۱ افزون بر این، سخن سَروَر بر من گفت: برای خود طوماری بزرگ بردار و در آن با قلمِ آدمی، دربارۀ مَهیر-شلال-حاش-بَز بنویس.

۲ و من بر خود گواهان باایمان، اوریای کشیش و زکریا پسر یَبَرکیا را بر گرفتم تا بِنگارم.

۳ و من نزد نبّیه رفتم؛ و او باردار شد و پسری زایید. آنگاه سَروَر به من گفت: نامش را مهیر-شلال-حاش-بَز بخوان.

۴ زیرا بنگرید، آن بچه نخواهد دانست چگونه پدر و مادر را صدا زند، پیش از اینکه ثروت های دمشق و تاراج سامره به نزد پادشاه آشور برده شوند.

۵ سَروَر دوباره بر من سخن گفت، گفتا:

۶ چون که این مردم از آب های شیلُوِه که به نرمی جاری است سر باز می زنند، و در رصین و پسر رمیلیا شادمانی می کنند؛

۷ بنابراین اینک، بنگرید، سَروَر آب های رود را بر آنها بالا می برد، نیرومند و بسیار، یعنی پادشاه آشور و همۀ شکوه او را، و او بر روی همۀ آبراه هایش خواهد آمد، و بر همۀ کناره هایش لبریز خواهد شد.

۸ و او از میان یهودا خواهد گذشت؛ او سرریز ولبریز خواهد شد، او حتّی به گلو خواهد رسید؛ و پهنای بال هایش پهنۀ سرزمین تو را پُر خواهد ساخت، ای عمانوئیل.

۹ همبسته شوید، ای شما مردم، و تکه تکه خواهید شد؛ و گوش فرا دهید همۀ شما از کشورهای دوردست؛ کمر خود را ببندید، و تکه تکه خواهید شد؛ کمر خود را ببندید، و تکه تکه خواهید شد.

۱۰ با یکدیگر مشورت کنید و آن پوچ می شود؛ سخن را بگویید و آن انجام نمی شود؛ زیرا خدا با ماست.

۱۱ زیرا سَروَر بدین گونه با دستی نیرومند به من سخن گفت، و مرا یاد داد که من نمی بایستی به روش این مردم گام بردارم، گفتا:

۱۲ توطئه نخوانید هرآنچه که این مردم توطئه می خوانند؛ از ترس آنها نه ترسان و نه هراسان شوید.

۱۳ سَروَر سپاهیان را تقدیس کنید، و بگذارید او ترس شما باشد، و بگذارید او دِهشَت شما باشد.

۱۴ و او همچون جایگاه مقدّسی خواهد بود، ولی همچون یک سنگ مانع و همچون یک سنگ آسیب بر هر دو خاندان اسرائیل، همچون یک دام و یک تله بر ساکنان اورشلیم.

۱۵ و بسیاری در میان آنها خواهند لغزید و فرو خواهند افتاد، و شکسته خواهند شد، و به دام خواهند افتاد، و گرفتار خواهند شد.

۱۶ در میان پیروانم گواهی را ببند، قانون را مُهر و موم بزن.

۱۷ و من بر سَروَر، که رخسارش را از خاندان یعقوب پنهان می سازد، منتظر خواهم بود، و به دنبال او خواهم بود.

۱۸ بنگرید، من و فرزندانی که سَروَر به من داده است همچون نشانه ها و شگفتی هایی از سَروَر سپاهیان، که در کوه صهیون ساکن است، در اسرائیل هستیم.

۱۹ و هنگامی که آنها بر شما گویند: از آنهایی که روح احضار می کنند، و از جادوگرانی که جیک می زنند و زمزمه می کنند جویا شوید — آیا مردم نباید برای زندگان از خدایشان جویا شوند که از مردگان بشنوند؟

۲۰ به قانون و گواهی روی آورید؛ و برپایۀ این سخن اگر سخن نگویند، این برای این است که هیچ نوری در آنها نیست.

۲۱ و آنها بسیار سختی کشیده و گرسنه از آن خواهند گذشت؛ و چنین خواهد گذشت که هنگامی که گرسنه شوند، آنها خودشان را ترشرو خواهند کرد، و پادشاهشان و خدایشان را نفرین خواهند کرد، و به بالا نگاه خواهند کرد.

۲۲ و آنها بر زمین نگاه خواهند کرد و سختی، و تاریکی، و تیرگیِ غم را خواهند دید، و به تاریکی رانده خواهند شد.