نوشته‌های مقدّس
۲ نیفای ۷


فصل ۷

یعقوب به خواندن از اشعیا ادامه می دهد: اشعیا از مسیح می گوید — مسیح زبان دانش آموختگان را خواهد داشت — او پشتش را به شلاّق زنان خواهد داد — او شرمسار نخواهد شد — مقایسه با اشعیا ۵۰. نزدیک به ۵۵۹–۵۴۵ پیش از میلاد.

۱ آری، زیرا بدین گونه سَروَر می گوید: آیا من تو را برای همیشه کنار گذاشته ام، یا آیا من تو را بیرون انداخته ام؟ زیرا بدین گونه سَروَر می گوید: طلاق نامۀ مادرتان کجاست، به چه کسی تو را کنار گذاشته ام، یا به کدامیک از طلبکارانم تو را من فروخته ام؟ آری، به چه کسی من تو را فروخته ام؟ بنگر، برای نابکاری هایتان شما خود را فروخته اید و مادرتان برای سرپیچی هایتان کنار گذاشته شده است.

۲ از این رو، هنگامی که من آمدم، هیچ کسی نبود؛ هنگامی که من فرا خواندم، آری، هیچ کسی نبود تا پاسخ دهد. ای خاندان اسرائیل، آیا دست من به هیچ وجه کوتاه شده است که نتواند بازخرید کند، یا آیا من قدرت ندارم تا رهایی دهم؟ بنگرید، با نکوهشم من دریا را خشک می کنم، من رودهای آنها را بیابان می کنم و ماهیان آنها را بدبو می کنم برای اینکه آبها خشک می شوند، و آنها از تشنگی می میرند.

۳ من آسمان ها را با سیاهی می پوشانم و کرباس را پوشش آنها می کنم.

۴ سَروَر خدا به من زبانِ دانش آموختگان را داده است که بدانم چگونه سخنی را در زمان مناسب به شما، ای خاندان اسرائیل، بگویم. هنگامی که شما خسته هستید او بامداد به بامداد بیدارتان می کند. او گوش مرا بیدار می کند تا همچون دانش آموختگان بشنوم.

۵ سَروَر خدا گوش من را باز کرده است، و من نه شورشگر بودم نه پشت کردم.

۶ من پشتم را به آنانی که شلاق می زنند و گونه هایم را به آنهایی که موها را می کندند دادم. من رخسارم را از شرم و آب دهان انداختن پنهان نکردم.

۷ زیرا سَروَر خدا به من کمک خواهد کرد، بنابراین من شرمسار نخواهم شد. بنابراین رُخسارم را مانند سنگ خارا کرده ام و من می دانم که شرمنده نخواهم شد.

۸ و سَروَر نزدیک است، و او مرا بیگناه می شناسد. چه کسی با من ستیز خواهد کرد؟ بگذارید با یکدیگر ایستادگی کنیم. چه کسی دشمن من است؟ بگذارید او نزدیک من آید، و من او را با نیروی دهانم خواهم زد.

۹ زیرا سَروَر خدا مرا یاری خواهد کرد. و همۀ کسانی که مرا محکوم کنند، بنگرید، همۀ آنها مانند جامه ای فرسوده خواهند شد، و بیدها آنها را خواهند خورد.

۱۰ کیست در میان شما که از سَروَر می ترسد، که ندای خدمتگزارش را فرمان می برد، که در تاریکی گام بر می دارد و هیچ نوری ندارد؟

۱۱ بنگرید همۀ شما که آتش روشن می کنید، که دورتا دور خود را با جرقّه ها فرا می گیرید، در نور آتش خود و در جرقّه هایی که خود روشن کرده اید گام بردارید. این را از دست من خواهید داشت — شما در اندوه خواهید خوابید.