“3–9 กุมภาพันธ์ 2 นีไฟ 1–5: ‘เรามีชีวิตอยู่ตามทางแห่งความสุข’” จงตามเรามา—สำหรับโรงเรียนวันอาทิตย์: พระคัมภีร์มอรมอน 2020 (2020)
“3–9 กุมภาพันธ์ 2 นีไฟ 1–5” จงตามเรามา—สำหรับโรงเรียนวันอาทิตย์: 2020
อาดัมกับเอวา โดย ดักลาส ฟรายเออร์
3–9 กุมภาพันธ์
2 นีไฟ 1–5
“เรามีชีวิตอยู่ตามทางแห่งความสุข”
เริ่มการเตรียมทางวิญญาณของท่านโดยอ่าน 2 นีไฟ 1–5 และบันทึกความประทับใจของท่าน มีหลักธรรมในบทเหล่านี้มากเกินกว่าจะมีเวลาสนทนาในชั้นเรียนครั้งเดียว จงทำตามพระวิญญาณในการเตรียมของท่านและเอาใจใส่ข้อคิดที่สมาชิกชั้นเรียนแบ่งปันเพื่อช่วยท่านพิจารณาว่าต้องเน้นหลักธรรมใดและนำการสนทนาอย่างไร
บันทึกความประทับใจของท่าน
เชื้อเชิญให้แบ่งปัน
สมาชิกในชั้นเรียนของท่านอาจจะทำเครื่องหมายหรือหมายเหตุไว้แล้วอย่างน้อยหนึ่งข้อใน 2 นีไฟ 1–5 เพื่อเริ่มชั้นเรียน ท่านอาจจะเชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนแบ่งปันข้อที่มีความหมายต่อพวกเขา เชื้อเชิญให้ชั้นเรียนสรุปหลักธรรมคำสอนที่พวกเขาเรียนรู้จากข้อที่แบ่งปัน
สอนหลักคำสอน
เราเป็นอิสระที่จะกระทำด้วยตัวเราเอง
-
บ่อยเหลือเกินที่ผู้คนใช้สิทธิ์เสรีของตนทำให้ผู้อื่นเกิดความทุกข์มาก แล้วเหตุใดสิทธิ์เสรีจึงสำคัญต่อพระบิดาบนสวรรค์ ท่านอาจจะเขียนคำถามนี้ไว้บนกระดาน สมาชิกชั้นเรียนจะค้นหาคำตอบใน 2 นีไฟ 2:11–30 และเขียนคำตอบของพวกเขาไว้บนกระดาน ปฏิปักษ์พยายามทำลายสิทธิ์เสรีของเราทีละน้อยอย่างไร พระผู้ช่วยให้รอดทรงช่วยให้เรา “เลือกเสรีภาพและชีวิตนิรันดร์” อย่างไร (2 นีไฟ 2:27) ท่านอาจจะร้องเพลงสวดเพลงหนึ่งเกี่ยวกับสิทธิ์เสรีด้วยกัน เช่น “Know This, That Every Soul Is Free” (Hymns, no. 240) และให้สมาชิกชั้นเรียนเพิ่มข้อคิดอื่นๆ ที่ได้จากเพลงสวดเข้าไปในรายการของพวกเขา
-
โครงร่างของสัปดาห์นี้ ใน จงตามเรามา—สำหรับบุคคลและครอบครัว ระบุเงื่อนไขจำเป็นสี่อย่างที่ทำให้มีสิทธิ์เสรี วิธีหนึ่งที่ท่านจะใช้สิ่งที่สมาชิกชั้นเรียนได้เรียนรู้ที่บ้านเป็นพื้นฐานคือเขียนเงื่อนไขทั้งสี่ไว้บนกระดาน จากนั้นให้สมาชิกชั้นเรียนแบ่งปันข้อความจาก 2 นีไฟ 2 ที่สอนว่าเหตุใดเงื่อนไขเหล่านี้จึงจำเป็นต่อการบรรลุศักยภาพอันสูงส่งของเรา
การตกและการชดใช้ของพระเยซูคริสต์เป็นส่วนจำเป็นในแผนของพระบิดาบนสวรรค์
-
ชาวคริสต์จำนวนมากเชื่อว่าการตกเป็นเรื่องเศร้าและเอวาทำผิดร้ายแรง ข้อเหล่านี้ใน 2 นีไฟ 2 ชี้แจงความจริงเกี่ยวกับการตกของอาดัมกับเอวา และเป็นพยานว่าพระเยซูคริสต์ทรงไถ่เราจากการตก วิธีหนึ่งที่จะสนทนาแนวคิดเหล่านี้คือเชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนค้นคว้า 2 นีไฟ 2:15–25 และเขียนความจริงที่พวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในสวนเอเดนออกมาเป็นข้อๆ พวกเขาพบข้อคิดอะไรอีกบ้างในคำพูดอ้างอิงจากประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์ใน “แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม” พระเยซูคริสต์ทรงไถ่เราจากการตกอย่างไร (ดู 2 นีไฟ 2:6–8, 26–29)
-
หลังจากทำกิจกรรมคล้ายกิจกรรมก่อนหน้านี้ ท่านอาจจะเสนอคำถามหลายๆ ข้อเหมือนคำถามต่อไปนี้และเชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนแบ่งปันข้อคิด
-
คำสอนของลีไฮในข้อเหล่านี้แก้ไขความเข้าใจผิดทั่วไปบางประการเกี่ยวกับการตกอย่างไร
-
การตกเป็นพรในด้านใด
-
การเข้าใจการตกอย่างถูกต้องช่วยให้เราเข้าใจความจำเป็นของการมีพระเยซูคริสต์และการชดใช้ของพระองค์ดีขึ้นอย่างไร
-
เหตุผลข้อหนึ่งที่เราสำนึกคุณต่อการเลือกของอาดัมกับเอวาในสวนเอเดนคืออะไร
-
การที่ท่านเลือกมาแผ่นดินโลกคล้ายกับการเลือกรับส่วนผลของต้นไม้แห่งความรู้เรื่องความดีและความชั่วของอาดัมกับเอวาอย่างไร
-
จุดประสงค์ของชีวิตคืออะไร เหตุใดการตกของอาดัมจึงจำเป็นต่อการบรรลุจุดประสงค์นี้
-
เราสามารถหันไปพึ่งพระผู้เป็นเจ้าในความอ่อนแอของเรา
-
ข้อเขียนของนีไฟใน 2 นีไฟ 4:15–35 ทำให้เราเกิดความหวังและปลอบโยนเราเมื่อเรารู้สึกหนักใจกับความอ่อนแอและความลำบากของเรา สมาชิกชั้นเรียนจะจับคู่กันทบทวนข้อเหล่านี้และหาข้อความที่พวกเขาจะใช้ปลอบโยนคนที่รู้สึกหนักใจกับความทุกข์ของตนเอง จากนั้นให้แต่ละคู่แบ่งปันข้อความเหล่านี้กับชั้นเรียน บางคนในชั้นเรียนอาจจะเล่าประสบการณ์ที่เขาพบการปลอบโยนโดยหันไปพึ่งพระผู้เป็นเจ้าเช่นเดียวกับนีไฟ
-
วิธีทบทวน 2 นีไฟ 4 อีกวิธีหนึ่งคือท่านอาจจะเชิญสมาชิกชั้นเรียนสองสามคนล่วงหน้าให้เตรียมมาแบ่งปันข้อพระคัมภีร์และวลีจากบทนี้ที่มีความหมายต่อพวกเขา ขอให้พวกเขาแบ่งปันว่าพวกเขาทำอะไรเมื่อรู้สึกหนักใจกับความอ่อนแอของตน เพลงสวดเกี่ยวกับการปลอบโยนและความหวัง เช่น “หาสันติได้ที่ใด?” (เพลงสวด, บทเพลงที่ 54) จะเพิ่มเติมการสนทนานี้ ตัวอย่างเช่น สมาชิกชั้นเรียนจะแบ่งปันว่าเพลงสวดเสริมแบบอย่างของนีไฟเมื่อเขาพึ่งพาพระเจ้าในยามท้อแท้อย่างไร
พบความสุขในการดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณ
-
แม้นีไฟกับผู้คนของเขาประสบความท้าทาย แต่พวกเขาสามารถสร้างสังคมบนพื้นฐานของหลักธรรมที่นำไปสู่ความสุข สมาชิกชั้นเรียนพบหลักธรรมอะไรบ้างในการศึกษา 2 นีไฟ 5 อันก่อให้เกิดความสุขที่ชาวนีไฟประสบ ท่านอาจจะเตรียมกระดาษแผ่นหนึ่งให้สมาชิกชั้นเรียนและเชื้อเชิญให้พวกเขาค้นคว้า 2 นีไฟ 5 หาหลักธรรมที่นำไปสู่ความสุขและจดไว้ วิธีที่โลกแสวงหาความสุขต่างจากสิ่งที่เราพบใน 2 นีไฟ 5 อย่างไร สมาชิกชั้นเรียนจะตั้งเป้าหมายอะไรได้บ้างเพื่อประยุกต์ใช้หลักธรรมข้อใดข้อหนึ่งเหล่านี้
กระตุ้นให้เรียนรู้ที่บ้าน
บอกสมาชิกชั้นเรียนว่า 2 นีไฟ 6–10 มีโอวาทที่ดีที่สุดชุดหนึ่งเกี่ยวกับการชดใช้ของพระเยซูคริสต์ในบรรดาพระคัมภีร์ทั้งหมด ท่านอาจจะแบ่งปันหนึ่งข้อที่ท่านพบในบทเหล่านี้ซึ่งทำให้ท่านตื่นเต้นอยากอ่าน
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม
การตกเป็นส่วนหนึ่งในแผนของพระผู้เป็นเจ้า
ประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์สอนว่า
“เมื่ออาดัมกับเอวาได้รับพระบัญญัติข้อแรก พวกท่านอยู่ในภาวะปรับเปลี่ยน ไม่อยู่ในโลกวิญญาณอีกต่อไปแต่มีร่างกายที่ไม่อยู่ภายใต้เงื่อนไขของความตายและยังไม่สามารถให้กำเนิด พวกท่านไม่สามารถทำตามพระบัญญัติข้อแรกของพระบิดาได้โดยไม่รุกล้ำสิ่งกีดขวางระหว่างความสุขสำราญในสวนเอเดนกับการทดลองร้ายแรงและโอกาสที่ยอดเยี่ยมของชีวิตมรรตัย …
“… ศาสดาพยากรณ์ลีไฮอธิบายว่า ‘หากอาดัมไม่ล่วงละเมิดท่านจะไม่ตก’ (2 นีไฟ 2:22) แต่จะคงอยู่ในสภาพเดิมซึ่งสร้างเขาขึ้นมา
“… การตกถูกวางแผนไว้ ลีไฮสรุป เพราะ ‘สิ่งทั้งปวงกระทำไปโดยปรีชาญาณของพระองค์ผู้ทรงรู้แจ้งในสรรพสิ่ง’ (2 นีไฟ 2:24)
“เอวาคือผู้ล่วงละเมิดข้อกำหนดของเอเดนก่อนเพื่อเริ่มต้นสภาพแห่งความเป็นมรรตัย การกระทำของเธอ ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม ถือเป็นการล่วงละเมิดอย่างเป็นทางการแต่คือความจำเป็นอันน่ายินดีชั่วนิรันดร์ที่จะเปิดประตูสู่ชีวิตนิรันดร์ อาดัมแสดงให้เห็นสติปัญญาของเขาโดยทำแบบเดียวกัน และเอวากับ ‘อาดัมตกเพื่อมนุษย์จะเป็นอยู่’ [2 นีไฟ 2:25]
“ชาวคริสต์บางกลุ่มประณามเอวาสำหรับสิ่งที่เธอทำ โดยสรุปว่าเธอกับธิดาของเธอมีมลทินเพราะเรื่องนี้ วิสุทธิชนยุคสุดท้ายไม่คิดเช่นนั้น! โดยที่ทราบจากการเปิดเผย เราจึงเฉลิมฉลองการกระทำของเอวา เรายกย่องสติปัญญาและความกล้าหาญของเธอในเหตุการณ์สำคัญที่เรียกว่าการตก …
“การเปิดเผยยุคปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าบิดามารดาแรกของเราเข้าใจความจำเป็นของการตก อาดัมประกาศว่า ‘ขอพระนามแห่งพระผู้เป็นเจ้าทรงเจริญด้วยพระสิริเถิด, เพราะเนื่องจากการล่วงละเมิดของข้าพเจ้าดวงตาของข้าพเจ้าจึงเปิด, และในชีวิตนี้ข้าพเจ้าจะมีปีติ, และอีกครั้งในเนื้อหนังข้าพเจ้าจะเห็นพระผู้เป็นเจ้า’ (โมเสส 5:10)” (“The Great Plan of Happiness,” Ensign, Nov. 1993, 72–73)
ปรับปรุงการสอนของเรา
ยื่นมือช่วยคนที่ไม่เข้าชั้นเรียน การสอนเป็นมากกว่าการนำสนทนาวันอาทิตย์ เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติศาสนกิจด้วยความรักและการอวยพรผู้อื่นด้วยพระกิตติคุณ ท่านอาจจะนึกถึงคนที่ไม่เข้าชั้นเรียนและชวนเขามามีส่วนร่วมในบทเรียนครั้งต่อไป (ดู การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด, 8–9)