1. I stało się, że anioł rzekł do mnie: Spójrz i zobacz twoich potomków, a także potomków twoich braci. I spojrzałem, i zobaczyłem ziemię obiecaną; i zobaczyłem rzesze ludzi w tak wielkiej liczbie, że byli niczym ziarnka piasku na brzegu morza.

2. I stało się, że ujrzałem rzesze ludzi zgromadzonych do walki, jedni przeciw drugim, i widziałem wojny i wieści wojenne, a także wielką rzeź dokonaną mieczem pośród mojego ludu.

3. I stało się, że widziałem, że ich wojny i spory na tej ziemi trwały przez wiele pokoleń; i ujrzałem tak wiele miast, że nie można było ich zliczyć.

4. I stało się, że ujrzałem ciemną mgłę roztaczającą się nad ziemią obiecaną; i widziałem błyskawice, i słyszałem grzmoty i trzęsienia ziemi, i wszelkie niepokojące odgłosy. Widziałem, jak ziemia i skały pękały, i widziałem góry rozpadające się na kawałki, i pękające równiny ziemi; i widziałem wiele miast, które były zalane; i widziałem wiele miast, które płonęły w ogniu, i wiele zamieniających się w ruinę przez trzęsienia ziemi.

5. I stało się, że gdy zobaczyłem te rzeczy, ujrzałem, jak ciemna chmura zniknęła z powierzchni ziemi; i oto, ujrzałem rzesze tych, którzy nie zginęli z powodu wielkich i strasznych sądów Pana.

6. I ujrzałem niebiosa otwarte i Baranka Bożego zstępującego z niebios. I zstąpił On, i ukazał się im.

7. I widziałem także, i daję świadectwo, że Duch Święty spoczął na innych dwunastu; a byli oni ustanowieni i wybrani przez Boga.

8. I anioł rzekł do mnie tymi słowy: Oto dwunastu uczniów Baranka, którzy zostali wybrani, aby czynić posługę twojemu potomstwu.

9. I rzekł do mnie: Pamiętasz dwunastu apostołów Baranka? Oto będą oni sądzić dwanaście plemion Izraela; dlatego dwunastu posługujących twojemu potomstwu będzie przez nich sądzonych; albowiem jesteście z domu Izraela.

10. I tych dwunastu sług Baranka, których widzisz, będzie sądziło twoich potomków. Oto są oni prawi na zawsze; albowiem z racji ich wiary w Baranka Bożego ich szaty są wybielone w Jego krwi.

11. I anioł rzekł do mnie: Spójrz! I spojrzawszy, zobaczyłem, że przez trzy pokolenia ludzie żyli w prawości; i ich szaty były białe, nawet na podobieństwo Baranka Bożego. I anioł rzekł do mnie: Są oni wybieleni we krwi Baranka z racji ich wiary w Niego.

12. I ja, Nefi, zobaczyłem także wielu z czwartego pokolenia, którzy zeszli z tego świata w prawości.

13. I stało się, że zobaczyłem rzesze ludzi zgromadzonych na tej ziemi.

14. I anioł rzekł do mnie: Oto twoi potomkowie i potomkowie twoich braci.

15. I stało się, że spojrzawszy, ujrzałem ludzi z moich potomków zgromadzonych tłumnie przeciwko potomkom moich braci; a zebrali się, aby ze sobą walczyć.

16. I anioł rzekł do mnie tymi słowy: Spójrz, oto źródło brudnej wody, które twój ojciec widział; zaiste, oto rzeka, o której mówił; a głębiny jej są głębinami piekła.

17. Ciemna mgła to pokusy diabła, który zaślepia oczy i znieczula serca dzieci ludzkich, i prowadzi je na szerokie drogi, gdzie giną i są straceni.

18. Wielki i rozległy budynek, który twój ojciec widział, przedstawia próżne wyobrażenia i pychę dzieci ludzkich. I oddziela ich wielka i straszna otchłań; zaiste, samo słowo sprawiedliwości Wiecznego Boga i Mesjasza, Baranka Bożego, o którym Duch Święty świadczy od początku świata dotąd, i odtąd, i na wieki.

19. I gdy anioł wypowiadał te słowa, widziałem, jak potomkowie moich braci walczyli z moimi potomkami, zgodnie ze słowami anioła; i widziałem, że z powodu pychy moich potomków i pokus diabła, zostali oni pokonani przez potomków moich braci.

20. I stało się, że widziałem, jak potomkowie moich braci pokonali moich potomków, i rozeszli się tłumnie po powierzchni ziemi.

21. I widziałem, że gromadzili się tłumnie; i widziałem wojny i wieści wojenne pośród nich. I widziałem, jak na wojnach i wieściach wojennych minęło wiele pokoleń.

22. I anioł rzekł do mnie: Oto ci zmarnieją w niewierze.

23. I stało się, iż zobaczyłem, że kiedy zmarnieli w niewierze, stali się ciemnym, obmierzłym i skalanym ludem, przepełnionym bezczynnością i wszelkimi występkami.