Zasoby
Zdawanie sprawozdania z postępów
Wybierz sobie rolę i odegrajcie następującą scenkę:
KOORDYNATOR: Zdamy teraz sprawozdanie z naszych postępów. Czy możemy zacząć od ciebie, Robercie?
ROBERT: Dobrze. Pierwsze pytanie to: „Dlaczego chcę stać się bardziej samowystarczalny?”. No cóż, znacie moją sytuację — rodzina powiększa się i mamy mnóstwo obowiązków — więc potrzebuję dobrej pracy. Bardzo chcę być samowystarczalny, żebym mógł zapewnić byt rodzinie i lepiej służyć w moim powołaniu.
ROBERT: Następna pozycja to: „Jakiej wysokości zarobków potrzebuję?”. Zrobienie budżetu było dla nas bardzo dobrym pomysłem. Potrzebujemy nieco więcej niż dwa razy tyle, ile obecnie zarabiamy. I to jest w porządku. Wszystko się ułoży.
ROBERT: Następne: „Jaki rodzaj przyszłej pracy zapewni mi takie zarobki?”. Czujemy się dobrze z pomysłem pracy w tłumaczeniach. Znam teraz dwa języki i praca ma nienormowany czas.
MEKALA: Czy znajduje się na preferowanej liście zawodów?
ROBERT: Tak, jest na liście. Jest na nią duże zapotrzebowanie i rynek szybko się rozwija.
ROBERT: Dobrze. „Jakiego potrzebuję szkolenia?” Muszę zwiększyć moje umiejętności językowe. Ponadto muszę również zdobyć umiejętności w zakresie technologii i biznesu. Dowiedziałem się także, że aby dostać pracę muszę skończyć praktyki.
KWAME: I znalazłeś szkołę, która ci to wszystko zapewni?
ROBERT: Tak! Zarówno program nauczania jak i szkoła znajdują się na preferowanej liście szkół i programów. Mam nadzieję dostać się na zaawansowany program tłumaczenia na uczelni Lingua Celeri. Jest po nim łatwo znaleźć pracę, a szkoła zapewnia dobre praktyki i ma dobre koneksje.
JANYA: Ile czasu zajmuje ukończenie programu i jakie są jego koszty?
ROBERT: To dwuletni program, w który wliczone są już praktyki. Na zajęcia mogę zwykle uczęszczać wieczorami, więc nadal mogę służyć w moim powołaniu. Stać nas na opłacenie około połowy kosztów, a na drugą połowę będę potrzebować pożyczki NFE.
KOORDYNATOR: To brzmi dobrze, Robercie. Czy masz jakieś pytania lub obawy?
ROBERT: Martwimy się z żoną, że nie będziemy mogli spędzać wiele czasu z rodziną, szczególnie ze względu na moje powołanie w Kościele. Ale powiedzieliśmy o tym dzieciom i wszyscy okazują nam wiele wsparcia. Tego rodzaju praca może trzykrotnie zwiększyć moje zarobki.
KOORDYNATOR: To wspaniałe sprawozdanie. Czy macie dla Roberta jakieś uwagi albo rady?
JANYA: Czy szkoła ma dobre połączenie komunikacyjne i czy zaplanowałeś, jak pokryjesz koszty dojazdu?
ROBERT: Będę musiał jeździć codziennie dwoma autobusami, i jeszcze tego nie rozplanowałem. Także dziękuję za radę.
KWAME: Myślę, że będziesz dobrym tłumaczem. Masz sprawny umysł i ładnie się wypowiadasz. Czy będziesz mógł pracować jako tłumacz już w trakcie programu, żeby zdobyć doświadczenie?
ROBERT: To świetny pomysł. Czy ktoś z was zna jakieś osoby kontaktowe?
Wróć na stronę 82.
Wykształcenie jest kluczem do możliwości
Po kolei przeczytajcie poniższe akapity.
Wróć na stronę 84.
Prawdziwe życiowe wykształcenie
Niech jeden z członków grupy przeczyta na głos poniższy tekst, a reszta niech śledzi notatki na stronie 85.
HENRY B. EYRING
Nawrócenie na ewangelię Jezusa Chrystusa powoduje pragnienie zdobywania wiedzy […]. To naturalny owoc życia według ewangelii Jezusa Chrystusa […]. Jeśli będziemy ciągle szukać wiedzy, żeby lepiej służyć Bogu i Jego dzieciom, będzie to wielkiej wartości błogosławieństwem […].
Pan i Jego Kościół zawsze zachęcał do zdobywania wykształcenia, aby zwiększyć naszą zdolność służenia Jemu i [Jego] dzieciom. Niezależnie od naszych talentów ma On dla każdego z nas plan służby do wykonania. A jej solidnemu wypełnieniu zawsze towarzyszy ciągłe — nie tylko jednorazowe lub okresowe — zdobywanie wiedzy […].
Poprzez modlitwę, post i ciężką pracę — popartymi motywacją, by Mu służyć — możemy oczekiwać, że otoczy On nas Swoją łaską […]. Oznacza [to], że będziemy szybciej się uczyć i rozwiniemy umiejętności ponad to, co udałoby nam się osiągnąć jedynie dzięki naszym naturalnym zdolnościom bez Jego pomocy […].
Naszym najważniejszym priorytetem powinna być nauka duchowa […]. Powinniście być zainteresowani wykształceniem nie tylko na to doczesne życie, ale na życie wieczne. Kiedy wyraźnie dostrzeżecie ten rzeczywisty stan rzeczy, na pierwszym miejscu postawicie naukę duchową, ale nie będziecie lekceważyć wykształcenia doczesnego. De facto, będziecie bardziej przykładać się do swojego doczesnego wykształcenia, niż gdybyście nie mieli tej duchowej wizji […].
Pan wie zarówno, do czego będzie was potrzebował, jak i czego będziecie musieli się nauczyć, żeby to wykonać. Możecie być pewni, że przygotował dla was okazje do nauki […].
Naszemu wykształceniu nigdy nie może być końca […]. Prawdziwe życie, do którego się przygotowujemy, to życie wieczne […]. Wierzymy, że Bóg, nasz Ojciec Niebieski, pragnie, żebyśmy wiedli takie życie, jak On. Wszelka prawda, jaką uda nam się poznać w trakcie tego życia, powstanie z nami podczas Zmartwychwstania. Wszystko, czego się nauczymy, spotęguje naszą zdolność do służby […].
Modlę się, żebyście czuli dług wdzięczności wobec Nauczyciela-Mistrza, wobec naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Modlę się, żebyście mieli poczucie wielkiej służby, jakiej kochający Ojciec Niebieski oczekuje od was wobec Jego dzieci i że będziecie dostrzegać okazje do nauki, jakie dla was przygotował. („Real-Life Education”, New Era, kwiecień 2009, str. 2–8).
Wróć na stronę 85.
Nauka i święci w dniach ostatnich
Niech jeden z członków grupy przeczyta na głos poniższy tekst, a reszta grupy niech ćwiczy robienie notatek na stronie 86.
DALLIN H. OAKS I KRISTEN M. OAKS
Jako święci w dniach ostatnich wierzymy w edukację […]. Nasze przekonania religijne uczą nas, że powinniśmy szukać nauki przez Ducha i że powierzono nam szafarstwo, byśmy używali naszej wiedzy dla korzyści ludzkości […]. Duch [Ojca Niebieskiego] może nami pokierować i pomnożyć nasze wysiłki dotyczące zdobywania wiedzy oraz spotęgować naszą zdolność do przyswajania prawdy […].
Nasze wysiłki dotyczące zdobywania wiedzy muszą być połączone z osobistą godnością, abyśmy mogli otrzymać przewodnictwo Ducha Świętego […]. Grzech wypędza Ducha Pana, a kiedy ma to miejsce, to szczególne oświecenie Ducha znika i światło nauki przygasa […].
Mamy obietnicę, że jeśli nasze oko zwrócone jest jedynie na chwałę Bożą, co obejmuje osobistą godność, nasze „ciała będą wypełnione światłem, i nie będzie w nas ciemności; a to ciało, co jest wypełnione światłem, pojmuje wszystkie sprawy” (NiP 88:67). […].
Dlatego pokuta, która może nas oczyścić z grzechu dzięki zadość czyniącej ofierze Jezusa Chrystusa, jest niezbędnym krokiem na ścieżce nauki dla wszystkich, którzy szukają światła i prawdy poprzez nauczającą moc Ducha Świętego […].
Dokonując wyborów co do naszego wykształcenia, przygotowujcie się do zarabiania na siebie i na tych, którzy mogą stać się od nas zależni. Konieczne jest posiadanie poszukiwanych umiejętności. Wykształcenie jest obowiązkiem, który zapewnia nam osobiste bezpieczeństwo i dobrobyt.
Nasz Ojciec Niebieski oczekuje od nas, że będziemy używać naszej wolnej woli i natchnienia do wejrzenia w siebie i przyjrzenia się naszym zdolnościom oraz do podjęcia decyzji względem tego, jaki powinniśmy objąć kurs w kwestii naszego wykształcenia […]. Czytajcie swoje błogosławieństwo patriarchalne, rozważajcie swoje naturalne zdolności i talenty, i kroczcie naprzód. Podejmijcie pierwszy krok, a drzwi otworzą się […]. Pan „współdziała we wszystkim ku [naszemu dobru]” (List do Rzymian 8:28) […].
Być może trudno będzie nam osiągnąć nasze cele, ale nasze zmagania mogą przydać tyle wzrostu, ile nauki. Mocne strony, które wyrobimy w sobie przezwyciężając wyzwania, będą nam towarzyszyć w czekającej nas wieczności […].
Co najważniejsze, mamy obowiązek kontynuować nasze duchowe wykształcenie poprzez studiowanie pism świętych i literatury kościelnej oraz uczęszczanie do kościoła i do świątyni. Napawanie się słowami życia wzbogaci nas, pomnoży naszą zdolność do nauczania tych, których kochamy, i przygotuje nas do życia wiecznego.
Ostatecznym celem wykształcenia jest uczynienie nas lepszymi rodzicami i sługami w królestwie […]. Wykształcenie jest darem od Boga; jest kamieniem węgielnym naszej religii, kiedy używamy go dla korzyści bliźnich. („Learning and Latter-day Saints”, Liahona, kwiecień 2009, str. 26–31).
Wróć na stronę 86.