Κεφάλαιο 21

Το θαύμα του ιεραποστολικού έργου των τελευταίων ημερών

«Σας προσκαλώ να γίνετε ένας μεγάλος στρατός με ενθουσιασμό για αυτό το έργο και μια μεγάλη κυρίαρχη επιθυμία να βοηθήσετε τους ιεραποστόλους στην τεράστια ευθύνη που έχουν».

Από τη ζωή του Γκόρντον Χίνκλυ

Ως νέος άνδρας, ο Γκόρντον Χίνκλυ ήταν πιστός φέρων την ιεροσύνη, αλλά δεν ανέμενε να κληθεί σε μια ιεραποστολή πλήρους απασχόλησης. «Ήταν ο καιρός της χειρότερης οικονομικής ύφεσης στην ιστορία του κόσμου» εξήγησε αργότερα. «Η ανεργία στη [Σωλτ Λέηκ Σίτυ] ήταν περίπου 35 τοις εκατό και οι περισσότεροι ήταν άνεργοι σύζυγοι και πατέρες, αφού λίγες γυναίκες δούλευαν στο εργατικό δυναμικό. Πολύ λίγοι ιεραπόστολοι πήγαιναν στο πεδίο εκείνη την εποχή. …Έλαβα το πτυχίο μου και σχεδίαζα κάπως να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές. Έπειτα ο επίσκοπος μού είπε κάτι που φαινόταν πρόταση που προκαλούσε κατάπληξη. Μίλησε για μια ιεραποστολή»¹.

Ο Γκόρντον δέχτηκε την «πρόταση που προκάλεσε κατάπληξη» του επισκόπου του και το 1933 κλήθηκε να υπηρετήσει στην Αγγλία – ένας από τους μόλις 525 ιεραποστόλους που κλήθηκαν εκείνο το έτος². Αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της ιεραποστολής του, αλλά η υπηρέτησή του σταθεροποίησε την πίστη του:

«Το έργο στο πεδίο δεν ήταν εύκολο. Ήταν δύσκολο και αποθαρρυντικό. Αλλά, τι υπέροχη εμπειρία ήταν. Κάνοντας μια αναδρομή, αναγνωρίζω ότι ίσως ήμουν εγωιστής νέος άνδρας, όταν έφθασα στη Βρετανία. Τι ευλογία έγινε να βάλω στην άκρη τα προσωπικά εγωιστικά συμφέροντά μου έναντι των μεγαλυτέρων συμφερόντων του έργου του Κυρίου…

»Πόσο βαθιά ευγνώμων είμαι για την εμπειρία εκείνης της ιεραποστολής. Άγγιξα τη ζωή λίγων ανθρώπων οι οποίοι με τα χρόνια εξέφρασαν την εκτίμησή τους. Αυτό ήταν σημαντικό. Αλλά ποτέ δεν ήμουν πολύ ανήσυχος για τον αριθμό των βαπτισμάτων που είχα ή που άλλοι ιεραπόστολοι είχαν. Η ικανοποίησή μου ήλθε από την επιβεβαίωση ότι έκανα αυτό που ο Κύριος ήθελε να κάνω και ότι ήμουν εργαλείο στα χέρια Του για να επιτύχει τους σκοπούς Του. Κατά τη διάρκεια εκείνης της εμπειρίας, σταθεροποιήθηκε στην ίδια την οντότητά μου η πεποίθηση και η γνώση ότι αυτό είναι πραγματικά το αληθινό και ζωντανό έργο του Θεού, αποκατεστημένο μέσω ενός προφήτη προς ευλογία όλων εκείνων που θα το δεχτούν και θα ζήσουν τις αρχές του»³.

Η ιεραποστολή του προέδρου Χίνκλυ καθόρισε την πορεία για μια ζωή αφιερωμένη στο έργο του Κυρίου. Κατά τη διάρκεια την υπηρετήσεώς του ως Προέδρου της Εκκλησίας, ταξίδεψε περισσότερα από 1,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα, σε περισσότερες από 70 χώρες για να καταθέσει μαρτυρία για τον Ιησού Χριστού και το αποκατεστημένο Ευαγγέλιό Του⁴.

Ο Πρόεδρος Χίνκλυ συχνά έκανε κάλεσμα στα μέλη της Εκκλησίας να συμμετάσχουν μαζί του στη διάδοση του Ευαγγελίου. Περισσότεροι από 400.000 ιεραπόστολοι πλήρους απασχόλησης αποκρίθηκαν σε εκείνο το κάλεσμά του κατά τη θητεία του ως Προέδρου. Με τη βοήθεια της υπηρέτησής τους και του έργου των μελών-ιεραποστόλων, περισσότεροι από 3.500.000 νεοφώτιστοι βαπτίσθηκαν εκείνη την εποχή⁵.

Πάντα αισιόδοξος, ο Πρόεδρος Χίνκλυ ανέφερε το εκτεταμένο όραμά του για το πώς το έργο του Κυρίου θα συνέχιζε να προοδεύει:

«Αν προχωρήσουμε μπροστά, χωρίς να χάσουμε ποτέ από τα μάτια μας τον στόχο μας, χωρίς να μιλάμε άσχημα για κανέναν, ζώντας τις μεγάλες αρχές που ξέρουμε ότι είναι αληθινές, αυτός ο σκοπός θα συνεχίσει σε μεγαλοπρέπεια και δύναμη να γεμίζει τη γη. Οι θύρες που είναι τώρα κλειστές στην κήρυξη του Ευαγγελίου θα ανοιχθούν»⁶.

«Η ελπίδα μας σχετικά με το μέλλον είναι μεγάλη και η πίστη μας είναι δυνατή. Γνωρίζουμε ότι μετά βίας έχουμε ξύσει την επιφάνεια αυτού του οποίου θα έλθει στα μελλοντικά χρόνια. …Το φορτίο μας για να προχωρήσουμε είναι τεράστιο. Αλλά η ευκαιρία μας είναι ένδοξη»⁷.

«Είθε να προσεγγίζουμε τον κόσμο με την ιεραποστολική υπηρέτησή μας, διδάσκοντας όλους όσους θα ακούσουν σχετικά με την αποκατάσταση του Ευαγγελίου».

Διδασκαλίες του Γκόρντον Χίνκλυ

Πρέπει να προσεγγίζουμε τον κόσμο με την ιεραποστολική υπηρέτηση, διδάσκοντας όλους όσους θα ακούσουν.

Έχουμε τη θεία προσταγή να μεταφέρουμε το Ευαγγέλιο σε κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό. Έχουμε την ευθύνη να διδάσκουμε και να βαπτίζουμε στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Είπε ο ανεστημένος Σωτήρας: «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση» [Κατά Μάρκον 16:15]. Απασχολούμεθα σε μια μεγάλη και κυρίαρχη σταυροφορία για την αλήθεια και την καλοσύνη⁸.

Προτού οργανωθεί η Εκκλησία, υπήρχε ιεραποστολικό έργο. Και συνεχίζει από τότε, παρά τις δυσκολίες των εποχών διαμέσου των οποίων οι άνθρωποί μας έχουν περάσει. Ας αποφασίσουμε με τον εαυτό μας, άπαντες, να έχουμε μία νέα ευκαιρία, μία νέα αίσθηση ευθύνης, να επωμισθούμε την υποχρέωση να βοηθήσουμε τον Πατέρα μας στους Ουρανούς στο ένδοξό Του έργο να φέρει την αθανασία και αιώνια ζωή των υιών και θυγατέρων Του σε όλη τη γη⁹.

Ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών ας προσεγγίζουμε τους άλλους που δεν είναι τους δόγματός μας. Ας μην ενεργούμε ποτέ με πνεύμα αλαζονείας ή με συμπεριφορά του τύπου «εγώ είμαι πιο άγιος από εσένα». Αντ’ αυτού, ας δείχνουμε αγάπη και σεβασμό και βοήθεια προς αυτούς. Έχουμε παρεξηγηθεί σε μεγάλο βαθμό και νομίζω ότι μεγάλο μέρος αυτού είναι δική μας ευθύνη. Μπορούμε να είμαστε πιο ανεκτικοί, πιο καλοί γείτονες, πιο φιλικοί, καλύτερα παραδείγματα από ό,τι ήμασταν στο παρελθόν. Ας διδάξουμε τα παιδιά μας να συμπεριφέρονται στους άλλους με φιλία, σεβασμό, αγάπη και θαυμασμό. Αυτό θα αποδώσει καλύτερο αποτέλεσμα από μια εγωιστική συμπεριφορά…

Ας προσεγγίζουμε τον κόσμο στην ιεραποστολική μας υπηρέτηση, διδάσκοντας εκείνους που θα ακούσουν σχετικά με την αποκατάσταση του Ευαγγελίου, μιλώντας χωρίς φόβο αλλά και χωρίς αυταρέσκεια, για το Πρώτο Όραμα, καταθέτοντας μαρτυρία για το Βιβλίο του Μόρμον και την αποκατάσταση της ιεροσύνης. Αδελφοί και αδελφές μου, ας γονατίζουμε και ας προσευχόμαστε για την ευκαιρία να φέρουμε άλλους στη χαρά του Ευαγγελίου¹⁰.

Είναι θαυμάσιο και καταπληκτικό που χιλιάδες αγγίζονται από το θαύμα του Αγίου Πνεύματος, ώστε να πιστέψουν και να γίνουν μέλη. Βαπτίζονται. Η ζωή τους έχει αλλάξει για το καλύτερο για πάντα. Θαύματα συμβαίνουν. Ένας σπόρος πίστης μπαίνει στη καρδιά τους. Διευρύνεται όσο μαθαίνουν. Και δέχονται αρχή επάνω στην αρχή, μέχρι να έχουν όλες τις θαυμάσιες ευλογίες που έρχονται σε εκείνους που βαδίζουν με πίστη σε αυτήν, την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών¹¹.

Πρέπει να βοηθούμε τους ιεραποστόλους πλήρους απασχόλησης να φέρουν τους άλλους στη γνώση της αλήθειας.

Γνώρισα μια γυναίκα στη Νότιο Αμερική, η οποία μόλις είχε προσχωρήσει στην Εκκλησία. Ενθουσιασμένη από τη μεγάλη αγάπη για αυτό που είχε βρει, περνούσε με ενθουσιασμό λέγοντάς το στους άλλους. Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου επτά μόνο μηνών από τη βάπτισή της, είχε παραπέμψει τριακόσιους γνωστούς της στους ιεραποστόλους, ώστε να τους εξηγήσουν το Ευαγγέλιο. Σε κάποιο σημείο, εξήντα είχαν έλθει στη Εκκλησία. Πιο σωστά μπήκαν. Στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, γνώρισα τον νεαρό ιεραπόστολο, ο οποίος της δίδαξε για πρώτη φορά το Ευαγγέλιο. Κι αυτός ήταν νεοφώτιστος, είχε πάει ιεραποστολή για να εκπροσωπήσει την Εκκλησία με αξιοσημείωτη οικονομική θυσία. Η γυναίκα για την οποία μιλώ, ήταν μία από τους σαράντα τρεις που είχε βοηθήσει να έλθουν στην Εκκλησία, μέχρι αυτό το σημείο. Αυτός ο νέος άνδρας από τη Βραζιλία είχε ξανοιχθεί περισσότερο από εκατό φορές – σαράντα τρεις δικοί του νεοφώτιστοι και εξήντα μέσω μίας την οποία μετέστρεψε, με περισσότερους να έρχονται από τους άλλους νεοφώτιστους¹².

Πάρα πολλοί από εμάς βλέπουμε το ιεραποστολικό έργο απλώς ως εντοπισμό ατόμων. Όλοι όσοι είναι εξοικειωμένοι με το έργο αυτό, ξέρουν ότι υπάρχει καλύτερος τρόπος. Ο τρόπος αυτός είναι μέσω των μελών της Εκκλησίας. Όποτε υπάρχει κάποιο μέλος το οποίο συστήνει έναν ερευνητή, υπάρχει ένα άμεσα υποστηρικτικό σύστημα. Το μέλος δίνει μαρτυρία για την αλήθεια του έργου. Αγωνιά για την ευτυχία του φίλου του ερευνητή. Τον συναρπάζει να βλέπει ότι ο φίλος προοδεύει στο να μαθαίνει το Ευαγγέλιο.

Οι πλήρους απασχόλησης ιεραπόστολοι μπορεί να κάνουν την κυρίως διδασκαλία, όμως το μέλος, όπου είναι δυνατόν, θα υποστηρίξει αυτήν τη διδασκαλία με το να προσφέρει τον χώρο του σπιτιού του για να φέρει εις πέρας αυτήν την ιεραποστολική υπηρεσία. Θα δώσει ειλικρινή μαρτυρία για τη θειότητα του έργου. Θα είναι εκεί για να απαντήσει σε ερωτήσεις όταν δεν είναι εκεί οι ιεραπόστολοι. Θα είναι φίλος με τον νεοφώτιστο, ο οποίος κάνει μια μεγάλη και συχνά δύσκολη αλλαγή.

Δεν υπάρχει τίποτε να ντρεπόμαστε για το Ευαγγέλιο. Είναι κάτι για το οποίο είμαστε υπερήφανοι. «Μη ντραπείς, λοιπόν, για τη μαρτυρία τού Κυρίου» έγραψε ο Παύλος στον Τιμόθεο (Προς Τιμόθεον Β´ 1:8). Ευκαιρίες να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο είναι παντού…

«Ευκαιρίες να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο είναι παντού».

Η διαδικασία να φέρουμε καινούργια άτομα στην Εκκλησία δεν είναι ευθύνη μόνο των ιεραποστόλων. Επιτυγχάνουν καλύτερα όταν τα μέλη γίνονται η πηγή από την οποία βρίσκονται νέοι ερευνητές…

Ας καλλιεργηθεί μια επίγνωση στην καρδιά κάθε μέλους της δικής του δυνατότητας να φέρει τους άλλους στη γνώση της αλήθειας. Ας εργαστεί για αυτό. Ας προσευχηθεί με μεγαλύτερο ζήλο σχετικά με αυτό…

…Αδελφοί και αδελφές μου, μπορούμε να αφήσουμε τους ιεραποστόλους να προσπαθήσουν να το κάνουν μόνοι τους ή μπορούμε να τους βοηθήσουμε. Αν το κάνουν μόνοι τους, θα χτυπούν πόρτες μέρα με τη μέρα και η εσοδεία θα είναι ισχνότερη. Ή ως μέλη μπορούμε να τους βοηθήσουμε στην εύρεση και την διδασκαλία των ερευνητών…

Ας αναπτυχθεί σε κάθε πάσσαλο η επίγνωση της ευκαιρίας να βρούμε εκείνους που θα ακούσουν το μήνυμα του Ευαγγελίου. Στη διαδικασία αυτή δεν πρέπει να είμαστε προσβλητικοί. Δεν χρειάζεται να είμαστε αλαζόνες. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να βοηθήσουμε θα είναι η καλοσύνη στη δική μας τη ζωή και το παράδειγμα. Και καθώς απασχολούμεθα σε αυτήν την υπηρεσία, η ζωή μας θα βελτιωθεί, γιατί θα είμαστε σε εγρήγορση να δούμε ότι δεν κάνουμε ούτε λέμε κάτι που θα μπορούσε να εμποδίσει την πρόοδο εκείνων που προσπαθούμε να οδηγήσουμε προς την αλήθεια…

Υπάρχει ανάγκη να εμπνεύσουμε ενθουσιασμό σε κάθε επίπεδο της Εκκλησίας. Ας αναφέρεται αυτό το θέμα [του ιεραποστολικού έργου] περιστασιακά στη συγκέντρωση μεταλήψεως. Ας συζητείται από την ιεροσύνη και την Ανακουφιστική Εταιρεία στις εβδομαδιαίες συγκεντρώσεις τους. Ας το συζητούν οι Νέοι Άνδρες και οι Νέες Γυναίκες και να σχεδιάζουν τρόπους να βοηθούν σε αυτό το μεγάλο εγχείρημα. Ακόμα και τα παιδιά της Προκαταρκτικής ας σκεφτούν τρόπους να βοηθήσουν. Πολλοί γονείς έχουν έλθει στην Εκκλησία λόγω ενός παιδιού που προσκλήθηκε στην Προκαταρκτική…

Αδελφοί και αδελφές, όλοι σας έξω στους τομείς και τους πασσάλους και στις περιφέρειες και στους κλάδους, σας προσκαλώ να γίνετε ένας μεγάλος στρατός με ενθουσιασμό για αυτό το έργο και μια μεγάλη κυρίαρχη επιθυμία να βοηθήσετε τους ιεραποστόλους στην τεράστια ευθύνη που έχουν να φέρουν το Ευαγγέλιο σε κάθε έθνος, φυλή γλώσσα και λαό. «Ο αγρός είναι άσπρος [και έτοιμος] για συγκομιδή» (Δ&Δ 4:4). Ο Κύριος το έχει δηλώσει αυτό επανειλημμένως. Δεν πρέπει να Τον πιστέψουμε;¹³

Για λογαριασμό των ιεραποστόλων… θέλω να παρακαλέσω τους Αγίους να κάνετε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε να παράσχετε ονόματα γνωστών σας, που θα μπορούσαν να τους διδάξουν. Θα είστε ευτυχισμένοι, αν το κάνετε. Ο καθένας που βλέπετε να έρχεται στην Εκκλησία χάρη στις προσπάθειές σας, θα φέρει ευτυχία στη ζωή σας. Αυτό το λέω σαν υπόσχεση προς τον καθέναν σας¹⁴.

Το πλήρους απασχόλησης ιεραποστολικό έργο φέρνει διαρκή ευτυχία σε εκείνους που υπηρετούν.

Πρέπει να υψώσουμε τον πήχη της αξιοσύνης και των προϋποθέσεων όσων πηγαίνουν στον κόσμο ως πρέσβεις του Κυρίου Ιησού Χριστού¹⁵.

Ο κόσμος σήμερα έχει ανάγκη τη δύναμη της αγνής μαρτυρίας. Χρειάζεται το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και, αν ο κόσμος ακούσει εκείνο το Ευαγγέλιο, πρέπει να υπάρχουν απεσταλμένοι να το διδάξουν.

Ζητούμε οι γονείς να αρχίσουν να εκπαιδεύουν νωρίς τα παιδιά τους [για ιεραποστολική υπηρέτηση]. Όπου υπάρχει οικογενειακή προσευχή, όπου υπάρχουν οικογενειακές βραδιές, όπου υπάρχει μελέτη των γραφών, όπου η μητέρα και ο πατέρας είναι ενεργοί στην Εκκλησία και μιλούν με ενθουσιασμό σχετικά με την Εκκλησία και το Ευαγγέλιο, τα παιδιά σε τέτοια σπίτια διαποτίζονται με φυσικό τρόπο με την επιθυμία να διδάσκουν το Ευαγγέλιο σε άλλους. Υπάρχει συνήθως μία παράδοση ιεραποστολικού έργου σε τέτοια σπίτια. Λογαριασμοί ταμιευτηρίου ανοίγονται όσο τα παιδιά είναι ακόμα μικρά. Τα αγόρια μεγαλώνουν με τη φυσική προσμονή ότι θα κληθούν να υπηρετήσουν ως ιεραπόστολοι για την Εκκλησία. Μια ιεραποστολή γίνεται μέρος του σχεδίου ζωής του αγοριού όπως η μόρφωση¹⁶.

Το ιεραποστολικό έργο είναι ουσιαστικά ευθύνη της ιεροσύνης. Ως κάτι τέτοιο, οι νέοι άνδρες πρέπει να φέρουν το μεγαλύτερο φορτίο. Αυτή είναι η ευθύνη και η υποχρέωσή τους¹⁷.

Νέοι [άνδρες], ελπίζω όλοι σας να στρέφεστε προς την κατεύθυνση της ιεραποστολικής υπηρέτησης. Δεν μπορώ να σας υποσχεθώ διασκέδαση. Δεν μπορώ να σας υποσχεθώ ευκολία και άνεση. Δεν μπορώ να σας υποσχεθώ ελευθερία από αποθάρρυνση, από φόβο, από βαθιά δυστυχία μερικές φορές. Αλλά μπορώ να σας υποσχεθώ ότι θα μεγαλώσετε όσο ποτέ δεν έχετε μεγαλώσει σε παρόμοια περίοδο ολόκληρης της ζωής σας. Μπορώ να σας υποσχεθώ ευτυχία η οποία θα είναι μοναδική και θαυμάσια και με διάρκεια. Μπορώ να σας υποσχεθώ ότι θα αξιολογήσετε εκ νέου τη ζωή σας, ότι θα καθιερώσετε καινούργιες προτεραιότητες, ότι θα ζείτε πιο κοντά στον Κύριο, ότι η προσευχή θα είναι μια πραγματική και υπέροχη εμπειρία, ότι θα περπατάτε με πίστη στο αποτέλεσμα των καλών πραγμάτων που κάνετε¹⁸.

Χρειαζόμαστε μερικές νέες γυναίκες [να υπηρετήσουν ιεραποστολές]. Επιτελούν ένα αξιοσημείωτο έργο. Μπορούν να μπουν σε σπίτια όπου δεν μπορούν οι πρεσβύτεροι…

[Ωστόσο]… οι νέες γυναίκες δεν θα πρέπει να αισθάνονται ότι έχουν παρόμοιο καθήκον με εκείνο των νέων ανδρών. Μερικές από αυτές θα θέλουν πολύ να πάνε. Αν ναι, θα πρέπει να συμβουλευθούν τον επίσκοπό τους καθώς και τους γονείς τους. …Στις αδελφές λέω ότι θα είστε το ίδιο αξιοσέβαστες, θα θεωρείστε ότι είστε το ίδιο στη γραμμή του καθήκοντος, οι προσπάθειές σας θα είναι το ίδιο αποδεκτές στον Κύριο και στην Εκκλησία είτε πάτε σε μια ιεραποστολή είτε δεν πάτε σε μια ιεραποστολή¹⁹.

Μαζί με την ανάγκη για πρεσβυτέρους και αδελφές, υπάρχει μία αυξανόμενη ανάγκη για ζευγάρια στο ιεραποστολικό πεδίο. Μεγαλύτερα παντρεμένα ζευγάρια κάνουν ένα υπέροχο έργο στις ιεραποστολές. Υπάρχει ανάγκη για πολλά περισσότερα. Ιδίως χρειαζόμαστε εκείνους με ικανότητες ξένων γλωσσών. Μπορούν να υπηρετούν σε πολλές υπεύθυνες θέσης υπό την καθοδήγηση των ευαίσθητων και ευγενικών προέδρων ιεραποστολής.

Με τον αυξημένο αριθμό ανθρώπων σε σύνταξη, ενώ ακόμα έχουν υγεία και ευζωία, υπάρχουν πολλοί που μπορούν να γεμίσουν την τρομερή ανάγκη στο έργο του Κυρίου²⁰.

[Έχουμε] συνταξιούχους άνδρες και γυναίκες που υπηρετούν με τη σημαντική ιδιότητα των ιεραποστόλων για αυτήν την Εκκλησία σε όλο τον κόσμο. Ο αριθμός αυξάνει. Πηγαίνουν εκεί όπου καλούνται. Υπηρετούν εκεί όπου τους χρειάζονται. Δημιουργούνται φιλίες· μοιράζονται μεταξύ τους δεξιότητες· ανοίγονται ευκαιρίες για αυτούς που δεν θα ξεχάσουν ποτέ τους άνδρες και τις γυναίκες που ήλθαν ανάμεσά τους με ένα πνεύμα πλήρους ανιδιοτέλειας για να διδάξουν και να κάνουν το καλό. Δεν λαμβάνουν χρήματα. Πηγαίνουν με δικά τους έξοδα. Το μέτρο της αφοσίωσής τους είναι απεριόριστο. Οι καρποί των προσπαθειών τους είναι πέρα από κάθε υπολογισμό²¹.

«Ο κόσμος σήμερα… χρειάζεται το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και αν ο κόσμος ακούσει εκείνο το Ευαγγέλιο, πρέπει να υπάρχουν απεσταλμένοι να το διδάξουν».

Καθώς παρουσιάζουμε στους άλλους το Ευαγγέλιο, το Πνεύμα του Κυρίου βοηθά να υπερνικήσουμε διαφορές μεταξύ μας.

Επειδή έχουμε έλθει από τους ίδιους γονείς [ως παιδιά του Θεού], ανταποκρινόμαστε στην ίδια αλήθεια. Το γεγονός ότι το δέρμα κάποιου μπορεί να είναι λίγο διαφορετικό χρώμα, ότι τα μάτια κάποιου μπορεί να έχουν ελαφρώς διαφορετική διαρρύθμιση, ότι κάποιος μπορεί να φορά διαφορετικά ρούχα, με κανένα τρόπο δεν τον/την κάνει διαφορετικό άτομο. Άνδρες και γυναίκες όλου του κόσμου απαντούν στο ίδιο ερέθισμα ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο. Αναζητούν τη ζεστασιά όταν κρυώνουν· γνωρίζουν το ίδιο είδος πόνου· περνούν από λύπη και γνωρίζουν τη χαρά…

Όταν οι διαφορές –είτε με τους γείτονές μας είτε με άλλους πολιτισμούς– φαίνονται να στέκουν ως κινητά εμπόδια καθώς προσπαθούμε να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο, η σιωπηλή ευγένεια συνήθως απομακρύνει αυτά τα εμπόδια. Καθώς τηρούμε την εντολή του Κυρίου να παρουσιάζουμε σε άλλους το Ευαγγέλιο, καταθέτω μαρτυρία ότι το Πνεύμα του Κυρίου βοηθά στο να ξεπεραστούν οι διαφορές μεταξύ εκείνου που διδάσκει και εκείνου που διδάσκεται. Ο Κύριος έκανε τη διαδικασία ξεκάθαρη, όταν είπε: «Επομένως, αυτός που κηρύττει [με το Πνεύμα] και αυτός που λαβαίνει [με το Πνεύμα], καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο, και εξυψώνονται πνευματικά και αγαλλιάζουν κι οι δυο μαζί». (Δ&Δ 50:22.)

Είμαι ικανοποιημένος που το πιο αποτελεσματικό μέσο του καθενός μας στην κλήση μας να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο είναι το Πνεύμα του Κυρίου. Το έχουμε δει σε άλλους. Καθώς κάνουμε το έργο του Κυρίου, το έχουμε αισθανθεί στον εαυτό μας. Σε τέτοιες περιστάσεις, επιφανειακές διαφορές ανάμεσα σε εμάς και εκείνους που διδάσκουμε φαίνεται να πέφτουν σαν λέπια από τα μάτια μας. (Βλέπε Νεφί Β΄ 30:6.) Μία ζεστή ευγένεια και κατανόηση αναδύεται που είναι θαυμάσιο να βλέπουμε. Κυριολεκτικά καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον, και κυριολεκτικά ανυψωνόμαστε πνευματικώς και αγαλλιάζουμε μαζί²².

Καθώς προχωρούμε με πίστη, ο Κύριος θα ευλογήσει τις προσπάθειές μας στο να παρουσιάσουμε το Ευαγγέλιο στους άλλους.

Πράγματι απασχολούμεθα σε ένα υπέροχο και θαυμαστό έργο. …Ο Θεός των ουρανών έχει επιφέρει αυτό το θαύμα των τελευταίων ημερών κι αυτό που έχουμε δει δεν είναι παρά μια πρόγευση των μεγαλύτερων πραγμάτων που έρχονται. Το έργο θα πραγματοποιηθεί από ταπεινούς άνδρες και γυναίκες, νέους και ηλικιωμένους²³.

Το έργο θα πετύχει, επειδή ο Κύριος το έχει υποσχεθεί:

«Και όποιος σας δεχτεί, εκεί θα είμαι και εγώ, γιατί εγώ θα βαδίζω ενώπιον του προσώπου σας. Θα βρίσκομαι στα δεξιά σας και στα αριστερά σας, και το Πνεύμα μου θα είναι μέσα στην καρδιά σας, και οι άγγελοί μου τριγύρω σας, για να σας σηκώνουν». (Δ&Δ 84:88.)

Με την ευθύνη μας θεϊκά δοσμένη, με ευλογίες θεϊκά υπεσχημένες, ας προχωρήσουμε με πίστη. Καθώς το κάνουμε αυτό, ο Κύριος θα ευλογήσει τις προσπάθειές μας. Ας κάνουμε αυτό που μας αναλογεί στο να διδάσκουμε το Ευαγγέλιο στους γύρω μας, με το παράδειγμά μας πρώτα και μετά με εμπνευσμένο δίδαγμα.

Η πέτρα αποκομμένη από το βουνό χωρίς χέρια θα συνεχίσει να κυλά μέχρι να γεμίσει όλη τη γη. (Βλέπε Δανιήλ 2.) Σας δίνω τη μαρτυρία μου γι’ αυτήν την αλήθεια και την αλήθεια ότι ο καθένας μας μπορεί να βοηθήσει με κατάλληλους τρόπους σύμφωνα με τις περιστάσεις μας, αν θα αναζητήσουμε την καθοδήγηση και έμπνευση του Επουράνιου Πατέρα μας. Αυτό είναι το έργο του Κυρίου που κάνουμε και με την ευλογία του δεν θα αποτύχουμε²⁴.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Γιατί μερικές φορές φοβόμαστε να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο; Ποιοι είναι μερικοί τρόποι να υπερνικήσουμε αυτόν τον φόβο και να προσεγγίσουμε τους άλλους; (Βλέπε τμήμα 1.) Ποια είναι μερικά θαύματα που έχετε δει στο ιεραποστολικό έργο;
Γιατί οι ιεραπόστολοι «επιτυγχάνουν καλύτερα όταν τα μέλη γίνονται η πηγή από την οποία βρίσκονται νέοι ερευνητές»; (Βλέπε τμήμα 2.) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι που τα μέλη μπορούν να βοηθήσουν τους πλήρους απασχόλησης ιεραποστόλους;
Γιατί οι πλήρους απασχόλησης ιεραποστολές επηρεάζουν τη ζωή εκείνων που υπηρετούν; Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να προετοιμαστούν για πλήρους απασχόλησης ιεραποστολές; (Βλέπε τμήμα 3.) Πώς μπορούν οι οικογένειες να βοηθήσουν τα μεγαλύτερα ζευγάρια να υπηρετήσουν;
Επανεξετάστε το τμήμα 4. Ποια είναι μερικά κοινά χαρακτηριστικά όλων των ανθρώπων; Πώς μπορούμε να υπερνικήσουμε τις διαφορές που φαίνονται να είναι κινητά εμπόδια στο να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο; Πώς έχετε δει το Πνεύμα του Κυρίου να βοηθά τους ανθρώπους να υπερνικήσουν τις διαφορές τους;
Ο Πρόεδρος Χίνκλυ τόνισε ότι ο Κύριος θα ευλογήσει τις προσπάθειές μας να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο, αν «προχωρήσουμε με πίστη» (τμήμα 5). Πώς μπορείτε να αυξήσετε την επιθυμία και την πίστη σας να διαδίδετε το Ευαγγέλιο;

Σχετικές γραφές

Ησαΐας 52:7, Κατά Ματθαίον 28:19-20, Άλμα 26:1-5, Δ&Δ 1:20-23, 4, 18:15-16, 38:40-41

Βοήθεια διδασκαλίας

«Μη φοβάστε τη σιωπή. Συχνά οι άνθρωποι χρειάζονται χρόνο να σκεφθούν και να απαντήσουν σε ερωτήσεις ή να εκφράσουν αυτά που αισθάνονται. Μπορείτε να κάνετε μία παύση μετά από κάποια ερώτησή σας, όταν μιλήσετε για κάποια πνευματική εμπειρία ή όταν κάποιος δυσκολεύεται να εκφρασθεί» (Teaching, No Greater Call [1999], 67).