« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ ឧសភា ។ ជនគណនា ១១–១៤; ២០–២៤ ៖ ‹ កុំឲ្យចេះតែបះបោរនឹងព្រះយេហូវ៉ា ឬខ្លាច › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ២០២១ )
« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ ឧសភា ។ ជនគណនា ១១–១៤; ២០–២៤ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២២
ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ ឧសភា
ជនគណនា ១១–១៤; ២០–២៤
« កុំឲ្យចេះតែបះបោរនឹងព្រះយេហូវ៉ា ឬខ្លាច »
របៀបដ៏ល្អបំផុតមួយដើម្បីដឹងថាត្រូវផ្តោតអារម្មណ៍លើអ្វីខ្លះនៅក្នុងថ្នាក់រៀនគឺការសួរសមាជិកថ្នាក់នូវអ្វីដែលពួកគេរកឃើញថាមានអត្ថន័យនៅពេលពួកគេបានសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ ការធ្វើដូចនេះនឹងបង្ហាញអ្វីដែលសំខាន់ចំពោះពួកគេនិងអ្វីដែលពួកគេបានត្រៀមខ្លួនរៀន ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
ពេលខ្លះអ្វីដែលលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ឲ្យចែកចាយគំនិតមកពីការសិក្សារបស់ពួកគេគឺការសួរសំណួរសាមញ្ញាៗដូចជា « តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះកាលដែលបងប្អូនអានបទគម្ពីរនៅសប្ដាហ៍នេះ ? » បន្ទាប់មក សូមទុកពេលឲ្យពួកគេពិចារណា ហើយឆ្លើយតប ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
ការនិយាយទាស់នឹងព្យាការីនៃព្រះអម្ចាស់ធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់អាក់អន់ព្រះទ័យ ។
-
ការអាន ជនគណនា ១២ អាចជួយឲ្យសមាជិកថ្នាក់យល់ពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការនិយាយទាស់នឹងព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ បងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ឲ្យអានជំពូកនេះ ហើយជជែកអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យចំពោះអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ។ ដោយផ្អែកលើ ខ ១–២, តើបងប្អូនគិតថាការនិយាយទាស់នឹងព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់មានន័យយ៉ាងដូចម្តេច? តើមានគ្រោះថ្នាក់អ្វីខ្លះនៅក្នុងការធ្វើដូច្នោះ ? តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីសកម្មភាពរបស់ម៉ូសេនិងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅក្នុង ខ ១៣ និង ១៥ ?
« ម៉ូសេលោកសុភាពណាស់ »
-
មនុស្សខ្លះអាចនឹងភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងនៅពេលអានថា អ្នកដឹកនាំម្នាក់ដ៏ខ្លាំងពូកែដូចជាម៉ូសេ ដែលបានឈរប្រទល់មុខនឹងផារ៉ោនហើយបានធ្វើនូវអព្ភូហេតុគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលជាមួយនឹងព្រះចេស្តារបស់ព្រះអម្ចាស់ក៏មានលក្ខណៈ « សុភាពណាស់ » ដែរ ។ បងប្អូនអាចប្រើ ជនគណនា ១២:៣ ដើម្បីចាប់ផ្តើមការពិភាក្សាអំពីថាតើភាពសុភាពរាបសាពិតប្រាកដនោះគឺយ៉ាងណា ។ បងប្អូនអាចយោងទៅនិយមន័យនៅក្នុង « ស្លូតបូត, ភាពស្លូតបូត » នៅក្នុងសេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ( scriptures.ChurchofJesusChrist.org ) ។ បងប្អូនក៏អាចរកមើលការចង្អុលបង្ហាញអំពីភាពសុភាពរាបសារបស់លោកម៉ូសេជាមួយគ្នាក្នុងថ្នាក់ផងដែរមាននៅក្នុង ជនគណនា ១២ ។
-
តើមានភស្ដុតាងអ្វីខ្លះទៀតដែលបង្ហាញពីភាពសុភាពរាបសារបស់លោកម៉ូសេដែលយើងអាចរៀនតាម ? ( សូមមើលជាឧទាហរណ៍ និក្ខមនំ ១៨:១៣–២៥; ជនគណនា ១១:២៦–២៩; ហេព្រើរ ១១:២៤–២៧; ម៉ូសេ ១:១០–១១ ) ។ បងប្អូនអាចអាន និងពិភាក្សាផងដែរពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញអំពីភាពសុភាពរាបសា ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១១:២៩; ២៧:១១–១៤; លូកា ២២:៤១–៤២; យ៉ូហាន ១៣:៤–៥ ) ។ តើឧទាហរណ៍របស់ម៉ូសេនិងព្រះអង្គសង្គ្រោះ—ឬពីមនុស្សដែលយើងស្គាល់—បង្រៀនយើងអំពីភាពសុភាពរាបសាយ៉ាងដូម្តេចខ្លះ ? ហេតុអ្វីបានជាព្រះចង់ឲ្យយើងមានភាពសុភាព រាបសា ?
ដោយមានសេចក្តីជំនឿទៅលើព្រះអម្ចាស់ យើងអាចមានសេចក្តីសង្ឈឹមសម្រាប់អនាគត ។
-
នៅពេលបងប្អូនពិភាក្សាអំពីរឿងដែលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំង ១២នាក់ស្វែងរកដែនដីសន្យាហើយផ្តល់របាយការណ៍របស់ពួកគេ សូមពិចារណាសួរដល់សមាជិកថ្នាក់ពីរបៀបដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថារឿងនេះអាចអនុវត្តចំពោះស្ថានភាពដែលពួកគេប្រឈមមុខ ។ ដើម្បីជាជំនួយ បងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ឲ្យរៀបរាប់អ្វីៗមកពី ជនគណនា ១៣:២៣–៣៣ ដែលអាចប្រៀបធៀបនឹងអ្វីមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ឧទាហរណ៍ ដែនដីសន្យាអាចជាតំណាងឲ្យអ្វីមួយដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យចង់ឲ្យយើងសម្រេចបាន ចង្កោមទំពាំងបាយជូរអាចជាពរជ័យ បុរសមាឌធំអាចជាការលំបាកទាំងឡាយដែលយើងនឹងប្រឈមមុខហើយ ។ល ។ សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ឲ្យចែកចាយអំពីអ្វីដែលពួកគេបានមានអារម្មណ៍ថាព្រះអម្ចាស់អាចមានព្រះទ័យចង់ឲ្យពួកគេរៀនចេញមកពីរឿងនេះ ។
រូបភាពពួកបុរសបង្ហាញផ្លែឈើដល់ម៉ូសេអ្នកស៊ើបការណ៍សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ១០ នាក់ភ័យខ្លាច ។ យ៉ូស្វេនិងកាលែបមានជំនឿ ។ © Lifeway Collection/បានទទួលអាជ្ញាប័ណ្ណពី goodsalt.com
ប្រសិនបើយើងសម្លឹងទៅព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទដោយសេចក្តីជំនឿ ទ្រង់អាចព្យាបាលយើងខាងព្រលឹងវិញ្ញាណបាន ។
-
ដើម្បីជួយសមាជិកថ្នាក់ពិភាក្សាអំពីដំណើររឿងនៅក្នុង ជនគណនា ២១:៤–៩ ហើយស្ថាបនាសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ បងប្អូនអាចសរសេរសំណួរដូចនេះនៅលើក្តារខៀន ៖ តើពស់លង្ហិនតំណាងឲ្យអ្វី ? តើពស់ចឹកអាចតំណាងឲ្យអ្វីខ្លះ ? ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សខ្លះបដិសេធមិនមើលទៅលើពស់លង្ហិន ? សព្វថ្ងៃនេះ តើយើងអាច « សម្លឹងមើល » វាដោយរបៀបណា ? សមាជិកថ្នាក់អាចចែកចាយចម្លើយដែលពួកគេរកឃើញនៅពេលពួកគេអាន ជនគណនា ២១:៤–៩; នីហ្វៃទី១ ១៧:៤០–៤១; អាលម៉ា ៣៣:១៨–២២; និង ហេលេមិន ៨:១៣–១៥ ។ តើកិច្ចការសាមញ្ញមួយចំនួនដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអញ្ជើញយើងឲ្យធ្វើដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលរបស់ទ្រង់អ្វីខ្លះ ? ហេតុអ្វីពេលខ្លះពិបាកធ្វើរឿងសាមញ្ញបែបនេះ ? ( សូមមើល « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » សម្រាប់គំនិតបន្ថែមខ្លះទៀតលើរឿងនេះ ) ។ ប្រហែលជាសមាជិកថ្នាក់អាចចែកចាយនូវរបៀបដែលការធ្វើអ្វីទាំងនេះបានយាងព្រះចេស្ដានៃព្រះអង្គសង្គ្រោះមកក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
« កិច្ចការតូចតាច និងងាយ » ។
អែលឌើរ អិល វិតនី ក្លេតុន បានប្រាប់ដំណើររឿងអំពីប៊ីស្សពម្នាក់ដែលបានប្រឹក្សាដល់សមាជិកវួដដែលប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គលំបាកជាច្រើននៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ៖
« ជាញឹកញាប់ ការប្រឹក្សារបស់គាត់ទៅសមាជិកវួដរួមមាននូវការផ្តោតទៅលើការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿសាមញ្ញ ដូចជាការសិក្សាព្រះគម្ពីរមរមន[ , ] … ការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងការបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រដោយមានការលះបង់ខ្ពស់ ។ ប៉ុន្តែជារឿយៗ ពួកគេបានតបមកគាត់វិញទាំងពុំជឿថា ៖ ‹ … តើការធ្វើ រឿងទាំងនោះ ទាក់ទងអ្វីខ្លះទៅនឹងបញ្ហាដែល ខ្ញុំ កំពុងជួបប្រទះ ? ›
« … អស់អ្នកដែលមានចេតនាអំពីការធ្វើ ‹ កិច្ចការតូចតាច និងងាយ › [ អាលម៉ា ៣៧:៦ ]—ការគោរពប្រតិបត្តិហាក់ដូចជារឿងតូចតាច—គឺត្រូវបានប្រទានពរជាមួយសេចក្តីជំនឿ និងកម្លាំងដែលទៅហួសសកម្មភាពជាក់ស្តែងនៃការគោរពប្រតិបត្តិខ្លួនឯង ហើយជាការពិត វាហាក់ដូចជាមិនទាក់ទងនឹងពួកគេទាំងស្រុងឡើយ »( « Whatsoever He Saith unto You, Do It » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៩៨ ) ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
សូមផ្តោតអារម្មណ៏ទៅលើអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ។ វាមិនអាចធ្វើទៅបានឡើយដើម្បីគ្របដណ្តប់គ្រប់រឿងឬគោលការណ៍ទាំងអស់នោះ ។ សូមធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណ ហើយពិចារណាពីសេចក្តីត្រូវការរបស់សមាជិកថ្នាក់នៅពេលបងប្អូនសម្រេចចិត្តពីរបៀបដើម្បីប្រើពេលវេលារបស់ថ្នាក់ ។ សូមចងចាំថា គេហដ្ឋានគឺជាទីដែលផ្តោតទៅលើការរៀនសូត្រដំណឹងល្អ មិនមែនជាថ្នាក់រៀននោះទេ ។