Ew. Łukasza 15

Przypowieści o zagubionych

Pod koniec doczesnej posługi Zbawiciela faryzeusze i uczeni w piśmie skarżyli się na relacje Jezusa z celnikami i grzesznikami. W odpowiedzi na ich zastrzeżenia Jezus opowiedział przypowieści o zgubionej owcy, zgubionym groszu i synu marnotrawnym. Ta lekcja pomoże ci zrozumieć i poczuć, jak bardzo Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus kochają i cenią ciebie oraz wszystkich innych ludzi.

Przygotowanie uczniów: Zachęć uczniów, aby przed lekcją przestudiowali jedną lub wszystkie przypowieści z rozdziału Ew. Łukasza 15 . Poproś ich, aby zastanowili się, czego z tych przypowieści uczymy się o miłości Boga.

Przykładowe ćwiczenia

Ile jest to warte?

Możesz przynieść na lekcję trochę jedzenia i pieniędzy, by posłużyć się nimi na potrzeby opisanego poniżej ćwiczenia. Posłuż się takimi formami jedzenia i pieniędzy, które będą odpowiednie lub łatwe do zdobycia; waluty użyj takiej, jakiej używa się w miejscu, w którym prowadzisz lekcję. Przykładowo, w ćwiczeniu możesz użyć cukierka oraz banknotu o nominale 10 zł. Poproś uczniów, aby na każdym etapie pokazywali na palcach, ile jest dla nich wart dany przedmiot.

W skali od 1 do 10, jak bardzo chciałbyś mieć następujące rzeczy? 1 oznacza najmniej, 10 oznacza najbardziej.

• Twój ulubiony deser

• Twój ulubiony deser, który upadł na ziemię

• Twój ulubiony deser, na który ktoś nadepnął

• Banknot o nominale 10 zł

• Banknot o nominale 10 zł, który upadł na ziemię

• Banknot o nominale 10 zł, na który ktoś nadepnął

Poświęć chwilę, by zastanowić się, w jaki sposób to ćwiczenie mogłoby odnosić się do wartości ludzi.

• W jaki sposób ta analogia przekłada się na to, jak postrzegamy naszą wartość my sami?

• Dlaczego czasem możemy czuć pokusę, by myśleć o sobie lub traktować siebie samych lub innych tak, jakbyśmy my albo oni byli warci mniej?

Może warto pokazać wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z części „Dodatkowe ćwiczenia” na końcu konspektu lekcji.

Pomyśl, jak traktujesz ludzi — w tym siebie samego — którzy być może muszą dokonać pokuty i się poprawić. Gdy będziesz studiować tę lekcję, szukaj prawd o tym, jak Pan postrzega i traktuje tych, którzy muszą dokonać pokuty.

W rozdziale Ew. Łukasza 15 Jezus opowiedział trzy przypowieści. Przeczytaj wersety Ew. Łukasza 15:1–2 , aby dowiedzieć się, jaka sytuacja wywołała taką reakcję Zbawiciela. Zwróć uwagę, że celnicy byli Żydami, którzy pobierali podatki dla Rzymian, przez co byli powszechnie nienawidzeni przez innych Żydów.

• Czego na podstawie tych wersetów uczysz się o Zbawicielu? W jaki sposób możemy czasami przypominać naszą postawą tych faryzeuszy?

Jezus Chrystus odpowiedział na zastrzeżenia faryzeuszy i uczonych w piśmie, nauczając w formie przypowieści o zgubionej owcy, o zgubionym groszu i o utraconym synu.

Możesz poprosić uczniów o streszczenie tego, co wiedzą o tych przypowieściach i w jaki sposób ilustrują one miłość Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa. Dostosuj ćwiczenia w tej lekcji do zrozumienia twoich uczniów oraz ich potrzeb.

Zgubiona owca i zgubiony grosz

Przeczytaj lub przejrzyj treść przypowieści o zgubionej owcy ( Ew. Łukasza 15:4–7) lub przypowieści o zgubionym groszu ( Ew. Łukasza 15:8–10), szukając słów lub sformułowań, które wskazują na to, jak bardzo właściciele w każdej historii cenili to, co zaginęło.

• Jakie słowa lub sformułowania wskazują na wartość, jaką właściciel przypisywał temu, co zaginęło?

• W jaki sposób owca i grosz w tych przypowieściach mogą symbolizować ludzi?

• Na podstawie treści tych wersetów odpowiedz: Jak czują się ci, którzy pomagają odnaleźć się duchowo zagubionym, gdy grzesznik dokona pokuty? Co czują Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus?

• Czego dzięki tym przypowieściom uczysz się o Zbawicielu?

Jeśli to konieczne, pomóż uczniom rozpoznać takie prawdy, jak: Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus znają wartość każdego człowieka i chcą zgromadzić wszystkich z powrotem przy sobie oraz Ojciec Niebieski raduje się, gdy Jego dzieci pokutują i do Niego wracają.

Syn marnotrawny

Trzecia przypowieść w rozdziale Ew. Łukasza 15 jest powszechnie znana jako przypowieść o synu marnotrawnym (słowo marnotrawny oznacza trwoniący pieniądze, lekkomyślny, rozrzutny). Opowiada ona jednak o dwóch synach; pomocy ojca potrzebowali obydwaj. Gdy będziesz studiować, szukaj prawd, które ukazują, jak Ojciec Niebieski postrzega i traktuje wszystkie Swoje dzieci, które z jakiegokolwiek powodu się gubią pod względem duchowym.

Zastanów się, czy dla uczniów będzie lepsze przeczytanie przypowieści czy obejrzenie filmu.

Przeczytaj fragment Ew. Łukasza 15:11–32, wyobrażając sobie, że w tej przypowieści ojciec symbolizuje Ojca Niebieskiego. Możesz zaznaczyć słowa lub sformułowania, które pokazują, co On czuje wobec Swoich dzieci. Możesz też obejrzeć film „The Prodigal Son” [Syn marnotrawny] (5:33), dostępny na stronie: ChurchofJesusChrist.org, i równolegle czytać fragment pisma świętego.

Uczniowie mogą przestudiować tę przypowieść w formule „teatru czytelników” z podziałem na cztery role: narratora ( wersety 11, 13–16, 20, 25–28), syna marnotrawnego ( wersety 12, 17–19, 21), ojca ( wersety 22–24, 31–32) oraz starszego syna ( wersety 29–30). Możesz często zatrzymywać lekturę, aby czytający mogli zrozumieć i zbadać to, co mówi oraz może myśleć lub czuć to, co dana postać.

Podane niżej pytania pozwolą uczniom przeanalizować przypowieść i odnieść ją do własnego życia.

Przypomnij sobie, jak faryzeusze krytykowali Zbawiciela za spotykanie się i spożywanie posiłków z grzesznikami.

• Jak sądzisz, czego Jezus chciał, aby faryzeusze nauczyli się z tej przypowieści?

• Jak myślisz, co w tej przypowieści jest dla ciebie najważniejsze do zrozumienia i zapamiętania? Dlaczego?

Jedna z prawd, jakie poznajemy dzięki tej przypowieści, mówi, iż Ojciec Niebieski ceni i kocha wszystkie Swoje dzieci i czeka na nie z otwartymi ramionami, aby powitać wszystkich tych, którzy się do Niego zwrócą.

Możesz zadać dodatkowe pytania, takie jak: „Co zauważyłeś odnośnie do tego, jak zbłądził syn marnotrawny?”, „Na jakie sposoby można powiedzieć, że zbłądził także drugi syn?”, „Czego możemy się dowiedzieć z tej przypowieści o tym, w jaki sposób Ojciec Niebieski odpowiada ludziom, którzy chcą do Niego wrócić, a także tym, którzy zawsze starali się pozostać Mu wierni? Dlaczego zrozumienie tej kwestii w odniesieniu do Ojca Niebieskiego ma dla ciebie znaczenie?”.

• W jaki sposób przypowieści w rozdziale Ew. Łukasza 15 mają odniesienie do ludzi, którzy są duchowo zagubieni z powodu grzechu, oraz do tych, którzy mogą czuć się inni, niedoceniani lub niezauważani?

Rozpoznawanie mojej indywidualnej wartości

Na jednej stronie w swoim dzienniku do studiowania możesz wykonać prosty rysunek pasterza trzymającego owcę lub ojca przytulającego swojego syna. Skorzystaj z przestrzeni wokół rysunku, aby zapisać następujące rzeczy:

• Słowa lub sformułowania (w tym te z rozdziału Ew. Łukasza 15), które przypominają ci o tym, jak bardzo Ojciec Niebieski kocha ciebie i wszystkich innych ludzi — nawet, gdy musicie odpokutować.

• Sposoby, na jakie możesz traktować ze współczuciem tych, którzy muszą odpokutować — w tym samego siebie.

Możesz poprosić uczniów o podzielenie się ich ulubioną częścią tego ćwiczenia, gdy już je ukończą.

• W jaki sposób chciałbyś zastosować to, czego się dzisiaj nauczyłeś, gdy myślisz o tym, jak traktujesz siebie i innych ludzi?

Złóż świadectwo o miłosierdziu Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa oraz o Ich pragnieniu, aby wszyscy do Nich wrócili.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Łukasza 15:7 . Co oznaczają słowa Pana: „dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują upamiętania”?

Józef Smith nauczał, że jednym ze sposobów, aby interpretować przypowieść o zaginionej owcy, jest porównać dziewięćdziesiąt dziewięć owiec do faryzeuszy i saduceuszy, którzy nie sądzili, że muszą przyjść do Jezusa Chrystusa i pokutować (zob. History, 1838–1856 [Manuscript History of the Church], tom D-1, str. 1459, strona internetowa: josephsmithpapers.org).

Dlaczego tak ważne jest, aby szukać i odnajdować tych, którzy zbłądzili, i się o nich zatroszczyć?

Prezydent M. Russell Ballard, pełniący obowiązki Prezydenta Kworum Dwunastu Apostołów, nauczał:

Każda dusza jest bardzo cenna dla naszego Ojca Niebieskiego. Nie możemy nigdy zapominać, że poprzez Zadośćuczynienie nasz Pan Jezus Chrystus zapłacił ogromną cenę, aby odkupić każdego z nas. Jego cierpienie nie może pójść na marne z powodu braku opieki i nauki dla tych, którym z trudem przychodzi bycie aktywnym w Kościele.

(M. Russell Ballard, „Are We Keeping Pace?” [Czy dotrzymujemy kroku?], Ensign, listopad 1998, str. 8)

Ew. Łukasza 15:12–13 . Co oznaczają słowa syna, który powiedział: „Ojcze, daj mi część majętności, która na mnie przypada”?

Zgodnie ze zwyczajem z czasów Zbawiciela syn otrzymywał swoją część rodzinnego majątku dopiero po śmierci ojca. Prośba syna o jego część przed śmiercią ojca (zob. Ew. Łukasza 15:12–13) byłaby olbrzymią obrazą. Byłaby ona postrzegana jako odrzucenie jego ojca, jego domu, jego wychowania, a nawet całej jego społeczności.

(New Testament Student Manual [2018], strona internetowa: ChurchofJesusChrist.org)

Jakie inne źródła ułatwią mi zrozumienie i stosowanie przypowieści o synu marnotrawnym?

Unto All the World: The Prodigal Son Returning

The Other Prodigal Son

Dodatkowe ćwiczenia

Dodatkowa wypowiedź

Po przeprowadzeniu ćwiczenia z początku lekcji możesz zacytować poniższą wypowiedź. Prezydent Dieter F. Uchtdorf, który służył wtedy jako członek Pierwszego Prezydium, opowiedział historię pewnej kobiety, która „przeżyła wiele lat prób i cierpień [i] powiedziała przez łzy: ‘Zdałam sobie sprawę, że jestem jak stary dwudziestodolarowy banknot — zmięty, podarty, brudny, wytarty i zniszczony. Lecz nadal jestem banknotem dwudziestodolarowym. Mam swoją wartość. Może nie wyglądam zbyt dobrze, lecz mimo tego, że jestem pomięta i zużyta, nadal jestem warta pełne 20 dolarów’”. Prezydent Uchtdorf zauważył także: „Nie potrafimy ocenić wartości innej duszy, tak jak nie jesteśmy w stanie zmierzyć wielkości wszechświata. Każda osoba, którą spotykamy, jest VIP-em dla naszego Ojca w Niebie. Kiedy to zrozumiemy, zaczniemy pojmować, jak powinniśmy traktować naszych współbraci” (zob. Dieter F. Uchtdorf, „‘Wy jesteście Moimi rękami’”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 69).

Zgubiona owca i zgubiony grosz

Zapytaj uczniów, czy kiedykolwiek zgubili jakiś przedmiot, który był dla nich cenny, i co zrobili, aby go odnaleźć. Poproś ich o zastanowienie się, co może oznaczać to, że ktoś jest duchowo zagubiony, i jak mogłyby wyglądać próby odnalezienia go. Gdy będą studiować przypowieści z rozdziału Ew. Łukasza 15, zachęć ich, by pomyśleli o tym, na czym polegało zagubienie owcy, grosza oraz utrata syna, a także o różnych sposobach odzyskania ich. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad odpowiedzialnością, jaką mają w kwestii odnajdowania tych, którzy się zagubili.