„31 lipca – 6 sierpnia. Dzieje Apostolskie 22–28: Sługa i świadek”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej. Nowy Testament, 2023 (2022)
„31 lipca – 6 sierpnia. Dzieje Apostolskie 22–28”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej, 2023
31 lipca – 6 sierpnia
Dzieje Apostolskie 22–28
Sługa i świadek
Gdy będziesz czytać opis posługi Apostoła Pawła w rozdziałach Dzieje Apostolskie 22–28, szukaj zasad, które będą ważne dla dzieci, które uczysz.
Zachęć do wymiany myśli
Pokaż ilustracje, które mogą przypominać dzieciom historie z rozdziałów Dzieje Apostolskie 22–28, na przykład ilustracje przedstawiające: celę więzienną, okręt i żmiję. Poproś dzieci, aby opowiedziały jakiekolwiek znane im historie z życia Pawła, które mają coś wspólnego z tymi ilustracjami.
Nauczaj doktryny: młodsze dzieci
Ojciec Niebieski i Jezus troszczą się o mnie i pomogą mi w trudnych czasach.
Gdy dzieci dowiedzą się, w jaki sposób Zbawiciel pomagał Pawłowi, ich wiara w to, że Ojciec Niebieski i Jezus troszczą się o nie, będzie podbudowana.
Propozycje zajęć
-
Na podstawie fragmentu Dzieje Apostolskie 23:10–11 opowiedz historię o tym, jak Zbawiciel odwiedził Pawła w więzieniu. Możesz także wyświetlić film „Be of Good Cheer” [Bądź dobrej myśli] (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org), który ukazuje tę historię. Opowiedz o trudnej sytuacji w twoim życiu, gdy otrzymałeś wskazówki i pocieszenie od Boga. Poproś dzieci, żeby opowiedziały o sytuacjach, w których czuły, że Bóg je pocieszył.
-
Pomóż dzieciom zapamiętać słowa, które Jezus powiedział do Pawła: „Bądź dobrej myśli”. Niech dzieci pomyślą o kimś, komu mogłyby powiedzieć, aby był dobrej myśli — komuś, kto jest smutny lub zmartwiony.
-
Zaśpiewaj razem z dziećmi pieśń o byciu szczęśliwym, np. „Uśmiechy” (Śpiewnik dla dzieci, str. 128).
Podobnie jak Paweł możemy zdecydować, że będziemy składać nasze świadectwo o Zbawicielu.
Mogę dzielić się moim świadectwem z innymi ludźmi.
Gdy dzieci poznają świadectwo Pawła złożone przed królem Agryppą, dowiedzą się, jak mówić o tym, co wiedzą, że jest prawdą.
Propozycje zajęć
-
Przynieś na lekcję papierową koronę i pozwól jednemu dziecku ją założyć i udawać króla Agryppę. Poproś inne dziecko, aby stanęło przed królem w roli Pawła, podczas gdy ty przedstawisz pokrótce świadectwo Pawła i reakcję króla Agryppy, jak to zapisano we fragmencie Dzieje Apostolskie 26:1–29 (zob. „Rozdział 63.: Paweł kończy swą misję”, Historie z Nowego Testamentu, str. 162–166, lub film na ten temat na stronie internetowej ChurchofJesusChrist.org). Wyjaśnij, że możemy składać nasze świadectwo innym ludziom, jak czynił to Paweł.
-
Poproś dzieci, aby posłuchały, gdy śpiewasz lub czytasz słowa pieśni na temat świadectwa, np. „Ja Ojca w Niebie mam” (Śpiewnik dla dzieci, str. 8). Poproś dzieci, żeby podnosiły ręce za każdym razem, gdy usłyszą coś, o czym wiedzą, że jest prawdą. Możesz zaśpiewać tę pieśń kilka razy. Poproś dzieci, aby dołączyły do ciebie, gdy lepiej poznają słowa. Pomóż im poćwiczyć składanie świadectwa o tym, co wiedzą, że jest prawdą.
-
Skorzystaj ze strony z zadaniami na ten tydzień, aby skłonić dzieci do zastanowienia się nad tym, co mogą powiedzieć, gdy składają świadectwo (zob. więcej pomysłów w Artykułach wiary). Poproś je, aby złożyły swoje świadectwo komuś z rodziny.
Prorocy ostrzegają mnie przed niebezpieczeństwem.
Zastanów się nad tym, w jaki sposób historia o katastrofie morskiej, w której uczestniczył Paweł, może być dla dzieci lekcją o tym, że prorocy widzą fizyczne i duchowe zagrożenia, których my nie możemy dostrzec.
Propozycje zajęć
-
Poproś dzieci, by udawały, że znajdują się na statku w czasie sztormu. Przeczytaj ostrzeżenie Pawła skierowane do ludzi na statku, które znajduje się we fragmencie Dzieje Apostolskie 27:9–10, i opowiedz historię katastrofy morskiej, do której doszło, ponieważ ludzie nie posłuchali przestrogi (zob. Dzieje Apostolskie 27:11, 39–44). Pokaż ilustrację przedstawiającą Prezydenta Kościoła i złóż świadectwo o tym, że on może nas ostrzec przed duchowymi niebezpieczeństwami.
-
Umieść w różnych miejscach sali ilustracje lub przedmioty, które symbolizują nauki proroków o tym, co mamy robić, aby być bardziej podobni do Jezusa, np. kochać bliźnich lub przyjąć chrzest. Całą klasą chodźcie dookoła sali. Zatrzymujcie się przy każdej ilustracji lub przedmiocie i porozmawiajcie o tym, jak nauki proroka przyczyniają się do naszego bezpieczeństwa.
Nauczaj doktryny: starsze dzieci
Dzieje Apostolskie 23:10–11; 27:18–25; 28:1–6
Gdy spotykają mnie przeciwności, Bóg mnie nie opuszcza.
W okresie prób, przez które przechodził Paweł, Pan wciąż był z nim. W jaki sposób możesz pomóc dzieciom odnieść doświadczenia Pawła do swojego życia?
Propozycje zajęć
-
Korzystając z wersetu Dzieje Apostolskie 23:10, wyjaśnij, że Paweł został uwięziony dlatego, że nauczał ludzi o Jezusie. Następnie przeczytaj razem z dziećmi werset Dzieje Apostolskie 23:11. Możesz także wyświetlić film „Be of Good Cheer” [Bądź dobrej myśli] (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org), który ukazuje tę historię. Dlaczego Paweł mógł być „dobrej myśli”, mimo że był w więzieniu?
-
Napisz na tablicy Dzieje Apostolskie 23:10–11; Dzieje Apostolskie 27:18–25 oraz Dzieje Apostolskie 28:1–6. Pokaż ilustrację przedstawiającą więzienie, statek i żmiję. Poproś dzieci, aby przejrzały powyższe fragmenty i połączyły je z ilustracjami. W jaki sposób Pan okazał Pawłowi, że był z nim w każdej z tych historii? Opowiedz o sytuacji, w której Pan był z tobą w trudnym okresie i jak wzmocniło to twoje świadectwo o Nim. Zachęć dzieci, by także opowiedziały o swoich doświadczeniach.
Mogę śmiało dzielić się moim świadectwem o Jezusie Chrystusie.
Odwaga Pawła, gdy dzielił się swoim świadectwem, może pomóc dzieciom śmiało mówić o ich świadectwie.
Propozycje zajęć
-
Wybierz wersety z Dziejów Apostolskich 26 do przeczytania wraz z dziećmi, aby przybliżyć im to, co Paweł powiedział królowi Agryppie o swoich doświadczeniach (np. wersety 9–16) i czego nauczał o Jezusie Chrystusie (np. wersety 18., 23.). Możesz także pokazać fragment filmu „Paul: A Chosen Vessel” [Paweł — wybrane naczynie] (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org). Dlaczego mówienie o tym królowi mogło wywołać u Pawła lęk? Poproś dzieci, aby wymieniły kilka zasad ewangelii, o których wiedzą, że są prawdziwe. Poproś dzieci, by pomyślały o kimś, kogo znają, kto powinien usłyszeć ich świadectwo o tych prawdach.
-
Poproś dzieci, aby na stronie z zadaniami na ten tydzień napisały coś, co mogą powiedzieć w swoim świadectwie.
Prorocy ostrzegają mnie przed niebezpieczeństwem.
Dzieci mogą słuchać przesłań żyjących proroków i rozpoznać ostrzeżenia w nich zawarte. W jaki sposób pomożesz dzieciom nauczyć się baczyć na te ostrzeżenia?
Propozycje zajęć
-
Wytnij z papieru kształt statku i potnij go na kawałki, aby powstały puzzle. Poproś dzieci, by zapisały ostrzeżenia Pawła z fragmentu Dzieje Apostolskie 27:9–11 na tych kawałkach i złożyły je w całość. Dlaczego ci ludzie nie słuchali Pawła (zob. werset 11.)? Poproś dzieci, aby przeczytały wersety 18–20 oraz 40–44 i dowiedziały się, co się stało w wyniku tego nieposłuszeństwa. (Wyjaśnij, że nikt nie zginął w czasie tej katastrofy, ponieważ ludzie posłuchali późniejszej rady Pawła, by pozostać na statku; zob. wersety 30–32). Czego możemy nauczyć się z tej historii o podążaniu za wskazówkami proroka?
-
Przynieś na lekcję ostatnie przesłanie konferencyjne Prezydenta Kościoła i przeczytaj dzieciom ostrzeżenia lub rady, których udzielił. Poproś dzieci, aby zastanowiły się nad tym, jak mogą podążać za prorokiem.
-
Pokaż film „Blessed and Happy Are Those Who Keep the Commandments of God” [Błogosławieni i szczęśliwi są ci, którzy przestrzegają przykazań Boga] (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org). Pod jakim względem prorocy przypominają człowieka z lunetą?
Zachęć do nauki w domu
Poproś dzieci, aby wykorzystały to, czego dowiedziały się o Pawle, by zachęcić swoje rodziny do studiowania najnowszych przesłań proroka i do rozmowy o tym, jak mogą podążać za jego radami.
Doskonalenie nauczania
Angażuj zmysły. „Większość dzieci (oraz dorosłych) uczy się najlepiej, kiedy korzysta z wielu zmysłów. Znajdź sposób na to, aby dzieci mogły wykorzystywać zmysły wzroku, słuchu i dotyku, kiedy się uczą. W pewnych sytuacjach możesz nawet zachęcić je do wykorzystania ich zmysłu węchu i smaku!” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 25).