บทที่ 4
มาร์ติน แฮร์ริสและหน้าที่หายไป
1827–1828
มาร์ติน แฮร์ริสไปที่เพนน์ซิลเวเนียและช่วยโจเซฟแปล เมื่อโจเซฟแปลตัวอักษรจากแผ่นจารึกทองคำ มาร์ตินจะเขียนลงบนกระดาษ โจเซฟและมาร์ตินแปลได้ 116 หน้าจากพระคัมภีร์มอรมอน
มาร์ตินต้องการนำต้นฉบับ 116 หน้ากลับไปให้ครอบครัวดูที่บ้าน โจเซฟทูลถามพระเจ้าว่ามาร์ตินจะนำหน้าหนังสือเหล่านั้นกลับบ้านได้หรือไม่ พระเจ้าตรัสว่าไม่ โจเซฟทูลขออีกครั้ง พระเจ้าตรัสอีกว่าไม่
มาร์ตินยังคงต้องการจะนำหน้าหนังสือเหล่านั้นกลับบ้าน เขาขอร้องให้โจเซฟทูลถามพระเจ้าอีกครั้ง ครั้งนี้พระเจ้าตรัสว่ามาร์ตินสามารถนำหน้าหนังสือเหล่านั้นไปได้หากเขายอมตกลงว่าจะให้เฉพาะภรรยาและสมาชิกบางคนในครอบครัวดูเท่านั้น
มาร์ตินสัญญาว่าจะเชื่อฟังพระเจ้า เขานำหน้าหนังสือเหล่านั้นกลับไปให้ครอบครัวดูที่บ้าน แต่เขาไม่รักษาสัญญา เขาให้คนอื่นดูหน้าหนังสือเหล่านั้น
ต่อมามาร์ตินจะไปหยิบหน้าหนังสือเหล่านั้น เขาค้นหาทุกหนทุกแห่งแต่ไม่พบ หน้าหนังสือหายไปแล้ว
หลายสัปดาห์ต่อมา เมื่อมาร์ตินไม่นำเอาหน้าหนังสือมาคืน โจเซฟเริ่มกังวล ท่านไปหามาร์ตินที่นิวยอร์ก มาร์ตินบอกท่านว่าหน้าหนังสือหายไปแล้ว โจเซฟและมาร์ตินไม่สบายใจเป็นอย่างมาก
โจเซฟกลับไปที่เพนน์ซิลเวเนีย ท่านสวดอ้อนวอนทูลขอการให้อภัย โมโรไนมาหาท่านและรับเอาแผ่นจารึกทองคำไป
ในการเปิดเผย พระเจ้าตรัสกับโจเซฟว่าท่านจะไม่ได้รับอนุญาตให้แปลเป็นระยะเวลาหนึ่ง เพราะท่านไม่เชื่อฟัง พระเจ้าทรงปลอบโยนโจเซฟ พระองค์ตรัสว่างานของท่านจะรุดหน้าและท่านยังคงได้รับเลือกให้ทำงานหากท่านกลับใจ
พระเยซูทรงบอกโจเซฟว่าซาตานชักจูงให้คนชั่วร้ายบางคนนำเอางานแปล 116 หน้านั้นไป คนชั่วเหล่านี้จะเปลี่ยนถ้อยคำเพื่อไม่ให้ผู้อื่นเชื่อพระคัมภีร์มอรมอน พระเยซูตรัสว่าซาตานและคนชั่วร้ายไม่สามารถหยุดยั้งงานของพระผู้เป็นเจ้าได้
โจเซฟกลับใจ ไม่นาน โมโรไนคืนแผ่นจารึกทองคำ พระเจ้าทรงให้อภัยโจเซฟและทรงฟื้นฟูของประทานสำหรับการแปล พระเยซูทรงบอกโจเซฟว่าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับหน้าหนังสือที่หายไปเพราะเรื่องราวเดียวกันมีเขียนไว้ในอีกส่วนหนึ่งของแผ่นจารึกทองคำ พระเยซูตรัสว่าโจเซฟควรแปลส่วนอื่นของแผ่นจารึก พระเยซูตรัสอีกด้วยว่าหลายคนจะอ่านพระคัมภีร์มอรมอนและเรียนรู้เกี่ยวกับพระกิตติคุณของพระองค์