλά.

12 Και οι Θεοί έδωσαν προσταγή στον άνθρωπο, λέγοντας: Από κάθε δέντρο του παραδείσου θα τρως ελεύθερα,

13 Από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, όμως, δεν θα φας απ’ αυτό. Επειδή, την ίδια ημέρα που θα φας απ’ αυτό, θα πεθάνεις οπωσδήποτε. Πλέον εγώ, ο Αβραάμ, είδα ότι ήταν κατά τον χρόνο του Κυρίου, ο οποίος ήταν κατά τον χρόνο του Κολόμπ. Διότι οι Θεοί δεν είχαν ακόμη αποδώσει στον Αδάμ την ευθύνη του.

14 Και είπαν οι Θεοί: Ας κάνουμε έναν βοηθό κατάλληλο για τον άνδρα, γιατί δεν είναι καλό ο άνδρας να είναι μόνος του, επομένως, θα δημιουργήσουμε έναν βοηθό κατάλληλο για αυτόν.

15 Και ο Κύριος ο Θεός έριξε σε βαθύ ύπνο τον Aδάμ. Και αυτός αποκοιμήθηκε, και πήρε μία από τις πλευρές του και την περιέκλεισε με σάρκα.

16 Και από την πλευρά που οι Θεοί είχαν πάρει από τον άνδρα, έπλασαν μια γυναίκα, και την έφεραν στον άνδρα.

17 Και ο Αδάμ είπε: Τούτο ήταν κόκαλο από τα κόκαλά μου, και σάρκα από τη σάρκα μου. Τώρα θα ονομαστεί Γυναίκα, επειδή πάρθηκε από τον άνδρα.

18 Γι’ αυτό ο άνδρας θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και θα γίνουν οι δύο μία σάρκα.

19 Και ήσαν και οι δύο γυμνοί, ο άνδρας και η γυναίκα του, και δεν ντρέπονταν.

20 Και ο Κύριος ο Θεός έπλασε από τη γη όλα τα ζώα τού αγρού, και όλα τα πουλιά του ουρανού, και τα έφερε στον Αδάμ, για να δει πώς θα τα ονομάσει. Και ό,τι όνομα θα έδινε ο Αδάμ σε κάθε έμψυχο, αυτό και θα είναι το όνομά του.

21 Και ο Αδάμ έδωσε ονόματα σε όλα τα κτήνη, και σε όλα τα πουλιά τού ουρανού και σε όλα τα ζώα τού χωραφιού. Και στον Αδάμ, βρισκόταν βοηθός κατάλληλος για αυτόν.